Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Σε περιμένω παντού

*
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYorhTTzv-yI-W3x6IzlxrEx7n4WwokLgqKHkgU7_41F7H_Sq-byG__SYbyTZ9GCy-XUAa6tVh0uuvNSAFm1b6LDx4e8IiB3HWi5rx5J57sguFz-v3vv-tMM0lOIdjnx2lKXy190syh_0d/s1600/1280px-WLA_metmuseum_Vincent_van_Gogh_Wheat_Field_with_Cypresses.jpg
 Vincent van Gogh - Wheat Field with Cypresses, July 1889,
Oil on canvas [73 cm × 93.4 cm (29 in × 36.8 in)],
Metropolitan Museum of Art, N.York City



*
Σε περιμένω παντού

Κι ἂν ἔρθει κάποτε ἡ στιγμὴ νὰ χωριστοῦμε, ἀγάπη μου, μὴ χάσεις τὸ θάρρος σου. Ἡ πιὸ μεγάλη ἀρετὴ τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι νὰ ᾿χει καρδιά. Μὰ ἡ πιὸ μεγάλη ἀκόμα, εἶναι ὅταν χρειάζεταινὰ παραμερίσει τὴν καρδιά του. Τὴν ἀγάπη μας αὔριο, θὰ τὴ διαβάζουν τὰ παιδιὰ στὰ σχολικὰ βιβλία, πλάι στὰ ὀνόματα τῶν ἄστρων καὶ τὰ καθήκοντα τῶν συντρόφων. Ἂν μοῦ χάριζαν ὅλη τὴν αἰωνιότητα χωρὶς ἐσένα, θὰ προτιμοῦσα μιὰ μικρὴ στιγμὴ πλάι σου. Θὰ θυμᾶμαι πάντα τα μάτια σου, φλογερὰ καὶ μεγάλα, σὰ δύο νύχτες ἔρωτα, μὲς στὸν ἐμφύλιο πόλεμο. 

Ἄ! ναί, ξέχασα νὰ σοῦ πῶ, πὼς τὰ στάχυα εἶναι χρυσὰ κι ἀπέραντα, γιατὶ σ᾿ ἀγαπῶ. 

Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ προχώρα. Ἐκεῖ ποὺ οἱ φαμίλιες μοιράζονται ἕνα ψωμὶ στὰ ὀκτώ, ἐκεῖ ποὺ κατρακυλάει ὁ μεγάλος ἴσκιος τῶν ντουφεκισμένων. Σ᾿ ὅποιο μέρος τῆς γῆς, σ᾿ ὅποια ὥρα, ἐκεῖ ποὺ πολεμᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἕνα καινούργιο κόσμο… ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου! 

Τάσος Λειβαδίτης

*

2 σχόλια:

  1. Υπέροχος ο Τάσος Λειβαδίτης,κι εσύ όμως υπέροχη που τον θυμήζεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ἐκμυστήρευση

    Κι μιὰ μέρα θέλω νὰ γράψουν στὸν τάφο μου: ἔζησε στὰ σύνορα
    μιᾶς ἀκαθόριστης ἡλικίας καὶ πέθανε γιὰ πράγματα μακρινὰ ποὺ
    ……εἶδε κάποτε σ᾿ ἕνα ἀβέβαιο ὄνειρο.

    Τάσος Λειβαδίτης, ἀπὸ τὴ συλλογὴ Τὰ χειρόγραφά του φθινοπώρου (1990)

    Σ' ευχαριστώ Μορφέα.
    Καλό απόγευμα να χουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή