Άντε πάλι με την ανωνυμία!

Στο σήριαλ που παίζεται δυό χρόνια τώρα για το κατά πόσο θα γίνει άρση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο για περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμισης κτλ και που συχνά πυκνά παίρνει τη μορφή μιας φημολογίας για επικείμενη νομοθετική ρύθμιση, ήρθε να προστεθεί σήμερα κι η γνωμοδότηση του απερχόμενου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Σανιδά.
Από τις εφημερίδες:
Καθημερινή:
Οι ανώνυμοι μπλόγκερ θα αποκαλύπτονται
Το απόρρητο των επικοινωνιών δεν καλύπτει το Διαδίκτυο
Εθνος:
Σπάει το απόρρητο των επικοινωνιών στο Ιντερνετ
Βήμα:
Αίρεται το απόρρητο επιστολών για τους bloggers
Ελευθεροτυπία:
«Σπάει» το απόρρητο του Ιντερνετ κτλ...
Ήδη υπήρξαν αντιδράσεις από τα κόμματα της αριστεράς:

• ΚΚΕ
• ΣΥΝ

Δεν βρήκα κάποιες σχετικές ανακοινώσεις από τα δύο μεγάλα κόμματα και γι αυτό υποθέτω ότι δεν υπάρχουν.
Η άποψη του e-lawyer είναι ότι η γνωμοδότηση Σανιδά δεν είναι δεσμευτική και δεν αποτελεί οδηγία προς τους άλλους δικαστικούς.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο αν πρόκειται για κάτι δεσμευτικό. Μπορεί ο δικαστικός να μην δεσμεύεται να την εφαρμόσει αλλά μπορεί απλά να την εφαρμόσει γιατί την αποδέχεται. Κι έτσι τι έχουμε; Εκεί που μέχρι τώρα δεν περνούσε ένας νόμος, ξαφνικά μια γνωμοδότηση μας λέει ότι δεν χρειάζεται νέος νόμος αλλά μπορεί με βάση τον ισχύοντα να γίνει άρση του απορρήτου. Δηλαδή τι πιο προκλητικό;
Εννοείται πως δεν είμαι δικηγόρος και συνεπώς η σκέψη μου μπορεί να έχει σοβαρά νομικά κενά. Είμαι όμως πολίτης κι ως πολίτης εισπράτω κάτι αρνητικό: Μπορεί η γνωμοδότηση Σανιδά  να είναι μια άποψη, μπορεί να μην ισχύει, μπορεί, μπορεί, μπορεί. Αλλά διαμορφώνει ένα κλίμα. Και μάλιστα ένα κλίμα που έχει το ύφος  ”και το μ… χτενίζεται” γιατί αυτή τη στιγμή που μιλάμε, σε μια άλλη χώρα (= Ιράν) το λαό της οποίας υποκριτικά στηρίζει η Δύση, άρα κι εμείς, η κάθε ελευθερία χτυπιέται κι η όποια κάλυψη προσέφερε η δύσκολη ανωνυμία του διαδικτύου έχει πάει περίπατο.  Κι εκεί δεν παίζεται απλά η τιμή κι η υπόληψη ενός ‘θιγόμενου’ αλλά η ζωή ενός κοινωνικά φυλακισμένου.
Και πες ότι είμαστε αναίσθητοι απέναντι στην δυστυχία των άλλων (λες και δεν μπορεί να γίνει δική μας αύριο). Είναι πράγματι αυτό ένα θέμα που να αξίζει τέτοιας επιμονής; Κι αν είναι γιατί; Τι ακριβώς διακυβεύεται εδώ; Δεν μπορώ παρά να δω την υπόθεση ότι όλα γίνονται για την  προστασία των συκοφαντούμενων παρά ως προσχηματική.  Και νομίζω πως το πραγματικό διακύβευμα είναι η  απώλεια του ελέγχου της ενημέρωσης. Το γεγονός ότι στο νέο αυτό τοπίο του ίντερνετ δεν έχουν στηθεί οι μηχανισμοί που θα φιλτράρουν την πληροφόρηση είναι η πραγματική αιτία κι η ανατροπή αυτού του σκηνικού η επιδίωξη. Και γι αυτό είναι καιρός να πέσουν οι μάσκες και να τοποθετηθούν όλοι ξεκάθαρα απέναντι στο θέμα.


---------------------------------------------

αναφορά στο θέμα και από  
Anti-IMF Collab. Blog


==============================================================