Η εκπομπή " Ανιχνεύσεις" την Τρίτη 5 Ιουλίου του 2011 φιλοξένησε συνέντευξη του Αλαίν Μπαντιού στους Γ. Βέλτσο, Δ. Βεργέτη & Σ. Μιχαήλ, σε σκηνοθεσία Γ. Κεραμιδιώτη και συζήτηση στο studio για τις φιλοσοφικές του θέσεις για την κρίση με προσκεκλημένους τον Δημήτρη Βεργέτη, τον Αλέξανδρο Κιουπκιολή και τον Άρη Στυλιανού.
Δείτε παρακάτω ΟΛΗ την εκπομπή:
Μπαντιού
(απόσπασμα από το 2ο μέρος της συνέντευξης )
[...] μπορούμε να περιγράψουμε την κρίση σε επίπεδο οικονομικό,πολιτικό,υποκειμενικό,φιλοσοφικό,αλλά μπορούμε επίσης να την περιγράψουμε ως τη στιγμή που αυτό που την παρασύρει στη διαδοχή αντιεκιμένων είναι το κενό που στηρίζει αυτή τη διαδικασία.Μου προκελεί μεγάλη έκπληξη αυτη η εικόνα χιλιάδων εκατομμυρίων δολαρίων και ευρώ να βουλιάζουν σε μια τρύπα. Έχουμε λοιπόν να κάνουμε όχι με το διάνοιγμα στο άπειρο,αλλά με την τρύπα προς το μηδέν,προς το τίποτα,προς αφάνιση.Διότι ας μη ξαχνάμε ότι αυτές οι εκατοντάδες εκατομμύρια δολλάρια,που συνιστούν παρ'όλα ταύτα αντάλλαγμα αξίας,πολύ απλά θα εξαφανιστούν,θα γίνουν καπνός.Πρόκειται για μια γιγαντιαία κατανάλωση που αποκαλύπτει τη μηδαμινότητα της επιθυμίας που στηρίζει αυτή την υπόθεση. Υπό αυτή την έννοια έχουμε να κάνουμε με μια κρίση που,που όλος ο κόσμος διαισθάνεται,θα έχει φοβερές συνέπειες στους ανθρώπους,(άρχισε ήδη και στην Ελλάδα-αυτό είναι βέβαιο).Αλλά πρόκειται και για μια κρίση της οποίας οι πρωταγωνιστές δεν είναι παρά μια χούφτα άνθρωποι.Όπως όλοι διαισθάνονται,εκτός από πολιτική και οικονομική,αυτή η κρίση είναι ένα είδος μεταφυσικής κρίσης,διότι το ίδιο το σύμπαν της υποκειμενικότητας βρίσκεται σε κρίση.Και μετ αυτή την έννοια,τώρα αποκαλύπτεται ότι το σύστημα των επιθυμιών βάσει του οποίου όλα αυτά οικοδομήθηκαν και του οποίου οι άνθρωποι ήταν αιχμάλωτοι,τους οδηγεί σ'ένα χάσμα,μια τρύπα,έναν όλεθρο.Μπορεί τα δολάρια να εξαφανίζονται κατά χιλιάδες σ΄ένα πηγάδι χωρίς πάτο,όμως η επιθυμούσα υποκειμενικότα βλέπει κατάματα την μηδαμινότητά της.
Μπαντιού
(απόσπασμα από το 3ο μέρος της συνέντευξης )
"Κατ'αρχάς πιστεύω ότι η πολιτική δεν έχει κανένα νόημα,παρά μόνον σχετίζεται με το άπειρο.Και η σχέση με το άπειρο στο χώρο της πολιτικής δεν μπορεί να συγχέεται με το κράτος.Αυτό είναι πολύ σημαντικό.Εγώ παραμένω ως προς αυτό το σημείο κομμουνιστής και μαρξιστής.Το ιδεώδες της πολιτικής είναι η συλλογικότητα να ασχολείται με τον εαυτό της και να λύνει η ίδια κατά τρόπο εμμενή τα προβλήματά της.Και άρα κατ'ανάγκη,να μην υφίσταται μια υπερβατική αρχή,μια αποκομμένη γραφειοκρατία που να ασχολείται με τα προβλήματα αυτά.Συνεπώς,πολιτική σημαίνει να προσεγγίζει κανείς τη δυνατότητα του κομμουνισμού με την ετυμολογική έννοια του όρου,δηλαδή την επίλυση των συλλογκών ζητημάτων από την ίδια τη συλλογικότητα με εμμενείς διαδικασίες.
- ..κατά τρόπο άμμεσο.
- Ακριβώς.Η άμεση δημοκρατία ή η συνεταιρικότητα.Τα συνώνυμα είναι πολλά.
Και αυτήν την εμπειρία ως πραγματική διαδικασία είναι που πρέπει να αποκαλούμε πολιτική.Και έτσι αγγίζουμε το άπειρο,διότι όπως πολύ καλά γνωρίζουμε,αυτή η ιδέα είναι το άπειρο κοίτασμα δυνατοτήτων,δυνατοτήτων παρέμβασης και πρακτικής δράσης,και όχι ένα καθεστώς πραγμάτων.Είναι ένα γίγνεσθαι,μια διαδικασία.Και άρα αυτή η ιδέα της σχέσης της συλλογικότητας με τον ίδιο της τον εαυτό ως άπειρη δυνατότητα είναι που σηματοδοτεί την αληθινή πολιτική."
Δημήτρις Βεργέτης
...για τον νεοφιλελευθερισμό η πολιτική είναι μια παρασιτική διαμεσολάβηση,δεν είναι ένας ρυθμιστκός μηχανισμός των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων,αλλά αντίθετα είναι μια απορρυθμιστική δύναμη άδράνειας,η οποία πρέπει να εξαλειφθεί.Ο Φορστ το έλεγε πολύ πρόσφατα σε μια συνέντευξή του : η πολιτική πρέπει να διαγραφεί από τον πολιτικό κόσμο, εάν ο κόσμος βρίσκεται σε κρίση αυτό οφείλεται στην υπαρξη της πολιτικής ως πολιτικής.Οι ίδιες δηλ οι αγορές κυοφορούν σύμφωνα με το δόγμα του φιλελευθερισμού,τις βέλτιστες οικονομικές λύσεις.Άρα λοιπόν σημερα βρισκόμαστε μπροστά σ ενα φαινόμενο χαρακτηριστικό.Εξαφάνιση ακόμα και των πολιτικών κομμάτων της δεξιάς.Δεν υπάρχουν πλέον δεξιοί πολιτικοί ,για τον απλούστατο λόγο ότι έχουν αντικατασταθεί από τους τεχνοκράτες και από τους ειδήμονες οι οποίοι αποφασίζουνε.Η περίπτωση της Τρόικας αποικονίζει με τον πλεον υποδειγματικό και αποκαλυπτικό τρόπο αυτό το φαινόμενο.
Η πολιτική στον δυτικό κόσμο εξαφανίζεται' εξαφανίζεται για όλους αυτούς τους λόγους που είπα,και για μια σειρά άλλων λόγων ,και γι αυτό η αριστερά καλείται να επανεπινοήσει την πολιτική διάσταση πέρα από αυτή της την νεκροφιλική ώσμωση με τον ηρωισμό του παρελθόντος και τις ταριχευμένες μνήμες της.
_________________________________
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου