__
OPUS
OPUS
_________
____________________
O
Στη γαλαζοπράσινη θάλασσα- Ν.Λυγερός
Στη γαλαζοπράσινη θάλασσα- Ν.Λυγερός
N. Lygeros-Les amants de Vincent(Peinture à l'huile sur toile 50x70)
Ν. Λυγερός
Συναντηθήκαμε στο πάρκο των ερωτευμένων,
μα δεν μπορέσαμε ν’ ανταλλάξουμε τον πόνο μας γιατί ήμασταν πολύ ευτυχισμένοι για να μιλήσουμε γι’ αυτό. Μόνο στη δεύτερη μας συνάντηση στη γαλαζοπράσινη θάλασσα, ανοίξαμε την ψυχή μας ο ένας στον άλλο και καταλάβαμε για πρώτη φορά το ταξίδι του Vincent μέσα στον κόσμο των χρωμάτων. |
O
Ορχιδέα
N.%2BLygeros.jpg)
Orchidée phalaenopsis. (Feutre sur papier épais Canson 24x32)
N. Lygeros
Αθάνατη αγάπη
Δεν είσαι μόνο μια πληγή για να ξεχάσω
δεν είσαι μόνο μια στιγμή για να σε χάσω
κι ας μην υπάρχει κάποιος τρόπος για ν' αλλάξω.
Δεν είμαι μόνο ζωντανός που αντιστάθηκε
δεν είμαι μόνο ο νεκρός που αναστήθηκε
μα ο μοναδικός Θεός που αγαπήθηκε.
Στους χειμώνες τους πιο σκληρούς
αν σπάσεις το λευκό
δεν υπάρχω χωρίς εσένα,
στους αιώνες τους σκοτεινούς
αν βγάλεις τον σταυρό
δεν υπάρχεις χωρίς εμένα.
δεν είσαι μόνο μια στιγμή για να σε χάσω
κι ας μην υπάρχει κάποιος τρόπος για ν' αλλάξω.
Δεν είμαι μόνο ζωντανός που αντιστάθηκε
δεν είμαι μόνο ο νεκρός που αναστήθηκε
μα ο μοναδικός Θεός που αγαπήθηκε.
Στους χειμώνες τους πιο σκληρούς
αν σπάσεις το λευκό
δεν υπάρχω χωρίς εσένα,
στους αιώνες τους σκοτεινούς
αν βγάλεις τον σταυρό
δεν υπάρχεις χωρίς εμένα.
o
-%CE%9D.%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.jpg)
__
23/9/2014
Ν. Λυγερός - Ξύπνα εσύ που κοιμάσαι
_________________________
ο
5/9/2014
Ν. Λυγερός
Όταν μίλησε για τον άλλον
δεν ήξερε ότι μιλούσε
στον άλλον άλλον
και προσπαθούσε
να τον πείσει
για τον ένα
μέσω της αγάπης
όταν η ανάγκη
της ανθρωπιάς
είχε γίνει
ήδη συνανθρωπιά
για να υπάρξει
η συμπληρωματικότητα
της συνέχειας
του Χρόνου
για την Ανθρωπότητα.
δεν ήξερε ότι μιλούσε
στον άλλον άλλον
και προσπαθούσε
να τον πείσει
για τον ένα
μέσω της αγάπης
όταν η ανάγκη
της ανθρωπιάς
είχε γίνει
ήδη συνανθρωπιά
για να υπάρξει
η συμπληρωματικότητα
της συνέχειας
του Χρόνου
για την Ανθρωπότητα.
πηγή: N.LYGEROS PhD
___________________
ο
Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα:
«Από την τέχνη του ανθρώπου στην ανθρώπινη τέχνη».
«Από την τέχνη του ανθρώπου στην ανθρώπινη τέχνη».
Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα:
«Από την τέχνη του ανθρώπου στην
ανθρώπινη τέχνη».
Διαχρονική Γκαλερύ Αρσινόης 84, Λευκωσία. Δευτέρα 21
Ιουλίου 2014.
____________________________
Κάτω απ’ τον ήλιο - Πάνω απ' το φεγγάρι
____________________________
4 Ιουλ 2014
Κάτω απ’ τον ήλιο - Πάνω απ' το φεγγάρι
⊰ • ⊱
 |
| F. Auguste Rodin 1840-1917 |
X
X
Α. Καϊμακλιώτη Η λέξη σφραγίδα μνήμη ανεξίτηλη Γεύση και μυρωδιά Σε ιχνογραφεί |
X
Ν. Λυγερός Η σκέψη οικόσημο νοημοσύνη ανεξήγητη Πάθος και άρωμα Σε ιχνηλατεί. |
VII
VII
Α. Καϊμακλιώτη Ακόμη κι άμα δεν έρχεσαι είναι υπέροχο που εγώ σε περιμένω. |
VII
Ν. Λυγερός Μόνο που τώρα ήρθα κι είναι υπέροχο που δεν σ’ έψαξα. |
⊰ • ⊱
__________________________
21 Μαϊ 2014
Ν. Λυγερός
Η αιτία της τουρκικής απαγόρευσης του Μικρού Πρίγκιπα του Antoine de Saint-Exupéry είναι η εξής φράση:
«Ευτυχώς για τη φήμη του αστεροειδούς Β612, ένας Τούρκος δικτάτορας επέβαλε στον λαό του, με την απειλή του θανάτου, να ντύνεται σαν Ευρωπαίος.»
Αυτή η λογοκρισία έχει ένα πολλαπλό ενδιαφέρον για την ευρωπαϊκή σκέψη. Ο Μικρός Πρίγκιπας αποτελεί το σύμβολο του προικισμένου παιδιού. Το έργο του Antoine de Saint-Exupéry
είναι παραδειγματικό για τον τομέα της εκπαίδευσης και θεωρούμε ότι η
ανάγνωσή του είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο που θέλει ν’ ασχοληθεί με
μικρούς και μεγάλους ανθρώπους. Η σκέψη του Μικρού Πρίγκιπα βασίζεται στην αποδοχή της διαφοράς και στην κατάργηση των τεχνητών
και θεσμικών ορίων που απομονώνουν τον άνθρωπο. Το παράδειγμα του
Τούρκου αστρονόμου σημαίνει στην ουσία ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά
και δεν αποτελεί μια κριτική για την Τουρκία. Το πρόβλημα όμως της
τουρκικής λογοκρισίας είναι ότι δεν μπορεί να κατανοήσει όλα αυτά τα
ανθρώπινα μαθήματα και επικεντρώνεται σε ένα και μοναδικό σημείο: τη
θεωρητική κριτική του Κεμάλ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν στη
συγκεκριμένη περίπτωση. Διότι η ευρωπαϊκή σκέψη είναι εντελώς
διαφορετική από την τουρκική νοοτροπία. Ενώ η πρώτη δίνει γενικά έμφαση
στην εκπαίδευση, η δεύτερη ασχολείται αποκλειστικά με την προπαγάντα του
κράτους. Ενώ για την πρώτη το παιδί συμβολίζει την αθωότητα και το
μέλλον των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τη δεύτερη δεν είναι παρά ένας εν
δυνάμει στρατιώτης. Η καταδίκη του Μικρού Πρίγκιπα δεν είναι
απλώς ενδεικτική, είναι συμβολική της ενδογενούς διαφοράς συμπεριφοράς.
Στην Τουρκία, το παιδί δεν είναι το μέλλον του ανθρώπου, ανήκει στο
κρατικό σύστημα. Και ο ίδιος ο πολιτισμός δεν έχει το βάρος του στρατού
και της παράδοσης. Αυτή η απαγόρευση εξηγεί με τον δικό της τρόπο τα
προβλήματα της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων, της γενοκτονίας
των Ποντίων, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι ζωές δεν έχουν αξία σε σχέση
με την παράδοση του Κεμάλ. Το τουρκικό κράτος είναι χτισμένο πάνω στα
κόκκαλα ανθρώπων και κάθε αναγνώριση των εγκλημάτων του παρελθόντος
είναι μια πληγή στο τουρκικό καθεστώς. Η ίδια η Τουρκία υπάρχει ως
οντότητα διότι διέπραξε γενοκτονίες. Το ύφος της έγινε πιο διπλωματικό
μόνο φαινομενικά. Οι πράξεις της είναι οι ίδιες όπως το αποδεικνύουν τα
κουρδικά θύματα. Ο Μικρός Πρίγκιπας αντιπροσωπεύει κάθε μικρό
παιδί. Όμως για την Τουρκία η αθωότητά του θυμίζει τους Αρμενίους, τους
Έλληνες, τους Κύπριους, τους Κούρδους, κάθε στοιχείο που θέλουν να
αφανίσουν από την πατρίδα τους. Τώρα με αυτήν την απόφαση και την
επιβεβαίωση Ο Μικρός Πρίγκιπας απέκτησε ακόμα έναν συμβολικό χαρακτήρα, είναι η μνήμη του μέλλοντος.
___________________________
21 Μαϊ 2014
- An interactive digital Museum & digital Library of Technology and Experience
- Ενα δια-δραστικό Ψηφιακό Μουσείο και Ψηφιακή Βιβλιοθήκη υψηλής τεχνολογίας
και λειτουργικότητας
Developed by EMPROSS SITC and RED DESIGN CONSULTANTS
www.empross.com
__
Δημιουργός του παραπάνω video είναι ο Evangelos Markopoulos
και η αρχική μεταφόρτωση έγινε από το λογαριασμό που διατηρεί στο YouTube
διεύθυνση: http://youtu.be/onOh0DBeXtI
- Ενα δια-δραστικό Ψηφιακό Μουσείο και Ψηφιακή Βιβλιοθήκη υψηλής τεχνολογίας
και λειτουργικότητας
Developed by EMPROSS SITC and RED DESIGN CONSULTANTS
www.empross.com
email: w@lygeros.org
__
Δημιουργός του παραπάνω video είναι ο Evangelos Markopoulos
και η αρχική μεταφόρτωση έγινε από το λογαριασμό που διατηρεί στο YouTube
διεύθυνση: http://youtu.be/onOh0DBeXtI
___________________
25 Απρ 2014
Ν. Λυγερός: Ο άλλος κανένας
- Τι περιμένεις από εκεί;
- Τίποτα.
- Τότε γιατί πας εκεί;
- Γιατί όλα αρχίζουν με το τίποτα
- Και ποιος θα σ’ εμπιστευτεί;
- Κανένας.
- Ο άλλος κανένας;
- Εκείνος.
- Σε περιμένει ήδη;
- Ναι, αλλά δεν έχει φτάσει.
- Θα είναι εκεί πριν έρθει;
- Ακριβώς.
- Τότε πώς σε περιμένει;
- Με την πατρίδα του.
- Τον μαύρο κήπο;
- Και τα δάση.
- Μα οι πέτρες;
- Έχουν σπάσει ήδη.
- Μέσα στη σιωπή;
- Εκεί βρίσκεται η ανθρωπιά.
- Πότε θα μιλήσετε;
- Μετά.
- Μετά;
- Μετά τη σιωπή.
- Ποιος θα τολμήσει να τη σπάσει;
- Η ανάγκη.
- Του αγώνα;
- Της επόμενης μάχης.
- Είναι όλα έτοιμα;
- Είναι όλοι έτοιμοι.
- Οι μονομάχοι;
- Οι τελευταίοι άνθρωποι.
- Δεν φοβάσαι;
- Τι;
- Τους βαρβάρους
- Για εκείνους πάμε.
- Θα είναι εκεί;
- Οι σκιές τους.
- Θα χρειαστείτε φως;
- Όσο αντέχει το μέτωπο.
- Θα σε περιμένω κι εγώ.
___________________________________
26/1/2014
Η καινοτομία του παρελθόντος
Ν. Λυγερός
Μπορεί η έκφραση «Η καινοτομία του
παρελθόντος» να φαίνεται παράλογη εκ πρώτης άποψης αλλά αν την
συνδυάσουμε με την πτητική μηχανή του Leonardo da Vinci μπορούμε να
αντιληφθούμε ότι όχι μόνο έχει νόημα αλλά μάλιστα αναδεικνύει ένα
συγκεκριμένο νοητικό σχήμα και αυτό είναι της ξεχασμένης εφεύρεσης. Με
άλλα λόγια η καινοτομία μπορεί να υπάρχει αλλά να μην γίνει αντιληπτή
από τα άτομα που δεν έχουν τη νοημοσύνη του δημιουργού της. Το πρόβλημα
της συγκεκριμένης καινοτομίας είναι ότι βρισκόταν στο επίπεδο του
αδιανόητου για την τότε εποχή. Όταν ο εφευρέτης βρίσκεται σε μια
υπερβολική ιεραρχία πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να μην γίνει κατανοητή η
εφεύρεσή του. Γι’ αυτό το λόγο μάλιστα ο Leonardo da Vinci έγραφε ότι το
πιο δύσκολο για μια ιδιοφυΐα δεν είναι να λύσει ένα πρόβλημα, αλλά να
πείσει τους άλλους ότι το έχει λύσει. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να
συνειδητοποιήσουμε το γεγονός της απαραίτητης πληροφόρησης για να
περάσει και να γίνει αποδεκτή μια καινοτομία. Για την πτητική μηχανή ο
Leonardo da Vinci είχε σημειώσεις που αποτελούσαν ένα ολόκληρο βιβλίο.
Όμως για αιώνες είχε ξεχαστεί αυτή η πολύτιμη ιδέα, γιατί δεν υπήρχε
κανένας που να μπορεί να την ακολουθήσει, ακόμα και ο ίδιος του ο
μαθητής. Έτσι, εκείνη την εποχή χλεύαζαν το Δάσκαλο της Αναγέννησης
γιατί η κοινωνία ήξερε ελάχιστα για το ριζοσπαστικό εύρος του έργου του
και της πολυμάθειάς του. Είναι λοιπόν σημαντικό να το έχουμε στο νου μας
όταν εξετάζουμε μια ευρεσιτεχνία κι όταν την αξιολογούμε να γνωρίζουμε
και τα ίδια μας τα έργα αλλά και τα όρια. Γιατί μπορεί στο μέλλον να
είμαστε υπεύθυνοι για μια καινοτομία του παρελθόντος που δεν είχε
αναγνωριστεί. Διότι χρειάζεται μεγάλη νοημοσύνη για ν’ αναγνωρίσουμε μια
ιδιοφυΐα, αφού η κρίση μας δεν εξαρτάται μόνο από την ύπαρξή της.
http://www.lygeros.org/articles?n=14249&l=gr
http://www.lygeros.org/articles?n=14249&l=gr
 |
Leonardo Da Vinci |
____________________________________
21 Δεκ 2013
Λίγα λόγια
(A few words)
(A few words)
Ν. Λυγερός
Δεν θα πω πολλά λόγια.
Φοβάμαι την παρεξήγηση.
Δίχως ανθρώπους
η ανθρωπότητα δεν έχει νόημα.
Δίχως ανθρωπότητα
δεν υπάρχουν άνθρωποι.
Φοβάμαι την παρεξήγηση.
Δίχως ανθρώπους
η ανθρωπότητα δεν έχει νόημα.
Δίχως ανθρωπότητα
δεν υπάρχουν άνθρωποι.
____________________________________
23 Νοε 2013
Αναφορά του S. Beckett στην Καινή Διαθήκη
~.~
Jan van
Eyck (1395-1441)
The
Crucifixion and The Last Judgment, Δίπτυχο, 1420-25
__
Ν. Λυγερός, Σ. Σταμπολίδου, Β. Τσατσαμπά
Περιμένοντας τον Γκοντό - Απόσπασμα
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Α ναι, οι δύο ληστές. Τη θυμάσαι την ιστορία;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Όχι.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Να σ’ την πω;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Όχι.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Θα περάσει η ώρα. Παύση. Ήταν δυο ληστές που τους σταύρωσαν
μαζί με τον Σωτήρα. Λένε…
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Με ποιον;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Με τον Σωτήρα. Δυο ληστές. Λένε πως ο ένας τους σώθηκε, ενώ
ο άλλος… ψάχνει για το αντίθετο του «σώθηκε» … καταδικάστηκε.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Από τι σώθηκε;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Απ’ την κόλαση.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Εγώ φεύγω. Δε σαλεύει.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Ναι, αλλά… Παύση. Πώς γίνεται και… Δε βαριέσαι, ε;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Δεν ακούω.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Πώς γίνεται, λέω κι απ’ τους τέσσερις Ευαγγελιστές μονάχα ο
ένας μιλάει για ληστή που σώθηκε. Ήταν κι οι τέσσερις εκεί – ή κάπου εκεί γύρω
τέλος πάντων. Και μόνο ένας κάνει λόγο για ληστή που σώθηκε. Παύση. Έλα,
Γκογκό, πρέπει να μου ξαναπετάς την μπάλα πότε πότε.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Ακούω.
ΒΛΑΔΗΜΗΡΟΣ
Ο ένας στους τέσσερις. Από τους άλλους τρεις, οι δυο δε
μιλάνε πουθενά για ληστές, κι ο τρίτος λέει πως τον έβρισαν κι οι δυο.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Ποιον;
ΒΛΑΔΗΜΗΡΟΣ
Ε;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Δεν καταλαβαίνω τίποτα… Παύση. Ποιον έβρισαν;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Τον Σωτήρα.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Γιατί;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Γιατί δεν τους έσωσε.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Απ’ την κόλαση;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Όχι βρε ζώον! Απ’ το θάνατο.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Νόμισα πως είπες απ’ την κόλαση.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Όχι, όχι, απ’ τον θάνατο.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Ε, και λοιπόν;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Άρα θα’ πρεπε να καταδικαστούν κι οι δυο.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Μάλλον.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Μα ο ένας απ’ τους τέσσερις λέει πως ο ένας απ’ τους δυο
σώθηκε.
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Ε, δεν είναι σύμφωνοι σ’ αυτό το σημείο.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Μα ήταν κι οι τέσσερις εκεί. Και μόνο ο ένας μιλάει για
ληστή που σώθηκε. Γιατί να πιστέψουμε αυτόν κι όχι τους άλλους;
ΕΣΤΡΑΓΚΟΝ
Και ποιος τον πιστεύει;
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ
Όλος ο κόσμος. Αυτή είναι η μόνη εκδοχή που ξέρουν.
En attendant Godot - Texte Original
VLADIMIR
Ah oui !
Cette histoire de larrons. Tu t'en souviens ?
ESTRAGON
Non.
VLADIMIR
Tu veux que
je te la raconte ?
ESTRAGON
Non.
VLADIMIR
Ca passera
le temps. C'étaient deux voleurs, crucifiés en même que le Sauveur. On...
ESTRAGON
Le quoi ?
VLADIMIR
Le Sauveur.
Deux voleurs. On dit que l'un fut sauvé et l'autre...damné.
ESTRAGON
Sauvé de
quoi ?
VLADIMIR
De l'enfer.
ESTRAGON
Je m'en
vais.
VLADIMIR
Et
cependant... Comment se fait-il que...Je ne t'ennuie pas, j'espère ?
ESTRAGON
Je n'écoute
pas .
VLADIMIR
Comment se
fait-il que des quatre évangélistes un seul résente les fais de cette façon ?
Ils étaient cependant là tous les quatre - enfin, pas loin. Un seul parle d'un
larron de sauvé. Voyons, Gogo, il faut me renvoyer la balle de temps en temps.
ESTRAGON
J'écoute.
VLADIMIR
Un sur
quatre. Des trois autres, deux n'en parlent pas du tout et le troisième dit
qu'ils l'ont engueulé tous les deux.
ESTRAGON
Qui ?
VLADIMIR
Comment ?
ESTRAGON
Je ne
comprend rien... Engueulé qui ?
VLADIMIR
Le Sauveur.
ESTRAGON
Pourquoi ?
VLADIMIR
Parce qu'il
n'a pas voulu les sauver.
ESTRAGON
De l'enfer
?
VLADIMIR
Mais non,
voyons ! De la mort.
ESTRAGON
Et alors ?
VLADIMIR
Alors ils
ont dû être damnés tous les deux.
ESTRAGON
Et après ?
VLADIMIR
Mais
l'autre dit qu'il y en a eu un de sauvé.
ESTRAGON
Eh bien ?
Ils ne sont pas d ' accord un point c'est tout.
VLADIMIR
Ils étaient
là tous les quatre. Et un seul parle d'un larron de sauvé. Pourquoi le croire
plutôt que les autres ?
ESTRAGON
Qui le croit
?
VLADIMIR
Mais tout
le monde. On ne connaît que cette version-là.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ
Ματθ. 27,44 Κατά τον ίδιον τρόπον και οι λησταί, που είχαν σταυρωθή μαζή του, τον ύβριζαν.
Ματθ. 27,44 Κατά τον ίδιον τρόπον και οι λησταί, που είχαν σταυρωθή μαζή του, τον ύβριζαν.
Ματθ. 27,44 τὸ δ᾿ αὐτὸ καὶ οἱ λῃσταὶ οἱ συσταυρωθέντες αὐτῷ ὠνείδιζον
αὐτόν.
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟN
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟN
Μαρκ. 15,32 Ο Χριστός, ο βασιλεύς του Ισραήλ, ας κατεβή τώρα από τον σταυρόν, δια να ίδωμεν και ημείς το θαύμα και να πιστεύσωμεν εις αυτόν”. Και οι δύο κακούργοι, που ήσαν σταυρωμένοι μαζή με αυτόν, τον ύβριζαν.
Μαρκ.15, 32 ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ
τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν αὐτῷ. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον
αὐτόν.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
 |
| Ο ληστής στον παράδεισο. Τοιχογραφία καθολικού Ιεράς Μονής Ρουσάνου Μετεώρων. |
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ
Λουκ. 23,39 Ενας δε από τους σταυρωθέντας κακούργους τον
εβλασφημούσε λέγων• “εάν συ είσαι πράγματι ο Χριστός, σώσε τον ευατόν σου και
ημάς”.
Λουκ. 23,40 Απεκρίθη δε ο άλλος, τον επέπληττε και του
έλεγε• ούτε τον Θεόν συ ο εγκληματίας και ένοχος δεν φοβείσαι, διότι υφίστασαι
την ιδίαν καταδίκην με αυτόν τον αθώον;
Λουκ. 23,41 Και ημείς μεν δικαίως τιμωρούμεθα, διότι
απολαμβάνομεν άξια εκείνων που επράξαμεν. Αυτός όμως κανένα ποτέ άτοπον δεν
έπραξε”.
Λουκ. 23,42 Και έλεγεν στον Ιησούν• “ενθυμήσου με, Κυριε,
όταν θα έλθης με δόξαν και δύναμιν εις την βασιλείαν σου, ώστε να απολαύσω και
εγώ την χαράν και την μακαριότητα αυτής”.
Λουκ. 23,39 Εἷς δὲ τῶν κρεμασθέντων κακούργων ἐβλασφήμει αὐτὸν
λέγων· εἰ σὺ εἶ ὁ Χριστός, σῶσον σεαυτὸν καὶ ἡμᾶς.
Λουκ. 23,40 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἕτερος ἐπετίμα αὐτῷ λέγων· οὐδὲ
φοβῇ σὺ τὸν Θεόν, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ κρίματι εἶ;
Λουκ. 23,41 καὶ ἡμεῖς μὲν δικαίως· ἄξια γὰρ ὧν ἐπράξαμεν ἀπολαμβάνομεν·
οὗτος δὲ οὐδὲν ἄτοπον ἔπραξε.
Λουκ. 23,42 καὶ ἔλεγε τῷ Ἰησοῦ· μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς
ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
Λουκ. 23,43 καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν λέγω σοι, σήμερον
μετ᾿ ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ
Ιω. 19,35 Αυτό το μέγα και συμβολικόν γεγονός, εκείνος που
το είδε με τα ίδια του τα μάτια (δηλαδή ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής) το εβεβαίωσε
κατά τον πλέον επίσημον τρόπον και η μαρτυρίαν του αυτή είναι απολύτως αληθινή.
Και εκείνος γνωρίζει πολύ καλά ότι λέγει την αλήθειαν δια το θαυμαστόν αυτό
γεγονός, ώστε και σεις να πιστεύσετε.
Ιω. 19,36 Διότι έγιναν όλα αυτά, δια να εκπληρωθή η
προφητεία της Γραφής• Δεν θα συντριβή κανένα από τα οστά του.
Ιω. 19,37 Και πάλιν άλλη προφητεία της Γραφής λέγει• Θα
ιδούν εκείνον, τον οποίον ελόγχισαν.
Ιω. 19,35 καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν
ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε.
Ιω. 19,36 ἐγένετο γὰρ ταῦτα, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ, ὀστοῦν οὐ
συντριβήσεται αὐτοῦ.
Ιω. 19,37 καὶ πάλιν ἑτέρα γραφὴ λέγει· ὄψονται εἰς ὃν ἐξεκέντησαν.
 |
| Ο Άγιος Ληστής, Ο πρώτος Άγιος που πέρασε στον Παράδεισο |
~.~
ΕΜΒΟΛΙΜΑ
Τα κείμενα και το βίντεο που ακολουθούν, είναι μεταφορά δύο σχολίων του anonymous,στην ανάρτηση την οποία και αναδημοσίευσα.
" O Άγιος Ληστής του Γολγοθά απέκτησε τον πρώτο του ναΰδριο μόλις τον προηγούμενο μήνα! Μέχρι τότε, κανένας ναός σε ολόκληρο τον κόσμο δεν ήταν αφιερωμένος στον πρώτο άγιο της Ορθοδοξίας, παρά το ότι τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο Άγιος Ληστής του Γολγοθά, αποτελεί τον προστάτη άγιο της Διακονίας Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων και το ναΰδριό του βρίσκεται στην "αγκαλιά" της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Φιλοπτώχου Αδελφότητας "Η Οσία Ξένη", στην Θεσσαλονίκη.
Η πρώτη λειτουργία τελέστηκε ανήμερα του εορτασμού του Αγίου Ληστή του Γολγοθά, την 12η Οκτωβρίου 2013.
http://www.thestival.gr/society/item/137362-o-agios-listis-tou-golgotha-apektise-ton-proto-toy-naydrio-se-olo-ton-kosmo-sti-thessalonik "
__
"Η
«ψυχή» της Διακονίας Αποφυλάκισης Απόρων Κρατουμένων, ο αρχιμανδρίτης
πατέρας Γερβάσιος, στέκεται δίπλα στους φυλακισμένους όλου του κόσμου,
ανεξάρτητα από φύλο, φυλή ή θρήσκευμα. Είναι αυτός που διαπίστωσε ότι
κανένας ναός σε όλο τον κόσμο δεν ήταν αφιερωμένος στον πρώτο άγιο της
Ορθοδοξίας, στον Άγιο Ληστή του Γολγοθά, κι έβαλε στόχο την ανέγερση του
μικρού ιερού ναού στη μνήμη του, τον οποίο και πέτυχε. Έχει επίσης
καταφέρει να συγκεντρώσει τα χρήματα ώστε να μπορέσει να απελευθερώσει
πάνω από 15.000 κρατούμενους από τις φυλακές της Ελλάδας αλλά και
ολόκληρου του κόσμου, που δεν είχαν να πληρώσουν το χρηματικό τίμημα της
αποφυλάκισής τους. Είχε προταθεί για το Βραβείο Νόμπελ της ειρήνης ενώ
έχει επισκεφτεί και συνομιλήσει προσωπικά με πολλούς έγκλειστους ανάμεσα
στους οποίους, μέλη της «17 Νοέμβρη», έναν στρατηγό της 21ης Απριλίου,
αλλά και τον διαβόητο Κώστα Πάσσαρη:
https://www.youtube.com/watch?v=SShZfi-MPyc "
https://www.youtube.com/watch?v=SShZfi-MPyc "
_______________________
ο
-%CE%9F+%CE%B1%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%82+%CE%BF+%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82.jpg) |
| L'homme immobile - Ο ακίνητος ο άνθρωπος (Huile sur toile de lin 100x200) Ν.Λυγερός |
Όταν δεν βλέπεις τον Χρόνο
Ν. Λυγερός
Όταν δεν βλέπεις τον Χρόνο
κοιτάς μόνο τον καιρό,
όταν δεν ακούς την Ανθρωπότητα
μιλάς μόνο με τον κόσμο
όταν δεν μυρίζεις το γαλάζιο
βρωμούν τα χνώτα σου
όταν δεν πιάνεις το λευκό
πετάς τις πέτρες
κι όταν γεύεσαι την αλμύρα
αποφεύγεις το αλάτι
γι' αυτό όταν δεν είσαι άνθρωπος
παραμένεις κοινωνικός
κι όταν δεν έχεις ομάδα
ψάχνεις για παρέα
απλώς να ξέρεις
ότι δεν μας απασχολείς
και μας αφήνεις αδιάφορους
γιατί έχεις τη μάζα
της αδράνειας
ενώ αναζητούμε την ενέργεια
της δράσης για την πράξη
όπου δεν παίζεις
γιατί παράγει το έργο.
κοιτάς μόνο τον καιρό,
όταν δεν ακούς την Ανθρωπότητα
μιλάς μόνο με τον κόσμο
όταν δεν μυρίζεις το γαλάζιο
βρωμούν τα χνώτα σου
όταν δεν πιάνεις το λευκό
πετάς τις πέτρες
κι όταν γεύεσαι την αλμύρα
αποφεύγεις το αλάτι
γι' αυτό όταν δεν είσαι άνθρωπος
παραμένεις κοινωνικός
κι όταν δεν έχεις ομάδα
ψάχνεις για παρέα
απλώς να ξέρεις
ότι δεν μας απασχολείς
και μας αφήνεις αδιάφορους
γιατί έχεις τη μάζα
της αδράνειας
ενώ αναζητούμε την ενέργεια
της δράσης για την πράξη
όπου δεν παίζεις
γιατί παράγει το έργο.
ο
__________________________________________
2/11/2012
Ν. Λυγερός
Όταν κοιτούσαν τον άνθρωπο,
έβλεπαν το τέρας.
Η κοινωνία δεν τους είχε μάθει
ότι το τέρας της ήταν ο άνθρωπος.
Γι' αυτό ήθελαν να το εξοντώσουν.
Και μόνο όταν πέθανε,
ησύχασαν.
Η ανθρωπιά δεν απειλούσε πια
την κοινωνία.
έβλεπαν το τέρας.
Η κοινωνία δεν τους είχε μάθει
ότι το τέρας της ήταν ο άνθρωπος.
Γι' αυτό ήθελαν να το εξοντώσουν.
Και μόνο όταν πέθανε,
ησύχασαν.
Η ανθρωπιά δεν απειλούσε πια
την κοινωνία.
πηγή : N. LYGEROS PhD
21/10/2012
Αγάπη ενάντια στον Νόμο
Ν. Λυγερός
Αγάπη ενάντια στον Νόμο
αυτό είναι το μάθημα
της ατρόμητης Αντιγόνης
κι αν εσύ δεν κατάλαβες
ότι η αγάπη μου
δεν έχει ανάγκη
να περιμένει
την κοινωνία
για να υπάρξει
είναι απλώς
επειδή δεν διάβασες
το κείμενο του Σοφοκλή
κι αν μου πεις
ότι είναι το ίδιο
με τον Σωκράτη
θα συμφωνήσω
αλλά για άλλο λόγο
διότι είπαν
την ουσία
που αντιστέκεται
στην εξουσία
δίχως συμβιβασμούς
όπως είναι
και η αγάπη μου
για σένα.
__
________________________________________
από dkatsios
Μερικά λόγια - Ν. Λυγερός
Μερικά λόγια
είναι κάποτε αρκετά
για να καταλάβεις
ότι ο άλλος σε σκέφτεται
όχι μόνο επιφανειακά
αλλά με το βάθος της ψυχής
γι’ αυτό μη δίνεις σημασία
μόνο και μόνο στις λέξεις
αλλά στην ύπαρξή τους
διότι χωρίς σχέση
δεν θα είχαν γραφτεί
από τον άλλο σου εαυτό.
Γι’ αυτές τις λεπτομέρειες
ζούμε σαν άνθρωποι
και θυσιαζόμαστε ως τέρατα.
Πηγή: N. LYGEROS PhD
~*~
30/9/2012
Τα τεχνάσματα των φανατικών της λήθης
 |
Ν. Lygeros
- Τι θέλετε από εμάς;
- Τον ήλιο της δικαιοσύνης.
- Δεν υπάρχει.
- Μα γιατί;
- Δεν ανήκει στην πολιτική μας.
- Μα η ιστορία μας;
- Ποια ιστορία;
- Το παρελθόν μας!
- Υπάρχει μόνο το παρόν.
- Δώσαμε μάχες για να έχουμε ένα μέλλον...
- Οι ήττες εξασφαλίζουν μόνο το παρόν.
- Και οι θυσίες;
- Είστε θύματα της μνήμης!
- Η μνήμη δεν είναι η ανθρωπιά μας.
- Αυτό είναι το πρόβλημα. - Ποιο πρόβλημα;
- Εμείς θέλουμε μόνο άτομα.
- Δίχως παρελθόν, δίχως ιστορία, δίχως ανθρωπιά.
- Απολύτως.
- Δηλαδή δίχως μέλλον.
- Ακριβώς.
- Κι εμείς;
- Ποιοι εσείς;
- Εγώ που σας μιλώ.
- Δεν σας γνωρίζω.
- Δεν μ’ αναγνωρίζετε.
- Πώς να σας αναγνωρίσω αφού μόνο το παρόν υπάρχει.
- Ποιο είναι το αντικείμενο της έρευνάς σας;
- Η λήθη!
- Η λήθη; Δηλαδή;
- Η εξάπλωσή της.
- Ποιος είναι ο στόχος σας;
- Η ευτυχία.
- Δεν σας καταλαβαίνω.
- Η λήθη είναι ο μοναδικός τρόπος για να πετύχουμε τον στόχο μας.
- Η ευτυχία είναι αυτή που αγιάζει τη λήθη.
- Αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω.
- Άρα δεν υπάρχει τιμωρία μετά το έγκλημα.
- Όχι βέβαια. Αυτό μάς διδάσκει η ιστορία του παρόντος.
- Και το παρόν της ιστορίας.
____________________________________________________
28/9/2012
Συλλογική ασυνειδησία
Ν. Λυγερός
Βαδίζουμε στην άμμο
χωρίς να κοιτάζουμε τα ίχνη μας
που χάνονται μες στον άνεμο.
Κουβαλάμε μόνο τις επιθυμίες μας
και ξεχνάμε τα πάθη μας.
Αναζητώντας μια όαση επίπλαστη,
πέφτουμε στην παγίδα της πλάνης.
Κι έστω κι αν έχουμε ακόμα
τη γεύση της άμμου στο στόμα,
η γλώσσα μας δεν αποζητά
παρά τη φρεσκάδα της λήθης.
Διότι θέλουμε να προσπεράσουμε
όλη την οδύνη του παρελθόντος
για να ζήσουμε ξέγνοιαστα
σ’ έναν παράδεισο τεχνητό.
Μόνο που ο χρόνος δεν ξεχνά τίποτα
και το λευκό του πέρασμα πάνω απ’ τα κεφάλια μας
μάς θυμίζει τα δεινά των θυμάτων,
το μαρτύριο των επιζησάντων.
Τότε στο αποκορύφωμα της απελπισίας,
επιχειρούμε να κάνουμε tabula rasa
τη μνήμη του μέλλοντος
και διαπράττουμε τη γενοκτονία της ιστορίας.
Στην αρχή, όλα είναι τόσο απλά, τόσο εύκολα
που κανείς δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον πειρασμό.
Ξεχνάμε τις χειρονομίες του παρελθόντος,
μετά τις αναμνήσεις του χθες
και στο τέλος την ίδιά μας την ταυτότητα
και γινόμαστε με τη σειρά μας
οι βάρβαροι της μνήμης.
χωρίς να κοιτάζουμε τα ίχνη μας
που χάνονται μες στον άνεμο.
Κουβαλάμε μόνο τις επιθυμίες μας
και ξεχνάμε τα πάθη μας.
Αναζητώντας μια όαση επίπλαστη,
πέφτουμε στην παγίδα της πλάνης.
Κι έστω κι αν έχουμε ακόμα
τη γεύση της άμμου στο στόμα,
η γλώσσα μας δεν αποζητά
παρά τη φρεσκάδα της λήθης.
Διότι θέλουμε να προσπεράσουμε
όλη την οδύνη του παρελθόντος
για να ζήσουμε ξέγνοιαστα
σ’ έναν παράδεισο τεχνητό.
Μόνο που ο χρόνος δεν ξεχνά τίποτα
και το λευκό του πέρασμα πάνω απ’ τα κεφάλια μας
μάς θυμίζει τα δεινά των θυμάτων,
το μαρτύριο των επιζησάντων.
Τότε στο αποκορύφωμα της απελπισίας,
επιχειρούμε να κάνουμε tabula rasa
τη μνήμη του μέλλοντος
και διαπράττουμε τη γενοκτονία της ιστορίας.
Στην αρχή, όλα είναι τόσο απλά, τόσο εύκολα
που κανείς δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον πειρασμό.
Ξεχνάμε τις χειρονομίες του παρελθόντος,
μετά τις αναμνήσεις του χθες
και στο τέλος την ίδιά μας την ταυτότητα
και γινόμαστε με τη σειρά μας
οι βάρβαροι της μνήμης.
_________________________
22/9/2012
Ν. Λυγερός
Όταν πεθαίνουν τα θύματα και οι δίκαιοι
κανείς δεν προσέχει τις επιπτώσεις
ενώ με αυτόν τον τρόπο εξαφανίζονται
όλες οι ενδείξεις της γενοκτονίας
και μπορούν ν’ αθωωθούν οι θύτες
διότι δεν υπάρχει πια κατηγορία.
Όταν δεν λες τίποτα κι εσύ
ενώ βλέπεις την πραγματικότητα
και συνεχίζεις να έχεις τα όνειρά σου
τότε μη σε ξαφνιάσει αν μετά
πεθάνουν κι άλλοι άνθρωποι
από άλλο ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας
διότι απλώς δεν πήρες θέση.
______________κανείς δεν προσέχει τις επιπτώσεις
ενώ με αυτόν τον τρόπο εξαφανίζονται
όλες οι ενδείξεις της γενοκτονίας
και μπορούν ν’ αθωωθούν οι θύτες
διότι δεν υπάρχει πια κατηγορία.
Όταν δεν λες τίποτα κι εσύ
ενώ βλέπεις την πραγματικότητα
και συνεχίζεις να έχεις τα όνειρά σου
τότε μη σε ξαφνιάσει αν μετά
πεθάνουν κι άλλοι άνθρωποι
από άλλο ένα έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας
διότι απλώς δεν πήρες θέση.
1 σχόλιο:
CaRiNa23 Σεπτεμβρίου 2012 - 11:35 π.μ.
Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας γενοκτονίες έχουν τελεστεί.
Επειδή θα υπάρχει πάντα κάτι που θα διαφεύγει
θα υπάρχουν θύτες και θύματα
που δεν θα έχουν ονομαστεί
και αυτό που θα διαφεύγει
δεν είναι μόνο η απόδειξη
αλλά και η αναγνώριση
κάτι που είναι θέμα πρόθεσης
και πολιτικής βούλησης.
________________________
23/2/2012
Ν. Λυγερός
Σε
επιστολή της πρώτης Δεκεμβρίου 1818 με σφραγίδα της Φιλικής Εταιρείας
απευθυνόμενη στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη διαβάζουμε την εξής πρόταση: «Ο
καιρός, φίλε, μας αναγκάζει να ζητήσουμε τα δικαιώματά μας, και διά να
μη καταισχυνθώμεν από τα έθνη και μείνωμεν πάλιν ως οι βάτραχοι εις την
λάσπην, δεν πρέπει ν’ αφήσωμεν να περέλθη αυτός ο χρυσούς καιρός». Ο
Κολοκοτρώνης είχε μυηθεί στα μυστήρια της Φιλικής Εταιρείας από το 1817
και κατά συνέπεια είναι ένας συνειδητοποιημένος επαναστάτης ενάντια στον
τουρκικό ζυγό. Επιπλέον, ο σεβασμός του προς τον Αλέξανδρο Υψηλάντη
είναι ξεκάθαρος. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται και αυτή η ανάγνωση. Βέβαια,
μετά από 100 χρόνια δεν μπορούμε να μην δούμε μερικές αναλογίες δίχως
να πέσουμε στην παγίδα του αναχρονισμού. Υπήρχε το πρόβλημα. Υπήρχε όμως
και η τεχνογνωσία. Υπήρχε επιπλέον η αντίσταση. Θα μπορούσαν τότε οι
δικοί μας να είχαν το ηθικό τους πεσμένο, αλλά αυτό δεν είναι το
χαρακτηριστικό του. Αντιθέτως, μας δείχνουν με το έργο τους και με τη
δράση τους χειροπιαστά παραδείγματα ανθρώπινης επανάστασης εκεί που οι
εξωτερικοί παράγοντες και οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν έδωσαν δεκάρα για την
πατρίδα μας. Πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι θέμα
βούλησης και όχι κατάστασης. Αν δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα είναι άλλο
θέμα, αλλά τότε ας αφήσουμε τα μοιρολόγια. Αν θέλουμε όλοι μας να
μείνουμε, όπως λέει ο επιστολογράφος, βάτραχοι σε λάσπη, τότε δεν είναι
ανάγκη να φωνάζουμε, είναι ανούσιο και μάταιο. Αν θέλουμε να δράσουμε
τότε πρέπει να κάνουμε στρατηγικές κινήσεις που μας εξασφαλίζουν την
έξοδο από την τωρινή κατάσταση και προετοιμάζουν το μέλλον των δικών
μας. Μια από αυτές τις κινήσεις είναι και η διεκδίκηση της ΑΟΖ. Δεν
υπάρχει λόγος να μην εκμεταλλευτούμε τον ορυκτό πλούτο της θάλασσάς μας,
που τόσο μας χαρακτηρίζει ακόμα και στους άλλους λαούς. Είναι το
δικαίωμά μας και πρέπει να το ζητήσουμε, όπως λέει και η επιστολή.
Αλλιώς είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Υπάρχουν Έλληνες ικανοί και
αποτελεσματικοί που μπορούν να δράσουν στρατηγικά. Απλώς θα ήταν καλό
και οι πολιτικοί μας να τους αφήσουν να κάνουν το έργο τους και να τους
ενισχύσουν τουλάχιστον σε θέματα εθνικά, τα οποία είναι εκ φύσης
υπερκομματικά. Το ίδιο ισχύει και για τις γερμανικές αποζημιώσεις. Δεν
πρόκειται να ξεχάσουμε τα θύματά μας, τους δικούς μας που έπεσαν νεκροί
εξαιτίας του ναζιστικού καθεστώτος. Και το θέμα δεν είναι μόνο
οικονομικό, αλλά αξιοπρέπειας. Είμαστε ένας λαός της θάλασσας και της
μνήμης. Έχουμε ριζώσει στη χώρα του ηλίου και αγαπάμε τον τόπο μας διότι
οι δικοί μας τον έχουν πονέσει εδώ και αιώνες. Κανένας δικτάτορας των
Οθωμανών, των Νεό-Τουρκων, του κεμαλισμού και του ναζιστικού καθεστώτος
δεν κατάφερε να μας ξεριζώσει, αυτό πρέπει να ξέρουν οι νέες γενιές.
Διότι πάντα βρίσκεται μια Φιλική Εταιρεία με ανθρώπους σαν τον
Κολοκοτρώνη για να μην πεθάνει η Ελλάδα.
Προϊόν ψηφιακής επεξεργασίας της εικόνας σχεδίου του Ν. Λυγερού
__________________________
Προϊόν ψηφιακής επεξεργασίας της εικόνας σχεδίου του Ν. Λυγερού
____________________________
_______________
_______________
1/1/2012
αναδημοσίευση από Ludwig Wittgenstein
Μετάφραση
από τα Γαλλικά Σάνη Καπράγκου
από τα Γαλλικά Σάνη Καπράγκου
Συναισθανόμενος την ανωτερότητα της σημειολογίας έναντι της γραμματικής
σύνταξης, ο Ludwig Wittgenstein ήταν πάντοτε προσηλωμένος σε μια χρήση
της γλώσσας που δεν απομακρύνει τη σκέψη. Καθώς η γλώσσα είναι το
κύριο μέσο της σκέψης (για την ώρα τουλάχιστον), ο ομιλητής – προφορική
αναπαράσταση της σκέψης – οφείλει να είναι εξαιρετικά προσεκτικός κατά
την επιλογή των λόγων του, για να εκφράζει, και τούτο με τρόπο
μοναδικό, την ιδέα που επινόησε. Μία από τις μεθόδους που αναπτύχθηκαν
από τον Ludwig Wittgenstein, για να αναδείξει το πρόβλημα της
πολυσημίας, είναι η μελέτη των παιγνίων της γλώσσας. Αυτό του επέτρεψε
να προχωρήσει στην ουσία, χάρη σε μια σειρά από μονοσήμαντες φράσεις -
φορτισμένες με νόημα – που σχημάτιζαν ένα δομημένο σχήμα ισομορφικό με
μια νοητική εικόνα. Πράγματι, ο αναγνώστης του – εφόσον ο ίδιος έχει
ένα επαρκώς αφαιρετικό πνεύμα – συλλαμβάνει σφαιρικά το θέμα της
παρουσίασης δίχως να χάνεται σ' έναν λαβύρινθο από εσφαλμένες
ερμηνείες, που παράγουν ένα κείμενο μη ανακλαστικό.
Όπως το επεσήμανε ο Thomas Riepe (Wittgenstin's thinking), o Ludwig
Wttgenstein δεν επέλεξε να βελτιώσει το αδύνατο σημείο του (τα λάθη της
σύνταξης), μα να αναπτύξει το ισχυρότερο σημείο του (τη δύναμη της
σημειωτικής δια μέσου μιας σύναξης πρωτότυπης και καινοτόμας). Μία
επιλογή κρίσιμη για τη δημιουργία του έργου του. Νομίζουμε επί πλέον
ότι η επιλογή είναι γενική. Πράγματι, πρέπει να αφιερώνει κανείς τη
δημιουργικότητά του σε ό,τι ξέρει να κάνει καλύτερα.
Ας διεισδύσουμε τώρα στο πρόβλημα που ετέθη από τον Machteld Vos de Wael (Image-thinking), στο πλαίσιο μιας ειδικής προβληματικής γύρω από τη γλώσσα και την εικόνα στο έργο του Wittgenstein. Είναι, τρόπον τινά, σαφές πως δεν υπάρχει προφανής διάκριση μεταξύ αυτών των δύο απόψεων της σκέψης του. Το έργο του δείχνει, με τρόπο αποτελεσματικό, πως η σκέψη του οικοδομείται πάνω στον συνδυασμό και των δύο.
Είναι αληθές πως η γλώσσα μπορεί να φαίνεται, εκ πρώτης, σαν μια μονοδιάστατη μορφή της σκέψης, ενώ η εικόνα είναι πολυδιάστατη. Ωστόσο, ακόμη και αν η πρόταση τούτη είναι αλήθεια, δεν θα αποδείκνυε μια ιεραρχία στη σκέψη υπέρ της εικόνας. Πράγματι, στην ακραία περίπτωση των μαθηματικών είναι πολύ σύνηθες να προσεγγίζουμε προβλήματα δια των δύο αυτών οπτικών (γλώσσα: συνδυαστική και εικόνα: γεωμετρία). Ανάλογα με τη φύση του προβλήματος η μία από τις δύο αυτές επιλογές είναι πιο αποτελεσματική από την άλλη.
Η ακρίβεια της αρχικής πρότασης της προηγούμενης παραγράφου θα είχε αποδοθεί στην ακόλουθη σιωπηρή παραδοχή: την υπεροχή του χώρου ή της συγχρονικής άποψης. Όμως, γιατί να μην βλέπουμε πως η γλώσσα υποκρύπτει εντός της χρονικές διαστάσεις πολύ περισσότερες από αυτήν μιας εικόνας και, συνεπώς, είναι πλουσιότερη σε διαχρονικό επίπεδο. Ένα γνωστό φαινόμενο των δημιουργών δοκιμασιών, καθώς οι προφορικές δοκιμασίες προϋποθέτουν για να είναι επιλύσιμες μία κρυσταλλωμένη διάνοια, ενώ άλλες ευνοούν μια διάνοια ρευστή.
Επίσης, αν κανείς παρατηρήσει την εικόνα και τη γλώσσα στον γνωστικό χωροχρόνο, ο ρόλος τους είναι διπλός. Είναι, επί πλέον, αξιοσημείωτο πως η ιδέα τούτη εμπεριέχεται στη γλώσσα. Πράγματι, τουλάχιστον στη γαλλική και στην ελληνική για να εκφράσουμε τη λέξη ‘κατανοώ', μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τόσο τη λέξη ‘αντιλαμβάνομαι' όσο και τη λέξη ‘βλέπω'.
Είναι αληθές πως ο καθένας μας έχει όχι μόνο μία καθαρά νοητική λειτουργία, αλλά και έναν χαρακτήρα που επηρεάζει αναμφίβολα την επιλογή στρατηγικών επίλυσης. Εν τούτοις, είμαστε ακόμη πιο ισχυροί (brainpower), όταν είμαστε ικανοί – με μια συνειδητή διαδικασία σύνθεσης – να αξιοποιούμε σε πλήρη έκταση όλα τα εργαλεία που διαθέτει η σκέψη μας.
_____________________________________________________
Παρατήρηση:
Γράφει
ο Ν. Λυγερός: «…γιατί να μην βλέπουμε πως η γλώσσα υποκρύπτει εντός της
χρονικές διαστάσεις πολύ περισσότερες από αυτήν μιας εικόνας και,
συνεπώς, είναι πλουσιότερη σε διαχρονικό επίπεδο.»
Παραπάνω, για τον αναγνώστη του Wittgenstein,
λέει: «Πράγματι, ο αναγνώστης του – εφόσον ο ίδιος έχει ένα επαρκώς
αφαιρετικό πνεύμα – συλλαμβάνει σφαιρικά το θέμα της παρουσίασης δίχως
να χάνεται σ' έναν λαβύρινθο από εσφαλμένες ερμηνείες, που παράγουν ένα
κείμενο μη ανακλαστικό».
Αν φανταστούμε έναν θεατή εικόνων, με
ανάλογες του παραπάνω αναγνώστη ικανότητες, αλλά στο οπτικό πεδίο, τότε
και μία εικόνα δύναται να είναι, επιπλέον του συμβατικού, πλούσια σε
διαχρονικό επίπεδο.
________________________________________________________
Mona Lisa (λεπτομέρεια)
c1503-c1505, Oil on poplar panel, 53 x 77 cm,
Musee du Louvre (Paris, France)
Musee du Louvre (Paris, France)
________________________________________________________
Ας πάρουμε για παράδειγμα την εικόνα ενός ζωγραφικού πορτραίτου που
έγινε με την τεχνική της ελαιογραφίας, ας πούμε … γύρω στο 1500. Η ίδια
η τεχνική της ελαιογραφίας, όπως, τουλάχιστον, εφαρμοζόταν τότε,
ενέχει την πολλαπλή, όσο και πολύσημη (πολυμορφική) χρονική διάσταση (ο
Λεονάρντο, λένε πως δούλευε το «πρόσωπο» της Μόνα Λίζα όλη του τη
ζωή).Οφείλεις να περιμένεις και να μελετάς το χρόνο, προκειμένου να
περάσεις από το ένα layer της ελαιογραφίας, στο επόμενο. Κάθε layer δουλεύεται με διαφορετικά βερνίκια (mediums)
που η συμπεριφορά του κάθε βερνικιού έχει να κάνει τόσο με το φως όσο
και με το χρόνο. Ένας πίνακας ζωγραφικής δουλεμένος με λάδια, σταματά να
είναι "ζωντανός" - "στεγνώνει εντελώς" που λένε, παύει, δηλαδή να
"μεταμορφώνεται" - μετά από 500 με 600 χρόνια. Η τεχνική της
ελαιογραφίας είναι δομημένη πάνω στο χρόνο και πάνω στη γνώση της
ιδιαίτερης δομής του χρόνου, όσον αφορά τις επιμέρους εκφραστικές
δυνατότητές της. Αν επομένως η γλώσσα (που είναι ένα από τα
πεδία/καθρέφτες που αναπτύσσεται η σκέψη) υποκρύπτει εντός της χρονικές
διαστάσεις, τότε και μια εικόνα (που δύναται να είναι επίσης μια
γλώσσα/πεδίο/καθρέφτης που αναπτύσσεται η σκέψη, η επιπλέον εικαστική)
δύναται να υποκρύπτει επιπλέον άπειρες χρονικές διαστάσεις και να αφορά,
τουλάχιστον εξ ίσου, όσο και η γλώσσα, το διαχρονικό επίπεδο.
Ωστόσο...βλέποντας και ένα "σκέτο" πρόσωπο (μη ζωγραφισμένο), ή και ένα φύλλο δάφνης, ενδεχεται να βλέπεις μέσα του μια συμπαντική διαδικασία που ξεκινά χρονικά, τουλάχιστον από τη "μεγάλη έκρηξη" και εκτείνεται στο μέλλον...Μπορείς κάλλιστα να το εκφράσεις αυτό, είτε "σκαρώνοντας" μια εικόνα, είτε "σκαρώνοντας" ένα ποίημα...
Ωστόσο...βλέποντας και ένα "σκέτο" πρόσωπο (μη ζωγραφισμένο), ή και ένα φύλλο δάφνης, ενδεχεται να βλέπεις μέσα του μια συμπαντική διαδικασία που ξεκινά χρονικά, τουλάχιστον από τη "μεγάλη έκρηξη" και εκτείνεται στο μέλλον...Μπορείς κάλλιστα να το εκφράσεις αυτό, είτε "σκαρώνοντας" μια εικόνα, είτε "σκαρώνοντας" ένα ποίημα...
___________________________________
28/12/2011
The Largest Black Holes in the Universe
Η έννοια της μαύρης οπής
Ν. Λυγερός
Πολλοί επιστημολόγοι αρχίζουν την ιστορική τους εισαγωγή παρουσιάζοντας σαν πρώτη σημαντική ιδέα, τη γέννηση αυτής της αφηρημένης σύλληψης, τη μαύρη οπή, (αφηρημένη με την έννοια που δεν έχει ακόμα αποδειχθεί πειραματικά) αυτής του LAPLACE . Βέβαια αυτή η ιδέα, διαφοροποίησε τον σκεπτόμενό της από τη διανοητική του εποχή, όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε τη σχεδόν δικτατορική υπεροχή της κυματικής θεωρίας του φωτός μέσα στην οποία γεννήθηκε. Έτσι, αυτή η επαναστατική σπίθα θα είχε εντελώς καταβροχθιστεί από τη σκοτεινή ύπαρξη αυτής της θεωρίας, άμα κάποια ιδιοφυΐα με τη βοήθεια των πειραμάτων της σκέψης της δεν την είχε αποσύρει από τη λήθη και δεν είχε κατορθώσει να της δώσει τη λάμψη ικανή να ακτινοβολεί τον σκεπτόμενο κόσμο. Η ιδιοφυΐα αυτή λεγόταν: EINSTEIN !
Εν τούτοις, αυτή η έκθεση θα ήταν περιττολογία, αν δεν είχε την θέση της η επιστημονική αυστηρότης και ακρίβεια. Με τον 20 ο αιώνα πολλά και διάφορα προβλήματα άρχισαν να αντιστέκονται στην κλασική μηχανική και έτσι την έβαλαν σε κρισιμότητα. Στη συνέχεια επαληθεύτηκε πως αυτά θα της ήταν θανάσιμα. Στην επιστήμη δε, η καταστροφή είναι μόνο η πρώτη φάση της δημιουργίας και έτσι από τα ερείπια της κλασικής μηχανικής γεννήθηκαν οι δύο μεγαλειώδεις θεωρίες του 20 ου αιώνα: Η θεωρία της σχετικότητας και η κβαντική θεωρία. Και στις δύο η συνεισφορά του EINSTEIN θα είναι σημαντική όχι μόνο στο επιστημονικό επίπεδο, αλλά και στο φιλοσοφικό χωρίς όμως με ομοιώδη τρόπο. Η ανακάλυψη της διπλής άποψης των στοιχείων που αποτελούν την ύλη και το φως, δηλαδή η σύλληψη του κυματοσωματιδίου, οδήγησε στην εφεύρεση πολλών εννοιών στο πεδίο της γνώσης. Αναμέσα σε αυτές η καινούργια προσέγγιση αυτού του μυθώδους κβάντουμ: το φωτόνιο.
Η θεωρία της γενικής σχετικότητας κατεργαζόμενη από τον EINSTEIN μάς προσφέρει μια πιο πλήρη οπτασία του σύμπαντός μας δίνοντάς του τέσσερις διαστάσεις. Έτσι εμφανίστηκε η έννοια του χώρο-χρόνου και μετά μία από τις πιο αξιόλογες ιδιότητές του, η παραμόρφωσή του από την ύπαρξη μάζας του. Αυτή η ιδιότης παραμορφώσεως είναι αρχέγονος, τω όντι, διότι η βαρύτητα δεν εμφανίζεται πια σαν μια δράση σε απόσταση, αλλά σαν μια γεωμετρική ιδιότης. Έτσι γίνεται ευκολότερο να την ερμηνεύσουμε. Οι γεωδαισίες αυτού του χωρο-χρόνου δεν είναι ευθείες, όπως σε ένα ευκλείδιο σύστημα, αλλά καμπύλες. Και το φως ομοίως με την ύλη ακολουθεί αυτές τις καμπύλες. Κατανοούμε τώρα πώς η βαρύτητα μπορεί να δρα στα φωτόνια. Η τοπική κύρτωση είναι σημαντική στην εξέλιξη των σωματιδίων που βρίσκονται στον γειτονικό της χωρο-χρόνο. Η έλξις ενός αστεριού μπορεί τότε να ερμηνευτεί σαν μία κοιλότητα στον χωρο-χρόνο, όθεν αυτή η κοιλότητα θα εξαρτηθεί από δύο παραμέτρους, τη μάζα και την ακτίνα του αστέρος. Με αυτόν τον τρόπο όσο οι παράμετροι θα είναι μεγάλες, τόσο η τοπική κύρτωση θα είναι μεγάλη και τότε τόσο μεγαλύτερη θα είναι η δράση του στον γειτονικό του χωρο-χρόνο. Συνεχίζοντας αυτή τη σκέψη, ας φανταστούμε π.χ. μία κοιλότητα όλο και πιο βαθεία, ώσπου το βάθος της να γίνει άπειρο, θα έχουμε συλλάβει με τη σκέψη την έννοια της μαύρης οπής.
28 σχόλια:
- Πολύ ευχάριστα παρακολούθησα τις σκέψεις (στο βαθμό και τον τρόπο με τον οποίο ανάγνωσα/ερμήνευσα).ΑπάντησηΔιαγραφή
θα προσπαθήσω να εκφράσω κι εγώ κάποιες σκέψεις ,ερωτήματα.
Το άπειρο.., η πιο άτακτη..:) α-διασταση.
Είναι όμως το άπειρο διάσταση ;
Αν μέσα στο πλαίσιο των ελεύθερων λογικών σκέψεων και συσχετισμών, πούμε ότι δεν είναι διάσταση τότε αυτή η υπόθεση επιτρέπει το α-περι-όριστο της έννοιας.
Κατά συνέπεια αυτό που προς το "παρόν" ονομάζουμε άπειρο είναι το αδιανόητο σύνολο ή μερός συνόλου...,εάν- σε μια συμπληρωματική υπόθεση- το άπειρο είναι υποσύνολο μιας αδιανόητης διάστασης
ε,τότε δεν θα μπορεί να αναπαρασταθεί...
Εάν το θεωρήσουμε ως διάσταση - σε μια προσπάθεια να συνεχίσω τις σκέψεις σας -τότε εντάσσοντάς το σε μια από τις δεδομένες διαστάσεις,μπορούμε να αυθαιρετήσουμε υποθέτοντας τα εξής :
το παρόν,το οποίο αποκτά σημασία στην συμβατικη οριοθέτηση του χρόνου - εάν το προεκτείνουμε το εντάσσουμε στην έννοια του απείρου-ή εντάσσουμε το άπειρο μέσα στο παρόν- οπότε απλά τον ενοποιούμε με τον παρελθόν και το μέλλον...
δηλ συνθέτουμε την έννοια του απείρου αφαιρώντας την συμβατική έννοια του παρόντος
οπότε δεν υπάρχει παρόν...
Εάν όμως δεν του αποδόσουμε ούτε διάσταση ούτε μη-διάσταση,τότε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ώς νόημα...
Πρόκειται ίσως,για μια υπέρβαση μέσα στα όρια της υπάρξης και της αντίληψης.
Εάν το άπειρο δεν είναι ένα ελλειπτικό σχήμα άλλα είναι ιδέα, τότε θα μπορούσε να είναι και το χαϊντεγκεριανό Είναι,καθώς και να σχετίζεται με την έννοια του ολόκληρου...
Εάν όμως είναι υποσύνολο ενός όλου τοτε δεν θα είναι άπειρο...
ωχ!
Ευχαριστώ πολύ για τη παρουσία στο δικό μου και παραχώρηση του δικού σας χωρο-χρόνου ...- πλησιάζοντας τα όρια της νέας χρονιάς
"χρόνε ά-χρονε φυγε τώρα πάει η δική σου η α-χρονιά α ..."
:)
Υ.Γ
". Συνήθως την αθανασία την διανοούμαστε σε σχέση με το άπειρο του χρόνου, ως προς το μεγάλωμά του και μόνο προς τα εμπρός, προς το μέλλον. Σπανίως σκεφτόμαστε την αθανασία προς τα πίσω. Φανταζόμαστε να ήμασταν αθάνατοι κυρίως προς το μέλλον. Μπορούμε όμως, ομοίως, να φανταζόμαστε να ήμασταν αθάνατοι και προς το παρελθόν (εξ άλλου μια αθανασία κολοβή τι να την κάνεις;)."
Αυτή τη "διασκεδαστική" σκέψη θα τη συμπληρώσω με την ακριβώς επόμενη ανάρτηση ενός video.
:) - Πολύ ενδιαφέρουσα η τοποθέτησή σας και θα συμφωνήσω σε αρκετά σημεία της.ΑπάντησηΔιαγραφή
Με δεδομένο αυτό που είπατε :
"Το παράδοξο, επομένως, είναι το απόλυτο όλο, δεν είναι το άπειρο."
οδηγούμε να υποθέσω τα εξής:
- Εάν θεωρήσουμε παράδοξο την έννοια του όλου τότε αντιφάσκουμε ως προς το πεπερασμένο σύν-ολα και κατά συνέπεια αποδεχόμαστε την έννοια του απείρου ως διαμορφωτή της πραγματικότητας.
- Εάν θεωρήσουμε ως παράδοξο την έννοια του απείρου τότε είναι δυνατό να αποκτήσει νόημα και το υπερ-σύνολο το οποίο συστίνεται από συν-ολα.
Έχουμε δεχτεί ότι υπάρχουν περισσότερες της μιας μαύρες οπές ,μάλιστα το video που παρέθεσα στο κείμενο του κ.Λυγερού ,κάνει αναφορά για τη μεγαλύτερη μαύρη οπή που έχει μέχρι στιγμής παρατηρηθεί.
Αυτό διευκολύνει τη σκέψη ότι εάν κάποια στιγμή μία οπή απορροφήσει μια άλλη,δηλαδή η οπή που προηγούμενα έτεινε στο άπειρο, γίνει σημείο μιας άλλης οπής που τείνει στο άπειρο, μας επιτρέπει να πούμε ότι αυτό που έτεινε στο άπειρο έγινε πεπερασμένο μέσα στη άπειρη μη-διάσταση.
Συμπερασματικά στη υποθετική θέση..,
η σύσταση του μη -συν-ολου συντίθεται από επιμέρους "όλο" ... ,δηλ καταλείγουμε στο ίδιο συμπέρασμα εσείς αποδεχόμενοι ως ορθή την έννοια του όλου και εγώ την έννοια του απείρου...
Κατά συνέπεια τίποτα δεν είναι αδιανόητο εάν δεν αποδειχθεί ότι είναι :)
Θα συμπληρώσω τη σκέψη μου στο παρόν σχόλιο με το ερώτημα:
Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι δεν υφίσταται η έννοια του απείρου ή υφίσταται σ' ένα προσωρινό (χωροχρονικό) στάδιο ,το οποίο στη συνέχεια καταστρέφεται/διακόπτεται και γίνεται το "όλο"; - αυτά βέβαια μέσα στα όρια της προς το παρόν ανθρώπινης αντίληψης. - Δυο σκέψεις θα ήθελα να εκφράσω με αφορμή τις δικές σας που προηγήθηκαν.ΑπάντησηΔιαγραφή
- Εάν η έννοια "όλον" είναι αντιθετική της έννοιας του απείρου τότε το ένα αποκλείει το άλλο ,αλλά ταυτόχρονα σημαίνει ότι και το ένα οριοθετεί την έννοια του άλλου,
δηλ είναι αλληλοεξαρτόμενες έννοιες και κατά συνέπεια είναι ή και οι δύο λογικές ή και οι δύο παράλογες ή και οι δύο παράδοξες...
- Αυτό που η λογική αντιλαμβάνεται είναι (ως ένα βαθμό)αυτό που διαμόρφωσε τη σημερινή πραγματικότητα.
Οι άνθρωποι στέκουν σκιές σ αυτό που μόνιμα θα διαφέυγει,θραύσματα ενός Όλου που προηγήθηκε και λειτουργώντας με την λογική ,καταλήγουν να αποδέχονται μόνο την οριοθετημένη απειρία τους ,ως εγωκεντρικά άτομα αποκομένα από το συνολο της ανθρωπότητας και στοιχεία μιας ομοιογένειας στη σκέψη και συπεριφορά με αποτέλσμα η βούλησή τους να ταυτίζεται με την βούληση της εκάστοτε εξουσίας.
Η βούληση λοιπόν-καθώς και η ελευθερία βούλησης- μ'αυτά τα δεδομένα ειναι μια αυταπάτη.
"Εξ άλλου και το «ίδιο» θα επιδέχεται πάντα περεταίρω διαλεκτική διεύρυνση/διερεύνηση."
Ως προς την τελευταία σας παράγραφο θα συμφωνήσω τόσο στους προβληματισμούς όσο και στις θέσεις.
Σχολιάζοντας ... όταν η λογική ως διακικασία και η κοινή λογική ,θέτει τα όρια του "ίδιου",τότε ειναι πιθανότερο να ανταποκρίνεται σε ένα κοινά αποδεκτό σχήμα,το οποίο επί της ουσίας είναι"διαφορετικό" και στη σημερινή πραγματικότητα είναι το ισχύον.
Ευχαριστώ για την παρουσία σας στο ιστολόγιό μου και τον ευχάριστο και χρήσιμο(για μένα)διάλογο. - "Ερμηνεύω τη φράση σας ως εξής : Αυτό που η κοινή λογική (αυτή που αποτελεί,από τη βάση ως την κορφή της ,την πυραμίδα της εξουσίας/κοινωνίας) αντιλαμβάνεται ως λογική,είναι (ως ένα βαθμό) αυτό που διαμόρφωσε (και διαμορφώνει) την (όποια) σημερινή πραγματικότητα.".....ΑπάντησηΔιαγραφή
Όταν συνέταξα το κείμενο είχα γράψει " κοινή λογική" αλλά ο δαίμων του πληκτρολογίου το αφαίρεσε ... :)
Με εντυπωσιάζει η ερμηνεία της φράσης μου, η ανάλυση και προεκτάσεις που αποδώσατε!
Δεν θα πω συμφωνώ, αλλά ως προς το συγκεκριμένο θέμα, έχετε αντιληφθεί τον τρόπο σκέψης μου.
Οι σημασίες των λέξεων ακόμη και στη κατά σύμβαση /κοινωνική επικοινωνία, είναι δυνατόν να διαφοροποιούνται μέσα στα όρια της φόρτισής τους με την υποκειμενική αλήθεια η οποία αντλείται από το ασυνείδητο.
Οι λέξεις ως κοινωνική συμβαση, φορτισμένες με σημασίες από μια υποθετικά κοινή εμπειρία διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις, οι οποίες όμως εξ αιτίας του ότι σημασιοδοτούνται υποκειμενικά, δεν θα αποδίδεται κοινή σημασία και νόημα,κάτι που οδηγεί σε έναν μη- διάλογο ,του οποίου βασική προϋπόθεση προκειμένου να αναπτυχθεί είναι να γίνει αποκωδικοποίηση των εννοιών.Κάτι σπάνιο.
Γι αυτό και στην εξέλιξη ενός διαλόγου,η επικοινωνία θα χαρακτηρίζεται από ένα όλον ασυνέχειας δια της ελλειπτικής σχέσης της υποκειμενικής πραγματικότητας των μερών που μετέχουν σ' αυτόν. Η αμφισημία/πολυσημία λέξεων και νοημάτων θα αποτελεί μια διαχωριστική μπάρα όπου ο λόγος των υποκειμένων θα είναι πάντα ελλειπτικός .Θα υπάρχει πάντα ένα νόημα που θα διαφεύγει και θα οδηγεί στο επαπειρο "κυνήγι" μια ολότητας χαμένης.
Η σκιά αντιύλη μιας χαμένης ύλης.
Οι σκιές είναι εικόνες ακόμη κι αν συνθέτονται από γράμματα.Ανήκουν στον λόγο του υποκειμένου ο οποίος δεν περιορίζεται σε λέξεις,κείμενα ,βιβλία αλλά και σε εικόνες ήχους ,παραστάσεις,κινήσεις είτε στην ψηφιακή είτε σε οποιαδήποτε άλλη μορφή επικοινωνίας.
"Ποιητικά κατοικεί ο άνθρωπος... ", προηγείται της ποίησης ή το αντίστροφο;
Υ.Γ
Η καθυστέρηση απάντησής μου οφείλεται σε αντικειμενικές δυσκολίες. - Ως προς το πρωτο σχολιό σας...ΑπάντησηΔιαγραφή
- Η κατανόηση/αφ-ομοίωση των σκέψεων του συνομιλητή προϋποθέτει μια αμοιβαία διάθεση επικοινωνίας.
- Ο βαθμός διεισδυτικότητας στο αχανές του ανθρώπινου νου συνυφένεται με την αναλυτική και συνθετική ικανότητα.
Με αφορμή τα παραπάνω,
η ιδιοποίηση του αλλότριου λόγου,η ενσυναίσθηση είναι αποκλειστικά νοητική διεργασία; - Στην κατάληξη της τελευταίας παραγράφου του δεύτερου σχολίου σαςΑπάντησηΔιαγραφή
γράφετε : " ..που αυτό αποτελεί τουλάχιστον ένα ίχνος, μια σκιά διαλόγου.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο είχα γράψει στο (1) "....Κάτι σπάνιο."
(Να σημειώσω ότι σ αυτό το
σημείο διαπιστώνω μια σύγκλιση ως προς το εξ-αιρετικό /απίθανο.Ενδιαφέρον...)
Αυτό βέβαια που απουσιάζει και από τις δύο περιπτώσεις είναι η συνείδηση ότι μετέχουμε σε έναν μη-διάλογο
δηλ η α-συνειδητη σχέση /επικοινωνία των υποκειμένων,καθότι λειτουργούμε ως προσομοιωτές του έτερου. - Στο πέμπτο σχολιό σας λέτε:ΑπάντησηΔιαγραφή
"...Το να πούμε πως η ποίηση προηγείται του ανθρώπου, είναι α-ληθής ποιητική φράση όταν συνειδητοποιούμε πότε και γιατί τη λέμε, μέσα στα πλαίσια της μαγικής εκφοράς του ποιητικού λόγου μας, του διαρκώς στροβιλιζόμενου μέσα στο διαρκές ασυνείδητο."
Αυτή η "μαγική εκφορά" του ποιητικού λόγου μας, πως αναδύεται, από τι συνιστάται; - Μελωδικός ο λόγος σας,ιδιαίτερα σ'αυτό το σχόλιο,μια "νότα" ποίησης...ΑπάντησηΔιαγραφή
Μέσα σ αυτό το πνεύμα παραθέτω κάποιους στίχους Ελύτη...
"Α τί να 'σαι πού σε λεν "ψυχή" αλλά πού μήτε αέρας
Έσωσε ύλη να σου δώσει μήτε χνούδι ποτέ
Στό πέρασμα να σου αποσπάσει
Τί βάλσαμο ή τί δηλητήριο χύνεις έτσι πού
Σέ καιρούς παλιούς ή ευγενική Διοτίμα
Νοερά τραγουδώντας έφτασε να μεταβάλει
Το νου του ανθρώπου και τον ρου
στης Σουαβίας τα ϋδατα*
"Ωστε κείνοι πού αγαπιούνται να 'ναι κι εδώ κι εκεί
Των δύο αστέρων και του ενός μονάχα πεπρωμένου.."
από Τα ελέγεια της οξώπετρας"Έρως και Ψυχή"
Ευχαριστώ
____________________________________
