ΑΟΖ-Ν.Λυγερός

ο

OPUS

N. LYGEROS PhD

http://www.lygeros.org/

ο
Τα video

Nikos Lygeros

ο




 Ο

 

Ο

.

______________________________________________________________

___

Ν. Λυγερός: "Παίγνια ουσίας και παιχνίδια εξουσίας." Takadum, Αγίου Μηνά 1, Θεσσαλονίκη.  

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017.

__________________________

__

Διάλεξη Ν. Λυγερού:
"Η Θεωρία παιγνίων του John Nash".
Μοίρες. 16/02/2016

_________

____________________

Διάλεξη του Ν. Λυγερού:
"EuroAsia Interconnector -
Στρατηγική και ενεργειακή Κύπρος"

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "EuroAsia Interconnector -Στρατηγική και ενεργειακή Κύπρος". "Βιβλιοπωλείον Γιαλούσα", Έκτωρος 42, μέσα στο Εστιατόριο «Αιγαίον» πλησίον Πύλης Αμμοχώστου, Λευκωσία. Κύπρος. Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

______________________________

_

Διάλεξη του Ν. Λυγερού:
"Στρατηγική και ενεργειακή Κύπρος ενάντια στις ψευδοδιαπραγματεύσεις".

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: 

"Στρατηγική και ενεργειακή Κύπρος ενάντια στις ψευδοδιαπραγματεύσεις". Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Λάρνακας. Κύπρος. Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

______________________________

_

Μάθημα του Ν. Λυγερού: 

"Η στρατηγική αξιοποίηση της κυπριακής ΑΟΖ". 05/12/2015

____________________

Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "ΑΟΖ και απελευθέρωση". 

Πάφος, 04/12/2015

______________________________

_

Διάλεξη του Ν. Λυγερού :
"Επανένταξη και Απελευθέρωση της Κύπρου
Μέρος Α'

Μέρος B'

________

_

Η ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr
και οι επιπτώσεις στην Ελλάδα

Η πρόσφατη ανακάλυψη του υπεργιγαντιαίου κοιτάσματος Zohr από την ιταλική εταιρεία ENI στην ΑΟΖ της Αιγύπτου, έρχεται να δικαιώσει έναν αγώνα ετών που δίνουμε για να πείσουμε τους πολιτικούς της Ελλάδας για την αξία της ελληνικής ΑΟΖ. Η ανακάλυψη του μεγαλύτερου κοιτάσματος των τελευταίων ετών έγινε στη Λεκάνη Λεβαντίνης που αφορά και την κυπριακή ΑΟΖ.

Το κοίτασμα Zohr είναι δύο φορές μεγαλύτερο από το κοίτασμα Leviathan που ανακαλύφθηκε το 2010 κι ήταν προηγουμένως το μεγαλύτερο. Σε αυτήν την Λεκάνη βρίσκεται επίσης και το κοίτασμα Tamar και το κοίτασμα Αφροδίτη που ανακαλύφθηκαν διαδοχικά το 2009 και το 2011. Αυτό σημαίνει ότι έχουν ενισχυθεί με έμπρακτο τρόπο όλες οι εκτιμήσεις που έχουμε κάνει για τα στρατηγικά αποθέματα της περιοχής, ενώ ακούγαμε τόσα χρόνια ότι πρόκειται για υπερβολές εκ μέρους μας. Τώρα με τα νέα δεδομένα όλοι συμφωνούν βέβαια ότι ήταν τελικά αναμενόμενα με τις εκτιμήσεις που είχαν γίνει στο παρελθόν.

 Όμως δε θα σταθούμε σε αυτό το στοιχείο και θα συνεχίσουμε την ανάλυσή μας λέγοντας ότι το κοίτασμα Zohr μοιάζει με το κοίτασμα - στόχο που βρίσκεται στο θαλάσσιο οικόπεδο 14 της ελληνικής ΑΟΖ, το οποίο ονομάζουμε Μίνωας. Και αυτό γίνεται σε γεωλογικό επίπεδο. Δηλαδή η γεωλογική δομή έχει ομοιότητες που έρχονται να ενισχύσουν και το ρόλο που μπορεί να παίξει ο Μίνωας ακόμα κι αν έχουμε διατυπώσει αρχικά εκτιμήσεις με σεισμικά δεδομένα της νορβηγικής εταιρείας PGS. Έτσι το κοίτασμα Zohr με την ανακάλυψή του θα έρθει να βοηθήσει και να αναδείξει την αξία του Μίνωα, έτσι μπορεί και να πείσουμε τους πολιτικούς της Ελλάδας ότι μπορούμε να το αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά.

Πηγή

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην ΕΡΤ3-Μακεδονίας με τη Λ. Κεσίδου, 02/09/2015

https://youtu.be/gdvky7S050A

______________________________________________

Διάλεξη του Ν. Λυγερού: "Αξιοποίηση της Ελληνικής ΑΟΖ στο Ιόνιο". Άνω Κορακιάνα - Κέρκυρα 29/08/2015

Video

https://youtu.be/1YLkD-p-OrM

____________________________

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στην εκπομπή
"Υπάρχει θέμα". Start Media Tv.
29/08/2015

Video

https://youtu.be/9cWmKgwO98g

______________________

Διάλεξη του Ν. Λυγερού:
"Στρατηγική και Ενεργειακή Ελληνική ΑΟΖ".
Κέρκυρα 28/08/2015

Video

Μέρος Α'

https://youtu.be/BpogSjN_zBU

Μέρος Β'

https://youtu.be/VRUjPpAaBHU

_________

5ο Master Class Τοποστρατηγικής και Χρονοστρατηγικής. Οθωνοί 25/08/2015 - 29/08/2015

Φωτογραφίες

25/08/2015

Α'

https://youtu.be/a3lpmcTd8Bg

Β΄

https://youtu.be/g230R6TeCp4

26/08/2015

Α'

https://youtu.be/m9947a7kT0o

Β'

https://youtu.be/m6IdFL05ScI

Γ'

https://youtu.be/MIEsJaotYHE

Δ'

https://youtu.be/UDT2Bn7BmOU

27/08/2015

Α'

https://youtu.be/ODlPzcx5Aag

Β'

https://youtu.be/IiuLCnlom28

Γ'

https://youtu.be/tAEOVphaOJk

Δ'

https://youtu.be/68fz9zYXYBY

Αποστολή του Ν. Λυγερού στους Οθωνούς,
27/08/2015

Α'

https://youtu.be/q6vospSk5IQ

Β'

https://youtu.be/0L8382uY3Q0

 5ο Master Class Τοποστρατηγικής και Χρονοστρατηγικής. Οθωνοί, 25/08/2015.

V I D E O

Η μ έ ρ α   1η

25/8/2015

Μέρος A'

Μέρος Β'

Η μ έ ρ α   2η

26/8/2015

Μέρος Α'

Μέρος Β'

Η μ έ ρ α   3η

27/8/2015

Μέρος Α'

 Μέρος Β'

___________________________

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού
στην εκπομπή 'ΒΙΖ - Εμείς'. ΡΙΚ2, 16/07/15

__________________

Διάλεξη του Ν. Λυγερού: 

"Τα θαλάσσια Θέματα της Ελληνικής ΑΟΖ". 

Θεσσαλονίκη. 08/06/2015

________

 Συνέντευξη του Νίκου Λυγερού στην εκπομπή του Γιώργου Σαχίνη "Αντιθέσεις". ΚΡΗΤΗ TV, 05/06/2015.

 __

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο". 04/04/2015 

 Έργο Ανθρωπότητας Official Channel N. Lygeros

 ___

11/2014

Ήρθε η ώρα της ελληνικής ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Όλα τα γεγονότα που γίνονται λόγω της κυπριακής ΑΟΖ, δημιουργούν ένα πολύ καλό και δυναμικό timing. Όλες οι αντιδράσεις και οι στάσεις των ξένων χωρών, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Αμερική, η Ρωσία, η Γαλλία, η Γερμανία και το Ισραήλ κατά των κινήσεων της Τουρκίας, δείχνουν χειροπιαστά και πρακτικά τη δύναμη του Δίκαιου της Θάλασσας. Έτσι όταν μια χώρα επιλέγει να ανακηρύξει την ΑΟΖ της και να οριοθετήσει τα όριά της μέσω της μέσης γραμμής, μπορεί στη συνέχεια να βρεθούν σύμμαχοι οι οποίοι λόγω κρατικών συμφερόντων αλλά και των εταιρειών τους, που θα υποστηρίξουν τις θέσεις της σε γεωοικονομικό επίπεδο για ν' ακολουθήσει μετά και η γεωπολιτική διάσταση. Η ΑΟΖ λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις ως καταλυτικό στοιχείο, αφού επιτρέπει σε άλλες χώρες και ειδικά σε ευρωπαϊκές να κρατήσουν μια θέση σταθερή λόγω του υπόβαθρου. Η τριμερής επαφή που έγινε στο Κάιρο ενισχύει ουσιαστικά το όλο πλαίσιο και δίνει μάλιστα παράδειγμα και για μια άλλη τριμερή επαφή, η οποία θα γίνει στο Τελ Αβίβ. Η σκακιέρα έχει αλλάξει στην Ανατολική Μεσόγειο και όλοι βλέπουν ότι πρόκειται πια για ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος, όπου μπορεί να επιτευχθεί μια ισορροπία Pareto κι όχι μόνο μια ισορροπία Nash. Έτσι τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κάθε συμφέρον να γίνουν εξορύξεις σε ΑΟΖ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποφύγει ολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση την ενεργειακή της εξάρτηση από ξένους παράγοντες. Η Αμερική και η Ρωσία θέλουν να παίξουν στην περιοχή και με τις πετρελαϊκές τους εταιρείες, όπως είναι η Noble, η Gazprombank και Novatec αφού διαχειρίζονται ήδη το οικόπεδο 12 και είναι υποψήφιες στα οικόπεδα 5, 6, 7 και 8. Η Γαλλία μέσω της Total διαχειρίζεται τα οικόπεδα 10 και 11 και είναι υποψήφια συνολικά σε 7 από τα 9 θαλάσσια οικόπεδα που είχαν υποψηφιότητες. Η Γερμανία έχει ανάγκη από πράσινη ενέργεια για να σταματήσει εξ ολοκλήρου το πυρηνικό της πρόγραμμα και η πιο ισχυρή λύση είναι βέβαια το φυσικό αέριο. Και αυτό της Ανατολικής Μεσογείου αποτελεί το μέλλον. Όσον αφορά στην Ιταλία μέσω της ENI βρίσκεται στα θαλάσσια οικόπεδα 2,3 και 9. Κατά συνέπεια αν συνυπολογίσουμε όλα αυτά τα δεδομένα με το ενδιαφέρον που υπάρχει για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι ήρθε η ώρα της υλοποίησης σε πρακτικό επίπεδο με τα στίγματα, τους υπολογισμούς μέσω διαγραμμάτων Voronoi, τον καθορισμό της μέσης γραμμής με την Αίγυπτο και με την Κύπρο αλλά βέβαια και με την Ιταλία, αφού τώρα όλοι οι παίκτες της περιοχής ακολουθούν ένα στρατηγικό μείγμα, διότι οι θεσμικές τους στρατηγικές συγκλίνουν προς τον ίδιο σκοπό, δηλαδή τη στρατηγική αξιοποίηση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου με την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

______________________

11/2014

ΑΟΖ και η σημασία του συμπλέγματος Καστελλορίζου

Ν. Λυγερός

Παλαιότερα υπήρχε μια αμφισβήτηση όσον αφορά στη Γαύδο από την πλευρά της Λιβύης, αλλά τώρα, από τότε που κάναμε σεισμικά στη Νότια Κρήτη έως τη μέση γραμμή, ενσωματώσαμε τη δράση της Γαύδου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 2428 Km² χωρίς κανένα πρόβλημα και συνεχίζουμε με συνομιλίες, για να υπογράψουμε μια επίσημη συμφωνία de jure. Με ανάλογο τρόπο, η τριμερής του Καΐρου ενεργοποιεί τη δράση του συμπλέγματος Καστελλορίζου που προσφέρει στην ελληνική ΑΟΖ επιπλέον 20851 km², αφού η ζώνη επαφής της ελληνικής ΑΟΖ με την κυπριακή ΑΟΖ οφείλεται στην ύπαρξή του. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι έχουμε μια αλλαγή φάσης που αφορά άμεσα στην λεκάνη Ηροδότου, η οποία διαθέτει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Η τριπλή επαφή μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου δεν είναι πια μόνο ένα θεωρητικό σημείο, αποτέλεσμα των υπολογισμών μέσω διαγραμμάτων Voronoi αλλά μια απτή γεωοικονομική πραγματικότητα της έννοιας της ΑΟΖ. Το τριπλό σημείο επαφής θα είναι και σημείο αναφοράς στις τελικές διαπραγματεύσεις, αφού είναι αυτό που θα κλείσει και την τριπλή συμφωνία που θα έρθει να ενισχύσει την υπάρχουσα συμφωνία οριοθέτησης μεταξύ Αιγύπτου και Κύπρου. Έχουμε λοιπόν τα χειροπιαστά αποτελέσματα μιας δράσης που λειτουργεί σε απόσταση 259 Km και επιτρέπει σε αυτές τις τρεις χώρες να έχουν ένα σημείο επαφής κοινό. Αυτή η νέα δυναμική σε πολιτικό επίπεδο βασίζεται στο υπόβαθρο της τοποστρατηγικής κι όχι μόνο της γεωστρατηγικής, αφού δεν μιλούμε πια για γείτονες αλλά για σχέσεις. Κι αυτές οι σχέσεις μεταξύ των τριών κρατών έχουν αλλάξει όλα τα δεδομένα. Τώρα με τις εξελίξεις στα κοιτάσματα Αφροδίτη και Ονασαγόρα στα θαλάσσια οικόπεδα 12 και 9, εισχωρούμε σε μια νέα φάση ακόμα και για τα ίδια τα ενεργειακά μας θέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, η γεωπολιτική θέση της Κύπρου έχει αναβαθμισθεί. Έτσι κι η ύπαρξη του συμπλέγματος Καστελλορίζου λειτουργεί συμμαχικά προς την ίδια κατεύθυνση δίχως πια καμία διπλωματική δικαιολογία. Επίσης το όλο ευρωπαϊκό πλαίσιο είναι σε φάση άμεσης υποστήριξης διότι όλα αυτά τα δεδομένα είναι καταλυτικά για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι βλέπουμε ότι τα κράτη μέλη ξεκαθαρίζουν τη θέση τους απέναντι στην Τουρκία, αφού θεωρούν ότι είναι απαράδεκτες οι κινήσεις της στην κυπριακή ΑΟΖ. Συνολικά και ολικά, ζούμε μια αλλαγή φάσης και σε αυτή το σύμπλεγμα Καστελλορίζου παίζει ένα θεμελιακό ρόλο.

__

Η Κύπρος θα είναι ελεύθερη

Ν. Λυγερός

Η Κύπρος θα είναι ελεύθερη απλώς πρέπει κι εμείς να προετοιμαστούμε με τον ανάλογο τρόπο για να παλέψουμε για την απελευθέρωση γι’ αυτόν το λόγο σαν τους άλλους αγώνες ο καθένας μας χρειάζεται Δάσκαλο έως το τέλος της ζωής του για να μπορέσει να ζήσει ελεύθερος ως ανθρώπινο ον που αλλάζει την πραγματικότητα μέσω της δράσης που όταν είναι συγκροτημένη και συντονισμένη με τους άλλους για να γίνει πράξη του μέλλοντος.

__

Βυζαντινή Σημαία
 
Ν. Λυγερός

Βυζαντινή Σημαία
ονειρεύτηκες και πάλι
στα Κατεχόμενα
αλλά δεν μπορούσες
να το πιστέψεις
ενώ στην εκκλησία
και στο Μοναστήρι της
της Ειρήνης
εμφανίστηκε αληθινά
για να αποδείξει
ότι τελείωσαν
όλα τα όνειρα
κι οι εφιάλτες
για ν’ αρχίσουν
τα οράματα
που αλλάζουν
την πραγματικότητα
που έζησες
τόσα χρόνια
αφού η θάλασσα
έγινε επιτέλους
απέραντο γαλάζιο.

          __

 Ν. Λυγερός - Το κίνημα της σημαίας

Ν. Λυγερός

Το κίνημα της σημαίας
άρχισε μαζί μας
στα Κατεχόμενα
για να φανεί
ότι η θέληση
αλλάζει τα πάντα
κι ότι το αδιανόητο
μπορεί να γίνει
πραγματικότητα
αφού γίνει ουτοπία
και στη συνέχεια
παράδειγμα
για τους πιστούς
που με τη σειρά τους
θα υψώσουν
το πρέπον
για να δείξουν
ότι παρακολούθησαν
κι ακολούθησαν
την πορεία
που φωτίζει
το μέλλον.
 __



__________________

20/10/2014

Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στο ράδιο Κόσμος 20/10/2014

Γίνεται αναφορά στη τουρκική πρόκληση η οποία εκδηλώθηκε σήμερα στις 6.30 το πρωί. Συγκεκριμένα το ερευνητικό σκάφος «Μπαρμπαρός Χαριεντίν Πασά» συνοδευόμενο από τα υποστηρικτικά πλοία, M/V «Bravο» και M/V «Deep Supporter», ξεκίνησε χθες βράδυ από τη Μερσίνη και κατευθύνθηκε προς την κυπριακή ΑΟΖ και εισήλθε στη βόρεια περιοχή, που παρανόμως έχει δεσμευσθεί. Γύρω στο μεσημέρι το Μπαρμπαρός, εισήλθε εντός του οικοπέδου 3 της Κυπριακής ΑΟΖ.

Δείτε live ΕΔΩ την πορεία του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Μπαρμπαρός.

__

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από Carina:

Νίκος Λυγερός

[...]

« Όταν έχετε ένα κράτος τόσο μεγάλο σαν την Τουρκία μπροστά σε ένα κράτος τόσο μικρό σαν την Κύπρο, και το μόνο που έχει να κάνει είναι να πει ότι θα κάνει σεισμικές έρευνες στην ίδια περιοχή όπου γνωρίζουμε όλα τα σεισμικά δεδομένα, ελπίζω να αντιλαμβάνεστε, ότι πάρα πολύ απλά θα μπορούσαν να αγοράσουν τους χάρτες για να έχουν τα ίδια σεισμικά σε επιστημονικό επίπεδο και μάλιστα σε υψηλότερο, άρα είναι πραγματικά κινήσεις εντυπωσιασμού που γίνονται για να πουν ότι γίνονται. Όταν οι άνθρωποι, και χάρη σε δημοσιογράφους σαν εσάς, είναι ενημερωμένοι για το τι γίνεται με την ΑΟΖ και τι έχουν γίνει, τι έχει γίνει όσον αφορά τις σεισμικές έρευνες, καταλαβαίνετε πολύ απλά ότι να ξανακάνεις σεισμικές έρευνες, τότε είναι απλώς μία κίνηση που έχει σχέση με πολιτική προπαγάνδα και καθόλου με επιστημονικό καθεστώς. Κατά συνέπεια τις γράφουμε εκεί που πρέπει, διότι εμείς συνεχίζουμε αυτό το έργο με την κυπριακή ΑΟΖ και βλέπετε ότι, αυτό που είναι το πιο εντυπωσιακό, μια μικρή χώρα, από τότε που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα ξαφνικά, και λόγω συμφερόντων (εντάξει, δεν είμαστε ηλίθιοι), όλοι στην ευρωπαϊκή ένωση θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να ταθούν υπέρ της ελευθερίας της κυπριακής ΑΟΖ, ενώ βέβαια πριν το '74 ή πριν το 2004 δεν γινόταν καμιά αναφορά. »

ο

Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: "Η Φιλική Εταιρεία και η Ελλάδα του Μέλλοντος".

Video

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Η Φιλική Εταιρεία και η Ελλάδα του Μέλλοντος". Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014 από τις 7μμ.
στο σπίτι της ΑΧΕΠΑ, 394-396 Princes’ Highway Rockdale



________________________________
__

Ιδέα του Καστοριάδη και θεωρία του Ramsey 

Ν. Λυγερός

«Εξουσία σε μια κοινωνία πάντοτε είχαμε και πάντοτε θα έχουμε - εξουσία με την έννοια των συλλογικών αποφάσεων που παίρνουν υποχρεωτικό χαρακτήρα και των οποίων η μη τήρηση τιμωρείται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο». Αυτή η ιδέα του Καστοριάδη μπορεί να φανεί αυθαίρετη ειδικά σε μια κοινωνιολογική συζήτηση. Εδώ θέλουμε να αποδείξουμε ότι απλά βασίζεται στα αποτελέσματα της θεωρίας του Ramsey.

Στην ιδέα του Καστοριάδη η έκφραση: «πάντοτε είχαμε και πάντοτε θα έχουμε» είναι φαινομενικά ακραία. Όμως αν τη συνδυάσουμε με την έννοια του θεωρήματος στα μαθηματικά, τότε γίνεται οντολογικά απλή. Επιπλέον δεν πρέπει να παρερμηνέψουμε την έννοια της εξουσίας διότι στην ουσία με τον ορισμό του Καστοριάδη πρόκειται για την ουσία της δημοκρατίας και πιο ειδικά της πλειοψηφίας. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι αυτή η παρατήρηση δεν συσχετίζεται με κάποια ηθική έννοια. Είναι μόνο η χρήση που μπορεί να είναι ηθική ή μη ηθική.

Στην ουσία βρισκόμαστε σε μια πολύ ειδική περίπτωση της θεωρίας του Ramsey όπου έχουμε μόνο δύο χρώματα για να χρωματίσουμε ένα άπειρο σύνολο στοιχείων. Συνεπώς το θεώρημα του Ramsey προβλέπει την ύπαρξη ενός μονόχρωμου υποσυνόλου άπειρης τάξης διότι αν και οι δύο κατηγορίες ήταν πεπερασμένες, το σύνολο θα ήταν και αυτό πεπερασμένο, πράγμα το οποίο είναι άτοπο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ξέρουμε ποιο υποσύνολο κυριαρχεί και δεν μας αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση. Όμως το θεώρημα ισχύει για οποιαδήποτε χρωματική διάταξη. Το ίδιο συμβαίνει και στην πεπερασμένη περίπτωση με έναν ανάλογο τρόπο. Πιο συγκεκριμένα για κάθε πεπερασμένο σύνολο με δύο χρώματα υπάρχει ένα μονοχρωματικό υποσύνολο.

Για να ερμηνέψουμε αυτό το αποτέλεσμα σε ένα πλαίσιο πιο κοινωνιολογικό, μπορούμε να εξετάσουμε την έννοια της ψηφοφορίας όταν υπάρχουν μόνο δύο επιλογές. Όποιο και να είναι το θέμα της ψηφοφορίας, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο διότι όλες οι σκέψεις και τα επιχειρήματα εκφυλίζονται σε μόνο δύο περιπτώσεις. Συνεπώς όποια και να είναι η ψηφοφορία για οποιοδήποτε σύνολο ανθρώπων, θα υπάρχει ένα υποσύνολο που θα ψηφίζει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.

Εν δυνάμει, η δημοκρατία όποια και να είναι δεν θα εμπεριέχει μόνο ένα πλαίσιο εξουσίας με την έννοια του Καστοριάδη, μα επιπλέον θα ενσωματώνει έναν σκληρό πυρήνα. Έτσι το θέμα δεν είναι μόνο της πλειοψηφίας αλλά αν αυτή η πλειοψηφία εμπεριέχει τον πυρήνα. Αν ναι, θα είναι σταθερή αλλιώς θα μπορεί να χτυπηθεί από τον πυρήνα που είναι de facto ομοιογενής. Κατά συνέπεια η ιδέα του Καστοριάδη όχι μόνο δεν είναι ακραία μα κρύβει και άλλες γενικές ιδιότητες όπως το αποδείξαμε που μπορεί να είναι ακόμα πιο σημαντικές εξαιτίας των προεκτάσεων τους.

Πηγή: N.LYGEROS PhD 

________________

21/8/14

Ν. Λυγερός - Μεσογειακή χρονοστρατηγική



ο

Έργο Ανθρωπότητας 


ο

________________

31 Ιουλ 2014

«Η θέληση της συλλογικότητας»

  

Η ιστορία γράφτηκε μόνο από υπερβάσεις της μονάδας, γράφτηκε μόνο με θυσίες,
                                                                                                        γράφτηκε μόνο με κόστος.
Γιατί το να είσαι ελεύθερος και να θέλεις να απελευθερώσεις τους άλλους
                                                                                                              δεν γίνεται χωρίς κόστος.
Άρα όταν δεν το κάνεις είναι ότι προτιμάς να μην έχεις κόστος παρά
                                                                                                                           να είσαι ελεύθερος. 

Έργο Ανθρωπότητας


________________________

 11 Ιουλ 2014

 ΑΟΖ, FIR και ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα

__

ΑΟΖ, FIR και ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα

Ν. Λυγερός

Επειδή η ΑΟΖ της Ελλάδας είναι ουσιαστικά μεγαλύτερη από το FIR Αθηνών έχουμε μια σημαντική διαφορά με την κυπριακή ΑΟΖ, η οποία εντάσσεται στο FIR Λευκωσίας. Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι η ελληνική ΑΟΖ έχει κοινή τομή με τα FIR Tirana, Brindisi, Roma, Τripoli, Cairo αλλά και Μάλτας, η οποία δεν έχει σημείο επαφής όσον αφορά στην ΑΟΖ. Τώρα με τα νέα δεδομένα δηλαδή με τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα έχουμε και εδώ κοινή τομή με τα ξένα FIR. Πιο συγκεκριμένα έχουμε τα εξής:

Οικόπεδο 1:    FIR Tirana + FIR Brindisi
Οικόπεδο 2:    FIR Brindisi
Οικόπεδο 4:    FIR Brindisi + FIR Roma
Οικόπεδο 5 :   FIR Roma
Οικόπεδο 12 : FIR Malta
Οικόπεδο 16:  FIR Malta + FIR Tripoli
Οικόπεδο 17 : FIR Malta + FIR Tripoli
Οικόπεδο 18 : FIR Tripoli + FIR Cairo
Οικόπεδο 19 : FIR Cairo
Οικόπεδο 20 : FIR Cairo 

Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβανόμαστε ότι τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα που εφάπτονται στις μέσες γραμμές με την Αλβανία, την Ιταλία και τη Λιβύη, παίζουν ένα ρόλο και με τη Μάλτα και την Αίγυπτο μέσω FIR. Με άλλα λόγια, ενισχύουν τις σχέσεις και με αυτές τις χώρες, οι οποίες αποδέχτηκαν τουλάχιστον την de facto ελληνική ΑΟΖ. Δεν έχουμε λοιπόν μόνο και μόνο το θέμα το οικονομικό που έχει σημασία στην έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Η νέα σκακιέρα που δημιουργούν τα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα πάνω στην ελληνική ΑΟΖ προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες στην πατρίδα μας. Έτσι η αρχική αποδοχή των σεισμικών ερευνών που άγγιζαν ήδη τις τρεις μέσες γραμμές λόγω της τροπολογίας 4001/2011 του νόμου περί υδρογονανθράκων 2289/1995, που μετατράπηκε σε αποδοχή των θαλάσσιων οικοπέδων, είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την de jure ελληνική ΑΟΖ. Επιπλέον από τα θαλάσσια οικόπεδα θα ενσωματωθούν επίσημα σε ευρωπαϊκό κείμενο που αφορά τις ΑΟΖ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με αυτά τα δεδομένα αντιλαμβανόμαστε ότι η πατρίδα μας αποκτά ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο που δεν είναι εγκλωβισμένος μέσα στο Αιγαίο σε μία διμερή σχέση αλλά σε επίπεδο Ανατολικής Μεσογείου που αποτελεί μια άλλη αξία λόγω τάξης μεγέθους. Αυτό αποδεικνύει ότι όταν ακολουθούμε ορθολογικά στρατηγικές συμβουλές μπορούμε να έχουμε πρακτικά αποτελέσματα που φαίνονταν πριν λίγο καιρό ακόμα εντελώς ουτοπικά για τους περισσότερους. Η Ελλάδα μπορεί να ξεπεράσει τα προβλήματά της αρκεί οι δικοί της να πιστεύουν σε αυτή και να μη γονατίζουν όταν υπάρχουν αντίξοες συνθήκες. Το μέλλον μας άρχισε, γιατί πιστεύουμε και στο απέραντο γαλάζιο της πατρίδας μας.

Πηγή:  http://www.lygeros.org/articles.php?n=15811&l=gr

__

 Έργο Ανθρωπότητας


__________

2 Ιουλ 2014

Το κατόρθωμα της Ελλάδας - Ν. Λυγερός

 

 Έργο Ανθρωπότητας

20 οικόπεδα για έρευνες υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρήτη :
e-amyna.com

Το πρόγραμμα παραχωρήσεων για έρευνα υδρογονανθράκων που παρουσίασε ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιάννης Μανιάτης http://go.naft.gr/o3ECDS

 __

Το κατόρθωμα της Ελλάδας

  Ν. Λυγερός

Σήμερα ζούμε μια αλλαγή φάσης για τον Ελληνισμό, αφού είναι η πρώτη φορά που δηλώνουμε ότι διεκδικούμε πρακτικά το δικαίωμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Τα θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχουν καμιά σχέση με όλη τη μιζέρια που έχουμε συνηθίσει ν' ακούμε και να βλέπουμε στη χώρα μας, διότι έχουν όλα τα στρατηγικά κριτήρια που απαιτεί η στρατηγική και η αξιοπρέπεια ενός λαού, του ελληνικού λαού. Τα θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι σ' ένα χώρο που περιορίζεται από τα εθνικά χωρικά ύδατα. Ανήκουν όντως σε χώρο της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν όλα τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής προσέγγισης σε θέματα και σε μέγεθος και σε πλήθος. Από μόνα τους δείχνουν ήδη την εμβέλεια της ελληνικής ΑΟΖ. Έχουν επίσης την ιδιότητα να αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Αλβανία, με την Ιταλία και μάλιστα το τριπλό σημείο, αλλά και με την Λιβύη, όπου αγγίζουν και το τριπλό σημείο της Ελλάδας, της Λιβύης και της Αιγύπτου. Έτσι το μήνυμα της Ελλάδας δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρο για όλους τους ξένους φορείς, αφού δείχνουμε ότι είμαστε στη θάλασσα κι ότι κανένας πια δεν μπορεί να σταματήσει τη διαδικασία της αξιοποίησης της ελληνικής ΑΟΖ. Τα θαλάσσια οικόπεδα σπρώχνουν πλέον το θέμα της ανακήρυξης και των οριοθετήσεων σε πρακτικό επίπεδο. Τώρα δεν λέμε πια ότι υπάρχουν κοιτάσματα στόχοι, αλλά εξηγούμε σε όλους ότι είναι η Ελλάδα που θα δώσει την άδεια παραχώρησης και κανένας άλλος. Θα μας επιτρέψει αυτή η νέα βάση δεδομένων να καθορίσουμε ορθολογικά και τις θέσεις μας σε εθνικό επίπεδο. Δεν είμαστε πια η χώρα που όλο οπισθοχωρούμε, όπως το λένε οι ραγιάδες. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ΑΟΖ, επειδή είναι το πρέπον και το αξίζουμε. Έτσι κάθε Έλληνας πολίτης θα μπορεί από εδώ και πέρα να λέει ότι ανήκει στην εποχή που έγινε αυτή η πράξη γενναιοδωρίας για τις επόμενες γενιές. Δεν θα είμαστε πια η κοινωνία της μιζέριας, αλλά το κομμάτι της Ανθρωπότητας που ζει με το Δίκαιο και τη θάλασσα και μέσω των θαλάσσιων οικοπέδων είναι η δικαίωση του Ελληνισμού που δείχνει αυτό το μονοπάτι σε όλους τους ελεύθερους ανθρώπους που αποφάσισαν να μην γονατίσουν γιατί γεννήθηκαν όρθιοι, για ν’ αγγίζουν ταυτόχρονα τη θάλασσα και τον ουρανό.

πηγή: N. LYGEROS PhD

________________

Έργο Ανθρωπότητας

O Ν. Λυγερός  στην εκπομπή 'ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ' του Θ. Γκόρδη, 09/06/2014

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από την συνέντευξη
από το  19:08 έως το 22:51 από Carina
[...]
Θ. Γκόρδης:
Μια που αναφέρατε για το χρυσό, επειδή στην περιοχή μας, στην Θράκη, υπάρχει μια αντίστοιχη προσπάθεια, όπως και στη Χαλκιδική, και οι αντιδράσεις είναι γνωστές και σφοδρές, μπορεί να υπάρξει αξιποίηση του χρυσού με σεβασμό στο περιβάλλον, χωρίς να πληγεί ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, ή αν είναι δυνατόν να μην πληγεί και καθόλου;

Ν.Λυγερός:
Όχι.

Θ. Γκόρδης:
Άρα εσείς συμφωνείτε με τις αντιδράσεις των κατοίκων ε.. στις Σκουριές για παράδειγμα; Που λεν ότι θα αλλάξει το τοπίο δραματικά προς το χειρότερο της περιοχής τους, σ' ό,τι αφορά το φυσικό τους περιβάλλον;

Ν.Λυγερός:
Όχι, όχι δεν θα αλλάξει δραματικά το τοπίο, είναι επειδή δεν του ξέρουν καλά. Θα αλλάξει οριστικά. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Οριστικά σημαίνει ότι αυτό δεν θα είναι καν σεληνιακό τοπίο. Η γη στη Σελήνη όταν την πάρετε μπορεί να φυτρώσει λουλούδι πάνω. Αυτό που θα μείνει μετά από μία κυάνωση και μια φάση αρσενικού, δεν φυτρώνει τίποτα.

Θ. Γκόρδης:
Η εταιρία λέει με σθένος ότι δεν χρησιμοποιεί τη μέθοδο της κυάνωσης για την εξόρυξη του χρυσού.

Ν.Λυγερός:
Ναι...

Θ. Γκόρδης:
Οι κάτοικοι και άλλοι επιστήμονες το αμφισβητούν αυτό. Η δική σας άποψη ποια είναι;  Υπάρχει, καταρχήν, τεχνολογία χωρίς την κυάνωση για την εξόρυξη του χρυσού;

Ν.Λυγερός:
Όχι. Υπάρχει η τεχνολογία που θα χρησιμοποιήσει αρσενικό. Άρα ούτως ή άλλος, είναι πάνω κάτω, όσον αφορά την τοξικότητα είναι «τί Γιάννη τί Γιαννάκη». Άρα η ιδέα ποια είναι; Είναι ότι πρώτα απ΄ όλα αυτό που έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε είναι ότι αν είναι πολύ μικρές οι ποσότητες, δεν συμφέρει μια εταιρεία να κάνει μια εξόρυξη μηχανική,..ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, αν οι τιμές του χρυσού είναι ψηλά, συμφέρει μια εταιρεία να κάνει μια εξόρυξη χημική. Αν είναι χαμηλά δεν την κάνει. Μπαίνει μέσα. Τρίτον, όσον αφορά το περιβαλλοντικό, έχει ενδιαφέρον, γιατί άμα κοιτάξετε τις συγκεκριμένες εταιρείες, δεν κάνουν ποτέ αυτήν την εξόρυξη στις χώρες τους.

Θ. Γκόρδης:
Άρα όπου υπάρχει χρυσός, στην Χαλκιδική ή και στην Θράκη ή και αλλού στην Ελλάδα, ποια είναι η δική σας άποψη, περιμένουμε να υπάρξει τεχνολογία η οποία δεν θα είναι βλαπτική για το περιβάλλον; Που σ΄ αυτή τη φάση δεν υπάρχει;

Ν.Λυγερός:
Θα σας πω κάτι πολύ απλό που μπορεί να σας βοηθήσει. Μας είχε ζητηθεί επίσημα από ο Μέγαρο να δώσουμε την άποψή μας όσον αφορά τις σπάνιες γαίες. Οι σπάνιες γαίες είναι 17 μεταλλεύματα, υπάρχουν αρκετές και στην Ελλάδα, είναι μερικές που είναι λιγότερο σπάνιες, άλλες που είναι περισσότερο. Όλες οι μεθόδους που έχουμε, για να κάνουν προς το παρόν εξόρυξη στις σπάνιες γαίες είναι όλες με χημική διαδικασία. Άρα ξέρουμε οτι πολύ τοξικές για το περιβάλλον. Για να καταλάβετε ακόμα και η Κίνα, που δεν θα λεγα ότι πρωτοστατεί στην προστασία του περιβάλλοντος, απ το 2012 και μετά σταμάτησε να κάνει αυτές τις επεξεργασίες και άρχισε να αγοράζει τις σπάνιες γαίες κι όχι μόνο να τις πουλάει όπως έκανε. Το 95% της παραγωγής του κόσμου είναι στην Κίνα. Κι όμως η ίδια σταμάτησε γιατί βλέπουμε ότι υπάρχει αυτή η τεράστια δυσκολία όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Θ. Γκόρδης:
Για τον χρυσό εν προκειμένω;

Ν.Λυγερός:
Είναι ακριβώς το ίδιο.


Θ. Γκόρδης:
Είναι ακριβώς το ίδιο; Άρα αυτή τη στιγμή δεν πρέπει να αξιοποιήσει η Ελλάδα το χρυσό που έχει.

Ν.Λυγερός:
Όχι, όχι.

Θ. Γκόρδης:
Πρέπει να περιμένει σε μια φάση στο μέλλον όπου θα υπάρχει αυτή η τεχνολογία που θα είναι φιλική προς το περιβάλλον. Αυτό λέτε τώρα.

Ν.Λυγερός:
Ακριβώς.
Μπορεί να υπάρχει μια μεθοδολογία που να μην έχει αυτές τις επιπτώσεις, η οποία μπορεί να εμφανιστεί σε 5χρόνια σε 10 χρόνια. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τώρα άμα το κάνουμε είναι ανεπανόρθωτο το πλήγμα που δημιουργούμε πάνω στη γη και αυτό μετά δεν αλλάζει. Ακόμα και να έχουμε μετά μια καλή μεθοδολογία...

Θ. Γκόρδης:
Δεν μπορεί να γίνει αποκατάσταση δηλαδή του φυσικού χώρου.

Ν.Λυγερός:
Όχι, όχι όχι. Καμία αποκατάσταση.
[...] 

__

N.LYGEROS PhD

___________________

20 Ιουλ 2013

Ν. Λυγερός
Απάντηση στο κυάνιο και στο αρσενικό για το χρυσό

ο

Dimitris Katsios

Ν. Λυγερός - Απάντηση στο κυάνιο και στο αρσενικό για το χρυσό.
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Η Νεμέα του Ζεόλιθου".
 Αμφιθέατρο του Λυκείου Νεμέας, Νεμέα. Κυριακή 14 Ιουλίου 2013.

Articles & Analyses Zéolithe
http://www.lygeros.org/section.php?na...

email: w@lygeros.org

__

Κ: Σας είχα παρακολουθήσει προ μηνός σε μια συνέντευξή σας στην ΕΤ3
ΛΥΓ: ναι 

Κ:...και εκεί είδα για πρώτη φορά τον ζεόλιθο. Είπατε για δύο χρυσορυχεί στη Θράκη, ότι δεν συμφέρει να γίνει εξόρυξη χρυσού.
ΛΥΓ: ναι 

Κ:..γιατί προτείνατε το ζεόλιθο
ΛΥΓ: Σωστά...γιατί είναι καλό να λες όχι, αλλά είναι καλό να προτείνεις και κάτι.
Κ: ναι
ΛΥΓ:γιατί όταν ο άλλος έχει ανάγκη, δουλεύει μόνο σε κακές συνθήκες και δεν ξέρει ακριβώς τι να κάνει, και του λες "μη κάνεις αυτό, μη κάνεις αυτό, μη κάνεις αυτό, να είσαι γεωλόγο να είσαι κι αυτό, μήπως θες και να πεθάνω;
Όχι όχι..." Λοιπόν, λεω λοιπόν ότι... 

Κ: Να τελειώσω την ερώτησή μου, να τελειώσω την ερώτησή μου.
ΛΥΓ:Ναι
Κ: Ήθελα να σας ρωτήσω για το ορυχείο στη Χαλκιδική
ΛΥΓ:Ναι
Κ:..έχετε την ίδια άποψη;
ΛΥΓ:Για το ορυχείο στη Χαλκιδική...
Κ: ..ναι που κάνει...

ΛΥΓ:..κοιτάξετε θα σας πω πολύ απλά. Για μένα ο χρυσός πρέπει να γίνει εξόρυξη μηχανικά. Άρα,είναι όπως έκαναν οι χρυσοθήρες, είναι ότι έχουμε πραγματικά χρυσορυχείο.Για τη Θράκη να ξέρετε ότι δεν μιλάμε για χρυσορυχείο, μιλάμε για επιφανειακή εκμετάλλευση,η οποία πάει έως 0,7γρ. τον τόνο.Δηλ. πέρνετε τη γη σας στον τόνο και βρίσκεται χρυσόσκονη. Όχι χρυσό. Αλλά και η χρυσόσκονη επειδή είναι πολύ μικρή, βάζετε χημικά, άρα βάζετε κυάνιο ή αρσενικό, διαλύετε όλη τη γη που έχετε και το μόνο που αντέχει αυτό που βάλατε είναι ο χρυσός. Μετά τον ξαναμαζεύετε, τον λειώνετε και είναι πολύ ωραίος. Αλλά δεν ρωτάτε μετά πώς είναι η γη για τους άλλους; Γιατί πρέπει να ξέρετε ότι μετά από τέτοια επεξεργασία η γη της σελήνης είναι καλύτερη, απ΄αυτήν που θα έχετε φτιάξει. Δηλαδή εκει πέρα δεν είναι καν για αποκατάσταση, είναι τέρμα. Ναι,ναι. Γιατί κάνετε διάσπαση μοριακή. Άρα τα διαλύετε...Καταλάβατε; Κι είναι.., εγώ το λεώ πιο πρακτικά όταν κάνω τέτοιου τύπου ανάλυση,είναι...έχετε τη βέρα σας που νομίζετε ότι είναι από χρυσό. Είναι πολύ απλό. Τη βάζετε σε ένα ποτήρι από χλωρίνη, άμα αρχίζει να αφρίζει, σας έχει κοροϊδέψει κάποιος. Μπορεί να είναι η πεθερά σας, η γυναίκα σας,ή ο κοσμηματο..., τέλος πάντων. Άρα τι εννοώ μ' αυτό; Μόνο ο χρυσός αντέχει τέτοια παρέμβαση. Ακόμα κι όταν τη βγάλετε θα δείτε ότι το δέρμα σας έχει φύγει λίγο, κι αυτό θα αρχίζει να το καθαρίζει. Λέω όμως ότι άμα βάζατε κάτι άλλο ως μέταλλο, θα το διαλύσει..Άμα το κάνετε με χημικό οξύ, έχετε ένα πρόβλημα. Λέω λοιπόν, γιατί βάζουν κυάνιο εφ όσον είναι τόσο εύκολο να το πάρεις; Γιατί βάζουν αρσενικό εφ'όσον είναι τόσο εύκολο να το πάρεις; Κάντο χωρίς αρσενικό. Άρα το θέμα δεν είναι ότι είμαι εναντίον του χρυσού. Είμαι εναντίον του κυάνιου και του αρσενικού. Άρα είναι ο τρόπος. Άμα ο τρόπος είναι εχθρικό, είναι η καταστροφή...και προσέξτε,ωκι εδώ είναι μεγάλη σημασία αυτό... είναι η καταστροφή οριστική. Μη αναστρέψιμη. Βλέπετε τη διαφορά; Θα σας πω τη διαφορά. Ας πούμε ότι εγώ λέω, ότι άμα βάλω το δάχτυλό μου εδώ, θα είναι βρεγμένο. Ωραία. Το σκουπίζω, είναι αναστρέψιμο. Άμα εδώ βάλω χημικό οξύ, το δάχτυλό μου θα λιώσει. Εντάξει; Αυτό και να το σκουπίσω μετά δεν είναι..,θα είναι λιωμένο. Είναι μερικοί λοιπόν, που μας λένε: " Δεν δοκιμάσατε όμως αν λιώσει." Ε, ναι βάλε το δικό σου δάχτυλο όμως, βάλτο το δικό σου. Κατάλαβες; Ωραία. Άρα, είναι πολύ καλό να κάνουμε έρευνα σε μια πατρίδα άλλου....το δικό σας το δάχτυλο όμως. Άρα εγώ σ'αυτούς δείχνω άλλο δάχτυλο.Αυτό. Νομίζω ότι κάλυψα το θέμα. Γιατί να μη κοροϊδευόμαστε, γιατί μετά,..είναι αυτό που λέω και στους δημάρχους, αυτός εδώ μπορεί να είναι καλός, μπορεί να κακός. Το θέμα είναι ποιες αποφάσεις θα πάρουμε. Μετά τι θα μείνει; Το καλό για μένα είναι ότι όταν ο δήμαρχος μένει στην ίδια περιοχή, δυσκολεύεται λίγο περισσότερο για να πάρει αποφάσεις που θα διαλύσουν όλη την περιοχή. Γιατί σου λέει, εγώ τι κάνω μέσα; Δηλαδή δεν θα το δουν οι άλλοι ότι έχω πάρει στραβή απόφαση; Κι εδώ κάνουν το ίδιο. Όταν λοιπόν έχετε μια εταιρία που είναι στου διαόλου τη μάνα, και κάνει πειράματα στου διαόλου τη μάνα, με μία υπο-εταιρία, που δεν έχει σχέση με ακριβώς την εταιρία, δεν έχει πρόβλημα. Γιατί αφού διαλύσει όλη την περιοχή, θα ξαναπάει εκεί. Κι ένα άλλο πράγμα που δεν πρέπει να ξεχάσετε, είναι ότι το κόστος του χρυσού, έχει σχέση με το χρηματιστήριο. Άρα, αν το χρηματιστήριο ανεβαίνει, τότε εμφανίζονται κοιτάσματα. Τα οποία είναι από σκόνη. Ρωτάω. Έχετε ποτέ σκεφτεί, για τους ανθρώπου που θα λειτουργήσουν, αν θα ξαφνικά κατεβούν τι θα κάνει η εταιρία; Είναι πολύ απλό, φεύγουν. Δεν κάνει τίποτε άλλο. Αφού, για να καταλάβετε το διαφορικό είναι τόσο ελάχιστο, που παίζει στο χρηματιστήριο η διαφορά. Άν το χρηματιστήριο λοιπόν κατεβεί λίγο, η εταιρία και να τον βγάλει το χρυσό, είναι κοστοβόρο. Καταλάβατε; Η διαφορά λοιπόν...., να το πούμε πολύ απλά, ελιές.Εντάξει; Οι ελιές, ας πούμε άμα εγώ σας αγοράζω ελιές, τι να πω τώρα...,1€ το κιλό, θα μου τις πουλήσετε;

Κ:Είναι καλά. Άμα είναι 1€ είναι καλά. 

ΛΥΓ:Εντάξει, τέλος πάντων, έχετε και χιούμορ βλέπω..Θέλω να πω ότι εντάξει, σε κάποια φάση καταλαβαίνει ότι δεν συμφέρει. Το θέμα ποιο είναι; Είναι ότι εγώ, ας πούμε είμαι παραγωγός, για ελιές αλλά είμαι ξένος, Κι έρχομαι εδώ, και μαζεύω μερικές ελιές από σας, οk. Και εγώ με συμφέρει να το κάνω αυτό γιατί οι ελιές είναι 10€ το κιλό( αυτό θα το πάρεις, θα πέσει νεκρός ο άλλος), και λοιπόν, εδώ εμένα αν έχω κόστος να έρχομαι 8€ το κάνω. Άμα όμως πέσει κάτω από το 8€ να κάνω τι; Για σας να το κάνω, για φιλανθρωπικό ίδρυμα; Άρα αυτό που έχει μεγάλη σημασία, για μένα είναι το ίδιο. Ας πούμε, είναι μερικοί που θα δοκιμάσουν ζεόλιθο, είναι μερικοί που δεν θα δοκιμάσουν. Το καλό με το ζεόλιθο είναι ότι, αυτοί που θα το δοκιμάσουν θα δουν τα αποτελέσματα και άμα δεν το θέλουν το βγάζουν. Καταλάβατε; Γιατί είναι αναστρέψιμο όσο αφορα το ...γιατί είνα αδρανές πέτρωμα. Δεν είναι κάτι που κάνει μια χημική αντίδραση.

-Είναι φυσικό. 

-Ναι, είναι εντελώς φυσικό. Αλλά πρόσεξε το φυσικό..., και το αρσενικό είναι φυσικό. Γιατί αυτά....να είμαστε προσεκτικοί. Το θέμα είναι αν έχει υποστεί χημική αντίδραση και αλλάζουν οι ουσίες, ή είναι απλώς η παρουσία του που το εγκλωβίζει ώς κόσκινο. Άρα όταν χρησιμοποιούμε ένα κόσκινο, το κλασικό, λοιπόν, άμα θες δεν το χρησιμοποιείς, τις πέτρε που βγάλατε, τις ξαναβάζετε μέσα. Αυτό είναι αναστρέψιμο. Εδώ δεν είναι το ίδιο.Εδώ είναι είτε ότι έχεις διαλύσει οτιδήποτε άλλο και σου μένει μόνο αυτό.[...]

Απομαγνωτοφώνηση ομιλίας του Ν.Λυγερού για το κυάνιο και το αρσενικό από Carina

___________________

21 Ιουν 2013

Ο ΔΕΣΦΑ είναι ελληνικός

Ν. Λυγερός

Για όσους δεν το ξέρουν δεν υπάρχει καμία απαίτηση από οποιοδήποτε κείμενο που υπογράψαμε ή που δεν υπογράψαμε για την πώληση του ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου) και σε αυτό το σημείο, υπάρχει μία μεγάλη διαφορά με τη ΔΕΠΑ. Για όσους δεν το ξέρουν οι Αρμένιοι του Αρτσάχ και όχι μόνο ονομάζουν τους Αζέρους, Τούρκους, διότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική διαφορά. Επιπλέον η SOCAR είναι η μοναδική εταιρεία που υπέβαλε προσφορά στο πλαίσιο του διαγωνισμού, η οποία αφορά και τον ΔΕΣΦΑ και τη ΔΕΠΑ, προσπαθώντας να αποσπάσει τον ΔΕΣΦΑ από μια μη απαραίτητη διαδικασία. Όταν λοιπόν ακούμε από τον πρόεδρο της εταιρείας SOCAR ότι «αυτό σημαίνει πως όλο το σύστημα διανομής φυσικού αερίου θα είναι σύντομα στα χέρια μας» αναρωτιόμαστε αν οι υπεύθυνοι στο ΤΑΙΠΕΔ, έχουν γνώση όλων αυτών των δεδομένων ή προχωρούν σε μία διαδικασία διαπραγμάτευσης δίχως να έχουν ενημερώσει ολοκληρωτικά την πατρίδα μας και ειδικά την κυβέρνηση. Διότι τώρα που γίνονται όλες οι προσπάθειες για να αποκτήσει η Ελλάδα επιτέλους την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και να μπορεί να παράγει η ίδια φυσικό αέριο δεν υπάρχει καμία ανάγκη να πωλήσουμε τον ΔΕΣΦΑ. Γιατί στην ουσία ακόμα και όταν θα έχουμε το δικό μας φυσικό αέριο θα πρέπει να νοικιάζουμε το δίκτυο στη SOCAR για να το παρέχουμε στους δικούς μας. Πρέπει λοιπόν και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός ΥΠΕΚΑ να είναι γνώστες του θέματος, για να μην έρθει κανένας να μας πει μετά τη λήξη της διαπραγμάτευσης ότι δεν είχαν ενημερωθεί από το ΤΑΙΠΕΔ. Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι μία λεπτομέρεια για την Ελλάδα του μέλλοντος. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θυσιάσουμε το μέλλον μας, διότι αντιμετωπίζουμε στο παρόν οικονομικά προβλήματα. Διότι τα τελευταία λύνονται μόνο και μόνο με στρατηγικές κινήσεις. Επίσης δεν υπάρχει καμία απαίτηση, καμία οδηγία από την Ευρωπαϊκή Ένωση που να απαιτεί την πώληση του ΔΕΣΦΑ. Την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να έχει απεξάρτηση από την Ρωσία και από το Αζερμπαϊτζάν, για την ενεργειακή ασφάλεια, την ώρα που μας βοηθάει το ευρωπαϊκό κεκτημένο να μην υπογράψουμε αυθαίρετες συμφωνίες, την ώρα που η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο αρχίζουν να παίζουν έναν ρόλο ενεργειακό, μόνοι μας θέλουμε να πωλήσουμε τον ΔΕΣΦΑ δίχως να υπάρχει καμία πίεση από τους δικούς μας. Η SOCAR κάνει τη δουλειά της προσπαθώντας να πιάσει δύο λαγούς ταυτόχρονα, αλλά γιατί εμάς να μας πιάσουν κορόιδα τώρα που επιτέλους σηκώνουμε το ανάστημα για να ξεπεράσουμε ορθολογικά και στρατηγικά τα οικονομικά μας προβλήματα. Δεν λέμε βέβαια να μην πάμε σε διαπραγματεύσεις, αλλά να ξέρουμε τι θέλουμε πραγματικά από αυτές και να μη βιαστούμε να υπογράψουμε μια συμφωνία που θα είναι μη αναστρέψιμη διότι δεν έχουμε δικαίωμα πια να κάνουμε τέτοια λάθη. Άλλο ο προμηθευτής και άλλο ο διαχειριστής. Ο ΔΕΣΦΑ ανήκει στον στρατηγικό μας ορυκτό πλούτο, αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε, όπως και τη λαϊκή ρήση που αφορά την υπογραφή. Ο ΔΕΣΦΑ είναι ελληνικός και πρέπει να παραμείνει γιατί ανήκει στο μέλλον μας.

πηγή : νίκος λυγερός

____________

21 Ιουν 2013 

Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι θέμα ποσοστού

Ν. Λυγερός

Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι θέμα ποσοστού, αλλά εθνικό. Στην αρχή μάς έλεγαν τα ίδια και για τη ΔΕΠΑ και τώρα βλέπουμε πόσο το ευρωπαϊκό πλαίσιο λειτουργεί ως ασπίδα για τα εθνικά μας συμφέροντα. Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε με τον ΔΕΣΦΑ, διότι είναι μία από τις δομές μας για το μέλλον. Κατά συνέπεια δεν πρέπει να πωληθεί και ειδικά εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης την ώρα που ετοιμάζουμε το μέλλον μας μέσω της ΑΟΖ μας. Η πώληση εξ ολοκλήρου είναι βέβαια απαράδεκτη, διότι κανείς δεν μας αναγκάζει σε τίποτα σε οποιοδήποτε κείμενο. Κατά συνέπεια ο ΔΕΣΦΑ πρέπει να παραμείνει καθαρά ελληνικός, διότι είναι εθνικός πλούτος τώρα και είναι σε φάση να γίνει στρατηγικός εθνικός πλούτος μέσω της ΑΟΖ μας. Τώρα η πώληση ενός μεριδίου μπορεί να έχει αρχικά ένα νόημα σε επίπεδο εμπορικό, αλλά σε βάθος χρόνου τι λογική έχει; Με την ΑΟΖ μας χρειαζόμαστε ένα δίκτυο φυσικού αερίου γιατί με αυτόν τον τρόπο θα ανακουφίσουμε και τους δικούς μας που παλεύουν καθημερινά. Έχουμε πάρει επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να κάνουμε επέκταση του δικτύου μας και τώρα μπαίνουμε σε διαπραγματεύσεις για πώληση. Αν αυτές οι διαπραγματεύσεις είναι καθαρά τυπικές και γίνονται για να γίνονται και μόνο, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, αλλά όχι και να τις κάνουμε για να γίνουν πραγματικότητα. Διότι αυτή πρέπει να είναι ελληνική. Η πρώτη κίνηση της SOCAR ήταν ήδη παράξενη γιατί είχε προσπαθήσει να αγοράσει και τη ΔΕΠΑ και τον ΔΕΣΦΑ χρησιμοποιώντας έντεχνα το θέμα της απαραίτητης πώλησης. Όμως αυτή η κίνηση δεν κατέληξε ορθώς, διότι δεν υπήρχε λόγος. Στη συνέχεια, προσπάθησε μέσω διάσπασης να αγοράσει μόνο τον ΔΕΣΦΑ αλλά εξ ολοκλήρου. Και αυτή η κίνηση δεν κατέληξε. Και τώρα προσπαθούν να πάρουν ένα ποσοστό μόνο που αυτό δεν είναι απλά μετοχικό, διότι αποτελεί το μεγαλύτερο από όλα και ξεπερνά το 50% του ΔΕΣΦΑ. Και σε αυτό το πλαίσιο άσχετα αν υπάρχει ένα πλαίσιο προπαγάνδας που τείνει να δείξει ότι όλα έχουν γίνει, πρέπει να αντισταθούμε. Ο ΔΕΣΦΑ δεν πρέπει να παραδοθεί στη SOCAR, διότι οι οικονομικές απολαβές είναι γελοίες σε σχέση με το τι προσφέρει. Είναι δυνατόν να κάνουμε μια πώληση 400 εκ. ευρώ για τέτοια υποδομή, ενώ η Κύπρος έλαβε 200 εκ. ευρώ μόνο και μόνο από τα bonus υπογραφής των συμβολαίων για τα θαλάσσια οικόπεδα της ΑΟΖ της; Η ΑΟΖ μας μάς προσφέρει τη δυνατότητα να μην έχουμε ανάγκη από τέτοιες διαπραγματεύσεις που δεν μας δίνουν τίποτα το ουσιαστικό. Άρα ας προχωρήσουμε ακόμα πιο γρήγορα στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ κι ας αφήσουμε πέρα διαπραγματεύσεις τέτοιου τύπου που δεν ανήκουν στις στρατηγικές που πρέπει να κάνει η πατρίδα μας. 

πηγή : νίκος λυγερός

__________________________

4/6/2013

Ελληνική Δημόσια Εταιρεία Υδρογονανθράκων

Ελληνική Δημόσια Εταιρεία Υδρογονανθράκων

Ν. Λυγερός

Τώρα όσοι δεν πίστευαν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να πάει μπροστά, έχουν ένα πρόβλημα αντικειμενικό, διότι η ιστορία του μέλλοντος έρχεται να τους διαψεύσει με τον πιο δυναμικό τρόπο. Μετά την υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας από την πατρίδα μας το 1982 και την ψήφιση του κυρωτικού Νόμου από τη Βουλή των Ελλήνων το 1995, είχαμε την εντύπωση ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα στη χώρα μας. Και ενώ υπήρχε ο Νόμος περί Υδρογονανθράκων 2289/1995, δεν τον είχαμε αξιοποιήσει. Σιγά σιγά όμως τα πράγματα αλλάζουν και μπαίνουν στη θέση τους. Έτσι ήρθε και η τροπολογία του Νόμου 4001/2011, η οποία επέτρεψε επί του πρακτέου και τον διαγωνισμό για τις σεισμικές έρευνες, που έγιναν στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης από τη Νορβηγική Εταιρεία PGS και έληξε μετά από 120 μέρες και 12.431 Km. Για να ενισχυθεί ο Νόμος, εκδόθηκε στις 10/02/2012 το Προεδρικό Διάταγμα για το Δημόσιο Φορέα Υδρογονανθράκων, το οποίο εξασφαλίζει τα έσοδα για την Ελλάδα, αφού για το μετοχικό κεφάλαιο εκδίδεται μία μετοχή, ονομαστική υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία είναι αμεταβίβαστη, αλλά ακόμα και αυτό δεν επαρκούσε για μερικούς. Στις αρχές του 2013, άρχισε και έκλεισε ο διαγωνισμός για την επάνδρωση του επταμελούς διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Υδρογονανθράκων. Και πάλι όμως μερικοί αμφισβητούσαν την πρόθεση της δημιουργίας αυτής της εταιρείας, δίχως να αντιληφθούν τη στρατηγική επιλογή που είναι υψίστης σημασίας για την Ελλάδα. Τώρα με επίσημη ανακοίνωση στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής από τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό ξέρουμε ότι σύντομα θα ιδρυθεί η Ελληνική Δημόσια Εταιρεία Υδρογονανθράκων. Αυτή η εταιρεία παρουσιάζεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχή εκμετάλλευση των φυσικών κοιτασμάτων της χώρας που μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο. Έτσι, η εξέλιξη του θέματος της ΑΟΖ συνεχίζεται πρακτικά και μάλιστα σε εθνικό επίπεδο. Αν επιπλέον συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με την άφιξη της πλατφόρμας εξόρυξης στο κοίτασμα Αφροδίτη στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ, γίνεται κατανοητό σε όλους ότι η υψηλή στρατηγική της αξιοποίησης της ΑΟΖ μπαίνει σε εφαρμογή όλο και πιο βαθιά στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, όπου βρίσκονται η Ελλάδα και η Κύπρος. Αυτά τα βήματα είναι ιστορικά κι αν μερικοί τα απαξιώνουν είναι απλώς γιατί δεν τα είχαν σκεφτεί ποτέ στη ζωή τους, γιατί ήταν αδιανόητο γι’ αυτούς. Όμως το αδιανόητο, μετά το στάδιο της ουτοπίας, έγινε όραμα για το λαό μας και τώρα περνάμε στην πράξη, για να αλλάξουμε την πραγματικότητα που όλοι θεωρούσαν δεδομένη δίχως δυνατότητα αλλαγής. Η Ελλάδα όμως προχωρά με σταθερά βήματα προς την αξιοποίηση των Υδρογονανθράκων μέσω της ελληνικής ΑΟΖ κι όσοι δεν το πιστεύουν ακόμα δεν έχει και μεγάλη σημασία, γιατί δεν πρόκειται να παράγουν έργο για την Ελλάδα μας. Ενώ η πατρίδα μας χρειάζεται μόνο και μόνο έργα για να συνεχίσει να ζει ελεύθερη ως Ελληνισμός.

πηγή : N.LYGEROS PhD

__________________________________

20/4/2013

Ελληνική ΑΟΖ και Μάλτα

ο

 

Ελληνική ΑΟΖ και Μάλτα

Ν. Λυγερός

Για όσους δεν έχουν καταλάβει τι γυρεύει η Μάλτα στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ πρέπει να υπενθυμίσουμε μερικά στοιχεία για τα οποία είναι ενημερωμένο τα ανώτατο επίπεδο του ελληνικού πολιτικού φορέα. Ας αρχίσουμε από τα πιο απλά. Η Μάλτα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2004. Εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση το ίδιο έτος με την Κύπρο. Και οι δύο χώρες αποτελούν στρατηγικά σημεία της Μεσογείου και μάλιστα έχουν και τοποστρατηγική οντότητα. Όσον αφορά στις ΑΟΖ, η Μάλτα δεν αγγίζει την Ελλάδα. Η Μάλτα συμφώνησε με τη Λιβύη για να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για το θέμα της υφαλοκρηπίδας το 1982. Η δικαστική απόφαση βγήκε το 1985, με την οποία η Μάλτα έχασε 4100 km2 της θεωρητικής της υφαλοκρηπίδας. Η Μάλτα υπέγραψε συμφωνία με τη Λιβύη το 1986. Η Ιταλία υπέγραψε συμφωνία υφαλοκρηπίδας με την Ελλάδα το 1977. Η Ιταλία έχει υπογράψει συμφωνία υφαλοκρηπίδας το 1968 με τη Γιουγκοσλαβία και τα κράτη που είναι διάδοχα της πρώην Γιουγκοσλαβίας έχουν αποδεχθεί τη συμφωνία: αφορά την Κροατία, τη Σλοβενία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο. Η Κροατία θα ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2013. Η Ιταλία έχει επίσης υπογράψει συμφωνία υφαλοκρηπίδας και με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη Γαλλία το 1986 για τα στενά του Bonifacio και με την Ισπανία το 1974. Η Ιταλία έχει υπογράψει και με την Αλβανία το 1992. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ψήφισε το 2013 νομοσχέδιο που αφορά στη Μεσόγειο και στις οριοθετήσεις των ΑΟΖ. Όλη η θεωρητική ΑΟΖ της Μάλτας εντάσσεται μέσα στο επίσημο FIR της. Κατά συνέπεια, η ελληνική ΑΟΖ και το FIR της Μάλτας έχουν κοινή τομή και μάλιστα μεγάλη με την οποία ασχολείται ήδη η ελληνική αεροπορία. Όταν η Λιβύη θέλει να κλείσει τον κόλπο Σύρτης, μια από τις πιο σημαντικές επιπτώσεις είναι ότι καταπατά τις τρεις ευρωπαϊκές ΑΟΖ της Ιταλίας, της Μάλτας και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να υπάρχει συντονισμός μεταξύ των τριών ευρωπαϊκών χωρών για αυτό το θέμα ειδικά τώρα που υπάρχει και το νομοσχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας δεν κοιτάζουμε επιφανειακά τα προβλήματα, καταλαβαίνουμε απολύτως ότι η έννοια της σύζευξης είναι αποκλειστικά γεωπολιτική και δεν αφορά βέβαια κάποια συμφωνία οριοθέτησης ακόμα και αν θα πρέπει να διαχειριστούμε το θέμα της επικάλυψης του FIR με την ΑΟΖ, αφού η ελληνική ΑΟΖ είναι μεγαλύτερη από το FIR της, ενώ η ΑΟΖ της Μάλτας είναι μικρότερη από το FIR. Έτσι η στρατηγική γίνεται πιο κατανοητή από όλους και μπορεί να προβλέψει τι έχει επινοηθεί σ’ ένα ιστορικό πλαίσιο που αφορά στα Ιεροσόλυμα, στην Κύπρο, στη Ρόδο, στην Κρήτη και στη Μάλτα. Το νησί της Μάλτας είναι ένας φυσιολογικός σύμμαχος για την Ελλάδα λόγω της ιστορικής γεωπολιτικής. Ας το έχουμε υπόψη μας αυτήν την περίοδο για να έχουμε και άποψη για το τι σημαίνει εθνική υψηλή στρατηγική για την πατρίδα μας.

ITALY


MALTA

__

__


πηγή: νίκος λυγερός


______________________________

21 Μαρ 2013

Συνέντευξη του Ν.Λυγερού στο ραδιόφωνο της Καρπάθου

__

Dimitris Katsios

Συνέντευξη του Ν.Λυγερού
στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Καρπάθου 101.3 fm 20/03/2013
Στην εκπομπή "Επί της ουσίας"
με τον Γιώργο Χατζηκουτσό και τον Θανάση Μιντσινίγο

__

ZEE--Articles & Analyses: 
http://www.lygeros.org/section.php?na...

________________________________________

10/3/2013

Διάλεξη Ν.Λυγερού "Ακριτική Ελληνική ΑΟΖ"

 
 Dimitris Katsios 

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:"Ακριτική Ελληνική ΑΟΖ". 

Συνεδριακός χώρος Παραδοσιακού Μύλου Πετρωτών (Μουσείο Πέτρας). 

Πετρωτά Τριγώνου Έβρου, Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013, ώρα: 18:30.

__

Dimitris Katsios

Επίσκεψη του Ν.Λυγερού στα Πετρωτά 8-3-2013

 __

πηγή: νίκος λυγερός  

 

______________________________________

16/2/2013

 Η ΑΟΖ αλλάζει τον τρόπο σκέψης και της Τουρκίας

Η ΑΟΖ αλλάζει τον τρόπο σκέψης και της Τουρκίας

Νίκος Λυγερός

Τώρα ακόμα και Τούρκοι ερευνητές συμφωνούν με την ιδέα ότι η Ελλάδα θα θεσπίσει την ΑΟΖ της. Μάλιστα το θεωρούν όχι μόνο φυσιολογικό και αναμενόμενο, αφού ακολουθεί τη στρατηγική της Κύπρου αλλά αναρωτιούνται γιατί η ίδια η Τουρκία δεν έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της αφού ήδη την έχει οριοθετήσει στην Μαύρη θάλασσα. Το ενδιαφέρον αυτού του συλλογισμού είναι ότι καταρρίπτει τις φοβίες μερικών που δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν μετά τη θέσπισή μας και την απόλυτη απραξία της Τουρκίας, με άλλα λόγια ακριβώς όπως έκανε και με την Κύπρο. Βλέπουμε σιγά σιγά ότι η ελληνική ΑΟΖ αποκτά μια οντότητα μέσω της αποδοχής της πραγματικότητας. Είναι λοιπόν δύσκολο να την θεωρήσουμε πλέον ως μια μόδα αφού έχει ήδη αρχίσει να είναι αποδεκτή ακόμα και από την ίδια την Τουρκία, η οποία αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να κάνει και τίποτα για να αλλάξει τα δεδομένα. Είναι λοιπόν λογικό να σκέφτεται και η ίδια ότι δεν αξιοποιεί το Δίκαιο της Θάλασσας. Συνειδητοποιεί λοιπόν ότι η πολιτική που ακολουθεί εδώ και δεκαετίες ενάντια στην ΑΟΖ όχι μόνο δεν μπορεί να φέρει άλλους καρπούς, αλλά σίγουρα θα επηρεάσει αρνητικά αν συνεχίσει προς την ίδια κατεύθυνση. Έτσι σκέφτεται με έναν τρόπο που θέλουμε κι εμείς. Αφού θέλει να ακολουθήσει πιο έμπρακτα το Δίκαιο της Θάλασσας. Μαθαίνει τα τελευταία χρόνια, λόγω των εξελίξεων στην Κύπρο, ότι ακόμα και οι φοβίες της δεν σταμάτησαν τις πετρελαϊκές εταιρείες να είναι υποψήφιες στην κυπριακή ΑΟΖ. Τόσα χρόνια η Τουρκία θεωρούσε ότι είχε την πρωτοβουλία και ότι είχε πείσει τους πάντες ότι η Μεσόγειος είναι μια κλειστή θάλασσα, όπου δεν πρέπει να γίνονται συμφωνίες οριοθέτησης αλλά με τις κινήσεις της Κύπρου, το σχέδιό της κατέρρευσε. Και τώρα προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, διότι καταλαβαίνει ότι όντως είναι θέμα εβδομάδων η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, διότι δεν φοβόμαστε τίποτα και κανένα, γιατί δεν καταπατούμε κανένα και ακολουθούμε το Δίκαιο της Θάλασσας χωρίς να πάμε ούτε βήμα πίσω. Είναι πλέον η αποφασιστικότητά μας που βάζει την Τουρκία σε μια ορθολογική θέση. Δεν υπάρχει αντιπαράθεση σε αυτό το σημείο διότι η ΑΟΖ δεν είναι το θέμα της Τουρκίας αλλά τα νησιά. Απλώς η ελληνική ΑΟΖ ενισχύει όλα τα νησιά μας. Στην περίπτωσή της, η ΑΟΖ, δίνει δυνατότητες που δεν έχει προς το παρόν. Σωστά λοιπόν αναρωτιούνται οι Τούρκοι ερευνητές για το μέλλον της χώρας αν επιμένει να μην ακολουθεί επίσημα το Δίκαιο της Θάλασσας. Με αυτόν τον τρόπο κατανοούμε όλοι το νοητικό σχήμα που προβλέπει ότι δεν είναι ανάγκη να νικήσεις τον αντίπαλο σου, είναι προτιμότερο ν’ αναγκαστεί να σκεφτεί με τον δικό σου τρόπο. Τώρα η Τουρκία αρχίζει να σκέφτεται ότι δεν είναι σωστό και ορθολογικό να μην αξιοποιεί την ίδια της την ΑΟΖ μέσω του Δικαίου της Θάλασσας. Και αυτό είναι μια επιτυχία εκ μέρους της πατρίδας μας.

πηγή : Νίκος Λυγερός

N. LYGEROS PhD

_________________________ 

16/2/2013

Κρίσιμα σημεία του Σχεδίου

Ν. Λυγερός

1. Δεν υπάρχει πλειονότητα ή μειονότητα όλα είναι ισότιμα.(Σελίδα 3 Άρθρο iii)

2. Μας αναγκάζουν να υποστηρίξουμε την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη. (Σελίδα 3, Άρθρο 1.5)

3. Μετά από 19 χρόνια δεν θα υπάρχει έλεγχος των εποίκων. (Σελίδα 4, Άρθρο 5)

  

4. Οι Ελληνοκύπριοι υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση δεν θα έχουν πολιτικά δικαιώματα (Σελίδα 5, Άρθρο 4.2)

5. Για κάθε απόφαση της Βουλής χρειαζόμαστε την πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων (Σελίδα 5, Άρθρο 5.1)

6. Δεν ψηφίζουμε άμεσα τον Πρόεδρο (Σελίδα 5, Άρθρο Α5.1.δ)

7. Δεν υπάρχει ημερομηνία τελικής αποχώρησης του κατοχικού στρατού! (Σελίδα 6, Άρθρο 8 β)

8. Το νέο κράτος θα έχει άλλη σημαία και άλλο ύμνο! (Σελίδα 11 Προσάρτημα Ι, Άρθρα 8.2 και 8.3)

9. Η Τουρκική γλώσσα θα είναι επίσημη και υποχρεωτική γλώσσα για όλους τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (γυμνασίου και λυκείου) (Σελίδα 11 Προσάρτημα Ι Άρθρο 9.1 και Σελίδα 25 Άρθρο 50)

10. Το σχέδιο επαναλαμβάνει σημεία της Γ’ Βιέννης που δεν τηρήθηκαν (Σελίδα 12 Προσάρτημα ΙΙΙ Άρθρο 11.5)

11. Μέχρι την υποθετική ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Κύπρος δεν θα διαθέτει το έδαφός της για διεθνές στρατιωτικές επιχειρήσεις.(σελίδα 26 Άρθρο53)

12. Το σχέδιο εφαρμόζει τις πρόνοιες των ψευδοδικαστηρίων. (Σελίδα 36 ΤΑ Άρθρο 8)

13. Ο πρόσφυγας έχει δικαίωμα να πουλήσει το δικαίωμα αποκατάστασης ή να το ανταλλάξει ή να λάβει αποζημίωσης. (Σελίδα 38 Άρθρο 16)

14. Με το μορατόριουμ καμία αποκατάσταση δεν μπορεί να γίνει πριν τρία χρόνια.(Σελίδα 39 Άρθρο 17 α και β)

15.« Τα γεγονότα της περιόδου μεταξύ 1963 και 1974 δεν συνέβησαν » (Σελίδα 41 Παρατήρηση 28)

16. Η οριστική αποζημίωση αν γίνει θα γίνει σε 25 χρόνια. (Σελίδα 52 Άρθρο 18.5)

17. Το Ερώτημα του Δημοψηφίσματος :

 « Εγκρίνετε την Θεμελιώδη Συμφωνία με όλα τα Προσαρτήματά της καθώς και το σύνταγμα της Ελληνοκυπριακής/Τουρκοκυπριακής πολιτείας και τις διατάξεις σχετικά με τους νόμους του που θα ισχύουν, για να δημιουργήσουν μια νέα τάξη πραγμάτων στην οποία η Κύπρος θα προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενωμένη; » (Σελίδα 59 Άρθρο 1)

18. Το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να απολαύει πλήρως και ανεμπόδιστα πρόσβασης για οποιοδήποτε σκοπό στα ύδατα μεταξύ των υδάτων τα οποία η Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα διεκδικήσει που εφάπτονται στο ανατολικό μέρος της περιοχής της Κυρίαρχης Βάσης Δεκέλειας που ενώνεται με την θάλασσα και τα ύδατα τα οποία η Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα διεκδικήσει που εφάπτονται στο δυτικό μέρος της περιοχής της Κυρίαρχης Βάσης Δεκέλειας που ενώνεται με την θάλασσα. (Σελίδα 64 Άρθρα 5.1 και 5.3)

19. Όχι μόνο η Αγγλία διατηρεί τις βάσεις της αλλά επεκτείνεται και στα εφαπτόμενα ύδατα. (Σελίδα 65 Άρθρα 6 και 7)

20. Μετά από άδεια 72 ωρών η Τουρκία θα μπορεί να κάνει στρατιωτικές ασκήσεις στο ελληνικό μέρος. (Σελίδα 69, Άρθρο 6)

Σημείωση: Οι αναφορές αφορούν το έντυπο που αναφέρεται στο σχέδιο και που είναι έκδοση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυβέρνησης (P.I.O).

πηγή : νίκος λυγερός

_________________________________________

εδώ το  σχέδιο Ανάν V - Αnan plan 5 - αρχείο pdf 

___________

25/1/2013

Ιστορική υπογραφή για την Κύπρο

Ν. Λυγερός

Είναι μια ιστορική υπογραφή για την Κύπρο, η συμφωνία με την κοινοπραξία της ιταλικής και της κορεάτικης εταιρείας, στο πλαίσιο του δεύτερου γύρου παραχώρησης και μάλιστα για τα οικόπεδα 2, 3 και 9. Η άμεση οικονομική απολαβή για την Κύπρο είναι της τάξης των 150 Εκατομμυρίων Ευρώ για το bonus υπογραφής. Δεν μιλάμε πια για εκτιμήσεις, αλλά για ένα ιστορικό γεγονός που είναι αναμφισβήτητο ακόμα και από τους πιο επιφυλακτικούς και αυτούς που τους διακατέχουν οι αιώνιες φοβίες. Κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει το έργο του Σόλωνα Κασσίνη που κατάφερε να υλοποιήσει το όραμα της Κύπρου και μάλιστα να δείξει και το παράδειγμα για την Ελλάδα. Πρέπει επίσης να υπενθυμίσουμε στους μη ειδικούς ότι δεν πρόκειται για μια εύκολη διαπραγμάτευση και ειδικά για το περίφημο οικόπεδο 9. Διότι ενώ για τα οικόπεδα 2 και 3 ήταν αυτή η κοινοπραξία που είχε επιλεχθεί εξ αρχής, για το οικόπεδο 9, η πρώτη επιλογή ήταν διαφορετική, αφού αφορούσε μία γαλλική και δύο ρώσικες εταιρείες. Κι όπως δεν βρέθηκε κοινό πλαίσιο συμφωνίας, η Κύπρος δεν έκανε πίσω παρόλο που ήταν το αναμενόμενο για όλους τους ραγιάδες και πέρασε στην επόμενη επιλογή με νέα διαπραγμάτευση. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό γιατί απορρίπτει επί του πρακτέου όλες τις τεχνητές επιφυλάξεις που προωθούν διακριτικά οι εχθροί της ελληνικής ΑΟΖ, λέγοντας ότι κανείς στην Ελλάδα ή στην Κύπρο δεν είναι ικανός να κάνει στρατηγικές διαπραγματεύσεις με πετρελαϊκές εταιρείες. Τεχνητά ξεχνούν βέβαια στις παρεμβάσεις τους ότι είναι η Ελλάδα και η Κύπρος που διαθέτουν τα οικόπεδα και όχι οι εταιρείες. Κατά συνέπεια ακόμα και αν είναι ισχυρές οι πολυεθνικές εταιρείες δεν έχουν ποτέ το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον αυτές οι εταιρείες βρίσκονται σε ανταγωνιστικό πλαίσιο με άλλες ανάλογες εταιρείες και καμία από αυτές δεν θέλει να υπάρχει οποιαδήποτε αδικία στο διαγωνισμό του γύρου παραχώρησης. Με άλλα λόγια, οι παίκτες που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, εμποδίζουν συνολικά ο ένας τους άλλους να υπάρξει ένα άδικο παίγνιο. Και από την άλλη το κράτος που διαθέτει τα οικόπεδα, παίζει ένα μοναδικό ρόλο αφού καλύπτει όλο το θέμα της αξιολόγησης των υποψηφίων και αυτό γίνεται απόλυτα ορθολογικά και μάλιστα με διαφανή τρόπο για όλους τους παίκτες. Για το οικόπεδο 12, το οποίο διαχειρίζεται αμερικανική εταιρεία οι μη ειδικοί δεν είχαν δώσει μεγάλη σημασία διότι οι υποψήφιες εταιρείες ήταν ελάχιστες και πολλοί θεώρησαν μάλιστα ότι η επιλογή σχετίζεται με την οριοθέτηση με το Ισραήλ, δίχως βέβαια να αναλύουν τα ιστορικά δεδομένα της διαπραγμάτευσης. Τώρα, με αυτή τη νέα διαπραγμάτευση, κανείς δεν μπορεί να πει ένα ανάλογο επιχείρημα, διότι πρόκειται για ιταλική και κορεάτικη εταιρεία, και ειδικά το οικόπεδο 2 δεν αγγίζει καμία οριοθέτηση ούτε του Λιβάνου, ούτε του Ισραήλ, και ούτε της Αιγύπτου. Έτσι η Κύπρος αποδεικνύει επί του πρακτέου ότι είναι ικανή να διαχειριστεί στρατηγικά μια διαπραγμάτευση όχι γιατί είναι ένα μικρό κράτος, αλλά γιατί έχει συνειδητοποιήσει εξ αρχής ότι το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ δεν είναι μια λεπτομέρεια και αποτελεί μια υψηλή στρατηγική πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί ένας αληθινός και αποτελεσματικός στρατηγικός σχεδιασμός. Με την αντίληψη του υπερκομματικού, η Κύπρος δείχνει στην Ελλάδα το μονοπάτι της αξιοποίησης της ΑΟΖ δίχως κανένα προβληματισμό ή ενδοιασμό.

πηγή : N.LYGEROS PhD

____________________

 5/1/2013

Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου

Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου

Ν. Λυγερός

Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου δεν πρέπει να γίνεται ποτέ εις βάρος του πληθυσμού και του περιβάλλοντος, αλλιώς δεν έχει καμία διαχρονική αξία και κατά συνέπεια είναι μια πολυπλοκότερη μορφή εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Και καμιά οικονομική κατάσταση δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη. Όταν επιπλέον συμβαδίζει με την επιπολαιότητα και την αλαζονεία, τότε πρέπει να πάψει όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί η καταστροφή μπορεί να είναι εκθετική. Επίσης δεν μπορούμε να μετατρέψουμε σε χρυσωρυχεία μια χρυσόσκονη που υπάρχει παντού, επειδή το επιτρέπει τεχνητά το χρηματιστήριο. Διότι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το επέτρεψε μπορεί και να πάψει να το επιτρέπει, ενώ τα έργα και οι υποδομές θα υπάρχουν. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με το εύκολο χρήμα που έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις πάνω στη γη μας, γιατί αυτή, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι μοναδική και δεν μπορούμε να την αντικαταστήσουμε. Επιπλέον το να ακούμε για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες με τεχνητά ορυχεία και λαθρομετανάστες είναι ένας συνδυασμός πάρα πολύ ύπουλος, ειδικά τώρα που είμαστε στην τελική φάση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι όλα τα κέρδη που προσφέρουν όλες αυτές οι τεχνητές λύσεις είναι απειροελάχιστα σε σχέση με τις δυνατότητες που έχει η ελληνική ΑΟΖ. Άρα είναι απλώς απαράδεκτο να επενδύουμε σε λύσεις που καταστρέφουν το εργατικό δυναμικό και το περιβάλλον την ώρα που οι στρατηγικές επενδύσεις βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε στην κυπριακή ΑΟΖ με το μοντέλο το νορβηγικό. Πρέπει λοιπόν να κοιτάξουμε πιο σοβαρά και σίγουρα πιο ορθολογικά τα πράγματα, για να μην καταστρέψουμε κατά λάθος περιοχές σαν την Θράκη, την Ανατολική Μακεδονία ή ακόμα και την Πελοπόννησο, ειδικά τώρα που όλος ο ελληνικός λαός έχει καταλάβει την αξία και το βάθος της ελληνικής ΑΟΖ, διότι το πολιτικό κόστος θα είναι άμεσο και χωρίς καμία διόρθωση. Η Ελλάδα μας άντεξε τόσους κατακτητές και είναι ακόμα εδώ όμορφη και άθικτη, δεν είναι σε μας που ανήκει ο ρόλος να την καταστρέψουμε με τις ίδιες τις πράξεις μας την ώρα που αρχίζουμε το μεγάλο άνοιγμα. Διότι ο ορυκτός μας πλούτος είναι πάνω από όλα το φυσικό αέριο.

πηγή : N.LYGEROS PhD

____________________

5/1/2013

Η παράγραφος 25 της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

 
 
Η παράγραφος 25 της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Η παράγραφος 25 της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το χάρτη ενεργειακής πορείας 2050 έχει την εξής διατύπωση στην αρχική πρόταση:

«τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ἐνωσης μέσα από εναλλακτικές πηγές ενέργειας και να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές. Υπογραμμίζει, ως εκ τούτου, την αναδυόμενη σημασία της έρευνας για κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο και στην Αρκτική. Πιστεύει ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για χάραξη πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της θαλάσσιας γεώτρησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της οριοθέτησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των σχετικών τρίτων χωρών, σύμφωνα με τη Σύμβαση UNCLOS, την οποία έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση καθαυτή.»

Βλέπουμε ότι υπάρχει ειδική αναφορά στο Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 και έμμεση αναφορά στον κυρωτικό νόμο του 1995. Έτσι οι βάσεις του νέου ψηφίσματος είναι οι γνωστές και είναι αυτές και της ελληνικής ΑΟΖ. Το σημαντικό σε αυτό το ζήτημα είναι ότι πλέον όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση εισχωρεί σε ένα ενιαίο πλαίσιο, όπου η Αρκτική και η Μεσόγειος λειτουργούν συμμετρικά ως στρατηγικά ενεργειακά αποθέματα. Αυτό το πλαίσιο προωθεί και το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και γενικότερα της χάραξης των ευρωπαϊκών ΑΟΖ δηλαδή τις απαραίτητες οριοθετήσεις για γεωτρήσεις, εξορύξεις και εκμεταλλεύσεις. Έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι η υψηλή στρατηγική της πατρίδας μας για την αξιοποίηση της ΑΟΖ μας συμβαδίζει και με τις ευρωπαϊκές ανάγκες που καταγράφονται και στον χάρτη ενεργειακής πορείας 2050. Αυτό δεν είναι μόνο σημαντικό ως γεγονός, αλλά δείχνει ότι η σύγκλιση των στρατηγικών είναι θετική και θα αποτελέσει έναν ισχυρό μοντέλο πίεσης για την υλοποίηση του οράματός μας. Διότι τώρα είναι όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση που δηλώνει πόσο σημαντική είναι η έρευνα για τους υδρογονάνθρακες. Γιατί έχει αντιληφθεί ότι είναι απαραίτητη και οικονομικά και στρατηγικά η απεξάρτηση της από το θέμα της εξωτερικής ενέργειας. Κι αφού έχει πρόσβαση λόγω των κρατών μελών της στην Αρκτική και στην ανατολική Μεσόγειο, θέλει να δώσει έμφαση σε όλο αυτό το πλαίσιο για να λειτουργήσει καταλυτικά εκεί όπου υπάρχουν καθυστερήσεις από το παρελθόν. Συνειδητοποιούμε με αυτόν τον τρόπο ότι αυτή η ενεργειακή πορεία θα φέρει κοντά μας γνήσιες συμμαχίες λόγω των οικονομικών και στρατηγικών συμφερόντων στην περιοχή μας. Κατά συνέπεια αυτή η εξέλιξη μηδενίζει τις φοβίες των δικών μας που θεωρούν ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας. Αντιθέτως όχι μόνο πρέπει να προχωρήσουμε δυναμικά αλλά πρέπει να παίξουμε και έναν καινοτόμο ρόλο λόγω της τοποθεσίας μας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου βρίσκονται από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου του πλανήτη. Ήρθε η ώρα να δείξει και ο Ελληνισμός τι μπορεί να κάνει επί του πρακτέου όταν ακολουθεί μια υψηλή στρατηγική πάνω σε μια επιστημονική βάση για να προσφέρει, όπως το έκανε πάντα.

πηγή : N.LYGEROS PhD 

____________________________

10/12/2012

Οι ειδικές οικονομικές ζώνες καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Γράφει ο Νίκος Λυγερός

Αυτήν την περίοδο οικονομικού μαρασμού, οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες παρουσιάζονται από τους υπέρμαχούς τους ως πανάκεια για τις περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα, μόνο που δεν εξηγούν στον ελληνικό λαό ότι καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και βέβαια δεν διευκρινίζουν πρακτικά ότι είναι ακραίο παράδειγμα παιγνίου μηδενικού αθροίσματος και ότι κερδίζεται από την μια πλευρά, χάνεται από την άλλη.

Παρουσιάζουν άλλα παραδείγματα σε άλλες χώρες, όπως είναι η Πολωνία, δίχως όμως να σημειωθεί το γεγονός ότι οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες δημιουργήθηκαν το 1994, δηλαδή 10 χρόνια πριν την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004. Κατά συνέπεια, δεν αποτελεί εξαίρεση, όπως θέλουν να το πλασάρουν στους αθώους.

Δεν εξηγούν επίσης το λόγο ύπαρξης αυτών των ΕΟΖ που δημιουργήθηκαν εκτός αστικού ιστού για να διεξάγονται επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ακόμα και στην ιστοσελίδα του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, μπορούμε να βρούμε τα εξής στοιχεία:

«Οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες δημιουργήθηκαν για να επιταχύνουν την οικονομική ανάπτυξη των περιοχών, να διαχειριστούν τις υπάρχουσες – προ του 1990 και Σοβιετικής Ένωσης – βιομηχανικές υποδομές, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και τέλος να προσελκύσουν αλλοδαπές επενδύσεις».

Με αυτά τα δεδομένα καταλαβαίνουμε ότι μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και του όλου συστήματός της, έπρεπε να παρθούν μέτρα για την διαχείριση των εργασιών που υπήρχαν ήδη και θα κατέρρεαν με την νέα πολιτική της Πολωνίας. Κάτι το ανάλογο όμως δεν υπάρχει στην Ελλάδα και ειδικά στη Θράκη μας. Η προσέλκυση αλλοδαπών επενδύσεων σημαίνει de facto και de jure τον ερχομό και ανθρώπινου δυναμικού.

Όσο η Πολωνία ήταν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορούσε να κάνει ό,τι θέλει ακόμα κι αν δεν ήταν αποτελεσματικό. Μετά την ένταξή της όμως αυτή η διαδικασία καταπατά το ευρωπαϊκό κεκτημένο και γι’ αυτό το λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση της έδωσε και ημερομηνία λήξης, διότι εμποδίζει την ελεύθερη ανταγωνιστικότητα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με άλλα λόγια το επιχείρημα της Πολωνίας δεν στέκει με τίποτα.

Επιπλέον αν αυτή η διαδικασία εφαρμοστεί στη Θράκη, υποτίθεται για την καταπολέμηση της ανεργίας, οι πρώτες εταιρείες που θα ενδιαφερθούν είναι βέβαια οι τουρκικές και μαζί τους και το προσωπικό τους. Αυτό θα ήταν καλό για να γίνει ευρύτερα γνωστό για να κατανοηθεί γιατί επιλέγεται η Θράκη και όχι άλλη περιοχή, π.χ. κοντά στη βιομηχανική ζώνη της Αθήνας.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ξέρουμε εξαρχής ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο δεν θα στηρίξει αυτήν την περίεργη προσπάθεια, αλλά επιπλέον θα καταδικάσει την πατρίδα μας λόγω της καταπάτησης του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Κατά συνέπεια, όχι μόνο δεν λύνουμε τίποτα, αλλά επιπλέον φέρουμε και άλλα προβλήματα.

πηγή : N. LYGEROS PhD
 

________________________

4/12/2012

"Νέες στρατηγικές -- προοπτικές της ΑΟΖ"

 dkatsios

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
"Νέες στρατηγικές -- προοπτικές της ΑΟΖ".
Αντωνιάδειος Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας.
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

http://www.ipetitions.com/petition/elliniki_aoz/#sign_petition

http://www.lygeros.org/section.php?name=ZEE
email: w@lygeros.org

_______

"...προηγουμένως έκανα διαλέξεις για την ΑΟΖ για να ξέρουν οι Έλληνες τι είναι η ΑΟΖ.
Τώρα αυτή τη φορά,θα κάνω ΑΟΖ γιατί θα έρθει η θέσπιση το Δεκέμβριο,και εντάξει..,να μην το 'ξερε πριν είναι ένα θέμα,αλλά όταν έρχεται τώρα καλό είναι να ξέρουμε και τι έχει γίνει..."

__________________________

28/11/2012

Νέα απόφαση του ΔΔΔ και διευκρινήσεις

Νέα απόφαση του ΔΔΔ και διευκρινήσεις

Ν. Λυγερός

Η νέα απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης της Χάγης ακολουθεί τα νοητικά σχήματα των αποφάσεων του 1982 και 1985, όσο αφορά στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και πάλι δεν εξετάζει το θέμα της μέσης γραμμής ενσωματώνοντας κανονικά τα νησιά. Η απόφαση αυτή ήταν βέβαια αναμενόμενη από τους ειδικούς λόγω των δεδικασμένων. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι το κυρίαρχο επιχείρημα του ΔΔΔ σε τέτοιου τύπου αποφάσεις είναι το γεωλογικό στοιχείο. Κατά συνέπεια είναι μια λανθασμένη στρατηγική να υπάρχει ανάμειξη του θέματος της υφαλοκρηπίδας με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι ξέρουμε ότι το ΔΔΔ θα δώσει προτεραιότητα στη γεωλογία παρά στην οικονομία. Και αυτό γιατί η ΑΟΖ είναι μια πιο ευέλικτη διατύπωση ειδικά για το θέμα των νησιών. Θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι θα έπρεπε λοιπόν να επικεντρωθούμε στην υφαλοκρηπίδα αν όμως γνωρίζει τις εξελίξεις στην Αρκτική και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Αρκτικής οι οποίες επηρεάζουν ακόμα και τις ΗΠΑ, θα κατανοήσει άμεσα ότι η ΑΟΖ είναι η μοναδική λύση όταν υπάρχει κάποια δυσκολία διευθέτησης της επικάλυψης. Πιο συγκεκριμένα το Συμβούλιο τις Αρκτικής που αποτελείται από 8 κράτη αποφάσισε να αποφύγει εντελώς οποιαδήποτε διαδικασία, όπου εμπλέκεται η υφαλοκρηπίδα, διότι όλοι ξέρουν ότι η ρωσική θέση είναι ξεκάθαρη για την περιοχή, αφού θεωρεί ότι γεωλογικά είναι αποκλειστικά η συνέχεια τις Ρωσίας. Έτσι δεν έκαναν το στρατηγικό λάθος να αναμείξουν τα δύο θέματα κι αποφάσισαν να εξετάσουν μόνο και μόνο το θέμα της ΑΟΖ και μάλιστα με την έννοια της μέσης γραμμής. Αυτό δείχνει από μόνο του ότι σοβαρά κράτη, όπως είναι η Ρωσία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Δανία δεν κάνουν καμία ανάμειξη μεταξύ των δύο εννοιών, διότι λειτουργούν όντως στρατηγικά. Έτσι αυτή η νέα υπόθεση δείχνει επί της ουσίας, πόσο προβληματική είναι η έννοια της υφαλοκρηπίδας , όταν υπάρχουν δυσκολίες μεταξύ των κρατών. Είναι λοιπόν ένα διδακτικό παράδειγμα και για την ανάπτυξη και τον σχεδιασμό στρατηγικής για την πατρίδα μας και ενισχύει βέβαια όλες τις προσπάθειες που κάνουμε για να θεσπιστεί η ελληνική ΑΟΖ, δίχως να πέσουμε στην παγίδα της ανάμειξης που οδηγεί σε δύσκολες νομικές αποφάσεις, οι οποίες μπορούν να είναι επικίνδυνες, όταν υπάρχουν παίκτες που δεν έχουν απαραίτητα μια καλή βούληση στις διαπραγματεύσεις. 

πηγή : N.LYGEROS PhD

_______________________

22/11/2012

Στρατηγική επένδυση της ελληνικής ΑΟΖ

Ν.Λυγερός

Τα οικονομικά προβλήματα δεν λύνονται με οικονομικά μέτρα. Τα μέτρα από μόνα τους, στην καλύτερη περίπτωση, παρέχουν μόνο εξοικονόμηση κι όχι οικονομία. Η οικονομία χρειάζεται ανάπτυξη και αυτή μπορεί να έρθει μόνο και μόνο από την στρατηγική επένδυση. Δίχως αυτή δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή φάσης και κατά συνέπεια δεν μπορεί να πάρει μπρος η μηχανή της Ελλάδας, για ν’ αλλάξουμε επιτέλους πορεία στον τομέα τον οικονομικό. Το κυρίαρχο στοιχείο με τους υδρογονάνθρακες, σε σχέση με άλλον τομέα είναι ότι δεν υπάρχει ανάγκη οικονομικής επένδυσης από την πατρίδα μας. Λόγω των συμβάσεων που γίνονται στο παγκόσμιο επίπεδο, είναι οι εταιρείες που πρέπει να επενδύσουν. Το κράτος απλώς εξασφαλίζει την αδειοδότηση, διότι έχει στην ουσία το πάνω χέρι, διότι είναι αυτό που οικοπεδοποιεί με τον τρόπο που θέλει τη δική του οριοθετημένη ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, λόγω του μεγέθους της ΑΟΖ μας, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στη Μεσόγειο και της τοποθεσίας της στην Ανατολική Μεσόγειο, η πατρίδα μας το μόνο που έχει να κάνει είναι απλώς την στρατηγική κίνηση. Διότι η θέσπιση, η οριοθέτηση, η οικοπεδοποίηση, η αδειοδότηση είναι διαδικασίες που δεν έχουν κανένα οικονομικό κόστος. Αντιθέτως, έχουν άμεσα οικονομικά οφέλη ακόμα και πριν βρεθεί οποιαδήποτε σταγόνα υδρογονανθράκων. Στην πραγματικότητα λοιπόν, βρισκόμαστε αποκλειστικά στο πλαίσιο της αξιοποίησης και μόνο. Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε το εξής νοητικό σχήμα: όταν έχεις ταλέντο, πρέπει να έχεις και το ταλέντο να το αξιοποιήσεις. Η Ελλάδα έχει ταλέντο. Αυτό το ξέρουμε κι όχι μόνο από την τηλεόραση. Χρειαζόμαστε όμως και το ταλέντο της αξιοποίησής του. Αυτό είναι ακριβώς η στρατηγική επένδυση σε σχέση με την ΑΟΖ. Δεν αρκεί λοιπόν να θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας, είναι απαραίτητο να την προωθήσουμε στρατηγικά ακόμα και σε επικοινωνιακό επίπεδο, για να γίνει κατανοητό σε όλους μας, αλλά και στους ξένους ότι αλλάζουμε φάση και αρχίζουμε πια την αξιοποίηση του ταλέντου μας.
 
Πηγή: N. LYGEROS PhD

______________________________

13/11/2012

Αναφορές στην ελληνική ΑΟΖ

 Ν.Λυγερός

Με τις πρόσφατες αποφάσεις για την εταιρεία PGS με την οποία αρχίζουν οι σεισμικές έρευνες στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, αλλά και την κοινοπραξία της Ελλάδας με την Κύπρο και το Ισραήλ, βλέπουμε ότι όλο και πληθαίνουν οι αναφορές στην ελληνική ΑΟΖ και στην αναγκαιότητα της θέσπισής της. Όλο το ελληνικό πολιτικό πλαίσιο όχι μόνο καταλαβαίνει ότι οι συνθήκες συμβαδίζουν με την άμεση ανακήρυξη, αλλά επίσης κατανοούν πλέον ότι η καθυστέρησή της αποτελεί πολιτικό κόστος διότι δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία. Στην Ανατολική Μεσόγειο οι συμμαχίες δημιουργούνται και είναι προς όφελος της πατρίδας μας. Η Ιταλία έχει ενεργοποιηθεί με τις πρόσφατες επαφές και το ίδιο ισχύει για την Αλβανία. Όσον αφορά το Δίκαιο της Θάλασσας, η απόφαση της Αμερικής να κάνει προσάρτηση, το δικαιώνει επί του πρακτέου και το ενισχύει στρατηγικά και διαπραγματευτικά.

Με όλο αυτό το πλαίσιο, ενεργοποιείται ένα πεδίο για την Ελλάδα, το οποίο σε συνδυασμό με την Κύπρο, μετατρέπεται σε πεδίο δράσης. Και ο λόγος είναι απλός. Μεγάλες εταιρείες ξεπέρασαν δίχως δυσκολία τις απειλές της Τουρκίας και αποφάσισαν να συνεργαστούν με την Κύπρο για τα οικόπεδα 2, 3, 9 και 11, διότι ξέρουν ότι οι κινήσεις της Τουρκίας είναι απλώς λεονταρισμοί δίχως καμία αξία. Η Κύπρος απέδειξε και αποδεικνύει ότι λειτουργεί στρατηγικά και διαχρονικά για το θέμα των υδρογονανθράκων, δείχνει το παράδειγμα χάρη στο έργο που παράγει ο Σ. Κασσίνης, ο οποίος είναι και στην ελληνική επιτροπή της ΑΟΖ. Υπάρχει λοιπόν αναπόφευκτα μια κίνηση δυναμική και συνδυαστική από τις δύο χώρες, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί η ΑΟΖ του ελληνισμού που συμπεριλαμβάνει και τις δύο ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, αυτήν την περίοδο, όπου βρισκόμαστε στην τελική φάση για την θέσπιση της ΑΟΖ, θα ακούσουμε όχι μόνο βουλευτές να εκφράζονται θετικά για την ανακήρυξη, αλλά επίσης και υπουργούς από σημαντικά υπουργεία, αρχηγοί των κομμάτων και βέβαια τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Διότι πρέπει το Νομοσχέδιο της θέσπισης το οποίο είναι έτοιμο, να περάσει από την Βουλή των Ελλήνων και να το ψηφίσει κάθε βουλευτής, συνειδητά και με υπευθυνότητα.

Πηγή : N.LYGEROS PhD

________________________

9/11/2012

Νέα δεδομένα στην Κυπριακή ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Η ενεργοποίηση των οικοπέδων 2 και 3 με τον δεύτερο γύρο παραχώρησης στην ΑΟΖ της Κύπρου δίνει την επιβράβευση για τη συμφωνία περί οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Λιβάνου που πέτυχε ο Γιώργος Λιλλήκας το 2007 ως Υπουργός της Κυβέρνησης του Τάσσου Παπαδόπουλου. Μέχρι τώρα, μέσω του οικοπέδου 12, η εξόρυξη αφορούσε τα όρια της Αιγύπτου και ειδικά του Ισραήλ. Τώρα με τα νέα οικόπεδα, η οριοθέτηση με τον Λίβανο παίρνει όλη την αξία της. Έτσι η Κύπρος όχι μόνο πετυχαίνει αυτό το γεωοικονομικό άνοιγμα, αλλά και ένα γεωπολιτικό άνοιγμα, αφού θωρακίζει την ΑΟΖ με τα τρία κράτη που έχουν κάνει συμφωνία μαζί της το 2003, 2007 και 2010. Έτσι το 2012 έρχεται για να σφραγίσει τη στρατηγική που ακολουθεί η Κύπρος, ενώ η Τουρκία δεν την αναγνωρίζει καν ως κράτος. Δίχως φοβίες, με αποτελεσματικότητα προσπερνάει τα εμπόδια, δίχως να δίνει περαιτέρω σημασία στους λεονταρισμούς της Τουρκίας, που απλώς παρακολουθεί τις εξελίξεις. Διότι ακόμα και αν πίεσε όλες τις εταιρείες που θα έκαναν συμφωνία με την Κύπρο, λέγοντάς τους ότι δεν θα μπορούν να κάνουν έρευνες περί υδρογονανθράκων στην Τουρκία, δεν κατάφερε τίποτα. Οι εταιρείες παρέμειναν υποψήφιες στην κυπριακή ΑΟΖ δίχως να φοβηθούν. Επιπλέον, και στην περίπτωση των οικοπέδων 9 και 11 που εφάπτονται με το οικόπεδο 12, αλλά και στην περίπτωση των οικοπέδων 2 και 3 που εφάπτονται με την ΑΟΖ του Λιβάνου λόγω 3, οι εταιρείες ξέρουν ότι υπάρχουν δεδομένα για το φυσικό αέριο, διότι το κοίτασμα Αφροδίτη και το κοίτασμα που βρέθηκε πρόσφατα στην ΑΟΖ του Λιβάνου δεν είναι πια εκτιμήσεις. Με άλλα λόγια, οι εταιρείες έχουν να διαλέξουν μεταξύ σίγουρων δεδομένων και λόγων επί χάρτου. Και τώρα βλέπουμε επί του πρακτέου ότι διάλεξαν και πώς διάλεξαν. Αυτή η προσέγγιση είναι ξεκάθαρη ακόμα και αν υποτίθεται ότι στο διπλωματικό επίπεδο υπάρχει το πρόβλημα της αναγνώρισης. Η Κύπρος λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο ως ένα ορθολογικό κράτος που έχει όντως ένα στρατηγικό σχεδιασμό όσον αφορά στην ενέργεια που ξέρουμε πόσο σημαντική είναι. Δεν εξετάζει πια αυτό το θέμα κομματικά αλλά πραγματικά εθνικά. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια. Διότι αν η Κύπρος είχε υπογράψει το Σχέδιο Ανάν, τώρα η περίφημη ΑΟΖ της θα ήταν κατακερματισμένη λόγω των αγγλικών βάσεων που θα είχαν επίσημα κυριαρχία. Σε αυτό το πλαίσιο σχετίζονται και οι επόμενες προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Διότι επιτυχίες τέτοιου τύπου, όπως είναι ο δεύτερος γύρος παραχώρησης, πρέπει να γίνονται αντικείμενο διαχείρισης από κυβερνήσεις που έχουν τεχνογνωσία αλλά και κότσια, αλλιώς αυτά τα αποτελέσματα όχι μόνο δεν μπορούν να αξιοποιηθούν, αλλά μπορούν να αλλοιωθούν από παρεμβάσεις του ραγιαδισμού. Είναι λοιπόν απαραίτητο να εξετάσουμε το όλο πλαίσιο από την αρχή δηλαδή από τη θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ από τον Τάσσο Παπαδόπουλο για να συνεχίσουμε αυτήν την πορεία πάντα προς αποκλειστικό όφελος του κυπριακού λαού και της Κύπρου που αποκτά με αυτόν τον τρόπο μια γεωπολιτική υπόσταση που προκαλεί σεβασμό.

Πηγή : N.LYGEROS PhD

______________________


Νέα επιτυχία της κυπριακής ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Με το δεύτερο γύρο παραχώρησης, η Κύπρος κατάφερε ένα νέο επίτευγμα. Συνεχίζει ακατάπαυστα την πορεία της στον τομέα της ενέργειας χάρη στην τεχνογνωσία του Σόλωνα Κασσίνη του μαχητή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ο οποίος συνεχίζει το έργο του δίχως να δίνει σημασία στους ραγιάδες και προσπερνώντας κάθε διαδικαστικό εμπόδιο. Επί του πρακτέου, η Κύπρος αρχίζει να γεμίζει τη σκακιέρα της ΑΟΖ της με πολύτιμα κομμάτια που της δίνουν όλο και περισσότερη αξία. Τώρα δεν υπάρχει πια μόνο το οικόπεδο 12 με το περίφημο κοίτασμα Αφροδίτη έρχονται άλλα τέσσερα οικόπεδα να συμπληρώσουν αυτήν την πρώτη επιτυχία. Αυτά τα οικόπεδα έχουν επιπλέον την ιδιότητα να βρίσκονται κοντά στα όρια της κυπριακής ΑΟΖ. Πιο συγκεκριμένα το οικόπεδο 11 εφάπτεται με την αιγυπτιακή ΑΟΖ και το οικόπεδο 3 εφάπτεται με τη λιβανέζικη ΑΟΖ. Συμπληρωματικά λειτουργούν τα οικόπεδα 2 και 9 που επιτρέπουν ένα ενιαίο πλαίσιο, με την τοπολογική έννοια, μεταξύ των 5 οικοπέδων. Τώρα πια το οικόπεδο 12 δεν είναι απομακρυσμένο από την Κύπρο αλλά ενώνεται με αυτή μέσω των οικοπέδων 9 και 2. Από την ενεργειακή πλευρά δεν είναι τυχαίο ότι τα οικόπεδα 9 και 11 αγγίζουν το οικόπεδο 12 όπου η ύπαρξη φυσικού αερίου είναι δεδομένη. Πιο αναλυτικά η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κύπρου σημαίνει ότι συνεχίζουν οι τελικές διαπραγματεύσεις για τα τεμάχια 2, 3, 9 και 11. Η διαδικασία αυτή αφορά πλέον την ιταλική εταιρεία ΕΝΙ και την κορεατική εταιρεία Kogas για το οικόπεδο 2 και 3, την γαλλο-ρωσική κοινοπραξία για το οικόπεδο 9 και τη γαλλική εταιρεία TOTAL για το οικόπεδο 11. Πιο συγκεκριμένα, η κοινοπραξία αποτελείται από τη γαλλική Total E&P Activities και τις δύο ρωσικές εταιρείες Novatec και GP Global Resources. Γίνεται λοιπόν κατανοητό σε όλους ότι αυτή η νέα επιτυχία της Κυπριακής ΑΟΖ έχει και γεωπολιτικές επιπτώσεις. Δύο από τις εταιρείες είναι ευρωπαϊκές με μεγάλη παράδοση στον τομέα των υδρογονανθράκων και δύο ρωσικές και μια ασιατική. Η Κύπρος κατάφερε με αυτόν τον τρόπο να συγκεντρώσει ξένες χώρες στην ΑΟΖ της, πράγμα το οποίο την ενισχύει ουσιαστικά. Επιπλέον πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι αυτά τα 4 νέα οικόπεδα αποτελούν την πρώτη φάση αυτού του δεύτερου γύρου παραχώρησης που συνεχίζεται βέβαια με άλλα 5 οικόπεδα: 5,6,7,8 και 13. Η Κύπρος ακολουθεί τη διεθνή πρακτική και δίνει σταδιακές αδειοδοτήσεις. Σε κάθε περίπτωση με αυτήν την πρώτη φάση, ο ενεργειακός της τομέας αποκτά μια συνεκτικότητα, η οποία είναι τοποστρατηγικά πάρα πολύ σημαντική αφού ενώνει την Κύπρο άμεσα με το περίφημο οικόπεδο 12. Ένα άλλο σημαντικό παράγοντα που πρέπει να επισημάνουμε είναι ότι το ποσοστό της Κύπρου μετά τα ανακτήσιμα έξοδα θα προσεγγίζει το 70%. Επιπλέον λόγω του συμβολαίου, οι εταιρείες πρέπει να καταβάλουν bonus υπογραφών, που σημαίνει πρακτικά ότι η Κύπρος θα έχει άμεσα έσοδα με την υπογραφή. Το όλο πλαίσιο δείχνει όχι μόνο τη στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά δικαιώνει και τη μνήμη του Τάσου Παπαδόπουλου που τόσο προώθησε το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ.

Πηγή : N.LYGEROS PhD

______________________

30/10/2012

Αργές κινήσεις και ΑΟΖ

Νίκος Λυγερός

Για το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, βλέπουμε αργές κινήσεις και αναρωτιόμαστε όλοι για ποιο λόγο. Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε εξ αρχής ότι το θέμα της Τουρκίας και της αρνητικής αντίδρασης αν θεσπίσουμε την ΑΟΖ μας απλά δεν στέκει. Η Κύπρος έχει θεσπίσει την ΑΟΖ της από το 2004 και η Τουρκία όχι μόνο δεν έκανε καμία ουσιαστική κίνηση εναντίον της, αλλά επιπλέον τώρα που βρέθηκε αντικειμενικά φυσικό αέριο στο κοίτασμα Αφροδίτη, προσπαθεί να την πείσει ότι ο μελλοντικός αγωγός φυσικού αερίου θα ήταν προτιμότερο να περάσει από την περιοχή της. Η Τουρκία μπορεί να λέει ό,τι θέλει, αλλά δεν μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Λόγω της Μαύρης Θάλασσας γνωρίζει πολύ καλά κάθε άρθρο του Δικαίου της Θάλασσας και το τηρεί, ακόμα και αν δεν το έχει υπογράψει. Παλεύει εναντίον του εδώ και δεκαετίες και τελικά δεν κατάφερε τίποτα, ειδικά όσον αφορά στη Μεσόγειο, την οποία ήθελε να χαρακτηρίσει ως κλειστή θάλασσα. Γιατί τώρα στη Μεσόγειο υπάρχουν επίσημες συμφωνίες οριοθέτησης και όχι μόνο θέσπισης ειδικά στην Ανατολική. Κατά συνέπεια, όλο το σούσουρο που γίνεται περί Τουρκίας είναι απλώς πολύς θόρυβος για το τίποτα όσον αφορά τις διακρατικές σχέσεις. Και αυτοί που χρησιμοποιούν τέτοιου τύπου επιχειρήματα έχουν ξεχάσει τη συμφωνία μας με την Ιταλία περί υφαλοκρηπίδας το 1977.

Κατά συνέπεια πρέπει να αναλύσουμε διαφορετικά αυτήν την προσπάθεια για να καθυστερήσει η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Όταν εξετάζουμε τα στοιχεία που αφορούν στο επίσημο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, αντιλαμβανόμαστε ότι η Ελλάδα ξοδεύει σε καύσιμα 17 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Αυτά τα έξοδα είναι, θέλουμε δεν θέλουμε, αντικειμενικά κι αν εξαιρέσουμε την μικρή παραγωγή του Πρίνου, γίνεται αντιληπτό σε όλους ότι πρόκειται για κόστος περί υδρογονανθράκων από το οποίο θα μπορέσουμε ν’ απαλλαγούμε όταν θα παράγουμε από τα δικά μας αποθέματα. Και αυτό θα γίνει μόνο με το δικό μας εργατικό δυναμικό. Όταν όμως δεν υπάρχει ΑΟΖ και λόγω των μικρών εθνικών χωρικών υδάτων ουσιαστικά δεν γίνεται τίποτα στη θάλασσα, τότε μπορούν ακόμα και τοπικές εταιρείες δίχως διεθνή εμβέλεια να παίζουν μονοπωλιακά σε μια μικρή αγορά. Είναι καλό να το ξέρουμε για να μην προβληματιζόμαστε με προσπάθειες που καθυστερούν τη θέσπιση. Δεν έχουν βέβαια καμιά σχέση με πατριωτισμό και αφορούν αποκλειστικά οικονομικά συμφέροντα. Αυτές οι εταιρείες δεν έχουν καταλάβει ότι θα μπορέσουν και αυτές να παίξουν το ρόλο τους με την ελληνική ΑΟΖ και θεωρούν ότι είναι προτιμότερο να μην ανοίξει αυτή η τεράστια αγορά για την πατρίδα μας. Έτσι αντιδρούν και προβάλλουν, λόγω έλλειψης στρατηγικής, επιχειρήματα όπως το προηγούμενο. Στην πραγματικότητα, επί του πρακτέου, η εθνική πολιτική θα πρέπει να τους πείσει για να σταθούν μαζί μας σε αυτήν την προσπάθεια, διότι η Ελλάδα μας πρέπει να ξεπεράσει τις φοβίες τους και να περάσει στο στάδιο της ανάπτυξης.

πηγή : N. LYGEROS PhD

____________________________________

16/10/2012

Ευρωπαϊκή Ελλάδα και Ελληνική Ευρώπη

Ν. Λυγερός

Στη χώρα μας έχουμε τόσους ραγιάδες που στην ουσία έχουν τουρκέψει και δεν το ξέρουν πια ότι η Ελλάδα δεν ανήκει μόνο στην Ευρώπη αλλά είναι η ίδια η Ευρώπη που πάντα αντιστεκόταν στην φρίκη της βαρβαρότητας που προσπάθησε να αφανίσει όλη την Χριστιανοσύνη λόγω της ανωτερότητας της Υψηλής Πύλης. Δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα από την τριπλή γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων. Και δεν είναι τυχαίο ότι αναγνωρίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας το 2006. Δεν πρόκειται με τα τουρκικά σήριαλ και την ανάδειξη μιας μεγαλοπρέπειας που ζήσαμε στο πετσί μας ν’ αλλάξουμε γνώμη. Είμαστε από το 1821, μια Ευρωπαϊκή Ελλάδα αλλά όχι μόνο. Στην πραγματικότητα, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ελληνική λόγω της ιστορίας της. Κι αν ζήσαμε πεθαίνοντας, όλη την Τουρκοκρατία δεν είναι για να επιλέξουμε τώρα από μόνοι μας να τουρκέψουμε σαν τους ραγιάδες, επειδή δεν έχουμε μέσα μας καμιά ιπποσύνη. Η ορθοδοξία πάλεψε με νύχια και με δόντια για να παραμείνουμε ελεύθεροι Χριστιανοί Έλληνες. Ας ασχοληθεί λοιπόν η τουρκική προπαγάνδα με άλλη χώρα, διότι εμείς δεν πρόκειται να γονατίσουμε ούτε στιγμή. Στην Κύπρο απορρίψαμε το Σχέδιο Ανάν και για να μην είναι υποχρεωτική στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η τουρκική γλώσσα. Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με τον τουρκικό λαό, ο οποίος είναι πολύ συχνά παραπληροφορημένος, αλλά με το επίσημο καθεστώς που δεν έχει αναγνωρίσει καμιά από τις γενοκτονίες που διέπραξε. Κι αν φανταζόμαστε ήδη ότι η γενοκτονία σ’ ένα επόμενο βιβλίο μπορεί να χαρακτηρισθεί ως απλός καθαρισμός, αφού η μεγάλη καταστροφή έγινε ένας απλός συνωστισμός, αυτό δεν σημαίνει ότι θα το πιστέψουμε κι ότι θα υποκύψουμε. Ο ελληνικός λαός έχει στο αίμα του την αντίσταση. Κι αν σεβόμαστε μόνο τους ανθρώπους με τις αξίες τους και όχι τις αρχές είναι διότι δεν ξεχνάμε πόσους θεσμούς μας χτύπησαν στη διάρκεια της ιστορίας μας. Όσοι πιστεύουν ότι δεν είμαστε ευρωπαίοι πολίτες και προτιμούν να τουρκέψουν ας μας αφήσουν ήσυχους με τα επαναπροσεγγιστικά τους επιχειρήματα. Εμείς έχουμε νεκρούς στις οικογένειές μας που έπεσαν θύματα της γενοκτονίας και δεν μας επιτρέπουν ν’ αλλάξουμε πορεία. Δεν υπάρχει διπλωματία όσον αφορά στη γενοκτονία. Ας διαβάσουν καλύτερα λοιπόν τον Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα καταλάβουν πόσο ο Ελληνισμός επηρέασε μέσω της Αναγέννησης και του Αιώνα των Φώτων, τη διακήρυξη που μας προστατεύει από τη βαρβαρότητα.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

_________________________________________

2/10/2012

Δεν μπορείς να καταπατάς

Ν.Λυγερός
 
Δεν μπορείς να καταπατάς
έναν ολόκληρο λαό
μόνο και μόνο για να δεις
αν θα το αντέξει
δεν θα αφήσουμε κανένα
να κατασπαράξει τη γη μας
απλώς επειδή το γουστάρει
δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε
επειδή μας το ζητούν
διότι δεν έχουμε μάθει
να τα παρατάμε
ειδικά όταν υπάρχει ανάγκη
ας ετοιμαστούν λοιπόν
διότι θα δώσουμε μάχη

για να ζήσουμε ελεύθεροι

δίχως συμβιβασμούς.



 ______________

 πηγή : N.Lygeros PhD

__________________________

2/10/2012

Νότια της Κρήτης και ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Νότια της Κρήτης υπάρχουν τεράστια αποθέματα κι ειδικά φυσικού αερίου. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που γίνονται οι σεισμικές έρευνες από την εταιρεία PGS της Νορβηγίας. Κάνουμε χρήση του Νόμου 2289/95, σε εθνικό επίπεδο. Πρέπει όμως να θεμελιώσουμε σωστά αυτή την κίνηση σε διεθνές επίπεδο με την θέσπιση και την οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Λιβύη. Η θέσπιση είναι βασική αρχή για όλη την Ελλάδα. Όσο αφορά στην οριοθέτηση μόνο με την Ιταλία μπορούμε να κάνουμε χρήση της Συμφωνίας του 1977 που υπέγραψε ο Κ. Κονοφάγος εκ μέρους τη Ελλάδας. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, Αλβανία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία πρέπει να γίνει οριοθέτηση, για να υπάρξει πλαίσιο νομικό για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων και στη συνέχεια για την εκμετάλλευση. Συνεπώς, το τωρινό στάδιο δεν επαρκεί, διότι δεν υπάρχει συμφωνία υφαλοκρηπίδας με τη Λιβύη και η de facto ΑΟΖ δεν είναι de jure. Με άλλα λόγια πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το πλαίσιο, πριν μετατραπεί σε πεδίο και στη συνέχεια σε πεδίο δράσης με τις κοινοπραξίες, διότι καμία εταιρεία δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί για μία περιοχή, όπου η ΑΟΖ δεν είναι οριοθετημένη, διότι υπάρχει ανάγκη ρύθμισης του πεδίου συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στα όρια των δύο ΑΟΖ. Για να το αντιληφθούμε πόσο είναι απαραίτητη, αρκεί να εξετάσουμε την περίπτωση της Αφροδίτης στο οικόπεδο 12, διότι βρίσκεται στα όρια της ΑΟΖ της Κύπρου και της ΑΟΖ του Ισραήλ. Μάλιστα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η εταιρεία Noble έχει υπογράψει ένα διαφορετικό συμβόλαιο με την Κύπρο και με το Ισραήλ για αυτό το κοίτασμα. Θα γίνει ακριβώς το ανάλογο για το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται στο Ιόνιο, ακριβώς στα όρια της ΑΟΖ της Ελλάδας και της ΑΟΖ της Ιταλίας. Κατά συνέπεια, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι οι σεισμικές έρευνες Νότια της Κρήτης θα πιέσουν την κατάσταση, για να θεσπιστεί σύντομα η ΑΟΖ και να οριοθετηθεί με τη Λιβύη, για να μπορέσουμε επιπλέον να διευκρινίσουμε σε όλους ότι δεν πρόκειται να δώσουμε σε κανέναν την ΑΟΖ που αναλογεί στη Γαύδο. Επίσης, η τοπική περιφέρεια δικαιούται βάσει του Νόμου των Υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, ένα ποσοστό που θα την βοηθήσει άμεσα για την ανάπτυξή της. Ας μην μπερδευόμαστε λοιπόν με διάφορες απόψεις κι ας ακολουθήσουμε βήμα προς βήμα το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 που κυρώσαμε το 1995. Όλα τα άλλα είναι πολιτικάντικες κινήσεις που μας αφήνουν αδιάφορους, γιατί ο μοναδικός μας στόχος είναι το μέλλον της πατρίδας και του λαού μας. 

Πηγή: N.LYGEROS PhD

____

2/10/2012

Αιγυπτιακά οικόπεδα και ελληνική ΑΟΖ

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Όταν εξετάζουμε τα αιγυπτιακά οικόπεδα μπορούμε να αναλύσουμε και τη γεωπολιτική προσέγγιση της Αιγύπτου όσον αφορά στο θέμα της οριοθέτησης. Αλλά ας αρχίσουμε από την αρχή! Τα οικόπεδο 1, South Idku και το οικόπεδο 2, South Disouq, βρίσκονται στην ξηρά και δεν αφορούν βέβαια την αιγυπτιακή ΑΟΖ, αλλά είναι τα αρχικά. Στη συνέχεια έχουμε την ομάδα των οικοπέδων 3,4 και 5 δηλαδή North El Burullus, North Marakia, North El Maamura που αποτελούν το πρώτο μέτωπο στη Μεσόγειο. Όμως η πρώτη ομάδα που αφορά στρατηγικά την αιγυπτιακή ΑΟΖ είναι αυτή που αποτελούν τα οικόπεδα 6,7,8 και 9 δηλαδή North El Arish, North Thekah, North Port Fouad, Shorouk διότι βρίσκονται όλα στα όρια της ΑΟΖ με την ΑΟΖ του Ισραήλ και της Κύπρου. Είναι το ανατολικό μέτωπο, όπου υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης με την Κύπρο. Η δεύτερη σημαντικότερη ομάδα αποτελείται από τα οικόπεδα 10, 11, 12 και 13, δηλαδή North Tennin, North Leil, North El Dekheila, North El Max. Είναι η πιο μεγάλη σε εμβαδόν και έχει την ενδιαφέρουσα ιδιότητα να αγγίζει την ελληνική ΑΟΖ και την κυπριακή ΑΟΖ. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτή η εθνική και de facto οριοθέτηση δεν καταπατά την ελληνική ΑΟΖ, πράγμα το οποίο θα διευκολύνει τις διαδικασίες της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ακλουθώντας το παράδειγμα της συμφωνίας Αιγύπτου και Κύπρου. Διότι έχοντας δύο de facto οριοθετήσεις που ταυτίζονται στα όρια τους, μπορούμε να πετύχουμε μία de jure οριοθέτηση. Το οικόπεδο 14 δηλαδή East Matruh και το οικόπεδο 15 North Burg El Arab είναι ανεξάρτητα και βρίσκονται προς το ανατολικό μέρος δίχως να αγγίζουν ξένα όρια. Συνολικά λοιπόν βλέπουμε ότι η Αίγυπτος μπορεί να ερμηνευτεί ως ένας ορθολογικός παίκτης που δεν πρόκειται να παραχωρήσει οικόπεδα από την ΑΟΖ του. Αλλά επίσης ότι δεν προσπαθεί να ξεπεράσει τη μέση γραμμή, ακόμα και για λόγους εντυπωσιασμού, όπως κάνει η Τουρκία όταν εκδίδει τις αυθαίρετες παραχωρήσεις του. Είναι σημαντικό λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας αυτήν τη δομή των αιγυπτιακών οικόπεδων, για να βασιστούμε στη συμβατότητά τους με την ελληνική ΑΟΖ και να ενεργοποιήσουμε παράλληλα, με τη διαδικασία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, τη συμφωνία οριοθέτησης για να μπορούμε να προσελκύσουμε όσο το δυνατό πιο γρήγορα γίνεται στρατηγικούς επενδυτές, οι οποίοι θέλουν πάντα να έχουν ένα ξεκάθαρο πεδίο δράσης. Ας αφήσουμε λοιπόν τις φοβίες στις κότες κι ας λειτουργήσουμε σοβαρά και ορθολογικά στην ομάδα διαπραγμάτευσης για να έχουμε το ζητούμενο αποτέλεσμα στην περιοχή αυτή.

πηγή : N.Lygeros PhD

___________________________________

1/10/2012

Ελληνικοί υδρογονάνθρακες και νομοθεσία

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Τ. Φωκιανού

Για να γίνει εντελώς κατανοητό το καθεστώς της έρευνας και της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ και να αποδείξουμε ότι οι απολαβές θα αφορούν αποκλειστικά το ελληνικό κράτος, πρέπει να εξετάσουμε το αρχικό πλαίσιο της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 94/22/ΕΚ στις 30 Μαΐου 1994, η οποία έχει υπογράψει την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες, εκτιμά ότι είναι σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η καλύτερη δυνατή αναζήτηση, εξερεύνηση και πόρων που βρίσκονται στην Κοινότητα. 

«Εκτιμώντας: ότι η εσωτερική αγορά αποτελεί ένα χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα μέσα στον οποίο εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των υπηρεσιών , των προσώπων και των κεφαλαίων ότι πρέπει να θεσπιστούν τα αναγκαία μέτρα για τη λειτουργία της ότι, στο ψήφισμά του της 16ης Σεπτεμβρίου 1986 (4), το Συμβούλιο όρισε ως στόχο της ενεργειακής πολιτικής της Κοινότητας και των κρατών μελών την καλύτερη ολοκλήρωση, χωρίς εμπόδια στις συναλλαγές, της εσωτερικής αγοράς της ενεργείας, προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού, να μειωθεί το κόστος και να ενισχυθεί η οικονομική ανταγωνιστικότητα ότι η Κοινότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές για τον εφοδιασμό της σε υδρογονάνθρακες ότι είναι ως εκ τούτου σκόπιμο να ενθαρρυνθεί η καλύτερη δυνατή αναζήτηση, εξερεύνηση και παραγωγή των πόρων που βρίσκονται στην Κοινότητα ότι τα κράτη μέλη ασκούν κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα επί των πηγών υδρογονανθράκων στην επικράτειά τους ότι η Κοινότητα έχει υπογράψει τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θαλάσσης».

Αυτή η οδηγία οδήγησε την Ελλάδα να ψηφίσει το Νόμο 2289/1995, το Νόμο των υδρογονανθράκων. Πριν όμως αναλύσουμε αυτό το Νόμο, ο οποίος τροποποιήθηκε με το Νόμο 4001/2011, πρέπει να επισημάνουμε τη δεύτερη παράγραφο του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 2 της οδηγίας. 

«Ωστόσο, για λόγους εθνικής ασφάλειας, τα κράτη μέλη δύνανται να αρνούνται την πρόσβαση στις δραστηριότητες αυτές καθώς και την άσκησή τους σε φορέα που ελέγχεται ουσιαστικά από τρίτη χώρα ή από υπηκόους τρίτης χώρας.» 

Αυτή η ασφαλιστική δικλείδα είναι πολύ σημαντική για τη συνέχεια της ανάλυσής μας, αλλά για όλη τη διαδικασία που αφορά στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων. Το Άρθρο 2 έχει ως εξής:

«Άρθρο 2
1. Τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να ορίζουν, εντός των ορίων του εδάφους τους, τις περιοχές που διατίθενται για άσκηση δραστηριοτήτων αναζήτησης, εξερεύνησης και παραγωγής υδρογονανθράκων.
2. Εφόσον μια περιοχή διατίθεται για την άσκηση των δραστηριοτήτων που προβλέπονται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν χωρίς διακρίσεις την πρόσβαση των φορέων και την άσκηση των δραστηριοτήτων αυτών.»

Ο Νόμος 4001/2011 μέσω της παραγράφου 1 του Άρθρου 156 τροποποίησε το Άρθρο 2 του Νόμου 2289/1995 ως εξής:
«Το δικαίωμα αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων που υπάρχουν στις χερσαίες, στις υπολίμνιες και υποθαλάσσιες περιοχές στις οποίες η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί αντιστοίχως κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως κυρώθηκε με το ν. 2321/1995 ανήκει αποκλειστικά στο Δημόσιο και η άσκησή του αφορά πάντοτε τη δημόσια ωφέλεια.» 

Αντιλαμβανόμαστε με αυτή τη διατύπωση ότι η εθνική μας κυριαρχία βασίζεται και στην υπογραφή μας του Δικαίου της Θάλασσας του 1982, και στην κύρωση της σύμβασης από τη Βουλή των Ελλήνων το 1995. Επιπλέον, καθορίζει ότι οι υδρογονάνθρακες ανήκουν αποκλειστικά στο Δημόσιο. Η επόμενη παράγραφος επεξηγεί την έκφραση «υποθαλάσσιες περιοχές» και κάνει μια άμεση αναφορά και στην ΑΟΖ. 

«Ως «υποθαλάσσιες περιοχές» νοούνται ο βυθός και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.»

Τώρα μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας πόσο σημαντική είναι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και μάλιστα η επίσπευσή της, για να κατοχυρωθεί η ελληνική κυριαρχία και αποκλειστικότητα. Πάνω σε αυτό ακριβώς το όλο πλαίσιο πρέπει να ερμηνευτεί το Προεδρικό Διάταγμα στις 10 Φεβρουαρίου 2012, που έρχεται να συμπληρώσει το σκοπό και το καταστατικό της κρατικής και αποκλειστικής διαχείρισης των υδρογονανθράκων της Ελλάδας και της ΑΟΖ της. Είναι ουσιαστικά ένας τρόπος να κατοχυρώσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, για να μπορέσουμε να επενδύσουμε στρατηγικά πάνω σε αυτή τη νομοθεσία, η οποία ακολουθεί το Δίκαιο της Θάλασσας, την Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την κύρωση της σύμβασης και προετοιμάζει τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ.

Οδηγία 94/22/ΕΚ

Νόμος 4001/2011

Προεδρικό Διάταγμα

Article 2
Rights of the State over Hydrocarbons.
Research, exploration and production of Hydrocarbons.
Methods of granting the right.
Exploration and production pursuant
to a lease agreement
and a production sharing agreement .

1. The rights to research, explore and produce hydrocarbons existing in onshore areas, sub lakes and submarine areas, where the Hellenic Republic has respectively sovereignty or sovereign rights, in accordance with the Unites Nation Convention on the Law of the Sea, as ratified with Law 2321/1995, belongs exclusively to the State and their exercise is always for the benefit of the public. The management of the rights of this paragraph on behalf of the State is exercised by HHRM S.A.

“Submarine areas” shall be the seabed and the subsoil of internal waters, the territorial sea, the continental shelf and the exclusive economic zone (once such is declared) and up to 200 nautical miles from the baselines from which the breadth of the territorial sea is measured.

In the absence of a delimitation agreement with neighboring states, whose coasts are adjacent or opposite to the Greek coasts, the outer limit of the continental shelf and of the exclusive economic zone (once such is declared) shall be the median line, each part of which shall be equidistant from the nearest points on the baselines (both continental and insular) from which the breadth of the territorial sea is measured. 

πηγή : N.LYGEROS PhD  

___________________________________

photo by Thomas Dworzak-Magnum Photos

______________________________________

24/9/2012

Νέα δυναμική στην ΑΟΖ   

Ν.Λυγερός

Οι εξελίξεις στο θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δείχνουν μια νέα δυναμική. Η αναγκαιότητα της θέσπισης και οι απαιτήσεις που προκαλεί, δημιουργούν ένα θετικό κλίμα όχι μόνο προς τα άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στα υποψήφια, όπως είναι η Αλβανία. Και ο λόγος είναι απλός, η θέσπιση είναι η αρχή της διαδικασίας κι όχι το τέλος, κατά συνέπεια το πρέπον είναι ταυτόχρονα με την προετοιμασία της, να ενεργοποιήσουμε τις επαφές μας με τα κράτη που συνορεύουν μαζί μας, όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ και ειδικά με αυτά που έχουν μια θετική τάση λόγω των δικών τους συμφερόντων για την εξόρυξη των δικών τους υδρογονανθράκων. Επιπλέον η παρουσία της νορβηγικής εταιρείας PGS, ειδική στις σεισμικές έρευνες, δείχνει ότι το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι πια θεωρητικό. Στο πολιτικό επίπεδο, είναι όλο και περισσότερα τα κόμματα και τα κινήματα που τάσσονται υπέρ της δημιουργίας της ελληνικής ΑΟΖ. Με άλλα λόγια, εμπεδώνεται η ιδέα ότι η ΑΟΖ είναι ένα υπερκομματικό θέμα, διότι είναι αποκλειστικά εθνικό και δεν συμβαδίζει με πολιτικάντικες σκοπιμότητες, οι οποίες είναι βέβαια αναπόφευκτες σε μια δημοκρατία. Η ουσία όμως είναι να μπουν όλοι οι Έλληνες σε αυτή τη διαδικασία, διότι η ΑΟΖ ανήκει σε αυτούς, όπως είναι οι υδρογονάνθρακες και βέβαια οι θέσεις εργασίας που παράγουν. Αυτή η αλλαγή φάσης προετοιμάζεται από τη νέα δυναμική, η οποία λειτουργεί παράλληλα με τη θέληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επενδύσει στην Αρκτική και στην Ανατολική Μεσόγειο για να καλύψει τις ενεργειακές της ανάγκες. 

Είναι λοιπόν σημαντικό να έχουμε το σωστό timing και να μην καθυστερούμε πια την εκκίνησή μας. Αυτό είναι απαραίτητο για να είμαστε έγκαιρα έγκυροι σε ό,τι αφορά τα προγράμματα του ηλεκτρικού καλωδίου και του αγωγού φυσικού αερίου. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν πρέπει να ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας και τις πιέσεις μας, έτσι ώστε η κυβέρνηση να μην θεωρεί ότι κάνει μια ριψοκίνδυνη πολιτική κίνηση, αλλά αντιθέτως ότι εκπροσωπεί τη θέληση του ελληνικού λαού σε υπερκομματικό επίπεδο. Το ίδιο ισχύει και για τις διπλωματικές εξωτερικές μας σχέσεις. Έχει γίνει αντιληπτό από τώρα ότι η καθυστέρηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ θα αποτελέσει πολιτικό κόστος. Συνεπώς αυτή η αλλαγή έχει αλλάξει τα παλαιότερα δεδομένα, διότι τώρα ο ελληνικός λαός ξέρει ότι έχει έναν πλούτο που δεν εκμεταλλεύεται, ενώ δέχεται συνεχώς πιέσεις οικονομικής φύσης δίχως να μπορεί να αντισταθεί σε πρακτικό επίπεδο. Έτσι δεν κατανοεί γιατί πρέπει να κάνει άσκοπες θυσίες, ενώ υπάρχει μια ξεκάθαρη στρατηγική που του επιτρέπει όχι μόνο να αποφεύγει αυτές τις δυσκολίες, ν’ αλλάξει την εικόνα του στο εξωτερικό, αλλά και να του δώσει προοπτικές για το μέλλον του και για τα παιδιά του. Τώρα δείχνει τη θέλησή του και με την υπογραφή του. Αυτή είναι η νέα δυναμική.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

Signatures to support the proclamation of the Greek EEZ
Υπογραφές υπέρ της θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ

__________________

17/9/2012

Ελληνική υψηλή στρατηγική

Ν. Λυγερός

Ενώ έχουμε μια ιστορία γεμάτη με στρατηγικές κινήσεις στην Αρχαιότητα, στο Βυζάντιο, στην Επανάσταση, πολλοί θεωρούν ότι δεν μπορούμε να έχουμε υψηλή στρατηγική. Προωθούν επιχειρήματα που δίνουν έμφαση στους άλλους, αλλά ποτέ στην ελληνική πραγματικότητα. Μιλούν συνεχώς για κοινωνική μιζέρια, λες και δεν έχουμε άλλη επιλογή για το μέλλον μας. Κι όμως η ελληνική σκέψη εφηύρε τη στρατηγική, για να μπορεί ο αδύναμος να αντιμετωπίσει τον δυνατό, μέσω της νοημοσύνης του. Γι’ αυτό το λόγο, δεν ισχύει η προηγούμενη προσέγγιση. Το άλλο πρόβλημα που προκαλεί αυτή η στάση, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού κοιτάζει απαξιωτικά τη χώρα μας, με αποτέλεσμα να φεύγει η νεολαία μας στο εξωτερικό, διότι δεν έχει κατανοήσει, ούτε επινοήσει ότι υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα. Το πιο προβληματικό είναι να πείσουμε κι αυτόν τον πληθυσμό όσο πιο γρήγορα γίνεται, διότι η φυγή του ενισχύει την λανθασμένη αρχική άποψη. Ένας άλλος τομέας έχει υποστεί κόστος και είναι αυτός των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ οι δυσκολίες έρχονται η μία μετά την άλλη κι η ακολουθία τους δεν δείχνει κανένα φως. Κι όμως, ειδικά η αεροπορία θα αποκτήσει γρήγορα μια μεγαλύτερη σημασία παράλληλα με το ναυτικό λόγω του απέραντου γαλάζιου. Αν δεν έχουμε αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας, όχι μόνο δεν μπορούμε να σκεφτούμε την ιδέα της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, αλλά δεν βλέπουμε καν πώς μπορεί ν’ αλλάξει η κατάσταση στη χώρα μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η υψηλή στρατηγική δεν εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, αλλά από τη νοημοσύνη του λαού της. Έχουμε ένα διαχρονικό παρελθόν που δεν αξιοποιούμε λόγω της κυριαρχίας της κοινωνίας που δεν πιστεύει στις αξίες μας. Η οικονομική προσέγγιση των πάντων δεν επιτρέπει την ανάπτυξη σκέψης του μέλλοντος. Έτσι έχουμε πολλούς άξιους ανθρώπους στην Ελλάδα που προσπαθούν να επιβιώσουν ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν όλοι τους ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να δώσουμε έμφαση στη στρατηγική και να μην περιοριζόμαστε συνεχώς στο τακτικό επίπεδο. Αλλιώς δεν υπάρχει πλαίσιο για τη στρατηγική διαχείριση των κρίσεων. Αυτό που λείπει είναι το στρατηγικό βάθος της σκέψης, ενώ κοιτάζουμε συνεχώς το μέτωπο. Μόνο που μέτωπο δίχως βάθος δεν επιτρέπει τη δράση του εγκεφάλου. Για να αλλάξουμε πραγματικά και ουσιαστικά τα δεδομένα πρέπει να αναπτύξουμε την υψηλή στρατηγική μας, για να αναδείξουμε την εμβέλεια της σκέψης μας. Αλλιώς είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε τις πιέσεις των άλλων. Ο Ελληνισμός όμως είναι μια αντεπίθεση στη βαρβαρότητα. Αυτό είναι το μήνυμά του για όλους μας. Όταν το κατανοήσουμε σε βάθος, θα επινοήσουμε την ανάγκη της υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα μας.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

__________________

 15/6/2012

ΑΟΖ, Δεδομένα και Γεωτρήσεις

DSME-FLNG

Ν. Λυγερός

Τα δεδομένα, όσον αφορά στις γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι τόσο χαρακτηριστικά για το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης που αξίζει να αναδειχθεί. Αν κάνουμε μια συστηματική σύγκριση μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ, Λιβύης και Αιγύπτου τότε μπορούμε να κρίνουμε πιο ορθολογικά την αξία των κοιτασμάτων της περιοχής αλλά και την ιδιαιτερότητα της Κύπρου με το κοίτασμα Αφροδίτη που βρίσκεται στο οικόπεδο 12 της Κυπριακής ΑΟΖ. Στην Αίγυπτο έχουν γίνει περίπου 1700 γεωτρήσεις εκ των οποίων μόνο οι 700 είναι ερευνητικές. Οι υπόλοιπες είναι του τύπου αξιολόγησης (Delineation) και παραγωγής (Productions Well). Στη Λιβύη έχουν γίνει περίπου 125 γεωτρήσεις εκ των οποίων σχεδόν 30 είναι αξιολόγησης και παραγωγής. Όσον αφορά στο Ισραήλ έχει 5 γεωτρήσεις και στην Κύπρο μία. Το μέγεθος είναι σημαντικό από μόνο του, αλλά και τα μεγέθη μεταξύ τους είναι πολύ ενδεικτικά. Επιπλέον, αν θυμηθούμε ότι μεταξύ όλων των γεωτρήσεων που έγιναν την τελευταία δεκαετία σε όλον τον κόσμο, δύο από τα κοιτάσματα του Ισραήλ και το μοναδικό της Κύπρου ανήκουν στην πρώτη πεντάδα. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι η ποιότητα των κοιτασμάτων είναι από τις καλύτερες του κόσμου. Με άλλα λόγια, ενώ υπάρχουν έρευνες πιο νότια της Ανατολικής Μεσογείου με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, φαίνεται ήδη από τώρα με μόνο έξι συνολικές γεωτρήσεις ότι η Κύπρος και το Ισραήλ κάνουν τη διαφορά. Και αυτή η διαφορά κάνει τη διαφορά και εξηγεί την απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας να κατασκευάσει στην Κύπρο ένα τερματικό σταθμό LNG, δηλαδή για υγροποίηση φυσικού αερίου, ο οποίος αντιπροσωπεύει μια στρατηγική επένδυση της τάξης των δέκα δισεκατομμυρίων. Όταν έχουμε όλα αυτά τα δεδομένα που είναι γνωστά στους ειδικούς σαν τον Ηλία Κονοφάγο και τα συνδυάσουμε με τις γεωλογικές αναλογίες που έχει αναδείξει ο Αντώνης Φώσκολος, τότε κατανοούμε ότι οι λεκάνες της Λεβαντίνης και του Ηροδότου είναι πραγματικά τεράστιας αξίας. Κατά συνέπεια, ενισχύουμε με αυτές τις γνώσεις και τις παρατηρήσεις την αναγκαία θέσπιση της Ελληνικής ΑΟΖ. Διότι με την ΑΟΖ της Κύπρου και την ΑΟΖ του Ισραήλ αποτελεί ένα στρατηγικό απόθεμα που πρέπει να αξιοποιηθεί για να μετατρέψει και την Ελλάδα σε γεωπολιτικό σημαντικό παίκτη της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου προς όφελος της πατρίδας μας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού δίνει τη δυνατότητα να παράγουμε φυσικό αέριο για τα Βαλκάνια, για την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και για την Ασία. Αυτοί οι αντικειμενικοί λόγοι αποτελούν ισχυρά επιχειρήματα, όχι μόνο για την αξία της θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ αλλά και της στρατηγικής της εμβέλειας.

αναδημοσίευση από N. LYGEROS PhD

___________________________

11/9/2012

Στρατηγικές συμβουλές

Ν.Λυγερός

Ακόμα κι αν είναι αδιανόητη αρχικά η στρατηγική, πρέπει να μετατραπεί τουλάχιστον σε ουτοπία για να αποκτήσει ένα νόημα η τακτική. Δίχως τη στρατηγική, η τακτική μετατρέπεται σε λανθασμένη κίνηση. Έτσι αν δεν πιστεύεις στη στρατηγική, στην αξία της και στην ανθεκτικότητά της, τότε μην ασχοληθείς καν με την τακτική. Εκτός βέβαια αν το κάνεις μόνο για εκτόνωση, αλλά μην πιστεύεις κιόλας ότι θα καταφέρεις και κάτι. Αν λοιπόν ξεπεράσεις τις φοβίες σου και αποδεχθείς ότι υπάρχει τρόπος επίλυσης μέσω της στρατηγικής, τότε επικεντρώσου πάνω της δίχως να εξετάζεις συνεχώς θεωρίες συνωμοσίας, αλλιώς δεν θα έχεις απόδοση. Αφού επιλεχθεί ο στόχος, ο οποίος είναι μία μεταστρατηγική οντότητα, ο καθορισμός των στρατηγικών επίλυσης, επιτρέπει στη συνέχεια την ενεργοποίηση κριτηρίων που λειτουργούν βοηθητικά για την ελαχιστοποίηση του κόστους σε σχέση με το κέρδος. Βέβαια όταν αυτή η στρατηγική αφορά ένα εθνικό θέμα, πρέπει να εξετάσεις και τη νομική του υπόσταση. Διότι ακόμα κι αν δεν πιστεύεις στη νομολογία, πρέπει να υπάρχει μια βάση για την οποία θα παλέψεις ως κόκκινη γραμμή και αυτό ακολουθώντας πάντα το πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκεί θα ενσωματώσεις το πεδίο της τακτικής, για να υποστηρίζει πρακτικά σε χαμηλό επίπεδο την επιλεγμένη στρατηγική της επίλυσης του προβλήματος. Ένας από τους τρόπους, και μπορεί να είναι κι από τους πιο επαναστατικούς σε πολιτικό επίπεδο, είναι η διάδοση μέσω της πληροφόρησης της γνώσης, η οποία είναι ως ουσία η μόνη ικανή ν' αντισταθεί στην εξουσία. Μ' αυτόν τον τρόπο η προσπάθειά σου μπορεί να γίνει λαϊκή, διότι αντιπροσωπεύει κοινά ιδανικά, τα οποία όταν είναι γνωστά στο λαό, μπορεί να τα προστατέψει αν δει ότι κάποιος κοινός εχθρός θέλει να τα καταπατήσει. Έτσι, αν το έργο σου θέλεις να έχει έναν πραγματικό πολιτικό αντίχτυπο, πρέπει να θεμελιώνεται πάνω στην γνώση και όχι να περιμένεις να αποκτήσεις την εξουσία για να την εφαρμόσεις, διότι εκείνη τη στιγμή αυτό που δεν σκέφτηκες είναι ότι μερικοί από τους δικούς σου θα ξεχάσουν τα ιδανικά τους και θα προσπαθήσουν να αποσπάσουν απλώς μια θέση εξουσίας, λες και τελικά να ήταν αυτός ο μοναδικός τους στόχος. Κάνε λοιπόν πρώτα το αρχικό σου έργο κι αν μπορείς να το υποστηρίξεις και με μια πολιτική δράση, κάνε το, αλλά μετά, για να μην αλλοιωθείς λόγω του εκφυλισμού του, διότι η τακτική προηγήθηκε της απαραίτητης στρατηγικής. 

πηγή: N.LYGEROS PhD

___________________________

7/9/2012

Από την επιλογή της PGS στην de facto ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

zoom

Για αυτούς που θεωρούν ακόμα και τώρα την ελληνική ΑΟΖ μόνο ως ένα θεωρητικό κατασκεύασμα από ειδικούς, η επιλογή της νορβηγικής εταιρείας Petroleum Geo-Services (PGS) αποτελεί μία αλλαγή φάσης που πρέπει να παραδεχθούν και για πολλούς λόγους μάλιστα. Η επιλογή της PGS δεν είναι μόνο σημαντική επιστημονικά, διότι είναι μία από τις καλύτερες εταιρείες στο κόσμο στον τομέα των σεισμικών ερευνών, αλλά επίσης συμβολική, διότι είναι η ίδια εταιρεία που έκανε τις ανάλογες έρευνες στην Κύπρο, οι οποίες κατέληξαν μέσω της εταιρείας Noble στην ανακάλυψη του κοιτάσματος Αφροδίτη στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Κι αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αυτή η εταιρεία δεν έχει καμία φοβία με την Τουρκία, όπως το απέδειξε, συνεχίζοντας αδιάκοπα τις έρευνες της δίχως να την επηρεάζουν οι εξωτερικές και απαράδεκτες πιέσεις. Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο είναι σημαντική αυτή η επιλογή προέρχεται από την καταγωγή της, δηλαδή την Νορβηγία, η οποία είναι συνδεδεμένη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός της Ευρώπης και σχετίζεται άμεσα με το θέμα των αποθεμάτων της Αρκτικής μέσω του Συμβουλίου. Με άλλα λόγια, είναι ένας στρατηγικός σύμμαχος, την ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση βάζει στο ίδιο επίπεδο την Αρκτική και την Ανατολική Μεσόγειο, λόγω της ενεργειακής της στρατηγικής που ακολουθεί την οδηγία της. Ο τρίτος λόγος που είναι ο βασικότερος αφορά άμεσα το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Διότι ακόμα κι αν δεν έχουμε θεσπίσει και οριοθετήσει την ελληνική ΑΟΖ με την τροποποίηση του Νόμου 2289|1995 από τον Νόμο 4001|2011, λόγω της τρίτης παραγράφου του Άρθρου 2, μπορούμε να προχωρήσουμε σε έρευνες υδρογονανθράκων, αρκεί να μην ξεπεραστεί η μέση γραμμή που αφορά τα 200 ΝΜ. Πρακτικά ο διαγωνισμός δίνει τη δυνατότητα έρευνας στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης και αυτήν την περιοχή θα εξετάσει σεισμικά η εταιρεία PGS. Αυτό όμως σημαίνει ότι επί της ουσίας κάνουμε μια επέκταση της συμφωνίας που έχουμε με την Ιταλία και αγγίζουμε πλέον και την Λιβύη εξ ολοκλήρου όσο αφορά στην ΑΟΖ και ένα μέρος της Αιγύπτου. Αυτή η πρακτική είναι πολύ σημαντική, διότι δηλώνει de facto ήδη ένα μέρος της ελληνικής ΑΟΖ, βέβαια θα είναι ακόμα καλύτερο όταν φτάσουμε σε de jure, αλλά είναι ένα βήμα ουσιαστικό που συμβαδίζει μάλιστα και με την πρακτική που ακολουθεί κι η Λιβύη κι η Αίγυπτος με τους γύρους παραχώρησης που εξέδωσαν το 2012 και δεν καταπατούν την έννοια της μέσης γραμμής κι ειδικά στη περιοχή που μας αφορά. Αυτό το στοιχείο θα παίξει ένα ρόλο πολύ θετικό την ώρα της θεσμικής οριοθέτησης. Μ’ αυτόν τον τρόπο ακολουθούμε πρακτικά την τακτική της Κύπρου και σε αυτό το πλαίσιο. Για όλους αυτούς τους λόγους η επιλογή κι η έναρξη των σεισμικών ερευνών αποτελεί μια αλλαγή φάσης στον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ.

Petroleum Geo-Services

GeoStreamer GS

πηγή : N.LYGEROS PhD

________________________

3/9/2012

Δύο μέτρα και δύο σταθμά  

Ν. Λυγερός

Την ώρα που όλοι ψάχνουν διάφορα οικονομικά μέτρα για να μειώσουν τα έξοδα της χώρας, θα ήταν καλό να αντιληφθούμε ότι πρέπει να υπάρξει μιά ιεράρχηση των πρωτεραιοτήτων. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν να προωθούμε θέματα τακτικής και επιχειρησιακού επιπέδου και να έχουμε ελλείψεις στη στρατηγική, θεωρώντας ότι ειναι ανύπαρκτη η δυνατότητα εκμετάλλευσης της έννοιας της υψηλής στρατηγικής. Δεν υπάρχουν μικρά παίγνια με μεγάλα οφέλη, παρά μόνο στη φαντασίωση της μίζερης σκέψης. Όταν βλέπουμε τον πλούτο που υπάρχει στην Ελλάδα μας λόγω του ήλιου και της θάλασσας, έχοντας ήδη αποτελέσματα στον τομέα του τουρισμού, είναι αδιανόητο να υποφέρουμε λόγω οικονομικής κατάστασης. Στην πραγματικότητα σημαίνει ότι δεν υπάρχει σωστή διαχείριση των δεδομένων και επιλογή της πρέπουσας στρατηγικής.Το πρόβλημα του ορισμού του στρατηγικού στόχου φαίνεται όλο και περισσότερο, όταν η στρατηγική διαχείριση παραμένει ένα management χαμηλού επιπέδου, δίχως επενδύσεις και, βέβαια, δίχως προσδοκίες. Η τωρινή κατάσταση της πατρίδας μας δεν είναι μία πρόσκληση, όπως νομίζουν οι περισσότεροι, αλλά μία πρόκληση. Αυτό όμως έχει γίνει αντιληπτό μόνο σε σπάνιους ανθρώπους. Τα μέτρα, λοιπόν, πρέπει να είναι πρωτοβουλίες και όχι απαντήσεις σε εξωτερικές απαιτήσεις, αλλιώς δεν μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο μιάς ένιαίας στρατηγικής, που κάνει εντατική χρήση μιας μεθόδου του τύπου στρατηγικό mix, για να επιτευχθεί ένας στόχος υψηλών προδιαγραφών, ο οποίος να είναι ικανός να αλλάξει ριζικά τα οικονομικά δεδομένα μέσω της στρατηγικής σκέψης και όχι της απλής διαχείρισης. Δύο μέτρα και δύο σταθμά, δεν αποτελούν ποτέ μια λύση και ακόμα λιγότερο μια οικονομική λύση. Δίχως στρατηγική δεν λύνεις οικονομικά προβλήματα, απλώς προσπαθείς να σώσεις καταστάσεις με το δικό σου τρόπο και μετά δικαιολογείς τις κινήσεις σου ανάλογα με τα τοπικά αποτελέσματα, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση δημιουργούν εντυπώσεις, αλλά τίποτα περισσότερο. Επιπλέον, όταν έχεις στη διάθεση ένα αληθινό στρατηγικό οπλοστάσιο, το οποίο δεν ενεργοποιείς λόγω άγνοιας, τότε βλέπουμε μία ακολουθία κινήσεων που δεν οδηγούν πουθενά. Το θέμα δεν είναι πολιτικάντικο πια, δεν έχουμε αυτήν την πολυτέλεια αυτήν την περίοδο. Ο ελληνικός λαός αναζητά μια πραγματική επίλυση των προβλημάτων και όχι μια διαχείριση ακόμα κι αν είναι σωστή, διότι και στην καλύτερη περίπτωση δεν προσφέρει προοπτικές, απλώς καταφέρνει να κλείσει μερικά θέματα. Κι αν η απλοϊκή προσέγγιση, τα θεωρεί κατορθώματα είναι μόνο λόγω του ίδιου της του επιπέδου. Η Ελλάδα μας χρειάζεται ένα άνοιγμα που αξιοποιεί ορθολογικά και στρατηγικά τα πλούτη που διαθέτει, σε όποια μορφή κι αν είναι. Αν η σκέψη μας δεν είναι ανοιχτή, δεν θα βρούμε ποτέ τρόπους επίλυσης που κάνουν χρήση τεχνικών που γνωρίζουμε και στο πλαίσιο της ιδεοθύελλας και της πλάγιας σκέψης. Το στρατηγικό σκοπό τον έχουμε δημιουργήσει, απλώς πρέπει να πείσουμε και τους αρμόδιους, άρα μπορεί να υλοποιηθεί μέσω στρατηγικής δίχως τακτική. 

Πηγή : N. LYGEROS PhD
___________________________________
 

2/9/2012

Εθνικό πρόβλημα και στρατηγική λύση.

Ν.Λυγερός

Ένα εθνικό πρόβλημα, παραμένει πρόβλημα ακόμα κι αν είναι εθνικό. Κατά συνέπεια, έχει τα χαρακτηριστικά που ανέδειξε ο Pólya, σε θεωρητικό πλαίσιο. Πολύ συχνά λόγω του επιθέτου το πρόβλημα μετατρέπεται σχεδόν σε άλυτο, ενώ κανείς δεν έχει αποδείξει ότι δεν είναι επιλύσιμο. Το εθνικό πρόβλημα συχνά ονομάζεται με αυτόν τον τρόπο, για να μη τολμήσει να το αγγίξει κάποιος. Ύστερα από συνήθεια, η κοινωνία που δεν προσπάθησε ποτέ να το λύσει, θεωρεί ότι δεν λύνεται, πρακτικά ακόμα κι αν ακούει πολιτικούς που της εξηγούν ότι παλεύουν για την επίλυση του. Το θέμα είναι ότι σιγά σιγά η ρητορική της πολιτικής δε μιλά πια για πρόβλημα, αλλά μόνο για λύση. Κι όσο πιο πολύ μιλά για τη λύση, τόσο πιο λίγο ασχολείται με το πρόβλημα. Σε αυτό το σημείο είναι καλό να θυμηθούμε και τα λόγια του Leonardo da Vinci, ο οποίος εξηγούσε ότι για την ιδιοφυΐα το πιο δύσκολο, δεν είναι να λύσει το πρόβλημα, αλλά να πείσει την κοινωνία ότι το έλυσε, διότι βέβαια αντικρούει όλους τους ειδικούς που έλεγαν τόσα χρόνια ότι αυτό το πρόβλημα δεν έχει λύση. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρήση της πλάγιας σκέψης από τον Μέγα Αλέξανδρο, για να επιλύσει το γόρδιο δεσμό. Επειδή ήταν βασιλιάς, κατάφερε να πείσει το περιβάλλον του, αλλιώς θα είχε το πρόβλημα του Αρχιμήδη. Σημασία έχει ότι το εθνικό πρόβλημα είναι πρωτίστως ένα πρόβλημα επί του πρακτέου. Μπορεί αρχικά, η επίλυση του να φαίνεται ως αδιανόητη, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που θα το μετατρέψουν πρώτα σε ουτοπία και μετά σε όραμα, το οποίο με την πράξη άλλων γίνεται τελικά η πραγματικότητα. Αν επικεντρωθούμε μόνο στη λύση, τότε έχουμε άλλο πρόβλημα από το αρχικό. Ενώ αν επικεντρωθούμε στο πρόβλημα, μπορούμε να βρούμε τη λύση. Επίσης δεν πρέπει να εγκλωβιστούμε σ’ ένα μοναδικό πλαίσιο κι αν είναι εθνικό, αυτό δεν σημαίνει ότι λύνεται μόνο εσωτερικά. Για παράδειγμα για την Ελλάδα και την Κύπρο ο χώρος επίλυσης δεν είναι απαραίτητα η χώρα, μπορεί να είναι κι ο ελληνισμός που έχει μια διαχρονική δυναμική και αξία. Όταν, λοιπόν, χαρακτηριστεί ορθολογικό το πρόβλημα, τότε μπορούμε να αναζητήσουμε μεθοδολογικά τη στρατηγική του λύση, η οποία αν έχει μια ολιστική προσέγγιση, θα είναι πιο ανθεκτική, ειδικά όταν το πρόβλημα είναι όντως εθνικό και έχει επιπτώσεις στο λαό και τη χώρα. Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να αποφύγει τις τοπικές μερικές λύσεις και πρέπει να επικεντρωθεί στην συνολική λύση. Κι αν αυτή υπάρχει, το πρέπον είναι να υλοποιηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να έχει επιπτώσεις και στα άλλα τοπικά προβλήματα. Με αυτή τη μεθοδολογία ο πυρήνας του προβλήματος απλοποιεί τα προβλήματα σε όλες τις επεκτάσεις του. Δεν είναι πια ανάγκη να παρθούν τοπικά μέτρα, γιατί η αλλαγή φάσης τα έχει ήδη τροποποιήσει.
Πηγή: N. LYGEROS PhD

______________________

23/8/2012

Η ΑΟΖ ως διαπραγματευτικό χαρτί 

Η ΑΟΖ ως διαπραγματευτικό χαρτί 

Νίκος Λυγερός 

Ένα από τα κυριότερα πλεονεκτήματα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ειδικά αφού θεσπιστεί, είναι ότι αποτελεί ένα διαπραγματευτικό χαρτί. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι απλώς ένα τεράστιο θαλάσσιο εμβαδόν, είναι και τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων, τα οποία ακολουθούν ως γεωλογική συνέχεια εκείνα του Ισραήλ (ειδικά τα κοιτάσματα Leviathan και Tamar) και της Κύπρου (κοίτασμα Αφροδίτη). Αυτή η δυνατότητα, αφού δεν έχουν γίνει ακόμα οι απαιτούμενες γεωτρήσεις, αλλάζει ήδη τα δεδομένα σε γεωπολιτικό επίπεδο, προσφέροντας στην ελληνική κυβέρνηση ένα πλαίσιο....
υπερθετικό την ώρα που παλεύει για ν’ αλλάξει την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και που συνομιλεί με ξένες χώρες. Η ΑΟΖ είναι ένα ισχυρό χαρτί απέναντι στη Γερμανία που ζητά συνεχώς αποδείξεις για τις οικονομικές μας προοπτικές. Η ΑΟΖ ασκεί μία πίεση ανάλογη με τις γερμανικές αποζημιώσεις, μ’ έναν διαφορετικό τρόπο βέβαια, αλλά που μπορεί να συνδυαστεί στρατηγικά. Για τη Γαλλία που ερευνά της Ανατολική Μεσόγειο από το 1911 και ειδικά Νότια της Κρήτης από το 1978, η ελληνική ΑΟΖ είναι μία απτή πραγματικότητα. Δεν υπάρχει ανάγκη να της αποδείξουμε την αξία της, πρέπει απλώς να την πείσουμε επί του πρακτέου ότι πρόκειται να τη θεσπίσουμε πολύ σύντομα και να την ενεργοποιήσουμε άμεσα. Σε αυτό το πεδίο πρέπει να κινηθούμε δυναμικά. Η Νορβηγία που έχει μεγάλη τεχνογνωσία στον τομέα των υδρογονανθράκων και παίζει ένα ρόλο σημαντικό και με το θέμα της Αρκτικής, μπορεί εύκολα να βρεθεί σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο με τις σεισμικές έρευνες, όπως έγινε και στην Κύπρο, όταν κανείς δεν το πίστευε. Με άλλα λόγια, αντί να επικεντρωθούμε και να εγκλωβιστούμε με το θέμα των αντιδράσεων της Τουρκίας, θα ήταν προτιμότερο να ενεργοποιήσουμε ένα σταθερό συμμαχικό πλαίσιο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που έχει τόσο ανάγκη από ενέργεια, και στην Ανατολική Μεσόγειο με την Κύπρο και το Ισραήλ, έτσι ώστε να υλοποιηθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται ο ενεργειακός άξονας με το Interconnector EuroAsia, με την μεταφορά CNG και LNG, αλλά βέβαια στο μέλλον με τον αγωγό φυσικού αερίου. Όλο αυτό το πεδίο δράσης είναι μία αληθινή ανάπτυξη που μπορεί όχι μόνο να μας απελευθερώσει από την οικονομική κατάσταση που βρισκόμαστε, αλλά να πείσει και τους συμμάχους μας ότι μπορούν και πρέπει να μας υπολογίζουν όχι μόνο ως ενεργειακό κόμβο, αλλά κι ως γεωπολιτικό παίκτη που με την ενέργεια του μπορεί να υποστηρίξει τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αν επιπλέον το συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός, τότε θα αρχίσει να βλέπει τα πράγματα μ’ έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο και θα μπορούν τα παιδιά μας να έχουν ένα μέλλον στην ίδια τους την πατρίδα, δίχως εκπτώσεις για τη ζωή τους. Αυτός είναι ο στόχος μας για την Ελλάδα μας.  
πηγή :  N. LYGEROS PhD

______________________________

18/8/2012

Από τις σεισμικές γραμμές στις στρατηγικές επενδύσεις Νότια της Κρήτης

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Σε παγκόσμια κλίμακα, σε γενικό πλαίσιο, κι όχι μόνο στη Μεσόγειο, έχει διαπιστωθεί ότι Συγκλίνουσες Λιθοσφαιρικές Πλάκες φιλοξενούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Σε αυτό εξάλλου το περιβάλλον έχει ανακαλυφθεί το 20% του συνόλου των γιγαντιαίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Δεν είναι λοιπόν μία θεωρητική προσέγγιση μόνο, αλλά ένα πρακτικό δεδομένο της έρευνας του τομέα. Στην υπεράκτιο Νότια Κρήτη, δηλαδή στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, υπάρχει σύγκλιση τεκτονικών πλακών και ταυτόχρονη παρουσία μεγάλου πάχους πετρελαιοπιθανών ιζημάτων που κυμαίνονται από 8 χιλιόμετρα πάχους μέχρι και 12 χιλιόμετρα πάχους κάτω από το πυθμένα της θάλασσας. Αυτά είναι δύο από τα αντικειμενικά δεδομένα της περιοχής όσο αφορά στην αναζήτηση υδρογονανθράκων. O Αντώνης Φώσκολος της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά και του Πολυτεχνείου Κρήτης και ο Alain Bruneton του Γαλλικού Ινστιτούτου Πετρελαίου (ΒΕΙCIP) αναζήτησαν πιθανούς στόχους κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων στην περιοχή (κυρίως Φυσικού Αερίου) στηριζόμενοι κυρίως στις σχετικά πρόσφατες Σεισμικές Καταγραφές Ανάκλασης των Caroline Huguen και Jean Mascle στην υπεράκτιο Νότια Κρήτη. Οι καταγραφές αυτές πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια του υποθαλάσσιου προγράμματος INSU-CNRS της Γαλλίας και χρηματοδοτήθηκαν κατά κύριο λόγο από την Εταιρεία EXXON-MOBIL. Έχει γίνει αντιληπτό τώρα ότι με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, όλες οι έρευνες τέτοιου τύπου θα είναι προσβάσιμες από την Ελλάδα και οι επόμενες θα πρέπει να γίνονται με την άδειά της. Όλες αυτές οι καταγραφές λοιπόν δείχνουν με σαφήνεια ότι Νότια της Κρήτης υπάρχουν σημαντικά Συμπλέγματα πετρελαιοπιθανών ιζημάτων πτυχώσεων και λεπιώσεων του Πρίσματος Επαύξησης (Accretionary Prism Complexes) που βρίσκονται μέσα στην Μεσογειακή Ράχη. Με δεδομένο ότι σε όλες σχεδόν τις περιοχές του κόσμου η παρουσία λεπιώσεων και πτυχώσεων Πρίσματων Επαύξησης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με παρουσία και ανακαλύψεις κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ο Αντώνης Φώσκολος και ο Alain Bruneton με ανακοίνωσή τους στην Ακαδημία Αθηνών έδειξαν ότι ιδιαίτερα στο Λιβυκό Πέλαγος έχουμε σημαντικές κατ’ αναλογίαν πιθανότητες ύπαρξης υποθαλάσσιων κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων. Οι σεισμικές καταγραφές της INSU-CNRS διέρχονται πάνω από Ηφαίστεια Ροής Λάσπης τα οποία ως γνωστόν είναι εστίες παραγωγής υδρογονανθράκων της τάξης των εκατομμυρίων ετών. Τα Λασποηφαίστεια συνδέονται άμεσα με την τροφοδοσία παρακείμενων γεωλογικών ιζημάτων του πρίσματος επαύξησης και τελικά την δημιουργία σημαντικών συγκεντρώσεων αερίων υδρογονανθράκων. Γι’ αυτό το λόγο, θεωρούνται άμεσες ενδείξεις της παρουσίας των υδρογονανθράκων. Ιδιαίτερα οι σεισμικές αυτές έρευνες δείχνουν ότι μέσα στην Μεσογειακή Ράχη ειδικά γύρω από την Κρήτη, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός ενεργών Λασποηφαιστείων. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της Κύπρου, ο οποίος ήταν ένα από τα κριτήρια προσέλκυσης των εταιρειών στο δεύτερο γύρο αδειοδότησης με τα 12 οικόπεδα που έληξε φέτος. Εξάλλου η Γεωχημική ανάλυση των εκπεμπόμενων φυσαλίδων μεθανίου από υπάρχοντα στην περιοχή ενεργών Ηφαιστείων Λάσπης δείχνει ότι η προέλευσή τους είναι θερμογενής. Αυτό αποδεικνύει ότι οι Αέριοι Υδρογονάνθρακες των Λασποηφαιστείων προέρχονται από την διάσπαση του Πετρελαίου σε βάθος, πράγμα το οποίο αναβαθμίζει σημαντικά την αξία της περιοχής για τυχόν ανακαλύψεις σε βαθύτερους ορίζοντες και κοιτασμάτων πετρελαίου. Το μέγεθος της Μεσογειακής Ράχης ξεπερνά τα 80.000 km2, εκ των οποίων τα 60.000 km2 βρίσκονται μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ περιλαμβάνοντας σημαντικούς όγκους Πρισμάτων Επαύξησης. Η παρουσία τους αρχίζει από τις υπεράκτιες περιοχές δυτικά της νήσου Κεφαλληνίας, ταξιδεύει δυτικά της Πελοποννήσου, συνεχίζει κάτω από την Κρήτη και καταλήγει στις υπεράκτιες περιοχές της Κύπρου. Αυτή η συγκεκριμένη περιοχή αλλά και η περιοχή που βρίσκεται στην επαφή της Μεσογειακής ράχης και των παρακείμενων αβυσσικών πεδιάδων της Μεσογείου αξίζει να διερευνηθεί σε βάθος μέσω κατάλληλης προσέλκυσης ερευνητικών επενδύσεων Πετρελαϊκών Εταιρειών δεδομένου ότι από τα 877 γιγαντιαία κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που υπάρχουν στον κόσμο τα 71 από αυτά απαντήθηκαν μέσα σε συγκροτήματα Πρισμάτων Επαύξησης, Mann et., al., 2003. Βέβαια, για να τύχει επιτυχίας μία τέτοια προσπάθεια προσέλκυσης στρατηγικών επενδύσεων προϋποθέτει γεωπολιτικές συνέργειες και υιοθέτηση σημαντικών επιμέρους επενδυτικών οικονομικών κινήτρων, συμβατών με την γεωλογική πολυπλοκότητα, τις τεχνικές προκλήσεις και τις γενικότερες προσδοκίες της περιοχής. Αυτός είναι λοιπόν ο στόχος μας μέσω της ελληνικής ΑΟΖ.

 

πηγή : N. LYGEROS PhD

____________________________

15/8/2012

H αντίσταση των Ελλήνων

Ν. Λυγερός 

Αυτήν την περίοδο δοκιμάζεται κάθε μέρα η αντίσταση των Ελλήνων. Οι οικονομικές πιέσεις προκαλούν δυσκολίες, στις οποίες πρέπει να ανταπεξέλθουμε ως λαός. Όμως όταν έχουμε δικούς μας που συνεχώς μας κατηγορούν και προβάλλουν μια αρνητική εικόνα στο εξωτερικό, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Επιπλέον, πρέπει να βασιστούμε σε αυτές τις αντοχές, για να προλάβουμε να βοηθήσουμε το λαό μας με το άνοιγμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Υπάρχει λοιπόν ένα χρονικό διάστημα που πρέπει να ελαχιστοποιήσουμε. Διότι ακόμα και οι Έλληνες δεν έχουν άπειρες αντοχές. Κι αν η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, δεν είναι ανάγκη να αφήσουμε μερικούς να προσπαθήσουν να τη σκοτώσουν. Στην προσπάθειά μας να προσφέρουμε ανάπτυξη σε όλους, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και τη σημερινή κατάσταση που αντιπροσωπεύει ένα εμπόδιο για τους περισσότερους, για να αντιληφθούν πως μπορούμε ν’ αλλάξουμε το μέλλον. Η υψηλή στρατηγική είναι πάντα σημαντική για ένα έθνος, αλλά είναι επιθυμητό να προκαλεί όσο λιγότερα θύματα γίνεται ακόμα και με έμμεσο τρόπο. Δεν μπορείς να ζητήσεις από κάθε πολίτη να είναι αγωνιστής και από κάθε αγωνιστή να είναι ήρωας, ακόμα και αν είναι Έλληνες. Διότι είναι άδικο. Ο καθένας μας δεν έχει τις ίδιες αντοχές. Αυτό που έχει σημασία, είναι να σκεφτούμε τον καθένα που καταπιέζεται μέσα στην καθημερινότητα και να του δείξουμε ότι με το όραμα της ελληνικής ΑΟΖ μπορούμε να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας. Πρέπει λοιπόν να πιέσουμε όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται όλους τους παράγοντες, για να γίνει όσο πιο γρήγορα γίνεται η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Η πολιτική ωριμότητα υπάρχει και στο υψηλότερο επίπεδο της ελληνικής δημοκρατίας και ξέρουμε ότι υπάρχει και πολιτική θέληση και σε αρχηγούς κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων. Έχουμε μελετήσει κάθε λεπτομέρεια της διαδικασίας και ξέρουμε ότι οι αντιστάσεις που υπάρχουν είναι μόνο και μόνο τοπικές, λόγω άγνοιας και αδράνειας τις περισσότερες φορές, αν και υπάρχει σκοπιμότητα κάποιες φορές. Κατά συνέπεια, πρέπει να προχωρήσουμε αποφασιστικά και αποτελεσματικά, έτσι ώστε αυτή η Βουλή να είναι η Βουλή της ελληνικής ΑΟΖ, για να δώσουμε ένα σημάδι στον ελληνικό λαό ότι τα πράγματα αλλάζουν και ότι μπορούμε ν’ αλλάξουμε αυτά που οι άλλοι θεωρούν δεδομένα. Δεν πρέπει να υπάρχει μια διαμάχη μεταξύ μας πάνω σε αυτό το θέμα. Πρέπει να συμβάλλουμε όλοι στον αγώνα της ελληνικής ΑΟΖ μ’ έναν άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Το σημαντικό είναι να μπορεί ο καθένας μας να πει, όταν θα θεσπίσουμε την ΑΟΖ, ότι κι αυτός ήταν σε αυτήν την προσπάθεια, επειδή πίστεψε στον αγώνας μας, επειδή ανήκει στους Έλληνες που εδώ και αιώνες δεν το βάζουν κάτω ακόμα και μέσα στις χειρότερες δυσκολίες, επειδή ανήκουμε στον ελληνισμό που αποτελεί μια προσφορά στην Ανθρωπότητα, και είναι ένα διαχρονικό παράδειγμα αντίστασης, επειδή το χρωστάμε στους παλαιότερους που δυσκολεύτηκαν όλη τη ζωή τους, επειδή το οφείλουμε στους νεότερους που θέλουν ένα μέλλον για να ζήσουν. Αν ξεπεράσουμε τους προσωπικούς μας εγωισμούς, θα δούμε ότι το όραμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι μόνο χειροπιαστό, αλλά υλοποιήσιμο και το πιο σημαντικό δεν είναι πια γιατί δεν έγινε στο παρελθόν, αλλά γιατί πρέπει να γίνει τώρα για το μέλλον της πατρίδας μας.

___________________________

Οι δυσκολίες του παρόντος  

Οι δυσκολίες του παρόντος
δεν είναι ποτέ αιώνιες
μπορούμε να τις ξεπεράσουμε
αν έχουμε ένα όραμα
που ανήκει στο μέλλον
και σχετίζεται με το παρελθόν
ανήκουμε στην Ανθρωπότητα
και ξέρουμε ότι μπορούμε
διότι ο χρόνος είναι μαζί μας
άρα μην εγκαταλείπεις
ούτε τις αξίες σου ούτε τις θέσεις
είμαστε εδώ μαζί σου

 Ν.ΛΥΓΕΡΟΣ

 ________

~

_______________________________

13/8/2012

                                                                                               Οι χάρτες του χρόνου

                                                                                           Ν. Λυγερός

Μέσω της γεωγραφίας, έχουμε συνδυάσει μ’ έναν αποκλειστικό τρόπο την έννοια του χάρτη με το χώρο. Κι όπως έχουμε δυσκολίες για να αντιληφθούμε το χρόνο δεν συνειδητοποιούμε ότι η πρώτη μας αποδοχή επιτρέπει και την ύπαρξη ενός χάρτη του χρόνου. Στην πραγματικότητα, στα μαθηματικά, καθώς ο χρόνος είναι μια φανταστική διάσταση του χωροχρόνου μπορούμε να τον καταγράψουμε πάνω σ’ ένα χάρτη. Μάλιστα έχουμε και την τομή του Poincaré που καταγράφει και τα τροχιακά συστήματα όταν υπάρχει δυσκολία για τη διατύπωση της τροχιάς. Γενικότερα στη μορφοκλασματική ανάλυση κάνουμε μια εντατική χρήση του επιπέδου των παραμέτρων που αντιπροσωπεύει μια απλή μορφή της έννοιας του χάρτη του χρόνου. Για παράδειγμα, το σύνολο του Mandelbrot θεωρείται ως χάρτης των συνόλων Julia, όταν αυτά έχουν την ιδιότητα της συνεκτικότητας. Κατά συνέπεια, έχουμε στη διάθεσή μας ένα μαθηματικό εργαλείο, το οποίο μπορεί να ερμηνευτεί ως το υπόβαθρο της έννοιας που εξετάζουμε. Για να την εφαρμόσουμε στο χώρο της στρατηγικής πρέπει να απελευθερωθούμε από τη γεωστρατηγική, η οποία συνδέεται εκ φύσης στην ιδέα της γεωμετρίας. Μέσω της τοποστρατηγικής, η οποία βασίζεται στις σχέσεις μεταξύ οντοτήτων και όχι στις οντότητες, μπορούμε να κατασκευάσουμε μ’ έναν αποτελεσματικό τρόπο το χάρτη του χρόνου. Για αυτό το σκοπό, πρέπει να καταγράψουμε τις σχέσεις μέσα στο χώρο του χρόνου. Επιπλέον κάνοντας μια μεταφορά δομής μπορούμε να δημιουργήσουμε και το ανάλογο από τα διαγράμματα του Voronoi. Απλώς αυτή τη φορά η απόσταση δεν είναι χωρική αλλά χρονική. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να εξετάσουμε την ανθεκτικότητα των δομών και να κατανοήσουμε καλύτερα τις έννοιες της συμμαχίας και του εχθρού. Διότι με το χορικό σύστημα έχουμε μια απλοϊκή έκφραση της θεωρίας παιγνίων αφού ο ορίζοντας είναι στο παρόν, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει χωρίς επιπτώσεις για το παίγνιο στο μέλλον. Με άλλα λόγια, πρόκειται πάντα για μια παρτίδα. Ενώ με την απουσία ενός καθορισμένου ορίζοντα το παίγνιο γίνεται πολυπλοκότερο και απαιτεί την χρήση στρατηγικού που αντέχει στον χρόνο. Για να γίνουν πιο κατανοητές, οι δυνατότητες αυτής της προσέγγισης αρκεί να πάρουμε το παράδειγμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Στον χώρο του χώρου, όσον αφορά στις εδαφικές κατακτήσεις, το Βυζάντιο άλλαξε τόσο πολύ που είμαστε υποχρεωμένοι να προσδιορίζουμε την εποχή του. Επιπλέον δεν δίνουμε σημασία, μ’αυτόν τον τρόπο, στην μεγάλη του διάρκεια. Ενώ με την προσέγγιση της τοποστρατηγικής και του χάρτη του χρόνου μπορούμε να αποκτήσουμε μια εικόνα που αντιπροσωπεύει καλύτερα την πραγματική δομή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κατά συνέπεια, μπορούμε να κατανοήσουμε και τη στρατηγική που χρησιμοποίησε όλους αυτούς τους αιώνες διότι οι χάρτες του χρόνου θα δείξουν και το βάθος της. 

πηγή : N. LYGEROS PhD

_____________________

12/8/2012

Η γεωμετρία του χρόνου

Η γεωμετρία του χρόνου 

Ν. Λυγερός

Ένας τρόπος για να προσεγγίσουμε τη γεωμετρία του χρόνου προσφέρεται από τη μιγαδική ανάλυση.Η αναπαράσταση των μιγαδικών συναρτήσεων μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας τη διάσταση του χρώματος. Αυτή η διαδικασία επιτρέπει τη μελέτη αντικειμένων, τα οποία χρειάζονται τυπικά τέσσερεις διαστάσεις. Αυτή η ιδιότητα μπορεί να εμπλουτίσει κι άλλους γνωστικούς τομείς, όπου η γεωμετρία είναι απαραίτητη. Ένας από αυτούς είναι κι η στρατηγική, η οποία ανάλογα με τι συνδυάζεται μπορεί να μετατραπεί σε γεωστρατηγική και τοποστρατηγική. Σε κάθε περίπτωση, η γεωμετρία του χρόνου μπορεί να αναδειχθεί με τη διάσταση του χρώματος. Η εφαρμογή αυτής της ιδέας δεν είναι δύσκολη, διότι συνήθως οι χάρτες μας εκμεταλλεύονται μόνο δύο χωρικές διαστάσεις. Μπορούμε τώρα να φανταστούμε καλύτερα αυτή την προσέγγιση. Συνήθως, το χρώμα είναι στατικό, είτε στους πολιτικούς χάρτες, όπου απλώς ενισχύει την έννοια των συνόρων, είτε στους φυσικούς χάρτες, όπου αντιπροσωπεύει τη τρίτη διάσταση του χώρου, με άλλα λόγια λειτουργεί ως υψόμετρο. Ενώ η χρωματική αναπαράσταση των χαρτών είναι ικανή να αναδείξει τη δυναμική και να ενσωματώσει τη γεωμετρία του χρόνου. Με αυτή την προσέγγιση είμαστε τώρα σε θέση να ενεργοποιήσουμε αυτό το εργαλείο στην τοποστρατηγική κι ειδικότερα στα διαγράμματα Voronoi και στην τριγωνοποίηση Delaunay στο Αιγαίο. Η ιδέα δεν είναι απλώς ο χρωματισμός των κυψελών του Voronoi, πράγμα το οποίο θα ήταν μια απλή αναπαραγωγή του ίδιου νοητικού σχήματος που αποτελεί το υπόβαθρο των κλασικών χαρτών. Ο χρωματισμός είναι ένα πεδίο ανάλογο με αυτό που βρίσκουμε στα δυναμικά συστήματα κι ειδικότερα με τις έννοιες των συνόλων Julia και συνόλων Fatou. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε παραδείγματος χάριν να ερμηνεύσουμε τις κυψέλες Voronoi ως δεξαμενές έλξης των σημειακών ελκυστών. Σε δεύτερη φάση, η ενοποίηση των κυψελών Voronoi που έχουν κοινή βάση, όπως είναι ένα νησί, μάς δίνει τη δυνατότητα να το ερμηνεύσουμε ως ένα νέο ελκυστή συμπαγή που επηρεάζει την ενοποιημένη δεξαμενή έλξης. Αντιλαμβανόμαστε ότι τότε έχουμε στη διάθεσή μας μια ριζικά διαφορετική εικόνα του Αιγαίου, η οποία αναδεικνύει την ανθεκτικότητά του. 

πηγή: N. LYGEROS PhD

_________________________

__________________________

7/8/2012

ΑΟΖ και ενιαίο αναλογικό πλαίσιο

Ηλίας Κονοφάγος, Νίκος Λυγερός

μεγένθυση

 Όταν εξετάζουμε αποκλειστικά το κοίτασμα Αφροδίτη στο οικόπεδο 12 της Κύπρου, κάποιοι από τους δικούς μας έχουν την εντύπωση ότι είναι μια μοναδική περίπτωση. Κατά συνέπεια, δεν μπορούν να αντιληφθούν τις γεωλογικές αναλογίες που υπάρχουν όχι μόνο στη λεκάνη Λεβαντίνης, αλλά και στη λεκάνη Ηροδότου. Επιπλέον δεν κατανοούν το βάθος της συμμαχίας της Κύπρου με το Ισραήλ, διότι δεν ξέρουν το όλο ιστορικό. Έτσι θεωρούν ότι το παράδειγμα της Αφροδίτης δεν είναι καθόλου ενδεικτικό για την Ελλάδα. Για να δείξουμε την ορθολογική σκέψη στον τομέα αρκεί να εξετάσουμε λεπτομερώς το ιστορικό και το μέγεθος των κοιτασμάτων του Ισραήλ και της Κύπρου σ’ ένα μοναδικό ενιαίο πλαίσιο. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αναδείξουμε τις εσωτερικές δομές και στη συνέχεια να κάνουμε προεκτάσεις στις εξωτερικές. Στο Ισραήλ τα πρώτα στοιχεία παρουσιάζονται το 1999 και 2000. Πιο συγκεκριμένα, έχουμε την περιοχή Yam Thetis : Noa, 6/1999 και Mari B 3/2000, που έχει ως αποθέματα 1,2 TCF συνολικά. Στη συνέχεια οι έρευνες απομακρύνθηκαν από την ακτή του Ισραήλ και πήγαν πιο βορειοδυτικά το 2009. Τότε βρέθηκε το Tamar 01/2009, το μεγαλύτερο κοίτασμα φυσικού αερίου του 2009 με 9 TCF και βέβαια το 2010 το Leviatham το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο κοίτασμα φυσικού αερίου της δεκαετίας με 7 TCF. Το 2009 είχε βρεθεί και το Dalit, αλλά μόνο με 0,3 TCF. Η επόμενη μεγάλη χρονιά είναι το 2011 όπου τον Δεκέμβριο βρέθηκε το Dolphin με 0.08 TCF και το κοίτασμα Αφροδίτη με 7 TCF , αλλά και το Tanin με 1,2 TCF. Αν επιπλέον προσθέσουμε και το κοίτασμα Sarah και Myra, τότε έχουμε άλλα 6 TCF. Αυτό το διαχρονικό πλαίσιο αν το βάλουμε σε ένα χάρτη μπορούμε αμέσως να αντιληφθούμε το δίκτυο μεταφοράς φυσικού αερίου που μπορεί να προκύψει. Αλλά το πιο σπουδαίο ακόμα τώρα που έχουμε όλα αυτά τα στοιχεία στη λεκάνη Λεβαντίνης, όπου παλιότερα δεν υπήρχε τίποτα κατά τα λεγόμενα μερικών, είναι ότι οι πιθανότητες εύρεσης νέων κοιτασμάτων έχουν αυξηθεί θεαματικά. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν και έμμεσες επιπτώσεις στη λεκάνη Ηροδότου που μας αφορά πια άμεσα ως Ελλάδα λόγω της ΑΟΖ μας, αφού υπάρχουν γεωλογικές αναλογίες οι οποίες είναι ανθεκτικές. Τώρα με αυτή τη μεγάλη εικόνα μπορούμε να αντιλιφθούμε την γεωπολιτική αξία της Ανατολικής Μεσογείου και το ρόλο που θα μπορεί να παίξει η πατρίδα μας δίχως φοβίες.

Πηγή : N. LYGEROS PhD
φωτο

 
 _______________________________

7/8/2012

ΑΟΖ και διάγραμμα ροής

 Νίκος Λυγερός

σε μεγένθυση

Για να γίνει κατανοητός ο ενεργειακός ρόλος της Ελλάδας, δεν χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις στον τομέα της γεωπολιτικής ούτε καν της γεωμετρίας, μια απλή ανάλυση με θεμελιακή τοπολογία επαρκεί για να αναδείξει όλα τα απαραίτητα στοιχεία του ενεργειακού κόμβου. Αν εξετάσουμε τα κράτη της Ανατολικής Μεσογείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως κορυφές ενός γραφήματος και τα σύνορά τους ως άκρες του ίδιου, τότε μπορούμε να ερμηνεύσουμε το όλο πλαίσιο και μέσω της θεωρίας γραφημάτων. Δίχως να κάνουμε χρήση των Διαγραμμάτων Voronoi και της Τριγωνοποίησης Delaunay, είναι δυνατόν να δούμε μέσω του διαγράμματος ροής, ότι το Ισραήλ αφού έχει συνδέσει την ΑΟΖ του με αυτήν της Κύπρου, αν η Κύπρος δεν έχει οριοθετήσει ΑΟΖ, τότε παραμένει εγκλωβισμένο και δεν μπορούν ούτε η Κύπρος ούτε το Ισραήλ να προωθήσουν στην ευρωπαϊκή αγορά το φυσικό τους αέριο. Αυτή η τοπολογική πραγματικότητα δίνει στην Ελλάδα την ιδιότητα του κρίσιμου κόμβου στο γράφημα της Ανατολικής Μεσογείου. Αν προσθέσουμε επιπλέον και τον ρόλο της Κρήτης που διευκολύνει το πέρασμα ενός αγωγού και ότι νότια της Κρήτης υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα, τότε γίνεται εντελώς κατανοητό ότι αυτή η τοπολογική δομή ασκεί μια πολιτική πίεση για να υλοποιηθεί το πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ, διότι αυτή αποτελεί το κομβικό σημείο της υπόθεσης. Υπάρχουν προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλουν να αξιοποιήσουν τη σχέση της Ελλάδας με την Κύπρο και το Ισραήλ, λόγω της ενεργειακής ανάγκης της. Επιπλέον, είναι καλό να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι η ελληνική ΑΟΖ, και η κυπριακή ΑΟΖ, όπως βέβαια και η ιταλική ΑΟΖ, ανήκουν όλες στην ευρωπαϊκή ΑΟΖ που έχει ξεκάθαρα στο νου της το διάγραμμα ροής της ενεργειακής Ανατολικής Μεσογείου. Κατά συνέπεια, με τη θέσπιση της ΑΟΖ της η Ελλάδα εισχωρεί σε ένα παίγνιο για μεγάλους παίκτες και με υψηλή στρατηγική που αφήνει πια πολύ πίσω μικροπολιτικές και τοπικές αντιλήψεις. Σε αυτό το πλαίσιο κινούμαστε πια και τώρα βλέπουμε ποιο είναι το πεδίο μας. Ας ακολουθήσουμε τη ροή μας. 

Πηγή  : N. LYGEROS PhD

____________________________________

4/8/2012

Το αρκτικό στρατηγικό άνοιγμα για τη ΝΑ – Μεσόγειο.

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Η θαλάσσια (offshore) παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχεται σήμερα σε 42,3 εκατομμύρια βαρέλια (boe) ημερησίως δηλαδή αντιπροσωπεύει το 30% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής υδρογονανθράκων. Από μόνο του, αυτό το ποσοστό είναι ήδη ένα στρατηγικό επιχείρημα για επενδύσεις. Το ποσοστό αυτό αναμένεται στο μέλλον να αυξηθεί εντυπωσιακά επειδή τα ανακαλυφθέντα ήδη χερσαία αποθέματα υδρογονανθράκων στην ξηρά αρχίζουν ήδη να εξαντλούνται και η τεχνολογία γεώτρησης και εξόρυξης επιτρέπουν όλο και μεγαλύτερα βάθη έρευνας. Οι θαλάσσιες περιοχές που αναμένεται μελλοντικά στον κόσμο να τύχουν ιδιαίτερης ανάπτυξης στην έρευνα και παραγωγή κοιτασμάτων υδρογονανθράκων αλλά ταυτόχρονα και συγκρούσεων κυριότητας των θαλάσσιων αυτών περιοχών είναι:

• Η μείζονα περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού με αναμενόμενα αποθέματα 238 – 500 Δις αντίστοιχα Βαρέλια Πετρελαίου (boe).

• H Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειος με αναμενόμενα αποθέματα 60 – 200 Δις αντίστοιχα Βαρέλια Πετρελαίου.

• Η Θάλασσα της Νότιας Κίνας με αναμενόμενα αποθέματα 50 – 120 Δις αντίστοιχα        βαρέλια  Πετρελαίου.

Για την Κίνα, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας που συνορεύει με 5 χώρες παρουσιάζει ιδιαίτερη σημασία. Η πολιτική όμως που ακολουθεί αυτή η χώρα είναι ιδιαίτερα επιθετική στην περιοχή αυτή και η συμπεριφορά της είναι παρόμοια με την αντίστοιχη συμπεριφορά της Τουρκίας προς την Κύπρο και την Ελλάδα. Οι φιλοδοξίες της Κίνας την έχουν ήδη οδηγήσει σε συγκρούσεις με τα γειτονικά της Κράτη ενώ και η Τουρκία έχει ήδη αντιπαρατεθεί με την Κύπρο εντείνοντας τις εντάσεις με την Ελλάδα και το Ισραήλ λόγω των αναμενομένων εκμεταλλεύσεων αποθεμάτων της ανατολικής Μεσόγειου. Όμως η αυτοκρατορική συμπεριφορά δεν φέρνει πάντα αυτοκρατορικά αποτελέσματα. Στον Αρκτικό Ωκεανό, οι χώρες που φιλοδοξούν να μοιράσουν το πλούτο της είναι: η Ρωσία (μέσω της Σιβηρίας), ο Καναδάς, η Δανία (μέσω της Γροιλανδίας), η Νορβηγία & η Η.Π.Α. (μέσω της Αλάσκας). Μετά από μακροχρόνιες διαφορές απόψεων οι χώρες αυτές συμφώνησαν πλέον ανοικτά να χρησιμοποιήσουν τελικά την συνθήκη UNCLOS για την οριοθέτηση του Αρκτικού Ωκεανού. Η μόνη εκκρεμότητα που παραμένει είναι η ψήφιση από την Γερουσία των Η.Π.Α. τον επόμενο Δεκέμβριο του 2012 της Ανακήρυξης της Αμερικανικής ΑΟΖ. Και γι’ αυτόν τον ειδικό λόγο θα αλλάξει το αμερικανικό δόγμα που ήθελε να κάνει επέκταση στα 350ΝΜ στον Ειρηνικό Ωκεανό και στον Ατλαντικό Ωκεανό. Να σημειώσουμε εδώ ότι τα αποθέματα Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας εκτιμώνται σήμερα σε περίπου 240 Δις Βαρέλια, και ότι στο παίγνιο διεκδίκησης των αποθεμάτων του Αρκτικού Ωκεανού συμμετέχουν δύο Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία & η Νορβηγία (συνεργαζόμενη με Ε.Ε. χώρα), πράγμα το οποίο μετατρέπει το πεδίο σε παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος. Όσον αφορά στην Νοτιο-Ανατολική Μεσόγειο, το κείμενο του Ευρωπαϊκού Ενεργειακού Οδικού Χάρτη 2050 –το οποίο εισηγήθηκε πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο, η Ευρωβουλευτής Κα Νίκη Τζαβέλλα- συνδέει ιδιαίτερα την ασφάλεια εφοδιασμού της Ευρώπης με τις προοπτικές ανακαλύψεων κοιτασμάτων στη Μεσόγειο Θάλασσα και την Αρκτική. Το κείμενο του οδικού Χάρτη αναφέρει ιδιαίτερα στο άρθρο 25 & 26 ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:

25. «δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ μέσω εναλλακτικών πηγών ενέργειας που θα συνοδεύεται από μείωση της εξάρτησης από εισαγωγές, με έμφαση στην αυξανόμενη σημασία αναμενόμενων νέων ανακαλύψεων κοιτασμάτων Πετρελαίου & Φυσικού Αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα και στον Αρκτικό Ωκεανό. Στο πλαίσιο αυτό υπάρχει ανάγκη ανάπτυξης μια ενιαίας πολιτικής της ΕΕ στον τομέα των θαλάσσιων γεωτρήσεων πετρελαίου και Φυσικού Αερίου, συμπεριλαμβανομένης της οριοθέτησης των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών (ΑΟΖ) των κρατών μελών της Ε.Ε. με ενδιαφερόμενες τρίτες χώρες σύμφωνα με την Σύνθήκη UNCLOS, την οποία όλα τα Κράτη μέλη της Ε.Ε. και η ίδια η Ε.Ε. έχουν υπογράψει.

26. Τονίζει ότι η χορήγηση αδειών & δικαιωμάτων για ερευνητικές γεωτρήσεις και οριοθετήσεις των ΑΟΖ θα αποβεί πηγή τριβών με τις τρίτες χώρες, και γι’ αυτό το λόγο η Ε.Ε. θα πρέπει να διατηρήσει ένα υψηλό πολιτικό προφίλ στο θέμα αυτό. Υπογραμμίζεται ότι η ενέργεια αυτή θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως κινητήρια δύναμη για την ειρήνη, την συνεργασία και την σταθερότητα.

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο σχεδιασμός προσέλκυσης σημαντικών Επενδύσεων Υψηλού Κινδύνου (High Risk) στη χώρα μας (αναφερόμαστε στις Επενδύσεις Έρευνας και Παραγωγής Υδρογονανθράκων μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ) περνάει υποχρεωτικά μέσα από τη δημιουργία κατάλληλου επιχειρηματικού κλίματος εμπιστοσύνης προς την Ευρωπαϊκή και την Διεθνή Αγορά. Οι γνωστές δυσκολίες του Κρατικού μας Μηχανισμού -ιδιαίτερα σε τόσο ευαίσθητες υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονται περισσότερα του ενός Υπουργεία- μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι μία τέτοια προσέλκυση επενδύσεων αναγκαστικά θα πρέπει να περιλάβει:

Την άμεση Ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ., η οποία θα επιτρέψει σε Ευρωπαϊκό και σε Διεθνές επίπεδο ένα ευνοϊκότερο επενδυτικό κλίμα. Όπως προαναφέραμε οι Η.Π.Α., που επιθυμούν αυτό το διάστημα να κατοχυρώσουν ερευνητικά δικαιώματα κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε περιοχές του Αρκτικού Ωκεανού, ανακοίνωσαν ότι είναι κατ’ αρχήν έτοιμες για να προχωρήσουν σε διαδικασίες ανακήρυξης ΑΟΖ τον προσεχή Δεκέμβριο του 2012. Με άλλα λόγια, λειτουργούν μέσω της ανάδειξης του θέματος της ανακήρυξης για να δώσουν χρόνο στους στρατηγικούς επενδυτές να ετοιμάσουν τον σχεδιασμό τους με μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Θα αποτελέσει συνταρακτικό γεγονός -προς όφελος της Ελλάδος και της Κύπρου- η Θέσπιση Α.Ο.Ζ. από την Γερουσία των Η.Π.Α. τον προσεχή Δεκέμβριο του 2012. Όπως είναι γνωστό οι μεγαλύτερες Εταιρείες Πετρελαίου των Η.Π.Α. έχουν ήδη εισηγηθεί επιτακτικά -για πολιτικούς και οικονομικούς λόγους- την άμεση θέσπιση ΑΟΖ τόσο προς το Δημοκρατικό όσο και προς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Αυτό οφείλεται στον αγώνα δρόμου που έχει ξεκινήσει για την διανομή του Αρκτικού Ωκεανού μεταξύ της Δανίας (Γροιλανδία), της Νορβηγίας, της Ρωσίας, του Καναδά και των Η.Π.Α.. Υπολογίζεται ότι ο Αρκτικός Ωκεανός περικλείει το 25% των Παγκόσμιων Αποθεμάτων Φυσικού Αερίου και το 10% των Παγκόσμιων Αποθεμάτων Πετρελαίου. Πάντως είναι γνωστό ότι η Ρωσία, η Δανία (μέλος της Ε.Ε.), η Νορβηγία (χώρα συνεργαζόμενη με την Ε.Ε.) και ο Καναδάς έχουν ήδη θεσπίσει Α.Ο.Ζ. διότι θεωρούν ότι είναι μία κίνηση υψηλής στρατηγικής για τις χώρες τους. Η παρουσία δε όπως είπαμε, Ευρωπαϊκών χωρών στην διανομή του υποθαλάσσιου πλούτου του Αρκτικού Ωκεανού προσδίδει κατ' επέκταση σημαντική και άμεση -επί Κυπριακής Προεδρίας- μέσω των Βρυξελλών βοήθειας στην διεκδίκηση και διασφάλιση των δικαιωμάτων αξιοποίησης του υποθαλάσσιου Ορυκτού Πλούτου της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και από την Ελλάδα. Επισυνάπτουμε σχετικό Χάρτη της επικείμενης οριοθέτησης του Αρκτικού Ωκεανού από της χώρες που την διεκδικούν.

• Η ανακήρυξη ΑΟΖ θα πρέπει στη συνέχεια να συνοδευτεί από αντίστοιχες οριοθετήσεις θαλάσσιων συνόρων με τα γειτονικά μας Κράτη καθώς και από μία αντίστοιχη θαλάσσια οικοπεδοποίηση (Blocks) προσέλκυσης σχετικών ερευνητικών επενδύσεων εντοπισμού και αξιοποίησης κοιτασμάτων Υδρογονανθράκων. Η πραγματοποίηση μιας θαλάσσιας οικοπεδοποίησης δεν προϋποθέτει μία προηγούμενη ολοκλήρωση της οριοθέτησης. Με βάση το παράδειγμα της Κύπρου -η οποία κέρδισε πολύτιμο χρόνο- η Κύπρος προχώρησε άμεσα σε οικοπεδοποίηση και υπογραφή Σύμβασης με την Εταιρεία Noble στο Οικόπεδο 12 το 2007 στα θαλάσσια σύνορα με το Ισραήλ, ενώ η οριοθέτηση της ΑΟΖ με το Ισραήλ ολοκληρώθηκε τρία χρόνια αργότερα το 2010. Απλά η οικοπεδοποίηση και η σχετική προσέλκυση επενδύσεων πρέπει επί της ουσίας να αφορούν αμοιβαία μη γκρίζες ζώνες ερευνητικού ενδιαφέροντος μεταξύ των δύο γειτονικών Κρατών.

• Για να γίνουν όλα τα παραπάνω απαιτείται κατάρτιση βάσει της Διεθνούς Πρακτικής συγκεκριμένης επιχειρηματικής Στρατηγικής η οποία αφορά διαδικασίες αρμοδιότητας τριών Υπουργείων: ΥΠΕΞ, ΥΠΕΘΑ & ΥΠΕΚΑ. Σε πολλά κράτη όπως η Κύπρος, η Γαλλία, η Αμερική κ.λπ. τη διαμόρφωση αυτής της Στρατηγικής αναλαμβάνουν υποστηρικτικά Ομάδες Τεχνοκρατών πολύ υψηλού επιπέδου με προηγούμενη επιτυχή εκτελεστική επιχειρηματική εμπειρία.

• Πιστεύουμε ότι το μοντέλο της Κύπρου αποτελεί ζωντανό παράδειγμα σημαντικής επιτυχίας. Το Κυπριακό Νομοσχέδιο της Θέσπισης ΑΟΖ αποτελείται από 5 σελίδες διακήρυξης γενικών αρχών, έχει γίνει αποδεκτό από τον ΟΗΕ και θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση των παραπέρα ενεργειών της Ελληνικής πολιτείας. Συνολικά 134 Κράτη έχουν θεσπίσει μέχρι σήμερα ΑΟΖ. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτή η έννοια για τα κράτη του κόσμου.

• Το 2012, η Κύπρος πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία το 2ο Γύρο Αδειοδότησης Θαλάσσιων Οικοπέδων. Οι διαδικασίες της Κύπρου υπήρξαν μαζικές (προκηρυχτήκαν σε διεθνή διαγωνισμό ταυτόχρονα όλα τα διαθέσιμα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, πιο συγκεκριμένα 1 +12) και χρονικά εξαιρετικά σύντομες. Όλα τελείωσαν μέσα σε 3 μήνες. Και περάσαμε στη φάση των 6 μηνών (η οποία άρχισε στις 11 Μαΐου 2012) όπου οι εταιρείες αξιολογούνται από την Κυπριακή Δημοκρατία. Μετά απομένουν οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης και η Υπογραφή των σχετικών Συμβάσεων Παραχώρησης.

• Λόγω της κρίσιμης οικονομικής κατάστασης της χώρας μας, το παράδειγμα της Κύπρου, δηλαδή η υιοθέτηση βάσει της διεθνούς πρακτικής μιας αντίστοιχης προσπάθειας μαζικής προσέλκυσης επενδυτών με εξαιρετικά γρήγορες διαφανείς διαδικασίες θα μπορούσε πραγματικά να οδηγήσει σε ανακούφιση, το συντομότερο δυνατόν, την Ελληνική Οικονομία καθώς και στην δημιουργία μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας.

• Να σημειώσουμε ότι η αναπτυξιακή αυτή προσπάθεια προσέλκυσης επενδύσεων έρευνας και παραγωγής Υδρογονανθράκων μέσω παραχώρησης ερευνητικών περιοχών της ελληνικής ΑΟΖ (σε αντίθεση με άλλους επιχειρηματικούς κλάδους ανάπτυξης) δεν δημιουργεί καμία δανειακή υποχρέωση για το ελληνικό δημόσιο. Ως γνωστόν οι Εταιρείες στην Έρευνα Πετρελαίου επενδύουν ίδια κεφάλαια, ενώ η ανάπτυξη κοιτασμάτων πραγματοποιείται με κεφάλαια που εξασφαλίζονται από την υποθήκευση των αναμενομένων αποθεμάτων των κοιτασμάτων. Εάν δε η προσπάθεια αυτή προσέλκυσης επενδύσεων στην χώρα μας έχει πράγματι μαζικό & επιτυχημένο χαρακτήρα (προκήρυξη ταυτόχρονα μεγάλου αριθμού οικοπέδων ελκυστικού μεγέθους), οι επιπτώσεις οικονομικής προεξόφλησης του εγχειρήματος στην διεθνή αγορά θα μπορούσαν να είναι τελικά εξαιρετικά θετικές.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

___________________________

3/8/2012

ΑΟΖ, Αρκτική, Η.Π.Α και Ε.Ε

Ν. Λυγερός

Όπως το υπενθυμίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση το ιστορικό πλαίσιο της Αρκτικής είναι το εξής. Η περίοδος 2005-2010 υπήρξε η θερμότερη που έχει καταγραφεί ποτέ στην Αρκτική, και η περιοχή προβλέπεται ότι δεν θα έχει πάγους κατά το θέρος εντός των επομένων 30 έως 40 ετών. Οι ραγδαίες αυτές αλλαγές θα μπορούσαν δυνητικά να ελευθερώσουν την πρόσβαση σε τεράστιους φυσικούς πόρους, όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο, και να επιτρέψουν την πραγματοποίηση θαλασσίων διαδρόμων οι οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να καταστήσουν συντομότερες και λιγότερο δαπανηρές σημαντικές εμπορικές οδούς μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Το Αρκτικό Συμβούλιο αποτελεί το κατεξοχήν διεθνές φόρουμ που έχει ως αποστολή τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος στην Αρκτική. Απαρτίζεται από τα κράτη της Αρκτικής (τον Καναδά, τη Δανία, η οποία εκπροσωπεί επίσης τη Γροιλανδία και τις Φερόες Νήσους, τη Φιλανδία, τη Νορβηγία, την Ισλανδία, τη Ρωσική Ομοσπονδία, τη Σουηδία, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής). Οι οργανώσεις των αυτόχθονων πληθυσμών είναι μόνιμα μέλη του Αρκτικού Συμβουλίου. Τον Δεκέμβριο του 2008, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε αίτηση εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αποκτήσει καθεστώς παρατηρητή. Η αίτηση αυτή επιβεβαιώθηκε τα τέλη του 2011. Απόφαση για την αίτηση αυτή αναμένεται να ληφθεί κατά την υπουργική σύνοδο του Αρκτικού Συμβουλίου, η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Κίρουνα τον Μάιο του 2013. Σε αυτό το πλαίσιο αναφερόμαστε λοιπόν για να κατανοήσουμε την αλλαγή των ΗΠΑ σε σχέση με τη Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας. Διότι οι ΗΠΑ είναι η μόνη χώρα από το Αρκτικό Συμβούλιο που δεν την υπέγραψε. Παλαιότερα η αμερικανική ιδέα ήταν γιατί να υπογράψει ένα κείμενο που την περιορίζει de jure στα 200 ΝΜ ενώ στον Ειρηνικό και στον Ατλαντικό δεν υπάρχει κανένα κράτος κοντινό και κατά συνέπεια θα μπορούσε να επεκτείνει τη ζώνη της στα 350 ΝΜ. Η αλλαγή φάσης έρχεται λοιπόν από τις δυνατότητες που θα προσφέρει η Αρκτική και το αμερικανικό Κογκρέσο έκανε άμεση αναφορά στην περιοχή. Κι αν οι αμερικανικές εκλογές καθυστερούν την διαδικασία, διότι θεωρείται ότι δεν πρέπει να υπάρξει μια κομματική αξιοποίηση του θέματος και η ψηφοφορία θα γίνει μετά, είναι αναμενόμενο ότι οι ΗΠΑ θα αλλάξουν δόγμα πάνω σε αυτό το θέμα. Έτσι με αυτόν τον τρόπο, θα έχουμε ένα επιπλέον κράτος και βέβαια επιχείρημα που θα υποστηρίξει την ελληνική ΑΟΖ, η οποία θα έχει θεσπισθεί εκείνη την περίοδο και θα είμαστε σε διαπραγματεύσεις με τα άλλα κράτη σε σχέση με την οριοθέτηση και τη μέση γραμμή. Πρέπει λοιπόν να το υπολογίσουμε από τώρα, στη μελλοντική μας φαρέτρα, ειδικά αυτήν την περίοδο όπου η Κύπρος έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι διπολικό και αυτό αποδεικνύεται έμπρακτα με την περιοχή της Αρκτικής.

 πηγή: N. LYGEROS PhD

σχετικό video  

ΑΟΖ Αρκτικής & Μεσογείου - Η Ευρώπη είναι Εκεί !

 https://www.youtube.com/watch?v=1dflOceM9GI&feature=plcp

___________________________

2/8/2012

Ο ορισµός της τοποστρατηγικής

Στο πλαίσιο της µεγάλης στρατηγικής, όπου επιτρέπεται να αναθεωρήσουµε τις έννοιες της στρατηγικής ή της τακτικής, η γεωστρατηγική είναι απαραίτητη στην επίλυση προβληµάτων αποτελεσµατικότητας σε πραγµατικές καταστάσεις. Στις θεωρητικές µας έρευνες πάνω σ’ αυτό που ονοµάζουµε αφαιρετική στρατηγική, καταλήξαµε να θέσουµε µια πραγµατική µεθοδολογία η οποία ανταποκρίνεται σε αυτό που πλέον ονοµάζουµε, νοητική στρατηγική. Το υπόβαθρό της είναι η θεωρία των νοητικών σχηµάτων. Για να εφαρµόσουµε τέτοιου τύπου σχήµατα, είναι αναγκαίο να τα συµπεριλάβουµε στο πλαίσιο της κλασικής στρατηγικής. Σε αυτή την προοπτική µελετούµε τη γεωστρατηγική, η οποία συνδυάζει τα οράµατα της στρατηγικής και της γεωστρατηγικής, έτσι ώστε να κατανοούµε, να διαχειριζόµαστε και να επιλύουµε πραγµατικά προβλήµατα. Όµως, η αυστηρά γεωγραφική τοποθέτηση θέτει ένα πρόβληµα ενδογενές. ∆ιότι η γεωστρατηγική δεν είναι ούτε γεωγραφία στρατηγικής, ούτε στρατηγική γεωγραφίας, αλλά ένα σύµπλεγµα που εκφυλίζεται όταν διαχωρίζονται αυτά τα συνιστώντα στοιχεία. Η γεωστρατηγική ζει στην κλειστότητα για να δράσει µέσα στην πραγµατικότητα. Αυτό το γνωστικό αντικείµενο είναι εξαιρετικά αποτελεσµατικό για τη διαχείριση εδαφικών δεδοµένων κυρίως όταν είναι σταθερά. Σε κάθε περίπτωση, η γεωστρατηγική έχει νόηµα από τη στιγµή που η απόσταση είναι καθορισµένη. Έτσι, έχουµε τις έννοιες της εγγύτητας και της προσβασιµότητας οι οποίες µπορούν επίσης να παίξουν µέσω της αντίθεσής τους. Σε θεωρητικό επίπεδο, τα τεχνικά προβλήµατα εµφανίζονται όταν βρισκόµαστε εκτός εδαφικού χώρου. Όντως, στο θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο ή ακόµα στο διάστηµα, οι έννοιες της εγγύτητας και της προσβασιµότητας είναι εντελώς διαφορετικές. Είναι προφανές ότι αυτό προκύπτει λόγω του ότι µεταβάλλεται η φύση της έννοιας της απόστασης. Για να είµαστε προετοιµασµένοι να αντιµετωπίσουµε αυτή τη δυσκολία, είναι αναγκαίο να διαχειριστούµε θεµελιώδεις έννοιες, αναµφισβήτητα απλούστερες εκ πρώτης όψης, αλλά ανθεκτικές για να µας οδηγήσουν σε γενικεύσεις όσον αφορά στην έννοια της απόστασης, όπως στο πλαίσιο των δικτύων ή πιο γενικά των διακριτών χώρων. Είναι µε αυτόν τον τρόπο που στις έρευνές µας εκµεταλλευόµαστε έννοιες όπως αυτές του συµπαγούς και της συνοχής. Στην πραγµατικότητα, εµπλέκουµε την τοπολογία και περισσότερο τη γεωµετρία στη στρατηγική. Γι’ αυτόν το λόγο, θεωρούµε απαραίτητο να δηµιουργήσουµε το νεολογισµό της τοποστρατηγικής για να εκµεταλλευτούµε εκτενώς αυτή την προσέγγιση. Αυτή η δηµιουργία είναι βέβαια µια απαγωγή, ωστόσο παραµένει αναλογική. Έτσι, όπως και στο παράδειγµα της γεωστρατηγικής η οποία αντιπροσωπεύει τη σύνθεση της γεωγραφίας και της στρατηγικής, επινοήσαµε την τοποστρατηγική ως τη γνωστική σύνθεση της τοπολογίας –και όχι της τοπογραφίας– και της στρατηγικής. Έχουµε, λοιπόν, αυτή τη φορµαλιστική αναλογία:

Αυτή η αναλογία είναι πολλαπλής και σταθερής φύσης. Η τοποστρατηγική εκµεταλλεύεται το γεωγραφικό όραµα. Ωστόσο, δρα στο µαθηµατικό πυρήνα. Επικεντρώνεται, λοιπόν, πάνω σε στοιχεία πιο θεµελιώδη από µαθηµατικής άποψης και ως εκ τούτου πιο βασικά από γεωπολιτικής άποψης. Αλλιώς διακινδυνεύουµε να διαπράξουµε λάθος, συγχύζοντάς την µε την έννοια της τοπογραφίας. Από κάθε άποψη του θέµατος, η τοποστρατηγική έχει ως στόχο να αξιοποιήσει στρατηγικά τοπολογικές έννοιες, αλλά επίσης να θέσει µια στρατηγική προσαρµοσµένη στον τόπο. Τόσο η γεωστρατηγική όσο και η τοποστρατηγική µπορούν να συµπεριλάβουν διαχρονικά στοιχεία στην αναλογία τους. Όσον αφορά στο συνδυασµό των δύο, µας επιτρέπει να είµαστε πιο κοντά στην αφαιρετική στρατηγική η οποία δεν εµπεριέχει µε σαφή τρόπο την έννοια της απόστασης. Άρα, µπορεί να εκλάβει τις οντότητες ως πολλαπλότητες. Θεωρούµε ότι η Μεσόγειος και η Βαλκανοποίηση, µε τις οποίες ασχοληθήκαµε σε προηγούµενες µελέτες, αντιπροσωπεύουν παραδείγµατα τοποστρατηγικής. Χωρίς αυτό να είναι καθόλου περιοριστικό για το πεδίο της τοποστρατηγικής.

Πηγή: N.LYGEROS PhD   

_________________________________

31/7/2012

Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα

Νίκος Λυγερός

Την ώρα που δεχόμαστε οικονομικές πιέσεις και επιθέσεις, το θέμα δεν είναι μόνο οι δηλώσεις και οι αντιδηλώσεις, αλλά οι πράξεις. Προσπαθούν μερικοί να ερμηνεύσουν τα λεγόμενα ξένων αξιωματούχων για να υπερασπισθούν τις θέσεις τους. Πάλι καλά που υπάρχουν πολιτικοί που διαβάζουν καλά αυτά τα λεγόμενα και δίνουν τις σωστές απαντήσεις, αλλιώς δεν θα ήξερε τι να πει και ο ελληνικός λαός. Η θέσπιση της ΑΟΖ είναι προτεραιότητα για την Ελλάδα και τώρα πλέον το ξέρουμε όλοι. Διότι ήδη η Κύπρος έχει προτείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση δύο προγράμματα: το Interconnector EuroAsia και τον αγωγό. Και τα δύο θα περάσουν και θα λειτουργήσουν στις ΑΟΖ της Κύπρου και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια πρέπει να προωθήσουμε τη θέσπισή μας. Είναι επίσης σημαντική η πρόσβαση σε εταιρείες που έχουν τεχνογνωσία στα σεισμικά δεδομένα και αυτή πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Όσον αφορά στις φοβίες με την Τουρκία και τα δικαστήρια, το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο. Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θάλασσας και βέβαια δεν έχει ψηφίσει κυρωτικό νόμο. Επιπλέον, όταν υπάρχει μια διαφωνία, πρέπει και τα δύο κράτη να συμφωνούν επί του θέματος για να απευθυνθούν στο δικαστήριο. Το θέμα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ δεν έχει απολύτως καμία σχέση. Η θέσπιση της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς και δεν προβλέπεται καν άλλη διαδικασία. Η προώθηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ από τα κόμματα και της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης γίνεται πάνω σε αυτή τη βάση και σε καμιά άλλη. Δεν πρέπει να μπούμε τώρα σε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις πάνω στο θέμα της θέσπιση της ΑΟΖ. Έχουμε τώρα όλες τις προδιαγραφές, έχουμε την τεχνογνωσία, έχουμε τα υποδείγματα, υπάρχει η πολιτική βούληση, τώρα μπορούμε δυνατά και δυναμικά να προχωρήσουμε και να αποκτήσουμε δικαιωματικά το δικό μας απέραντο γαλάζιο. Η Κύπρος έχει ακόμα τουρκική κατοχή κι όμως έχει θεσπίσει την ΑΟΖ και έχει κάνει τρεις συμφωνίες με την Αίγυπτο, τον Λίβανο και το Ισραήλ. Ήρθε η ώρα να δικαιωθεί ο Σ. Κασσίνης με το έργο του, να υλοποιηθεί το όραμα του Θ. Καρυώτη και του Β. Μαρκεζίνη, να αρχίσουν οι γεωτρήσεις που τόσο περιμένουν ο Α. Φώσκολος και ο Η. Κονοφάγος. Αυτή η Βουλή πρέπει να πάρει μια ιστορική απόφαση και να συνειδητοποιήσει ότι στο μέλλον θα ονομάζεται πια η Βουλή της ΑΟΖ. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να περιμένει άλλο την ώρα της ανακήρυξης, δεν μπορεί μόνο να αντέχει τις πιέσεις δίχως να λέει τίποτα. Έχει αντοχές, αλλά θέλει και μέλλον για τα παιδιά του. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ είναι το πρώτο βήμα της ουσιαστικής αλλαγής για την πατρίδα μας. Αυτό χρειαζόμαστε και αυτό είναι το πρέπον να κάνουμε.

Πηγή   -   N. LYGEROS PhD

___________________________________

26/7/2012

Το υπόδειγμα του κοιτάσματος Αφροδίτη

 

Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός

Για να αντιληφθούμε πραγματικά τι σημαίνει πρακτικά, σε οικονομικό επίπεδο να βρεθούν στην ελληνική ΑΟΖ, κοιτάσματα φυσικού αερίου σε περιοχές όπως είναι τα Ιωάννινα, το Ιόνιο και η Νότια Κρήτη για να μην έχουμε να εξετάσουμε και τις κλασσικές φοβίες, πρέπει να έχουμε ένα γενικό υπόδειγμα. Για να γίνει αυτή η εκτίμηση δίχως να βασίζεται μόνο σε θεωρητικές προσεγγίσεις, μελετήσαμε το παράδειγμα του κοιτάσματος Αφροδίτη, με την πολύτιμη βοήθεια του ανεκτίμητου Σόλωνα Κασσίνη. Το κοίτασμα Αφροδίτη που βρίσκεται στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ αντιπροσωπεύει 200 Δις m3. Αν θεωρήσουμε ότι η συνολική επένδυση είναι της τάξης $18 Δις σε μία διάρκεια τεσσάρων ετών, από τα οποία, $1 Δις αφορά στις γεωτρήσεις, $2 Δις για αγωγό μεταφοράς στην ξηρά και $15 Δις για χερσαίες εγκαταστάσεις υγροποίησης, τότε έχουμε ένα λειτουργικό μοντέλο, το οποίο είναι μία καλή προσομοίωση της κυπριακής περίπτωσης έως να ανακαλυφθούν και άλλα κοιτάσματα στα άλλα εννέα οικόπεδα όπου έχουμε υποψηφιότητες από τα δώδεκα οικόπεδα του δεύτερου γύρου αδειοδότησης της κυπριακής δημοκρατίας. Με την υπόθεση ότι κοινό μέσο όρο, η διάρκεια εκμετάλλευσης θα είναι 22 χρόνια και ότι η αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου θα είναι της τάξης του 2% ανά έτος, τότε μπορούμε να υπολογίσουμε ότι η συνολική απολαβή δημοσίου είναι της τάξης $72 Δις και με το σημερινό νόμισμα (με discounted 6%) τότε έχουμε $33 Δις. Μπορούμε μάλιστα να υπολογίσουμε ότι η μέγιστη ετήσια απολαβή από το κράτος θα είναι το πέμπτο χρόνο και θα είναι της τάξης $5 Δις. Τώρα αν υπολογίσουμε με βάση αυτή την μονάδα, αλλά δίχως να πολλαπλασιάζουμε το κόστος των εγκαταστάσεων για κοιτάσματα τα οποία βρίσκονται σε σχετικά μικρή απόσταση, όπως είναι το κοίτασμα Ταμάρ, Νταλίτ και Λεβιάθαν και αν υπολογίσουμε ότι περιμένουμε στη Κύπρο, γύρω στις 14 Αφροδίτες τότε μπορούμε να εκφράσουμε πρακτικά και τα αναμενόμενα οικονομικά οφέλη της Ελλάδας ακόμα και αν περιοριστούμε στις περιοχές που προαναφέραμε. Με αυτά τα δεδομένα μπορούμε να κατανοήσουμε όλοι μας την αξία της ΑΟΖ, τουλάχιστον όσον αφορά στους υδρογονάνθρακες και ειδικά για το φυσικό αέριο. Με άλλα λόγια, το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μία θεωρητική προσέγγιση που παύει με τη θέσπισή της. Η ουσία είναι μετά τη θέσπιση για την πατρίδα μας και για το λαό μας. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να προσθέσουμε ότι μία εξόρυξη, με τον αγωγό και το σταθμό υγροποίησης αντιπροσωπεύει συνολικά με τις επιπτώσεις της γύρω στις 100.000 θέσεις εργασίας. Αλλά αυτό θα το αποδείξει η επόμενη πραγματικότητα που ετοιμάζεται τώρα.

Πηγή :  N. LYGEROS PhD

_______________________________

25/7/2012

Δικαιώματα και Καθήκοντα στον Νόμο 2012 της ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Ο Νόμος του 2012 για τη θέσπιση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης θα πρέπει να περιγράφει τα Δικαιώματα και τα Καθήκοντα άλλων κρατών στην ελληνική ΑΟΖ. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων και εκτέλεση των καθηκόντων της βάσει του Νόμου του 2012 για την ελληνική ΑΟΖ, η Ελληνική Δημοκρατία θα λαμβάνει δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τα καθήκοντα των άλλων κρατών και θα ενεργεί κατά τρόπο συμβατό με τις διατάξεις της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας του 1982. Επίσης, στην ΑΟΖ της Ελληνικής Δημοκρατίας, τα άλλα κράτη απολαύουν των δικαιωμάτων τους και εκτελούν τα καθήκοντα δυνάμει της Σύμβασης. Κατά την άσκηση των δικαιωμάτων τους και εκτέλεση των καθηκόντων τους, τα κράτη θα λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα δικαιώματα και τα καθήκοντα της Ελληνικής Δημοκρατίας και θα συμμορφώνονται με τους νόμους και τους κανονισμούς που έχει υιοθετήσει η Ελληνική Δημοκρατία, σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης και τους άλλους κανόνες διεθνούς δικαίου κατά το μέτρο που δεν είναι ασύμβατοι με το αντίστοιχο μέρος της Σύμβασης. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ουδείς επιτρέπεται να διεξάγει στην ελληνική ΑΟΖ έρευνα και εκμετάλλευση ζώντων ή μη ζώντων πόρων, εκτός αν χορηγηθεί άδεια από το Υπουργικό Συμβούλιο βάσει του παρόντος Νόμου του 2012 ή όποιου άλλου Νόμου ή από όποια άλλη αρμόδια αρχή δυνάμει όποιου άλλου Νόμου ή κανονισμού. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να εκδώσει κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή των διατάξεων. Επί του πρακτέου οι κανονισμοί αυτοί πρέπει να εξυπηρετούν σκοπούς συγκεκριμένους, δηλαδή: τη διατήρηση των ζώντων οργανισμών στην ελληνική ΑΟΖ, την προστασία του περιβάλλοντος σε αυτήν την ζώνη, ως προς τα αλλοδαπά σκάφη, τον κανονισμό για τις αλιευτικές περιοχές, τους τύπους, τα μεγέθη και το σύνολο των αλιευτικών εργαλείων και τους τύπους, τα μεγέθη και τον αριθμό των αλιευτικών σκαφών που δύνανται να χρησιμοποιηθούν, τον κανονισμό για ζητήματα που αφορούν τη θαλάσσια επιστημονική έρευνα, την αρχή για την επιβίβαση σε αλλοδαπά σκάφη, την επιθεώρηση, σύλληψη και κατάσχεση, εφόσον είναι αναγκαίο για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης με τους νόμους και τους κανονισμούς που υιοθετούνται για την περιφρούρηση των συναφών κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελληνικής Δημοκρατίας, τις διαδικασίες χορήγησης αδειών για την απόλαυση δικαιωμάτων στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Με αυτά τα δικαιώματα και τα καθήκοντα θα πρέπει να πορευτούμε σύντομα και στα επόμενα στάδια της διαδικασίας της εκμετάλλευσης της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι η θέσπιση είναι μόνο το πρώτο βήμα. Είναι βέβαια απαραίτητο, αλλά δεν επαρκεί. Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από την ΑΟΖ για να λειτουργήσει ως γεωπολιτικός παίκτης και να βγει από την οικονομική πίεση. Ας προχωρήσουμε, λοιπόν, δυναμικά.

Κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. 23 Ιουνίου 1995 Νόμος Υπ' αριθμ. 2321

• Κώδικας Ναυτικού Δικαίου ΦΕΚ Α΄ 261, 187/ 1973.

• Αναγκαστικός Νόμος, Άρθρο 1, Βασιλικό Διάταγμα για την ανακήρυξη της αιγιαλίτιδας ζώνης.

πηγή:  N. LYGEROS PhD

____________________________________

11/7/2012

Γαύδος και ελληνική ΑΟΖ

Όταν εξετάζουμε με ακρίβεια τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχουν ήδη βρεθεί στο Ισραήλ και στην Κύπρο, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε επί του πρακτέου την αξία του τετραγωνικού χιλιομέτρου. Παραδείγματος χάρη το κοίτασμα Αφροδίτη στο οικόπεδο 12, έχει ένα εμβαδόν της τάξης των 140Km2. Ενώ το κοίτασμα Αχιλλέας στην ελληνική ΑΟΖ, στην περιοχή του Ιονίου είναι πολύ μεγαλύτερο. Αν τώρα εξετάσουμε την περίπτωση της Γαύδου αυτό το μικρό νησί που βρίσκεται μόνο 26 ΝΜ μακριά από την Κρήτη και υπολογίσουμε την πρόσθετη ΑΟΖ που προσφέρει στην Ελλάδα βρίσκουμε ότι το εμβαδόν της είναι 2428Km2. Αμέσως με αυτό το στοιχείο καταλαβαίνουμε την αντικειμενική αξία του νησιού για το όλο θέμα της ΑΟΖ ειδικά αν το συνδυάσουμε με τις γνώσεις που έχουμε όσο αφορά στη Μεσογειακή Ράχη. Διότι δεν είναι μόνο ότι έχουμε ένα μεγάλο εμβαδόν που έχει σημασία, αλλά επιπλέον ότι βρίσκεται σε μία πλούσια περιοχή για τους υδρογονάνθρακες. Η έννοια της ΑΟΖ αφού δίνει έμφαση στην οικονομική δραστηριότητα αποφεύγει έντεχνα τα προβλήματα της υφαλοκρηπίδας. Αφού η Γαύδος έχει κατοίκους, είναι στην ουσία ένα νησί που έχει de facto και de jure μια ΑΟΖ. Σε αυτό το σημείο πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι. Η Γαύδος είναι ένα ελληνικό νησί που πρέπει να ενισχύσουμε. Η επιλογή μας για το 2ο Master Class Τοποστρατηγικής και ΑΟΖ δεν είναι τυχαία. Θέλουμε να δώσουμε όλη την πρέπουσα σημασία σε αυτό το νησί. Δεν θα κοιτάξουμε μόνο την καθαρή θεματολογία του Master Class αλλά θα ενσωματώσουμε μέσα του και τις επαφές μας με τους κατοίκους, θα καταγράψουμε τη δραστηριότητά τους στην περιοχή, έτσι ώστε να έχουμε μία επιστημονική βάση δεδομένων ακόμα και για το ανθρώπινο δυναμικό, για να μπορέσουμε να αναδείξουμε τις ανάγκες που υπάρχουν. Δεν πρόκειται να καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια για το θέμα της Γαύδου, αφού ξέρουμε ήδη από τώρα ότι θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο για το θέμα της ΑΟΖ. Πρέπει να είμαστε προσεχτικοί σε αυτές τις λεπτομέρειες της στρατηγικής που αφορούν τους ανθρώπους μας. Αλλιώς η στρατηγική δεν έχει νόημα. Επιπλέον η τοποστρατηγική δίνει μία ιδιαίτερη σημασία στις σχέσεις και όχι μόνο στις γεωμετρικές αποστάσεις. Αυτός είναι και ένας τρόπος να ενσωματώσει τα στοιχεία της ΑΟΖ, τα οποία είναι διαφορετικά από το πλαίσιο της υφαλοκρηπίδας. Με αυτή την ανάλυση, βλέπουμε τοπικά υλικά ως ψηφίδες μιας ολικής προσέγγισης. Η Γαύδος δεν είναι μόνο ένα μικρό νησί, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Είναι η απόδειξη επί του πρακτέου της αξίας της ΑΟΖ για την Ελλάδα. Τα νησιά της είναι προικισμένα παιδιά, αν δεν έχει το ταλέντο της ΑΟΖ δεν θα μπορέσει να τα αξιοποιήσει και θα παραμείνει στο πλαίσιο της μιζέριας. Η Γαύδος δείχνει ότι οι λίγοι μπορεί να γίνουν σπάνιοι και να αλλάξουν τα δεδομένα, ενώ συχνά οι πολλοί είναι απλώς λίγοι και παρακολουθούν την πραγματικότητα. Η Γαύδος είναι διαφορετική και το αποδεικνύει.

_________________________________

2ο Master Class Τοποστρατηγικής και ΑΟΖ

2^ο  Master Class

Τοποστρατηγικής και ΑΟΖ

Γαύδος, 13 - 16 Ιουλίου 2012

Πρόσκληση.

http://www.lygeros.org/Talks/GAYDOS_new_20120713

______________________________________

  

8/7/2012

Περί Νομοσχεδίου θέσπισης ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Βουλής των Ελλήνων αναφέρθηκε άμεσα και επί του πρακτέου, το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Αναφέρθηκαν σε αυτήν και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση μέσω πρωθυπουργού, υπουργών, προέδρων και βουλευτών. Αυτό είναι η απόδειξη ότι έχουμε όντως φθάσει σε μια πολιτική ωριμότητα που επιτρέπει να εξετάσουμε και σε αυτό το πλαίσιο το Νομοσχέδιο θέσπισης ΑΟΖ. Με άλλα λόγια πρέπει τώρα να προχωρήσουμε και στο τεχνοκρατικό επίπεδο της ΑΟΖ. Προτείνουμε ήδη ως υπόδειγμα, για να μιλάμε συγκεκριμένα, θέσπισης ελληνικής ΑΟΖ, την τροποποίηση θέσπισης της Κυπριακής ΑΟΖ του 2004. Με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ένα χειροπιαστό παράδειγμα που λειτουργεί εδώ και χρόνια και είναι βέβαια αποδεκτό από τον ΟΗΕ. Έτσι γίνεται αντιληπτό από όλους ότι δεν αναζητούμε ούτε μια ριψοκίνδυνη θέσπιση, όπως λένε οι μη ειδικοί του θέματος, ούτε μια νομική καινοτομία. Ακολουθούμε πιστά τη διαδικασία που προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, το οποίο έχει επικυρώσει η πατρίδα μας από το 1995. Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει αυτή τη στρατηγική και να ανακοινωθεί στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στις άλλες χώρες που έχουν τεχνογνωσία και τεχνολογία, για να υπάρξουν στρατηγικοί επενδυτές μεγάλης εμβέλειας. Διότι η ΑΟΖ είναι η μόνη που έχει αυτή τη δυνατότητα. Πρέπει λοιπόν το Νομοσχέδιο θέσπισης να περάσει στο επίσημο στάδιο για να μπορέσει να το ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων. Και πριν από αυτή την ψηφοφορία θα πρέπει να γίνει απόλυτα γνωστό το κείμενο από όλους τους βουλευτές, για μπορέσουν να εκφραστούν με πλήρη γνώση και συνείδηση, έτσι ώστε να αποφύγουμε πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις δίχως νόημα και ουσία. Διότι θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό αυτή η ψηφοφορία να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα πλειοψηφίας για όλους τους Έλληνες που περιμένουν πώς και πώς αυτή τη θέσπιση. Όταν η πατρίδα μας καταπιέζεται οικονομικά, είναι εγκληματικό να καθυστερούμε αυτή τη διαδικασία του νομοσχεδίου θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Ξέρουμε όλοι πλέον ότι δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ είναι μια πράξη που γίνεται μονομερώς λόγω του Δικαίου της Θάλασσας. Όλα εξαρτώνται αποκλειστικά από εμάς, από τον ελληνικό λαό και τους βουλευτές της Βουλής των Ελλήνων. Αυτή η Βουλή πρέπει να είναι η Βουλή της Ελληνικής ΑΟΖ. Αυτή η ιδιότητα πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Επιπλέον έχει μια ιστορική αξία που είναι κατανοητή σε όλους. Σπάνια οι πολιτικοί έχουν να πάρουν ιστορικές αποφάσεις. Τώρα αυτή η σπάνια ώρα έχει έρθει. Από αυτήν η Ελλάδα θα αποκτήσει ένα νέο ρόλο και αυτός θα είναι και ενεργειακός και γεωπολιτικός. Το Νομοσχέδιο θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ είναι η αρχή αυτής της ιστορικής εποχής.

πηγή : Νίκος Λυγερός - opus - N. LYGEROS PhD

 

_________________________________________

8/7/2012

ΑΟΖ και πρωθυπουργική δέσμευση

ΕΕΖ and the Prime Minister's commitment

Ν.Λυγερός

Είχαμε βέβαια την προγραμματική σύγκλιση, όπου ήταν γραμμένη η συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη της ΑΟΖ, αλλά ο καθένας μας μπορούσε με επιφυλακτικότητα να θεωρήσει ότι ήταν απλώς μια διπλωματική έκφραση από την τρικομματική κυβέρνηση. Τώρα όμως με τη δήλωση του Πρωθυπουργού στη Βουλή των Ελλήνων, έχουμε στην ουσία μια πρωθυπουργική δέσμευση, η οποία δεν ήταν μόνο μια αναφορά στο γραπτό κείμενο, αλλά και μια επισήμανση δίχως διπλωματικό ύφος, διότι η επιλογή της λέξης σύντομα, που μάλιστα έγινε δύο φορές, δεν ήταν απαραίτητη. Πιο συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός είπε: «Μπορεί να φαίνονται συνοπτικά, αλλά και τα τέσσερα αυτά σημεία ανοίγουν νέους δρόμους για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Χωρίς να αμφισβητούνται τα παραδοσιακά ερείσματα και οι συμμαχίες της Ελλάδας αναζητούνται νέες τοπικές συνεργασίες, δίνεται έμφαση στην ανακήρυξη της ΑΟΖ που πρέπει να γίνει πολύ σύντομα. Προσεχτικά, αλλά σύντομα». Πριν από αυτή τη δήλωση δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα ένας Πρωθυπουργός να πει κάτι το ανάλογο και μάλιστα δύο φορές η Ελλάδα δεν έκανε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, ακόμα και αν δύο Πρόεδροι της τελευταίας το πρότειναν. Μόνο στις τελευταίες εκλογές είχαμε μια επίσημη αναφορά από τα κόμματα της Ελλάδας. Στη συνέχεια είχαμε την πρώτη γραπτή αναφορά της Κυβέρνησης στο θέμα της ΑΟΖ. Τώρα με αυτήν την πρωθυπουργική δέσμευση δικαιώνονται άνθρωποι σαν τον Θ. Καρυώτη, τον Β. Μαρκεζίνη, τον Η. Κονοφάγο, τον Α. Φώσκολο και τον Σ. Κασσίνη που τόσα χρόνια παλεύουν για να δώσουν στην Ελλάδα το πλαίσιο της ΑΟΖ. Πρέπει όμως τώρα να περάσουμε σε πρακτικό επίπεδο και να δούμε τις λεπτομέρειες για τη διατύπωση του κειμένου της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και να αναπτύξουμε τα στρατηγικά σχήματα που απαιτούν οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, έτσι ώστε να περάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται στα επόμενα στάδια αυτού του ανοίγματος. Ας καθοριστούν σύντομα οι αρμοδιότητες για να περάσουμε στην υλοποίηση. Διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα περνάει σε άλλη φάση. Αυτό το έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αλλά και οι στρατηγικές επενδύσεις που θα προσφέρουν νέες δυνατότητες στην πατρίδα μας. Πρέπει λοιπόν να συνεχίσουμε το έργο μας, έτσι ώστε να μην υπάρξει καμιά επιπλέον καθυστέρηση λόγω της παραδοσιακής γραφειοκρατίας. Ο αγώνας της ΑΟΖ θα αποκτήσει το πρώτο του νόημα μόνο όταν το νομοσχέδιο της ΑΟΖ ψηφιστεί από την Βουλή των Ελλήνων. Η μαχητικότητα παραμένει μέχρι να έχουμε ένα απτό αποτέλεσμα. Η πρωθυπουργική δέσμευση είναι σημαντική και πρέπει να υποστηριχθεί και από τα άλλα κόμματα ακόμα και αν δεν ανήκουν στην κυβέρνηση, διότι το θέμα της ΑΟΖ είναι υπερκομματικό και εθνικό. Το έχει ανάγκη η Ελλάδα, ήρθε η ώρα να γίνει δικαίωμά της.

πηγή : Νίκος Λυγερός - opus - N. LYGEROS PhD

_______________________________________________

6/7/2012

ΑΟΖ και ιστορικές αποφάσεις

απέραντο γαλάζιο

Ν. Λυγερός

Τώρα φτάσαμε σε μια νέα φάση με τις προγραμματικές δηλώσεις των κομμάτων της Βουλής των Ελλήνων. Μετά από τις δύο εκλογές και τις δυνητικές κινήσεις εισχωρούμε στην επόμενη πραγματικότητα. Η αλλαγή φάσης δεν προκαλείται μόνο από την ψήφο εμπιστοσύνης, την οποία μερικοί τη θεωρούν μια απλή τυπική διαδικασία. Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να παρθούν ιστορικές αποφάσεις για το μέλλον της Ελλάδας. Δεν μιλάμε πια για κομματικές απόψεις μόνο, αλλά για την ελληνική πραγματικότητα. Και ένα από τα κυρίαρχα θέματα είναι αυτό της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Ήρθε η ώρα να δούμε όχι πια τις εκλογικές δηλώσεις που, όπως το ξέρει ο καθένας μας, αλλάζουν ανάλογα με την κατάσταση, αλλά τις δηλώσεις της κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο θα αξιολογηθούν από όλους και οι θέσεις πάνω στο θέμα της ΑΟΖ. Διότι όλοι ξέρουμε ότι δίχως ΑΟΖ, δεν θα έχει προβλήματα μόνο η Ελλάδα, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση. Οι ημερομηνίες της Κύπρου είναι ξεκάθαρες: 1988 επικύρωση του Δικαίου της θάλασσας, 2003 οριοθέτηση με την Αίγυπτο, 2004 θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ, 2007 οριοθέτηση με το Λίβανο, 2010 οριοθέτηση με το Ισραήλ, 2011 ανακάλυψη φυσικού αερίου. Στην Ελλάδα μετά το 1982 με το Δίκαιο της θάλασσας έχουμε ως ημερομηνία το 1995 με την επικύρωσή του. Από τότε, λες κι έχει σταματήσει ο πολιτικός χρόνος στην πατρίδα και δεν υπάρχει καμιά απόφαση τέτοιας εμβέλειας. Ενώ υπάρχουν ήδη 134 χώρες που έχουν θεσπίσει την ΑΟΖ τους. Στη νέα φάση που βρίσκεται η Ελλάδα πρέπει να παρθεί η απόφασή της. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Με άλλα λόγια, η ΑΟΖ θα λειτουργήσει και ως αξιολογία της κυβέρνησης και όχι μόνο αξιολόγηση. Διότι σε αυτή τη νέα φάση, θα μάθουμε με άμεσο τρόπο αν η ΑΟΖ ανήκει πραγματικά στην κυβέρνηση και ποιος πραγματικά την προωθεί επί του πρακτέου. Διότι δίχως πράξεις δεν αλλάζει η πραγματικότητα. Κι όπως κανείς δεν μπορεί να μιλήσει για κινδυνολογία περί θέσπισης δίχως να γίνει γελοίος, δεν υπάρχει ούτε αυτό το επιχείρημα. Ακόμα και το πλαίσιο της οριοθέτησης, το οποίο έχουμε αναλύσει στρατηγικά, είναι ξεκάθαρο, ειδικά αν το συνδυάσουμε με τα εκτιμώμενα αποθέματα της Ελλάδας όσον αφορά στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Κατά συνέπεια, αφού πλέον υπάρχει πολιτική ωριμότητα και θέληση, πρέπει τώρα να δούμε αν είναι ικανές να περάσουν στην υλοποίηση του οράματος της ελληνικής ΑΟΖ. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να προσποιούμαστε, θα είμαστε άξιοι της μοίρας ως Έλληνες και θα περάσουμε άμεσα στην επόμενη φάση, δηλαδή στις εκλογές, δίχως όμως τα πλεονεκτήματα που έχουμε με το timing που συνδυάζεται με την Προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτούς τους λόγους θα απαιτήσουμε τουλάχιστον ιστορικές αποφάσεις από τους πολιτικούς. Διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα δώσουμε κουράγιο στο λαό μας και θα πέσει σήμα στο εξωτερικό ότι η Ελλάδα αρχίζει τον αγώνα των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο προς όφελος όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο της χώρας. Έτσι θ’ αλλάξουμε την εικόνα και την πραγματικότητα της Ελλάδας.

Νίκος Λυγερός - opus - N. LYGEROS PhD
_____________________________

Το κείμενο στην αρχική του δημοσίευση δεν περιελάμβανε φωτογραφία.
 150712

____________________________

3/7/2012

Η ενεργειακή Ελλάδα προ ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Λόγω της έλλειψης της θέσπισης και της οριοθέτησης της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης οι περιοχές που δόθηκαν στον πρόσφατο διαγωνισμό ανήκουν στα χωρικά εθνικά ύδατα, δηλαδή απέχουν από την ακτή λιγότερο από 6ΝΜ. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να υπάρχουν περιθώρια για την εύρεση τεράστιων κοιτασμάτων, αλλά σε πρώτο βαθμό είναι ενδεικτική και η απόδειξη προσπάθειας εύρεσης υδρογονανθράκων και βέβαια το ενδιαφέρον των ξένων εταιριών ακόμα και αν το εύρος τους δεν έχει καμία σχέση με την εμβέλεια της διαδικασίας του δεύτερου γύρου αδειοδότησης της κυπριακής ΑΟΖ. Ας αναλύσουμε όμως πιο συγκεκριμένα τα δεδομένα που έχουμε τώρα στην Ελλάδα.

1) Πατραϊκός Κόλπος: Τα εκτιμώμενα αποθέματα είναι της τάξης 200 MMbbls. Η περιοχή θεωρείται δύσκολη δεδομένου ότι παρόμοιοι γεωλογικοί στόχοι δεν έχουν διατρυθεί μέχρι σήμερα στον Ελλαδικό χώρο.
Αιτήσεις συμμετοχής κατέθεσαν:
1. Energean Oil and Gas, Trajan Oil and Gas Limited, Schlumberger (strategic technical partner).
2. Ελληνικά Πετρέλαια A.E, Edison International SPA, Melrose Resources Plc.

2) Ήπειρος Βόρειο Τμήμα – Ιωάννινα: Πρώτες εκτιμήσεις για εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα ανέρχονται σε 50 – 80 MMbbls. Επενδυτικό ενδιαφέρον υπάρχει λόγω της γειτονίας της με την Αλβανία, η οποία διαθέτει ανάλογα πετρελαϊκά συστήματα.
Αιτήσεις συμμετοχής κατέθεσαν:
1. Ελληνικά Πετρέλαια A.E, Edison International SPA, Melrose Resources Plc.
2. Energean Oil and Gas, Petra Petroleum, Schlumberger (strategic technical partner).
3. Arctic Hunter Energy Inc., K.O. Enterprises Inc.
4. Chariot Oil and Gas Limited.

3) Δυτικό Κατάκολο: Κοίτασμα πετρελαίου με εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα 3 MMbbls σε βάθος 2400 -2600μ. Απέχει περίπου 3,5 χιλιόμετρα από το ακρωτήρι Κατάκολο. Προβλέπεται κεκλιμένη γεώτρηση από ξηράς.
Αιτήσεις συμμετοχής κατέθεσαν:
1. Energean Oil and Gas, Trajan Oil and Gas Limited, Schlumberger (strategic technical partner).
2. GrekoilEnergyVenturesLTD.

Αυτές οι υποψηφιότητες είναι ενθαρρυντικές για την πατρίδα μας και στέλνουν ήδη ένα μήνυμα σε όσους δεν πιστεύουν καν στις δυνατότητες του υποθαλάσσιου πλούτου. Αλλά πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό είναι μόνο η αρχή. Δεν έχει την βαρύτητα της ΑΟΖ. Διότι ο στόχος μας δεν είναι να κάνουμε μερικές οικονομίες, αλλά να αλλάξουμε την οικονομία μας μέσω της στρατηγικής. Αν αναδείξουμε τις προθέσεις μας με την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, τότε οι ξένες εταιρίες θα ενδιαφερθούν ακόμα περισσότερο, διότι θα μιλάμε για μία άλλη πραγματικότητα που αλλάζει τα δεδομένα και δείχνει ότι η Ελλάδα είναι πλέον σε μία δυναμική που δεν περιμένει καμία ελεημοσύνη από τους άλλους, αλλά που συμβάλλει και αυτή ενεργητικά στο Ευρωπαϊκό πλαίσιο. Αυτός είναι ο στόχος μας για να περάσουμε επιτέλους στη φάση της ενεργειακής Ελλάδας μετά ΑΟΖ.

_______________________________________________

_____________________

30/6/2012

Η ανακήρυξη της ΑΟΖ

Herbert James Draper, A Water Baby

Ν. Λυγερός

Η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι το επόμενο στάδιο μετά τις εκλογές. Έχουμε εκλεγμένη κυβέρνηση και αντιπολίτευση που είναι πλέον ενημερωμένες ή στην τελική φάση της ενημέρωσης, όσον αφορά στις τεχνικές διαδικασίες για το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υπάρχει πια μια γενική σύγκλιση απόψεων περί της ανακήρυξής της. Ξέρουν όλοι πια ότι γίνεται μονομερώς από το κράτος μετά από υποβολή νομοσχεδίου από την κυβέρνηση και υπερψήφιση από τη Βουλή. Επιπλέον, πρόκειται για ένα σύντομο κείμενο, το οποίο δεν χρειάζεται μια περίπλοκη συζήτηση για να γίνει αποδεκτό. Στην πραγματικότητα, αν υπάρξει συνομιλία και καθυστέρηση θα είναι μόνο για λόγους κομματικούς και όχι εθνικούς. Η ΑΟΖ είναι εκ φύσης ένα υπερκομματικό θέμα και δεν μπορούμε να αποδεχτούμε οποιαδήποτε μεγάλη καθυστέρηση. Διότι η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει σε τριπλό επίπεδο ότι η ΑΟΖ αποτελεί μια προτεραιότητα στα ζητήματα εθνικής πολιτικής. Και στην αντιπολίτευση υπάρχουν επίσης κόμματα που προωθούν δυναμικά το θέμα. Κάθε αντιπαράθεση είναι μόνο τεχνητή και εσωτερική. Δεν έχει καμιά σχέση με κάθε εξωτερικό παράγοντα. Το όλο θέμα ανήκει μόνο και μόνο στο πλαίσιο της πολιτικής απόφασης. Δεν υπάρχει πια καμιά τεχνική ή νομική δυσκολία. Ας υλοποιήσουμε λοιπόν όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτό το απαραίτητο όραμα για την Ελλάδα. Σε συνδυασμό με αυτή τη διαδικασία πρέπει να γίνει και η πληροφόρηση στο εξωτερικό, έτσι ώστε να αλλάξει η άποψη τους και να συνειδητοποιήσουν όλοι ότι η πατρίδα μας περνά τώρα σε μια φάση δυναμικής που προσφέρει δυνατότητες άμεσες. Ένα χειροπιαστό παράδειγμα είναι η σεισμική έρευνα, η οποία μπορεί να γίνει άμεσα. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να υπογράψει ένα συμβόλαιο με την εταιρία της επιλογής της, διότι είναι θέμα εθνικό. Στην συνέχεια μπορεί να εξασφαλίσει την έρευνα και την χαρτογράφηση σε 3D , αναθέτοντας το έργο στην εταιρία και να της επιτρέψει να πωλήσει τους χάρτες μόνο με την άδειά της. Η εταιρία κάνει πρώτα την απόσβεση της τεχνικής έρευνας. Και μετά κρατά ένα ποσοστό για την επένδυσή της και ένα ποσοστό για το κράτος. Ακριβώς με αυτόν τον τρόπο η Κύπρος έλαβε ήδη 23 εκατομμύρια ευρώ, δίχως να ξοδέψει τίποτα. Η Ελλάδα μπορεί να ενεργοποιήσει άμεσα την ανάλογη διαδικασία μετά την ανακήρυξη. Λόγω της συμφωνίας με την Κύπρο και της νορβηγικής εταιρίας μπορεί η Ελλάδα να κάνει την ίδια χρήση και να εξασφαλίσει έτσι μια ουδέτερη παρέμβαση προς άμεσο όφελός της. Όλο αυτό σε απάντηση στο ερώτημα αν η ανακήρυξη προσφέρει οικονομικό όφελος και πόσο γρήγορα. Τώρα είναι σαφές. Ας ανακηρύξουμε την ΑΟΖ άμεσα λοιπόν.

πηγή: N. LYGEROS PhD

__________________________________

23/6/2012

Η εκστρατεία της ΑΟΖ

Η εκστρατεία της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι απαραίτητη και στο εξωτερικό. Οι επαφές που κάναμε με την Ινδία, την Γαλλία και την Κύπρο αποδεικνύουν ότι είναι απαραίτητη. Διότι κανείς στο εξωτερικό δεν είναι ενημερωμένος για τον εθνικό σχεδιασμό μας και όλες οι εκτιμήσεις για την κατάσταση της Ελλάδας γίνονται χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η θέσπιση της ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, όλες αυτές οι εκτιμήσεις είναι απλά αρνητικές, διότι αντιλαμβάνονται ότι δεν πρόκειται να εισέλθουν στην πατρίδα μας ξένες επενδύσεις ικανές να ανατρέψουν την οικονομική κατάσταση. Είναι λοιπόν άκρως αναγκαίο να ενημερώσουμε γενικότερα τους ξένους ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να αφεθεί σε αυτήν την κατάσταση και ότι αρχίσαμε τις μελέτες και τον σχεδιασμό της ΑΟΖ. Διότι κι εμείς ξέρουμε ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα θα έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις, όχι μόνο στην καινούρια κυβέρνηση, αλλά και σε όλη την χώρα. Τώρα ο λαός μας είναι ενημερωμένος για το θέμα και αν πρέπει να συνεχίσουμε βέβαια αυτήν την ενημέρωση και στα πιο ακριτικά μέρη της Ελλάδας, πρέπει παράλληλα να ανοιχτούμε και στο εξωτερικό για να μάθουν οι ξένοι και ειδικότερα τα κράτη που έχουν τεχνογνωσία στο φυσικό αέριο και το πετρέλαιο ότι όντως θα θεσπίσουμε γρήγορα την ΑΟΖ μας, για ν’ αλλάξουμε οριστικά την πραγματικότητα. Σε αυτήν την προσπάθεια, πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους και οι Έλληνες της Ομογένειας. Πρώτον επειδή είναι ικανοί να πείσουν τους συμπολίτες τους και δεύτερον επειδή είναι οι ίδιοι ενδιαφερόμενοι για το άνοιγμα των στρατηγικών επενδύσεων που αποτελεί η ελληνική ΑΟΖ. Πρέπει να ξέρουν όλοι για τις ενεργειακές εκτιμήσεις που έχουμε. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε δυναμικά την Προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι η Κύπρος έδειξε και τον δρόμο της ΑΟΖ για όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Πρέπει να κάνουμε ειδικά επαφές με το Ισραήλ, διότι έχει άμεση σχέση με την Κύπρο και με εμάς. Πρέπει να αναδείξουμε το πρόγραμμα Euro Asia Interconnector. Όλη αυτή η προσπάθεια πρέπει να ενισχυθεί έμπρακτα και από τις Πρεσβείες μας στο εξωτερικό, αλλά και να πάμε κι εμείς να ενημερώσουμε τις Πρεσβείες που βρίσκονται στην Ελλάδα. Δίχως αυτήν την εκστρατεία της ΑΟΖ, όλοι θα ποντάρουν στην κατάρρευση της πατρίδας μας λόγω οικονομικών πιέσεων. Ενώ έχουμε τη δυνατότητα ν’ αλλάξουμε την τωρινή πραγματικότητα.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

____________________________________

 22/6/2012

Η απαραίτητη υποστήριξη

Νίκος Λυγερός

Γνωρίζοντας το μέγεθος της ΑΟΖ των ακριτικών μας νησιών πρέπει να τα υποστηρίξουμε έμπρακτα με την παρουσία μας και βέβαια με την ενίσχυση της οικονομικής τους δραστηριότητας. Δεν αρκεί να μιλούμε για το σύμπλεγμα Καστελλόριζου και τη Γαύδο, πρέπει να αποδείξουμε και στις δύο περιπτώσεις ότι πρόκειται για εθνικά θέματα. Πέρυσι το πρώτο Master Class Τοποστρατηγικής έλαβε χώρα στη Μεγίστη και μάλιστα στο Σχολείο. Φέτος, το δεύτερο θα γίνει στη Γαύδο. Με αυτές τις επιλογές δείχνουμε, επί του πρακτέου, την αξία αυτών των νησιών για την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Μέσω της τοποστρατηγικής, που αποτελεί το υπόβαθρο της έρευνάς μας σε συνδυασμό με τα διαγράμματα Voronoi και τη τριγωνοποίηση Delaunay, μπορούμε να αναδείξουμε το ρόλο της γεωστρατηγικής τοποθεσίας αυτών των νησιών και να επισημάνουμε την προτεραιότητα που τους αρμόζει, αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε την πατρίδα μας. Το Master Class αφορά βέβαια και την υψηλή στρατηγική μέσω της ΑΟΖ και της γεωοικονομίας. Η εντατική του μορφή και η πολύωρη διάρκειά του, επιτρέπει στους παρευρισκόμενους να πλησιάσουν ουσιαστικά έννοιες βασικές, θεμελιακές και αποτελεσματικές, οι οποίες θα παίξουν ένα μεγάλο ρόλο σε όλη τη διαδικασία της ΑΟΖ. Θα γίνει και μία εκτενής ανάλυση για όλα τα απαραίτητα στάδια της ΑΟΖ: θέσπιση, οριοθέτηση, οικοπεδοποίηση, αδειοδότηση, γεώτρηση, εξόρυξη, εκμετάλλευση. Αυτή η μελέτη σε ομαδικό πλαίσιο θα ολοκληρωθεί με τεχνικές γνώσεις πάνω στις τελευταίες καινοτομίες που αφορούν το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Επιπλέον, η παρουσία σπουδαστών θα επιτρέψει την μοντελοποίηση διαπραγματεύσεων και στρατηγικής διαχείρισης κρίσεων, έτσι ώστε ο καθένας από τους συμμετέχοντες να έχει μία πραγματική εικόνα των νέων δεδομένων που προσφέρει το όραμα της ΑΟΖ.

Πηγή : N. LYGEROS PhD

________________________

 

19/6/2012

Οικονομικές πιέσεις και ΑΟΖ

Ν. Λυγερός

Οι εκλογές έγιναν κι όμως οι αγορές δεν έχουν αλλάξει και οι οικονομικές πιέσεις παραμένουν, διότι θεωρούν ότι δεν υπάρχουν ακόμα ουσιαστικά μηνύματα αλλαγής. Αυτό είναι ορθολογικό, αφού δεν υπάρχει κυβέρνηση. Επιπλέον, πιέζουν και πάνω σε αυτήν τη δομή για να εξετάσουν τις αντοχές της. Αν αναλύσουμε τα γεγονότα μέσω της θεωρίας παιγνίων έχουμε μια μορφή, σε πολιτικό, ισορροπίας Nash. Έχουμε όντως ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος δίχως συνεργασία. Κάθε κόμμα έχει επί του πρακτέου τη θέση που υπολόγιζε, δίχως να μπορεί να επιλέξει άλλη στρατηγική, δίχως να προκαλέσει μεγαλύτερο κόστος. Το πρώτο ήθελε την πρωτιά, το δεύτερο ήθελε να είναι αμέσως μετά την πρωτιά, το τρίτο έσωσε την τρίτη θέση και το τέταρτο έχει μια θέση, όπου μπορεί να παίξει ένα ρόλο διπλό και το ίδιο με το πέμπτο. Σε δεύτερο επίπεδο ανάλυσης, εννοούμε εσωκομματικά, οι θέσεις είναι πιο εύθραυστες για όλους, λόγω της ρευστότητας της γενικής κατάστασης που επιτρέπει περισσότερες κινήσεις και ειδικά στις αποκλίσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η αναγκαιότητα αλλαγής φάσης, όχι μόνο σε τακτικό επίπεδο, όπως γίνεται συνήθως, αλλά σε στρατηγικό επίπεδο. Με άλλα λόγια, για να υπάρξει κυβέρνηση πρέπει να έχουμε μια ισορροπία Pareto λόγω συνεργασίας. Όμως για να επιτευχθεί αυτός ο στρατηγικός στόχος είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα όραμα, το οποίο να είναι αξιόπιστο και όχι τεχνητό. Αυτό το όραμα υπάρχει και είναι η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, με το πρώτο της στάδιο τη θέσπισή της. Είναι ένα όραμα αξιόπιστο και το μόνο που μπορεί να δείξει και στους στρατηγικούς επενδυτές ότι η πατρίδα είναι ικανή να κάνει ένα άνοιγμα προς την ανάπτυξη. Επιπλέον, τα πολιτικά κόμματα γνωρίζουν πια το θέμα λόγω των εξηγήσεων που έχουν δοθεί από τους ειδικούς. Υπάρχει, λοιπόν, η πρακτική δυνατότητα να υπάρξει μια αποτελεσματική σύγκλιση, έτσι ώστε να επιτευχθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Με αυτόν τον τρόπο, η πληροφόρηση θα αγγίξει βέβαια και τους ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι θα δουν μια κίνηση σταθεροποίησης των ευρωπαϊκών δομών αλλά και τις ξένες εταιρείες, ειδικές στον τομέα της εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Όσον αφορά στον χρόνο είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι και η προεδρία της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα παίξει έναν ενισχυτικό ρόλο.

Πηγή:  N. LYGEROS PhD

_________________________________

9/6/2012

ΑΟΖ, LNG και αγωγός

 

Ν.Λυγερός

 
Τα κοιτάσματα Αφροδίτη, Leviathan και Tamar είναι τρεις από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της δεκαετίας. Πιο συγκεκριμένα, οι αριθμοί είναι οι εξής:

• 2009, Tamar, 257 bcm, Ισραήλ.

• 2010, Leviathan, 481 bcm, Ισραήλ.

• 2011, Αφροδίτη, 198 bcm, Κύπρος.

Βέβαια ακόμα και η United States Geological Survey, θεωρεί η λεκάνη της Λεβαντίνης ότι έχει τρεις φορές περισσότερο φυσικό αέριο σε σχέση με ό,τι έχει βρεθεί ήδη. Επιπλέον, θεωρούμε ότι είναι μεγαλύτερο το μέγεθος στα Νότια της Κρήτης. Αν προσθέσουμε αυτές τις περιοχές σ’ ένα συμμαχικό πλαίσιο μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, τότε η γενική εκτίμηση οδηγεί σε συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητη η μεταφορά μέσω αγωγού και πλοίων LNG. Όσον αφορά στο LNG ξέρουμε ήδη πώς θα λειτουργήσει το παίγνιο. Και για τον αγωγό υπάρχουν ήδη μελέτες που δείχνουν τη δυνατότητα της υλοποίησής του. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν πρέπει να ξεπεράσουμε τεχνικές και οικονομικές δυσκολίες, πρέπει από τώρα να εξετάζουμε σοβαρά αυτήν την προσέγγιση. Αυτός ο αγωγός θα έχει ένα μήκος μεγαλύτερο των 1000 km. Από μόνο του αυτό το πράγμα δεν είναι μια δυσκολία. Το πρόβλημα είναι το υπέδαφος και η ελαχιστοποίηση της διαδρομής. Με άλλα λόγια πρέπει να μελετήσουμε σενάρια και να επιλέξουμε τα πιο αποτελεσματικά κάνοντας και χρήση της επαφής των ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, λίγο πιο πάνω από το τριπλό σημείο με την Αίγυπτο. Επιπλέον αποφεύγουμε την περιοχή που βρίσκεται ανατολικά των Δωδεκανήσων, διότι υπάρχει πολύ μεγάλο βάθος και είμαστε στα όρια της τωρινής τεχνολογίας για τους αγωγούς. Επίσης έχουμε και την κοστολόγηση του μήκους του αγωγού σε σχέση με μια συμβατική μεταφορά μέσω LNG. Σε υψηλότερο επίπεδο, αυτός ο αγωγός πρέπει να υποστηριχθεί και μέσω του Interconnector Ελλάδας – Ιταλίας αλλά και του Interconnector Ελλάδας – Βουλγαρίας, για να ενεργοποιηθεί με ένα διπλό τρόπο η πρόσβαση στη Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Βαλκάνια. Με άλλα λόγια ο αγωγός αυτός μέσω της υψηλής στρατηγικής μας συνδέει με το μέλλον όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μ’ αυτό τον τρόπο η Ελλάδα με τη Κύπρο αποκτούν ένα ρόλο σημαντικού γεωπολιτικού παίκτη.

Πηγή: N.LYGEROS PhD

____________________________

5/6/2012

ΑΟΖ και πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο

 

Αντί να εξετάζουμε δευτερεύοντα θέματα, πρέπει να μελετάμε τις επιστημονικές και τεχνικές λύσεις που προσφέρει το πλωτό υγροποιημένο φυσικό αέριο για να είναι ακόμα πιο αποδοτική η εκμετάλλευση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Και για να μη νομίζουμε ότι αυτές οι λύσεις δεν υπάρχουν ήδη, αρκεί να δούμε μερικά στοιχεία από το Prelude FLNG (Floating Liquefied Natural Gas) της Shell. Μάλιστα ο πρώτος στην Ελλάδα που ανέδειξε αυτή τη πρόταση είναι ο Ηλίας Κονοφάγος. Μόνο που η δικαίωση αργεί όπως το ξέρει και ο Θεόδωρος Καρυώτης για το θέμα της ΑΟΖ αλλά και ο Σόλωνας Κασσίνης για την ανακάλυψη του φυσικού αερίου. Με την έννοια της ΑΟΖ όλα τα συμβατικά μεγέθη καταρρέουν και το Prelude FLNG είναι μία από τις πρακτικές αποδείξεις αυτού του νοητικού σχήματος. Από τα στοιχεία της Shell ξέρουμε ότι αυτή η δομή θα εξυπηρετεί την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου σε απόσταση 200 km. Σε χώρο αποθήκευσης αντιπροσωπεύει 175 ολυμπιακές πισίνες. Πενήντα εκατομμύρια λίτρα κρύου νερού ανά ώρα θα χρησιμοποιούνται για να κρυώσει το φυσικό αέριο. Το συνολικό μήκος είναι 488 m και το ύψος του πυργίσκου 105 m. Το Prelude FLNG θα κάθεται 25 χρόνια στο χώρο εξόρυξης. Αντιλαμβανόμαστε με αυτά τα στοιχεία ότι όταν ακούμε την κοινωνική μιζέρια για οικονομικά προβλήματα, δεν είναι της ίδιας τάξης μεγέθους. Όμως για να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία πρέπει να μάθουμε τα στοιχεία τα τεχνικά και τα επιστημονικά που δικαιώνουν την όλη προσέγγιση της ΑΟΖ, αλλιώς μπαίνουμε σε τοπικές και πολιτικάντικες διαμάχες που δεν προσφέρουν τίποτα στην πατρίδα μας. Το Prelude FLNG είναι μία από τις αποτελεσματικές λύσεις που μπορούν να εφαρμοστούν στην Ανατολική Μεσόγειο και ειδικά στην Ελλάδα, δηλαδή στην ελληνική ΑΟΖ και όχι στα εθνικά χωρικά ύδατα. Με άλλα λόγια αν τα συνδυάσουμε με τα δεδομένα και τις εκτιμήσεις που έχουμε στο Ιόνιο, στην Κρήτη και στο Καστελλόριζο, τότε έχουμε να κάνουμε με μία από τις πιο αποδοτικές λύσεις. Συνεπώς τώρα είναι θέμα βούλησης εκ μέρους του ελληνικού λαού να ψηφίσει του ανθρώπους που αξίζουν για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ.

Πηγή: N. LYGEROS PhD 

________________________

 

 

5/6/2012

Δομικά στοιχεία περί κοιτασμάτων υδρογονανθράκων 

 

 

Η μελέτη της δημοσίευσης των Φώσκολου, Κονοφάγου και Bruneton επιτρέπει την ανάδειξη δομικών στοιχείων που σχετίζονται βέβαια με την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Στη γεωλογία ξέρουμε ότι οι συγκλίνουσες λιθοσφαιρικές πλάκες φιλοξενούν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Η παρουσία λεπιώσεων και πτυχώσεων πρισμάτων επαύξησης είναι συνδεδεμένη με κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα. Τα ενεργά ηφαίστεια ροής λάσπης συνδέονται με ύπαρξη υδρογονανθράκων. Συνεπώς είναι περιοχές για έρευνα, διότι η γεωχημική ανάλυση των εκπεμπόμενων φυσαλίδων μεθανίου δείχνουν ότι η προέλευσή τους είναι θερμογενής. Επιπλέον όταν εξετάζουμε αναλογίες που υπάρχουν μεταξύ περιοχών ανά τον κόσμο, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν σοβαρές υποψήφιες που δεν έχουν ερευνηθεί ακόμα. Με όλα αυτά τα στοιχεία οι ερευνητές δείχνουν ότι η Νότια Λεκάνη της Κρήτης είναι ισοδύναμη με την Λεκάνη της Λεβαντίνης, την οποία γνωρίζουμε πολύ καλά και επί του πρακτέου με τις έρευνες της Noble στην ΑΟΖ του Ισραήλ και της Κύπρου. Κανένας δεν μπορεί να πει ότι δεν υπάρχουν και η αφρικανική πλάκα και η ευρασιατική πλάκα και η μεσογειακή ράχη. Και πάνω σε αυτή όπως το επισημαίνει ο Kopf, ο Mascle και ο Klaeschen, έχει συγκεντρωθεί ένας μεγάλος όγκος ιζημάτων επαύξησης που έχει ρυθμό αύξησης έναν από τους μεγαλύτερους του κόσμου. Έτσι ένα ερώτημα εύλογο, παραμένει γιατί δεν έχουν αρχίσει ήδη οι έρευνες σε αυτήν την περιοχή. Ενώ γνωρίζουμε ότι έχουν γίνει σεισμικές καταγραφές και τη δεκαετία του 1990 αλλά και πιο πρόσφατα μεταξύ 2007 και 2009 όπως το αποδεικνύει ο χάρτης του Robinson της εταιρείας PGS. Με την ανάδειξη του θέματος της ελληνικής ΑΟΖ ανακαλύπτουμε πτυχές άγνωστες στον τομέα των πολιτικών αποφάσεων του παρελθόντος. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Και αυτό μπορεί να γίνει με τη θέσπιση της ΑΟΖ μας. Έχουμε τα δεδομένα, αρκεί να τα χρησιμοποιήσουμε στρατηγικά.

Πηγή: N. LYGEROS PhD 

___________________________

  

1/5/2012

Στρογγύλη Μεγίστης

από wikipedia

ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ

Η Στρογγύλη Μεγίστης είναι μικρό νησί των Δωδεκανήσων κοντά στο Καστελλόριζο και είναι το ανατολικότερο Ελληνικό έδαφος. Στο νησί δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι, παρά μόνο μικρό απόσπασμα του Ελληνικού Στρατού.

Μικρό νησί που ανήκει διοικητικά στον δήμο Μεγίστης και γεωγραφικά στο σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελλόριζο), η οποία απαρτίζεται από 14 νησίδες εκ των οποίων οι τρείς μεγαλύτερες, Μεγίστη, Ρω και Στρογγύλη κατοικούνται. Οι εν λόγω τρεις νησίδες δύνανται να συντηρήσουν από μόνες τους ανθρώπινη διαβίωση και αναπτύσσουν οικονομική δραστηριότητα. Στη νότια πλευρά της Στρογγύλης (Υψηλή) υπάρχει φάρος για τους ναυτιλλομένους [1]. Το σημείο αυτό ήταν το ανατολικότερο όριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέχρι την είσοδο της Κύπρου σε αυτή. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 έχει 9 κατοίκους.

Ο Φάρος της Στρογγυλής κατασκευάστηκε από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων και τοποθετήθηκε το 1870 στο Νησί , το ύψος του πύργου είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950-60 βρίσκουμε στα Λιχαδονήσια να διαμένουν ψαράδες σε πέτρινες κατοικίες που υπάρχουν μέχρι σήμερα ερειπωμένες και εγκαταλελειμμένες οι οποίες βρίσκονται μέσα στο κανάλι.. Στα Λιχαδονήσια υπάρχει σήμερα και λειτουργεί κατά τους θερινούς μήνες ένα αναψυκτήριο όπου μπορεί κάποιος να πάει να κάνει το μπάνιο του και να βρει κάτι για φαγητό. Οι ψαράδες έχουν δει ότι υπάρχουν στα Λιχαδονήσια ένα ζευγάρι Φώκιες , θα μπορούσε να εμπλουτισθεί το Νησί και με άλλες και να δημιουργηθεί θαλάσσιο πάρκο και να χαρακτηρισθεί η περιοχή γύρο από τη Στρογγυλή και τα Λιαδονήσια απαγορευμένη ζώνη για ψάρεμα . Σήμερα στη Στρογγυλή δεν υπάρχει ούτε φαροφύλακας . Θα μπορούσε να φτιαχτεί μια ξύλινη μικρή σκάλα για να μπορούν να κατεβαίνουν χωρίς να κινδυνεύουν στη Στρογγυλή οι επισκέπτες προσκυνητές του Ναού της Παναγιάς. Να γίνει ένα στέγαστρο πάνω από το ναό μετά την ανασκαφή που έχει γίνει. Να καθαρισθεί περιμετρικά του Νησιού το μονοπάτι όπου θα μπορούν οι επισκέπτες να κάνουν τον περίπατό τους και να επισκέπτονται το Φάρο

Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής κυρίευσε την Οιχαλία και σκότωσε τον Εύριπο και τα παιδιά του, ανέθεσε στον Λίχα να οδηγήσει την ερωμένη του Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα , ενώ ο ίδιος θα έθαβε τους νεκρούς. Ακόμη επειδή ήθελε να τιμήσει τον Δία Κηναίο, ζήτησε από τον κήρυκά του τον Λίχα να του φέρει από το ανάκτορο έναν χιτώνα και ένα ιμάτιο. Ο Λίχας οδήγησε την Ιόλη στην Τραχίνα και αποκάλυψε στη σύζυγο του Ηρακλή Δηιάνειρα τον έρωτα του ήρωα για τη νέα. Η Δηιάνειρα τότε άλειψε τον χιτώνα με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου το οποίο ήταν όμως δηλητηριασμένο , πιστεύοντας ότι ήταν ερωτικό φίλτρο για να ξεχάσει ο Ηρακλής τον έρωτά του με την Ιόλη ( έτσι της είχε πει ο Κένταυρος Νέσσος) , και τον έδωσε στον Λίχα. Όταν ο Ηρακλής φόρεσε τον χιτώνα αυτός κόλλησε με τον ιδρώτα στο σώμα του και άρχισε να καίγεται. Ο Ηρακλής, μέσα στους αφόρητους πόνους του άρπαξε τον Λίχα και τον πέταξε στη θάλασσα. Τέλος σύμφωνα με την παράδοση όταν ο Λίχας έπεσε στη θάλασσα μεταμορφώθηκε και το κεφάλι του είναι η Νήσος Στρογγυλή και το σώμα του τα Λιχαδονήσια .

Ιστορικά βρίσκουμε τη Νήσο Στρογγυλή οχυρωμένη περιμετρικά με τοίχος, μια από τις πύλες της οχύρωσης βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά και το τείχος ενισχύεται από τετράγωνο πύργο. Η οχύρωση οφείλεται στη γεωγραφική θέση του νησιού , ακριβώς πάνω στη συμβολή του διαύλου των Ωρεών με το δίαυλο της Κνημίδας, έχει στρατηγική σημασία , διότι εξασφάλιζε τον έλεγχο του θαλάσσιου δρόμου από τον Β. Ευβοϊκό προς το Αιγαίο και τον Παγασητικό αντιστρόφως. Φαίνεται ότι υπήρχε ένας έλεγχος στα πλοία που έμπαιναν στο κόλπο. Έχει έκταση 50 στρεμμάτων.

Από τη Γεωλογία υπάρχει αναφορά στα Λιχαδονήσια ότι η Στρογγυλή είναι κρατήρας εσβεσμένου Ηφαιστείου εκατομμύρια έτη π.Χ. Η Εύβοια ήταν ενωμένη με την κεντρική Στερεά Ελλάδα και με τις Γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν ένα κομμάτι καταποντίσθηκε και έμειναν στην επιφάνεια η Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια . Τα ηφαιστειακά πετρώματα αυτών των θέσεων χαρακτηρίζονται ως ασβεστοαλκαλικές λάβες και περιλαμβάνουν βασάλτες και βασαλτικούς ανδεσίτες Η ηφαιστειότητα είναι μεταξύ 3,0 και 0,5 εκατομμυρίων ετών, έλαβε δηλαδή χώρα κατά τη διάρκεια του Πλειοκαίνου και του Πλειστοκαίνου.

Όλα τα νησιά που απαρτίζουν το σύμπλεγμα των «Νότιων Σποράδων», όπως είναι γνωστά στους ναυτικούς, είναι: Άγιος Γεώργιος, Αγριελιά, Βουτσάκια (2 βράχοι), Μαύρο Ποΐνι και Μαύρο Ποϊνάκι (2 βραχονησίδες), Μεγίστη, Πολυφάδος (2 βραχονησίδες), Ρω (ή Ροπή), Στρογγυλή (ή Υψηλή), Τραγόνερα, Ψωμί και Ψωραδιά.

______________________________________

Η Στρογγύλη και η τακτική του αστακού

Ν. Λυγερός

Η Στρογγύλη ως νησί μπορεί να είναι μόνο και μόνο μια λεπτομέρεια την οποία αγνοούν οι περισσότεροι.  Κι όμως αυτό το νησί, τοποστρατηγικά, είναι από τα πιο σημαντικά, διότι επιτρέπει την ένωση της ελληνικής ΑΟΖ  με την κυπριακή. Η θέση της Στρογγύλης είναι όχι μόνο σημαντική, αλλά και κρίσιμη όσον αφορά στο θέμα της ανθεκτικότητας. Αν κάποιος θέλει να εισχωρήσει μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, η Στρογγύλη αποτελεί ένα ιδανικό στόχο. Και ο λόγος είναι απλός. Μια απλή κατάληψη του νησιού αρκεί για να προβληματίσει τις σχέσεις μας. Επιπλέον, θεσμικά το πρόβλημα των άρθρων  της Συνθήκης Παρισίων του 1974 αλλά και η ύπαρξη κατοίκων, όποιος και να είναι αυτός ο τρόπος, με γαλλική  μεθοδολογία ή όχι, απαιτεί μια υποστήριξη που δεν μπορεί να είναι μόνο και μόνο θεωρητική. Το πλαίσιο της ΑΟΖ είναι ξεκάθαρο όσον αφορά στα κατοικημένα και κατοικήσιμα νησιά. Η πρώτη κατηγορία είναι αυτονόητη ενώ η δεύτερη  χρειάζεται αποδεικτικά στοιχεία για να πεισθεί η διεθνής  κοινότητα και ειδικά στο πλαίσιο της ΑΟΖ. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ενισχυθεί μια οικονομική δραστηριότητα στα ύδατα του νησιού, παραδείγματος χάριν με το απλό ψάρεμα ή και την ιχθυοτροφία. Το θέμα αυτό μπορεί να λυθεί, βέβαια, και με φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να γίνει για να εξασφαλίζει και μια υπόσταση στο νησί που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί με κανένα τρόπο, ακόμα και από τους πιο σκεπτικιστές του Δικαίου της θάλασσας. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να υπολογίσουμε ότι μια στρατιωτική επέμβαση είναι όχι μόνο εφικτή αλλά και σχετικά εύκολη. Επιπλέον, θα διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό μακρόχρονες διαδικασίες και θα αποτελέσει τετελεσμένο το οποίο ακόμα και αν δεν λειτουργούσε ως δεδικασμένο θα ήταν ένα εύχρηστο υπόβαθρο για να γίνουν συμφωνίες, οι οποίες δεν θα είχαν νόημα με τα τωρινά δεδομένα. Ξέρουμε επίσης ότι σχέδια του τύπου βαριοπούλα είναι απόλυτα εφικτά στην περιοχή. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι κατά πόσο μπορεί κανείς να κρατήσει το νησί σε περίπτωση επίθεσης καταδρομικής ή όχι. Αν η απάντηση είναι ότι αυτό γίνεται μόνο για μερικές ώρες, τότε το πεδίο δράσης είναι ληγμένο. Διότι, τα σενάρια ανακατάληψης είναι εξαιρετικά δύσκολα. Θα έπρεπε, τουλάχιστον, μια άμυνα να είναι ικανή να κρατήσει μερικές μέρες, οι οποίες θα ήταν αρκετές για να ενημερωθεί αποτελεσματικά η διεθνής κοινότητα και ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση για να κινηθεί διπλωματικά αλλά όχι μόνο. Με αυτό το νέο προβληματισμό προσπαθούμε να αναδείξουμε ένα δομικό στοιχείο το οποίο είναι ουσιαστικό.  Το θέμα των ημερών λύνεται βέβαια με την τακτική του αστακού, η οποία είναι γνωστή και στο Ισραήλ και στην Φινλανδία. Για να εφαρμοστεί όμως αυτή η στρατηγική, θα πρέπει η εθνική στρατηγική να είναι ικανή να αντιληφθεί το πρόβλημα και η πολιτική να έχει τη θέληση να το λύσει. Επιπλέον, αυτός ο συνδυασμός πρέπει να υλοποιηθεί σχετικά γρήγορα διότι η δυναμικότητα της ΑΟΖ, θα αναγκάσει όλους τους παίκτες να παίξουν άμεσα ή έμμεσα δίχως να ασχοληθεί με το θέμα, αν το θέλουν ή όχι. Η Στρογγύλη είναι το κέντρο του πεδίου, η τακτική του αστακού υπάρχει, ας παρθεί λοιπόν η πρέπουσα απόφαση.

__________________________________

30/3/2012

Διάλεξη του Νίκου Λυγερού
με θέμα: "AOZ και Ιπποσύνη"
Επιμελητήριο Δωδεκανήσου Ρόδος.
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

___________________________

20/3/2012

ΑΟΖ και Euroasia Interconnector

Ν. Λυγερός

Για όσους δεν έχουν καταλάβει ακόμα το δυναμικό πλαίσιο της ΑΟΖ, έρχεται το Euroasia Interconnector να αποδείξει σε όλους την αποτελεσματικότητά του. Έχουμε αναπτύξει πρόσφατα μια φιλική σχέση με τον Σόλωνα Κασσίνη στο πλαίσιο του αγώνα μας για τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά έχουμε κι έναν άλλο παλιό και τολμηρό φίλο Κύπριο τον Νάσο Κτωρίδη που μας βοήθησε τα μέγιστα όταν αντιμετωπίζαμε το Σχέδιο Ανάν, που τώρα έρχεται να ενισχύσει επί του πρακτέου την όλη μας προσπάθεια για να αναδείξουμε ότι η ουτοπία και του άλλου μας φίλου από την Αμερική Θεόδωρου Καρυώτη είναι πλέον ένα όραμα για τον ελληνισμό σε όλες του τις διαστάσεις. Η σημασία της συνεκτικότητας της ευρωπαϊκής ΑΟΖ παίρνει όλο το νόημά της με αυτό το έργο που ξεκινάει από το Ισραήλ, περνά από την Κύπρο και καταλήγει στην Ελλάδα. Αυτό το ηλεκτρικό καλώδιο είναι μια γέφυρα με τρία τόξα. Το πρώτο μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου έχει μήκος 155 ΝΜ. Το δεύτερο μεταξύ Κύπρου και Κρήτης έχει μήκος 320 ΝΜ και το τελευταίο μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου 65 ΝΜ. Αυτή η τρίτοξη γέφυρα δεν είναι πια μια ιδέα και μόνο. Με τις πρόσφατες υπογραφές που πέτυχαν η Κύπρος και το Ισραήλ, η πραγματικότητα, η επόμενη, έχει αρχίσει. Και πρέπει να αντιληφθούμε όλοι μας και ειδικά στην Ελλάδα ότι το Euroasia Interconnector χρησιμοποιεί στην ουσία τις ΑΟΖ του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, υπάρχει τώρα ένας επιπλέον μοχλός πίεσης για να υλοποιηθεί η ελληνική ΑΟΖ στην πράξη. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο, διότι αυτή η συμμαχία έχει ενεργοποιηθεί ήδη και αυτό το έργο συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάκαμψη του ελληνισμού σε ολικό πλαίσιο. Η πολιτική δεν μπορεί παρά να αποδεχθεί την εμβέλεια του έργου αυτού και να συνειδητοποιήσει ότι η ΑΟΖ είναι όντως ένα αποτελεσματικό και ορθολογικό εργαλείο και όχι μόνο μια αφαιρετική, μαθηματική έννοια. Βλέπουν τώρα ότι τα διαγράμματα Voronoi έχουν πρακτικές επιπτώσεις που επηρεάζουν θετικά την οικονομία του μέλλοντος. Αυτή η τρίτοξη γέφυρα δείχνει το δρόμο σε όλους μας και έρχεται να υποστηρίξει με πρακτικά επιχειρήματα την αναγκαιότητα της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Ας αφήσουμε λοιπόν την αδράνειά μας και την απραξία μας κι ας ακολουθήσουμε κι εμείς αποφασιστικά το δρόμο που άνοιξε η Κύπρος σε αυτόν τον τομέα. Η καινοτομία υπάρχει ήδη, αυτό που απομένει από εμάς είναι η στρατηγική συνέπεια της πολιτικής θέλησης του ελληνισμού!

 Αναδημοσίευση από νίκος λυγερός

______________________________