Ασσυρία

Φοινικόδεντρο.
«Ανάπαυση του βασιλιά».
Ασσυριακή τέχνη,Νινευί, 7ος αι. Λονδίνο, Βρετανικό Μουσείο

Ασσυρία

Η Ασσυρία* ήταν αρχαία χώρα Βασίλειο της Μεσοποταμίας στην κοιλάδα του Τίγρη που έλαβε την ονομασία της από την αρχική πόλη-κράτος Ασσούρ, που έφερε το όνομα του ομώνυμου θεού. Το Ασσυριακό κράτος απετέλεσε επανειλημμένα αυτοκρατορία της οποίας η μεγαλύτερη ακμή της προσδιορίζεται μεταξύ του 9ου και 7ου αιώνα π.Χ. Το Ασσυριακό κράτος καταλύθηκε οριστικά το 612 π.Χ..

Η περιοχή αυτή, όπου σήμερα βρίσκεται το ΒΑ Ιράκ, είναι μεγάλη χαμηλή πεδιάδα με μικρούς λόφους και διαρρέεται από τον ποταμό Τίγρη και τους παραποτάμους του. Τα άφθονα νερά και το καλό κλίμα έκαναν και στην αρχαιότητα τον τόπο αυτόν από τις πιο γόνιμες χώρες της Ασίας.

Ιστορία

Πρωτο-ασσυριακή εποχή

Είναι άγνωστο πότε και πώς εμφανίστηκε και διαμορφώθηκε το ασσυριακό κράτος. Ίσως πριν από το 2.500 π.Χ. μερικές ομάδες ανθρώπων ίδρυσαν κοντά στον Τίγρη ποταμό την πόλη - κράτος Ασσούρ. Απ' αυτήν πήρε αργότερα ολόκληρη η περιοχή το όνομα Ασσυρία. Οι Ασσύριοι, σκληροί πολεμιστές καθώς ήταν και με εξαιρετική στρατιωτική οργάνωση, άπλωσαν γρήγορα την κυριαρχία τους στη Δυτική Ασία και στην Αίγυπτο. Επίσης έπαιξε σημαντικό ρόλο στη μεγάλη οικονομική ανάπτυξή της και η πλεονεκτική γεωγραφική θέση της χώρας τους. Από τα εδάφη της περνούσαν οι σπουδαιότεροι δρόμοι του ζωηρού εμπορίου της Ευρώπης με τα κράτη της Ασίας.

Η ιστορία της Ασσυρίας χωρίζεται σε τρεις περιόδους: Η πρώτη φθάνει μέχρι και τον 13ο π.Χ. αιώνα. Πρωτεύουσα της χώρας τότε ήταν η πόλη Ασσούρ. Το κράτος της Ασσυρίας έφτασε, περιστασιακά, μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα.

Μεσο-ασσυριακή Εποχή

Η δεύτερη περίοδος φτάνει ως τον 8ο π.Χ. αιώνα. Πρωτεύουσα του κράτους η Νινευή. Στην περίοδο αυτή γίνονταν σκληροί πόλεμοι με τους Βαβυλωνίους. Οι Ασσύριοι και οι Βαβυλώνιοι βασιλείς διεκδικούσαν τον τίτλο του «βασιλέα του Κόσμου». Οι Ασσύριοι επέκτειναν το κράτος τους μέχρι την Κασπία θάλασσα, τον Εύξεινο Πόντο, τα σύνορα της Αιγύπτου και την Ερυθρά θάλασσα. Ο Σαλμανασσάρ ο Α' και ο Ασσουρνασιρπάλ είναι οι σπουδαιότεροι βασιλείς στην περίοδο αυτή.

Νεο-ασσυριακή Εποχή

Η τρίτη και τελευταία περίοδος αρχίζει από το 721 π.Χ., όταν βασίλευε ο Σαργών. Πρωτεύουσα τότε κάνουν την πόλη Καλάχ. Υποδουλώνεται το κράτος του Ισραήλ και αιχμαλωτίζονται οι Ιουδαίοι. Οι διάδοχοι του Σαργώνα, Ασσαριδάν και Ασσουρμπανιπάλ (Σαρδανάπαλος, όπως τον έλεγαν οι Έλληνες), κατέλαβαν τη Βαβυλώνα και κατέκτησαν την Αίγυπτο. Η υποδούλωση του «κράτους του Ισραήλ» αποδίδεται στη Βίβλο και όχι σε ιστορικά και αρχαιολογικά ευρήματα.

Η πτώση

Μετά από αυτούς τους κατακτητικούς πολέμους, αρχίζει η παρακμή του μεγάλου κράτους της Ασσυρίας. Πολλοί υποδουλωμένοι λαοί ξεσηκώνονται και πρώτα - πρώτα η Αίγυπτος. Στο μεταξύ καινούριοι λαοί, φιλοπόλεμοι και δυνατοί, παρουσιάζονται και χτυπάνε το Ασσυριακό κράτος και στο τέλος, γύρω στα 605 π.Χ., το καταστρέφουν οι Μήδοι.

Θρησκεία

Οι Ασσύριοι πίστευαν σε πολλούς θεούς μα δύο ήταν οι σπουδαιότεροι: ο Ασσούρ και η Ιστάρ ή Αστάρτη, θεά του έρωτα και της γονιμότητας.

Τέχνη

Οι Ασσύριοι βασιλείς έχτιζαν μεγάλα και πολυέξοδα παλάτια, τα στόλιζαν με πολλές ανάγλυφες παραστάσεις από κυνήγια και από πολεμικές νίκες. Μπροστά στις πύλες των ανακτόρων έστηναν πελώρια πέτρινα λιοντάρια και φτερωτούς ταύρους, που είχαν ανθρώπινο κεφάλι. Στην αρχιτεκτονική οι Ασσύριοι έκαναν μεγάλες προόδους, παρόλο που χρησιμοποιούσαν, όπως οι Βαβυλώνιοι, μονάχα πλίθες και πηλό. Καλλιέργησαν και άλλες τέχνες (αγγειοπλαστική, ανάγλυφα, αγάλματα κλπ.).

Επιστήμη

Από τις επιστήμες πιο πολύ ασχολήθηκαν με τα μαθηματικά και τη γεωμετρία, γιατί μετρούσαν και χώριζαν τα κτήματα, έκαναν αρδευτικές εγκαταστάσεις, για να τα ποτίζουν και επιβλητικές οικίες, για να μένουν. Τέλος ασχολήθηκαν και με την αστρονομία. Αρκετά και ίσως περισσότερα στοιχεία του πολιτισμού τους τα είχαν πάρει οι Ασσύριοι από τους Βαβυλώνιους.

______________________

 Γενοκτονία των Ασσυρίων

Map of the Assyrian-Chaldean-Syriac genocide.

Η Γενοκτονία των Ασσυρίων αναφέρεται στην μαζική σφαγή του Ασσυριακού / Χαλδαϊκού / Συριακού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1890, τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο , και την περίοδο του 1922-1925. Ο πληθυσμός των Ασσυρίων της άνω Μεσοποταμίας (Tur Abdin , Hakkari , Van , Siirt της σημερινής νοτιοανατολικής Τουρκία και της Urmia του σημερινού βορειοδυτικού Ιράν ) είχε εκτοπιστεί διά της βίας και σφαγιάστηκε από Οθωμανικές ( Τουρκικές ) και κουρδικές δυνάμεις μεταξύ 1914 και 1920 κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι Αρμένιοι και οι Έλληνες[1]. Οι εκτιμήσεις σχετικά με το συνολικό αριθμό των νεκρών είναι ποικίλες. Σύγχρονες εκθέσεις εκτιμούν τον αριθμό των νεκρών στις 250.000. Ορισμένες πηγές που δεν διαθέτουν λεπτομερή στατιστικά στοιχεία υποστηρίζουν μέχρι και 750.000 νεκρούς.

Η γενοκτονία των Ασσυρίων πραγματοποιήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με την Αρμενική και την Ελληνική Ποντιακή γενοκτονία. Σε αυτά τα γεγονότα, κοντά στα τρία εκατομμύρια Χριστιανοί της Συριακής, Αρμενικής και της Ελληνικής εκκλησίας δολοφονήθηκαν από το καθεστώς των Νεότουρκων.

___________________

Παραπομπές
↑ Schaller, Dominik J. and Zimmerer, Jürgen (2008) "Late Ottoman Genocides: The Dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies." Journal of Genocide Research, 10:1, pp. 7–14.

* Χάρτης του Ασσυριακού κράτους μεταξύ 9ου και 7ου π.Χ. αιώνα.
________________________