Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

Η ελευθερία ως ασυνέπεια



Φωτογραφία ©Katerina Konstantinidou, Ιούνιος 2016


Κι εσύ μιλάς για ελευθερία. Θέλεις να είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος. Οk. Αν λοιπόν θέλεις να είσαι ένας ελεύθερος άνθρωπος δοκίμασε να είσαι ασυνεπής. Να μη δεσμεύεσαι από καμιά συνέπεια. Να τις παρακάμπτεις χωρίς ενδοιασμούς.

Δεν έχεις παρά να είσαι ασυνεπής με τους φίλους, τους συναδέλφους, τους συνεργάτες, τους συντρόφους, τα παιδιά, τα πουλιά, τις ιδέες, την ψυχή σου, να μην αγαπάς, να μην υπερασπίζεσσαι το δίκαιο, τις ανθρώπινες αξίες, να μην έχεις πίστη, θάρρος,  γενναιότητα, γενναιοδωρία.

Δεν έχεις παρά να λες την αλήθεια συμπτωματικά. Να μη πιστεύεις σε κανένα Θεό και ούτε καν στον εαυτό σου. Θα είναι μια επί ίσοις όροις ισορροπία.  Να μην πιστεύει κανένας σε εσένα. Όσοι το τολμήσουν να τους απογοητεύεις. Να δίνει υποσχέσεις που να μην τηρείς, και να τις τηρείς μόνον όταν οι άλλοι πιστεύουν ότι δεν θα τις τηρήσεις. Να αποικοδομείς για να καταρρίψεις βεβαιότητες και να οικοδομείς «πύργους στην άμμο». Να γκρεμίζεις γέφυρες και δεσμούς. Δεν έχεις παρά να παίρνεις και να μη δίνεις. Να μην υπάρχει δεύτερη φορά. Να μην υπάρχει επανάληψη.

Στην ελευθερία που σου δίνει η ασυνέπειά σου είναι να ορίζεις συνάντηση και να καθυστερείς ή να μη πηγαίνεις ποτέ. Να μη σε περιμένει και να μη περιμένεις κανένα. Να στέκεσαι μόνος σε κάθε αναμονή, στη στάση ενός λεωφορείου, στα γκισέ των θεάτρων, των συναυλιών, στην ουρά στις δημόσιες υπηρεσίες. Να μην δίνεις ελπίδες και να μην ελπίζεις, να μην προσδοκάς τίποτα. Κάθε ξημέρωμα να μην κοιτάς ποτέ την ανατολή. Να κοιτάς την δύση σαν πρώτη και τελευταία φορά. Να μην αγκαλιάζεις και να μη σε αγκαλιάζουν. Να μην παραχωρείς και να μην επιθυμείς να σου παραχωρήσουν. Να βλέπεις μάτια υγρά και να μην συγκινείσαι. Να μη γίνεσαι γελοτοποιός για να απαλύνεις την θλίψη του άλλου. Να βλέπεις την φτώχια του κόσμου κι εσύ να σκέφτεσαι πώς να βγάλεις κι άλλα. Να μην αρκείσαι ο κόσμος να περιστρέφεται γύρω από σένα αλλά και με σένα. Να είσαι αυτό που δεν θέλεις να είσαι και να μην είσαι αυτό που οι άλλοι θέλουν να είσαι.

Δεν έχεις παρά σε ό,τι είσαι να κάνεις το παν να μην είσαι. Έτσι στο τέλος να (μην) είσαι…

Αλλιώς, μπορείς ελεύθερα να παραδεχτείς ότι είσαι ελεύθερος όταν παραδεχτείς ότι δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος.
_


Προβληματισμοί
Κείμενο ©Carina- K.K.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου