 |
| Finding Utopia : Venice Beach - Venice, California., by AAGCTT |
Ο όρος ο υ τ ο π ί α (από το ελληνικό ου+τόπος)
είναι το όνομα για μια ιδανική κοινότητα ή κοινωνία. Με την έννοια αυτή τόσο η Ατλαντίδα του Πλάτωνα όσο και η κομμουνιστική κοινωνία του Καρλ Μαρξ αποτελούν ουτοπίες. Είναι όρος δανεισμένος από το ομότιτλο βιβλίο του Τόμας Μουρ που περιγράφει μία φανταστική κοινωνία σε ένα νησί του Ατλαντικού Ωκεανού που διαθέτει ένα φαινομενικά τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα. Χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τόσο τις συνειδητές κοινότητες που επιχείρησαν να δημιουργήσουν μια ιδανική κοινωνία, όσο και για τις φανταστικές κοινωνίες που περιγράφονται στη λογοτεχνία.
Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί στη φιλοσοφία, την τέχνη, τη λογοτεχνία, την αρχιτεκτονική αλλά και την πολιτική για να περιγράψει ιδανικές καταστάσεις που είναι αδύνατον ή πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν. Αν και οι προσεγγίσεις μπορεί να έχουν οικονομική, αισθητική, πολιτική ή κοινωνική βάση, πάντα η ουτοπία συνδέεται έντονα με μια αισιόδοξη, ιδεαλιστική, σχεδόν αδύνατη τελειότητα. Εναλλακτικά, για να περιγραφεί μία τέτοια επιθυμητή, ιδανική κοινωνία αλλά ως εφικτός και όχι ως αδύνατος στόχος, έχει χρησιμοποιηθεί ο όρος ευτοπία. Αντίθετα, για μία φανταστική κοινωνία απόλυτης δυστυχίας χρησιμοποιείται ο αρνητικά φορτισμένος όρος δυστοπία.
Όλα τα ουτοπιστικά συγγράμματα αναφέρονται στην πολιτειακή, κοινωνική και οικονομική οργάνωση της ανθρώπινης ζωής. Οι πολιτείες που περιγράφουν οι συγγραφείς είναι φανταστικές και συγχρόνως ιδανικές τόσο, ώστε να θεωρούνται πραγματικά ανεφάρμοστες. Οπωσδήποτε όμως η τάση για τη δημιουργία των ουτοπιών αυτών στηρίζεται στην απογοήτευση των φιλοσόφων, κοινωνιολόγων και πολιτειολόγων από την κατάσταση που επικρατεί στην οργάνωση των πολιτειών της εποχής τους και στην επιθυμία τους να υποδείξουν στους συνανθρώπους τους τρόπους οργάνωσης απαλλαγμένους από τα μειονεκτήματα που τους καταδυναστεύουν. Μπορεί οι ωφέλειες από την ουτοπιστική φιλολογία να μην υπήρξαν άμεσες, αλλά έμμεσα διατήρησαν άσβηστη την επιθυμία των ανθρώπων για καλυτέρευση των συνθηκών της ζωής τους και οπωσδήποτε τους έβγαλαν από τη μακαριότητα και τη νάρκη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ουτοπία θεωρούνταν για τους δούλους η ελεύθερη αγορά του καπιταλισμού, όπως σήμερα ο κομμουνισμός θεωρείται ουτοπία για τους ζώντες εν καπιταλισμώ.
Αντίστοιχα,
ουτοπία θεωρούνταν από τις γυναίκες η ψήφος και η ισότητα των δύο φύλων, κοινωνικά και πολιτικά.
Αποσπάσματα από Βικιπαίδεια κ live-pedia.gr
link
http://el.wikipedia.org/wiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου