ο ελάχιστος τόπος κύριος Φίλης

_

Ελάχιστος και ανεπαρκής ο κ.Φίλης

Κείμενο- επιμέλεια : ©Carina – Κ.Κ.

Ο κ. Νίκος Φίλης, υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, δύο φορές, την πρώτη σε άρθρο του στην "Αυγή" στις 20-8-2014 με την ιδιότητά του ως δημιοσιογράφος και διευθυντής της "Αυγής", και τη δεύτερη, κατά τη συμμετοχή του στην πολιτική εκπομπή επικαιρότητας με τον Νίκο Χατζηνικολάου "Στον ενικό", έκφρασε μετά από ερώτημα του δημοσιογράφου, την προσωπική του άποψη (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται και χωρίς να επιβεβαιώνει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, ό οποίος μάλιστα "ποιεί την νήσσαν" ) ότι η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται ως τέτοια αλλά ως εθνοκάθαρση (video)

Αυτή η δήλωση, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε τους Έλληνες ποντιακής καταγωγής και τα Ποντιακά Σωματεία και Συλλόγους, και από την επόμενη μέρα διαβάσαμε στον ηλεκτρονικό, έντυπο τύπο, παρακολουθήσαμε  συζητήσεις, δηλώσεις και στη συνέχεια την Κυριακή πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο των ποντιακών συλλόγων για να δηλώσουν την διαμαρτυρία τους για τη θέση του υπουργού και να επιδώσουν ψήφισμα της ΠΟΕ με συγκεκριμένα αιτήματα προς την κυβέρνηση.

Πυροδοτήθηκαν συζητήσεις και έγιναν δηλώσεις θίγοντας θέματα όπως: τον σαφή ορισμό του όρου γενοκτονία, την διαφορά μεταξύ των δύο όρων γενοκτονίας και εθνοκάθαρσης, τα όρια της ελευθερίας στην έκφραση, για τις συνέπειες που πρέπει να έχει ο υπουργός (σύμφωνα με τον πρόσφατο τροποποιητικό νόμο 4285/2014- γνωστό ως αντιρατσιστικό) ως αρνητής της γενοκτονίας (ως προσωπική του άποψη), ποια είναι η θέση του πρωθυπουργό κατά συνέπεια και η εθνική θέση και πολιτική, και επίσης σενάρια περί της σκοπιμότητας των δηλώσεων του υπουργού στην συγκεκριμένη συγκυρία όπου ο λαός της χώρας μας, μετά την κρίση χρέους, έχει αποδυναμωθεί και δοκιμάζονται οι αντοχές του και επιπρόσθετα με τα θέματα που υπήρχαν αλλά και ανέκυψαν (προσφυγικό-μεταναστευτικό). Εδώ να επισημάνω ότι το προσφυγικό-μεταναστευτικό και η ανάγκη κοινής περιπολίας στο Αιγαίο -καθώς οι τούρκοι έμποροι θανάτου, εκμεταλλευόμενοι τον πόλεμο στη Συρία κα την απεγνωσμένη προσπάθεια των Σύριων να επιβιώσουν προσπαθούν να βρουν καταφύγιο στις χώρες της Ευρώπης, κατευθύνουν τα ανθρώπινα αυτά κύματα, στα ελληνικά νησιά και κυρίως την Λέσβο, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα σε Ελλάδα και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς δεν διαθέτουν τα μέσα να ανταποκριθούν σ΄αυτόν τον όγκο.

Ας ξεκινήσω από το (φαινομενικά) κύριο θέμα που αφορά τη γενοκτονία γενικά και ειδικά αυτής που υπέστη ο ποντιακός ελληνισμός.

Ο όρος γενοκτονία

Εγκυκλοπαίδεια Ολοκαυτώματος
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

«Ο όρος «γενοκτονία» (genocide) δεν υπήρχε στην Αγγλική γλώσσα πριν το 1944. Πρόκειται για μια λέξη με πολύ συγκεκριμένο νόημα που αναφέρεται στα βίαια εγκλήματα που διαπράττονται σε βάρος των μελών μιας ομάδας με στόχο το φυσικό αφανισμό της. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά ορίστηκαν στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου των Ηνωμένων Εθνών το 1948, αναφέρονται στα ατομικά δικαιώματα. Το 1944 ένας Πολωνοεβραίος δικηγόρος ονόματι Ραφαήλ Λέμκιν (Raphael Lemkin, 1900-1959) [unhcr Lemkin, Raphael] προσπάθησε να προσδιορίσει εννοιολογικά και να αποδώσει την ιστορική μοναδικότητα της ναζιστικής πολιτικής των συστηματικών δολοφονιών, συμπεριλαμβανομένου και του αφανισμού των Εβραίων της Ευρώπης. Σχημάτισε τη λέξη «genocide» συνδυάζοντας τα συνθετικά geno-, από την ελληνική λέξη «γένος», και -cide, από τη λατινική λέξη για τη δολοφονία. Το επόμενο έτος το Διεθνές Στρατοδικείο που συγκλήθηκε στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας, απήγγειλε κατηγορίες στα ανώτατα στελέχη των Ναζί για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Η λέξη «genocide» περιλαμβανόταν στο κατηγορητήριο, αλλά ως περιγραφικός και όχι νομικός όρος.

Στις 9 Δεκεμβρίου 1948, στη σκιά του Ολοκαυτώματος και χάρη στις ακούραστες προσπάθειες του ίδιου του Λέμκιν, τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας. Αυτή η σύμβαση χαρακτηρίζει επίσημα τη «γενοκτονία» ως διεθνές έγκλημα, για την πρόληψη και την τιμωρία του οποίου δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα κράτη. Μολονότι ιστορικά έχουν καταγραφεί πολλές περιπτώσεις βίας οι οποίες στοχεύουν συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, η εξέλιξη του όρου στο χώρο του δικαίου και των διεθνών σχέσεων εντοπίζεται σε δύο διακριτές ιστορικές περιόδους: την περίοδο από τη διατύπωση του όρου μέχρι την εισαγωγή του στο διεθνές δίκαιο (1944-1948) και την εποχή της εφαρμογής του με την ίδρυση διεθνών ποινικών δικαστηρίων για τη δίωξη εγκλημάτων γενοκτονίας (1991-1998). Η πρόληψη της γενοκτονίας, το δεύτερο σημαντικό σκέλος των υποχρεώσεων της σύμβασης, εξακολουθεί να αποτελεί πρόκληση τόσο για τα έθνη όσο και για μεμονωμένα άτομα.
Copyright © United States Holocaust Memorial Museum, Washington, DC »

Εδώ να σημειώσω ότι όπως βεβαιώνει ο κ.Νίκος Λυγερός (μαθηματικός, στρατιγιστής- κάποιες μόνο από τις ιδιότητές του αλλά αυτές με τις οποίες συστήνεται), η γενοκτονία των Ελήνων του Πόντου και των Αρμενίων ήταν ο παράδειγμα πάνω στον οποίο ο Ραφαήλ Λέμκιν στήριξε την επινόηση του όρου και ο οποίος συμπεριλήφθηκε στην Χάρτα του ΟΗΕ. Συγκεκριμένα σε συνέντευξή του λέει: «ο Λέμκιν βρήκε ως παράδειγμα για να υλοποιήσει αυτό το έργο του, τη γενοκτονία των Ποντίων και των Αρμενίων, γιατί το παράδειγμα των Εβραίων χρησιμοποιήθηκε εκ των υστέρων. Είχε ήδη σκεφτεί, αυτά τα πράγματα. Το βλέπουμε από τα αρχεία του που είναι προσβάσιμα σε όλους, στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, στην Ουάσιγκτον, και βλέπουμε ότι επειδή γνώριζε αυτά τα δύο παραδείγματα, τα χρησιμοποίησε για να δώσει σ' αυτήν την έννοια σάρκα και οστά. Και μετά εφαρμόστηκε στην γενοκτονία των Εβραίων».

Προσωπική του άποψη

Για ποια έκφραση «προσωπικής άποψης» μιλάει ο ανιστόριτος κ.Φίλης και αναπαράγουν οι ιδεολογικοί μεταπράτες του; Δυστυχώς οι άσχετοι όταν κατέχουν αξιώματα και θέσεις ευθύνης γίνονται επικίνδυνοι. Όταν μάλιστα είναι υπουργοί γίνονται επικίνδυνοι για το έθνος. Πράττοντας λοιπόν επκίνδυνα, προκύπτει η αναγκαιότητα να διερευνηθεί ο ρόλος του προκειμένου ο λαός και η χώρα να προστατευτούν. Από την άλλη ο κ. Φίλης δηλώνει ότι εκφράζει απλά «προσωπική άποψη». Μα αυτό που έχει αξία είναι να μπορείς να έχεις εμπεριστατωμένη γνώμη και τότε να έχεις το δικαίωμα μέσα από την ιδιότητα που έχεις να μπορείς και να την εκφράζεις δημόσια. Είναι η θέση δηλαδή εκείνη, που προκύπτει μέσα από την εμπειρία ή την επιστημονική γνώση της οποίας τα πορίσματα μπορεί να μεταφέρει ο επιστήμονας. Ποια επιστημονική ιδιόητητα φέρει ο κ. Φίλης; Ποια επιστημονική του έρευνα μπορεί να επικαλεστεί για να εκφράσει δημοσίως; Επίσης ποιας ομάδας τις απόψεις επικαλείται για να στηρίξει την δική του άποψη; Γιατί δεν μας λέει ποια πρόσωπα, και με τι ιδιότητες συνήλθαν για να αποφασίσουν αυτά που αποφάσισαν; Τέλος, γιατί επιλέγει να εκφραστεί μέσα από μια θέση που είναι αντίθετη προς το εθνικό συμφέρον και το ασφαλές μέλλον της χώρας για την οποία έδωσε πολιτικό όρκο να υπηρετεί; Εάν τα πιστεύω του είναι αντίθετα με τα πιστεύω της χώρας την οποία εκπροσωπεί τότε είναι υποκριτής, ανακόλουθος και ασυνεπής στη σχέση λόγου-πράξης, και αυτό καταδεικνύει ότι άλλα πιστεύει ο υπουργός και άλλα κάνει. Άρα έχουμε έναν υπουργό υποκριτή και με τη βούλα, και την βεβαίωση μάλιστα γι αυτό την δίνει ο ίδιος αφού ο ίδιος δημόσια δηλώνει αυτή του την ασυνέπεια.

Όταν κάποιος εκφράζει "απόψεις" δημόσια, πρέπει να είναι έτοιμος και να δεχτεί την κριτική. Ο κ.Φίλης όμως επιλέγει να εκφράσει αυτή του τη θέση σε μη σχετικούς και μη γνώστες του θέματος. Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας επιλογής;

Παράνομη πράξη

Τον Σεπτέμβριο του 2014 η ελληνική βουλή αποφάσισε να ποινικοποιήσει κάθε αναγνωρισμένη γενοκτονία, [Ν. 4285/2014 (ΦΕΚ A 191/10.09.2014) Τροποποίηση του ν. 927/1979 (Α΄ 139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου (L 328) και άλλες διατάξεις.] που σημαίνει ουσιαστικά ότι ποινικοποιεί την γενοκτονία των Εβραίων, τη γενοκτονία των Ποντίων, τη γενοκτονία των Αρμενίων, όταν κάποιος αμφισβητεί την ύπαρξή τους. Έτσι, αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε ακριβώς μια περίπτωση άρνησης της αναγνωρισμένης γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού στο ευρύττερο πλαίσιο της γενοκτονίας των χρηστιανικών πληθυσμών που ζούσαν στην Τουρκία, και ο πρωθυπουργός "αγρόν ηγόραζον". Δηλαδή έχουμε έναν υπουργό που διαπράττει αδίκημα- που σύμφωνα με το νόμο επισύρει ποινή φυλάκισης 6μηνών και πληρωμή προστίμου έως και 20.000€- αποδυναμώνει την θέση μας σε σχέση με την διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας και το πέρασμα στην φάση διόρθωσης, άρα κινείται αντίθετα με τα συμφέροντα των Ελλήνων και της χώρας. Δεν πρέπει λοιπόν να τηρηθεί ο νόμος; Ήδη έχουν γίνει δύο προσφυγές στη δικαιοσύνη καταθέτοντας μήνυση εναντίον του. Εάν πρέπει να εφαρμόζουμε τους νόμους, και να είμαστε συνεπείς με τις υποχρεώσεις μας και να ασκούμε τα δικαιώματά μας ως πολίτες, δεν θα πρέπει να γίνεται το ίδιο και από τους δημόσιους λειτουργούς;

Το βιβλίο της ιστορίας

Με την Υπουργική Απόφαση 1186/19-6-2015, δεν θα διδάσκεται πλέον και δεν θα περιλαμβάνεται στην εξεταστέα ύλη του μαθήματος της Ιστορίας της Γ’ Λυκείου, το κεφάλαιο «Ο Παρευξείνιος Ελληνισμός κατά τον 19ο και 20ο αιώνα», ιδίως των ιστορικών γεγονότων της γενοκτονίας των Ποντίων. Σύμφωνα με τον υπουργό, αυτό αποφασίστηκε από τον προκάτοχό του Αριστείδη Μπαλτά. Ποια είναι όμως η δική του θέση γι αυτήν την Απόφαση; Δεν έχει τοποθετηθεί σχετικά παρά μόνο ρίχνει τη μπάλα στον τέως. Η αποδοχή και διατήρηση αυτής της απόφασης, χαλαρώνει τους δεσμούς των νέων με την ιστορία της χώρας, έτσι ώστε και τα στοιχεία εκείνα που συνιστούν γενοκτονία τουλάχιστον για τους νέους να γίνονται δυσδιάκριτα με αποτέλεσμα να αποστασιοποιείται και να μη μετέχει στον αγώνα της διεθνούς αναγνώρισης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού, κι έτσι αυτό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, να μένει ατιμώρητο.


Γεγονότα κατά τη διάρκεια των συλλαλητηρίων

Στο συλλαλητήριο των ποντιακών συλλόγων και σωματείων στην Αθήνα /11/2015 στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, παρύσφρησαν άτομα που όπως φαίνεται στα βίντεο που προβλήθηκαν από τα κανάλια και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ήταν βουλευτές και οπαδοί της Χ.Α, οι οποίοι άσκησαν βία προπιλακίζοντας τον βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κ.Κουμουτσάκο και παρ όλίγο και τον κ. Βαρβιτσιώτη. Το αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστεί ο κ. Κουμουτσάκος ο οποίος μετά τα γεγονότα πήγε στη βουλή όπου και κατήγγειλε τον κ.Φίλη κατηγορώντας τον ως ηθικό αυτουργό των επισοδείων και επιπλέον ότι με τις δηλώσεις του προκαλεί και οδηγεί την κοινωνία να σε ακραίες αντιδράσεις. Ο κ. Φίλης δεν αποδέχτηκε τον χαρακτηρισμό. Ο δε πρωθυπουργός συνεχίζει να είναι εξαφασνισμένος και να μη δηλώνει τίποτα. Στο τέλος του συλλαλητηρίου παραδόθηκε το ψήφισμα της ΠΟΕ με τα αιτήματά της, στον προεδρο της Βουλής. Επίσης τα σωματεία στη Βόρειο Ελλάδα, εχθές στις 9/11/2015, πραγματοποίησαν συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους στο άγαλμα του Ελ. Βενιζέλου, και παράδοση ψηφίσματος στην περιφέρεια Μακεδονίας και Θράκης, με αιτήματα: 1ο. την παραίτηση του κ. Φίλη ή την καρατόμησή του από τον πρωθυπουργό -αφού τουλάχιστον μέχρι και σήμερα ο ίδιος ο υπουργός δεν έχει την ευθηξία να παραιτηθεί- 2ο.την τιμωρία του όπως ο νόμος ορίζει και 3ο.την αποκατάσταση του βιβλίου της Ιστορίας Γ΄Λυκείου σχετικά με το κεφάλαιο για την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου που έχει αφαιρεθεί. Κατά την συγκέντρωση των συλλόγων εμφανίστηκαν και δυο βουλευτές της Χ.Α. τους οποίους όμως οι μετέχοντες στο συλλαλητήριο απομάκρυναν βιαίως.

·

Αφορά όλους

Η γενοκτονία είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και κατά συνέπεια θα πρέπει να αφορά όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως εάν είχαν βιώσει τις βάρβαρες πράξεις μιας γενοκτονίας και επέζησαν. Οι γενιές που ακολούθησαν μεταφέρουν μέσω της μνήμης αλλά και από τις διηγήσεις των προγόνων τους το μνημονικό κύτταρο μιας ελπίδας για το μέλλον της ανθρωπότητας. Είναι, επίσης, κυνικό να ισχυρίζεται ο υπουργός παιδείας δημόσια, ότι δεν διεπράχθη γενοκτονία αλλά ήταν εθνοκάθαρση χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Αυτό έχει να κάνει με το ηθικό μέρος της "προσωπικής του" άποψης. Όταν δε, κάνει αναφορά σε επιστημονικό λόγο, αλήθεια, ποια επιστημονική ιδιότητα διαθέτει ώστε να την επικαλείται και δι αυτής να αντλεί το δικαίωμα να δημοσιοποιεί τα συμπεράσματα, τα πορίσματα του επιστημονικού του έργου;

Επίσης, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και να μην προχωρήσουμε στον συλλογισμό, συνδιάζοντας τις δύο τοποθετήσεις του υπουργού (άρνηση της γενοκτονίας και αφαίρεση του κεφαλαίου για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από τη διδακτέα ύλη), και να μη διαπιστώσουμε ότι αυτή τη επιλογή αποπροσανατολίζει ιστορικά, δημιουργεί σύγχυση για κάτι που έχει ορίσει ο ΟΗΕ και ψηφίσει η Ελληνική Βουλή. Το Πρωτόκολλο δε της "Σύμβασης για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της γενοκτονίας" αναφέρεται ξεκάθαρα στον όρο γενοκτονία καθώς και την μέθοδο που ακολουθείται προκειμένου να διαπιστωθεί εάν διαπράττεται γενοκτονία με σκοπό την πρόληψή της. Το να επιλέξει λοιπόν ο υπουργός, δύο φορές μέσα σε ένα διάστημα 15ημερών, να δημιουργήσει(εκ του μη όντος) θέμα, αφήνει ερωτηματικά για το ρόλο του. Εάν δε, συμπεριλάβουμε και το γεγονός ότι η χώρα μας βρίσκεται σε ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, πολιτικό, γεωπολιτικό, ανθρωπιστικό και επιπρόσθετα να βάλλεται από "γείτονες" και μη, με σκοπό αυτή τη φορά να την αποδομήσουν, τότε μας δίνει το περιθώριο να σκεφτούμε ότι ο κ.Φίλης έχει συγκεκριμένο ρόλο και γραμμή με την οποία όχι μόνο δεν προστατεύει τη χώρα αλλά αντίθετα την εκθέτει σε όλους τους κινδύνους. Νομίζω ότι θέτει τις βάσεις να του αναζητηθούν ευθύνες για τις όποιες εξελίξεις. Επιπλέον στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, λειτουργεί ως ιδεολογικός μεταπράτης κάποιας ομάδας επιστημόνων (της οποίας ομάδας τα ονόματα των συμμετεχόντων ναφέρει) με αποτέλεσμα επί της ουσίας να προβάλλει αυτά που ισχυρίζονται οι Τούρκοι αρνητές της γενοκτονίας και άρα πιθανοί γενοκτόνοι, προσφέροντας έτσι κακές υπηρεσίες στη χώρα. Καθώς σήμερα 9/11/2012 ο πρωθυπουργός έχει μεταβεί στην Τουρκία για συζήτηση με τον Ερντογάν για το προσφυγικό αλλά και την πρόταση του Γιούνκερ για κοινή περιπολία στο Αιγαίο, αφήνει να σκεφτούμε οτιδήποτε.

Η κοινωνία θα πρέπει να αντιδράσει στο σύνολό της και μάλιστα κυρίως αυτοί που δεν έχουν καταγωγή από τον Πόντο. Η γενοκτονίες που διαπράττονται αφορούν όλους τους ανθρώπους. Δεν είναι δυνατόν να λέμε ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας αφορούν μόνο τα θύματα και τους απογόνούς τους. Ο δε πρωθυπουργός της χώρας έδειξε πλήρη αδιαφορία και δεν μπήκε στον κόπο να πάρει κάποια θέση. Συνεχίζει να διατηρεί στη θέση του υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων έναν αρνητή της γενοκτονίας, και γι αυτό θα πρέπει να δώσει λόγο.

·

Δεν μπορώ να παραβλέψω και εκείνη τη μικρή μερίδα του κόσμου, που επιλέγει να στηρίζει απαίδευτες θέσεις, "απόψεις" που ελαφρά τη καρδία να τις δέχεται ως ορθές και να αποφεύγει τόσο να εμβαθύνει όσο και να βλέπει τα πράγματα σφαιρικά. Αντίθετα, αναγνωρίζοντας μόνο τα "βασικά χρώματα", συνηθίζει να διαχωρίζει τα πράγματα σε καλό και κακό. Ψάχνει με μια σχεδόν αφελή προσέγγιση, άλλες φορές με μια γηπεδική νοοτροπία, να διχάσει και να αποδώσει με ταχύτητα ευκολίας, ταυτότητες του καλού και του κακού, του ήρωα και του αντιήρωα. Μέσα σε αυτή τη μερίδα του κόσμου αναγνωρίζω και τον κ. Φίλη. Αυτό θα έλεγα ότι έπραξε, ερμηνεύοντας τις πράξεις του με διάθεση να μη του προσάψοω σκοπιμότητα.

·

Τέλος, ο υπουργός του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων, παραχαράσει την ελληνική ιστορία και λειτουργώντας ατομικιστικά προσπαθεί να περιχαρακωθεί στους κόλπους  των ατομικών του δικαιωμάτων. Έτσι θέλει να ακυρώσει το συλλογικό, στο ατομικό, διαπράττοντας διπλή γενοκτονία: γενοκτονία σε βάρος της ιστορίας και γενοκτονία της μνήμης. Οι Αρμένιοι, οι Έλληνες πρέπει να υπερασπιστούν την ακεραιότητα της ιστορίας και της μνήμης. Και πρέπει, όπως όλοι οι αρνητές έτσι και ο κ.Φίλης μέσα σ αυτούς, να απολογηθούνε ως ανιστόριτοι, ανεύθυνοι, εθνομηδενιστές γι αυτήν την αντεθνική θέση. Ο υπουργός με αυτή του τη στάση δηλώνει επί της ουσίας, ότι δεν υπηρετεί τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, και γίνεται καταπατητής του πολιτικού όρκου που έδωσε: «Διαβεβαιώνω στην τιμή και στη συνείδησή μου, ότι θα τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και θα υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού».

Video

Όχι δεν θα μπούμε στη θέση να αποδείξουμε κάτι που είμαστε. Οι πρόγονοί μας υπήρξανε θύματα γενοκτονίας και εμείς  «ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΗΘΗΚΑΝ, Έλληνες, Αρμένιοι, Ασσύριοι» και θα αντισταθούμε στην βαρβαρότητα.

Κύριε Φίλη, με τις μέχρι και σήμερα πράξεις σας, αποδειχτήκατε ελάχιστος και ανεπαρκής για την Ελλάδα και ως δημοσιογράφος και ως υπουργός. Θα σας κρίνει και η ίδια σας η ιστορία.

______________________________________

Αναφορές:
1. Συνέντευξη Ν.Λυγερού στον Δ. Βενιέρη,
2. Εγκυκλοπαίδεια Ολοκαυτώματος
3. Απόσπασμα από σχετικό βίντεο που δημοσίευσε στο youtube το  newsittv

__