Naomi Klein (για την Ελλάδα):
«Σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι
γι΄ αυτό που είστε»
Το The Shock Doctrine είναι το τελευταίο ντοκιμαντέρ του καταξιωμέμου σκηνοθέτη Michael Winterbottom, με συν-σκηνοθέτη τον Mat Whitecross. Βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Naomi Klein, που υποστηρίζει ότι οι πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς» στην Αμερική έχουν σταδιακά κυριεύσει τον κόσμο μέσω της εκμετάλλευσης ανθρώπων και χωρών συγκλονισμένων από την καταστροφή.
Τόσο η ταινία όσο και το βιβλίο υποστηρίζουν ότι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο εκμεταλλεύονται τις φυσικές καταστροφές, τις οικονομικές κρίσεις και τους πολέμους για να επιβάλουν ριζοσπαστικές πολιτικές ελεύθερης αγοράς.
Η Naomi Klein αποκαλεί το φαινόμενο αυτό «καπιταλισμό της συμφοράς» και θεωρεί ότι είναι το ίδιο αποτελεσματικός στο να σβήνει τη συλλογική μας μνήμη όσο και η ψυχιατρική θεραπεία με ηλεκτροσόκ. Η ταινία αμφισβητεί κατά τρόπο ριζικό το μύθο ότι η παγκόσμια ελεύθερη αγορά έχει θριαμβεύσει βασιζόμενη στις αρχές της δημοκρατίας.
Η Ναόμι Κλάιν μιλάει με μια τόσο απαλή φωνή που δεν μπορείς να φανταστείς ότι κρύβει μέσα της τόσο δυναμισμό. Και επίσης, ούτε ότι αυτή η 40χρονη Καναδέζα θεωρείται από πολλούς μία από τις πιο μαχητικές δημοσιογράφους της εποχής μας, με τέτοια απήχηση στην αμερικανική Αριστερά που πολλοί να τη θεωρούν ακόμη και διάδοχο του Νόαμ Τσόμσκι.
Όταν τη ρωτήσαμε ποια είναι η άποψή της για την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, υπήρξε καταπέλτης:
«Η Ελλάδα θυσιάστηκε για να σωθεί η ευρωζώνη. Και για να γίνει αυτό, σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Έχουν ήδη διαγνώσει ότι είστε άρρωστοι».
Η κυρία Κλάιν μένει μόνιμα στο Τορόντο του Καναδά, μαζί με τον σύζυγό της Αβι Λιούις. Στην ελληνική γλώσσα κυκλοφορεί το τελευταίο βιβλίο της με τίτλο «Το δόγμα του σοκ» («Τhe Shock Doctrine»), το οποίο αποτελεί μια σκληρή πολεμική εναντίον του «καπιταλισμού της καταστροφής», όπως η ίδια τον αποκαλεί. Στο βιβλίο «Το δόγμα του σοκ» της Ναόμι Κλάιν υπάρχει μια λεπτομερέστατη καταγραφή της δράσης του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες την τελευταία 30ετία, όπου αποτυπώνονται οι δραματικές επιπτώσεις της παρέμβασής του, κυρίως στη Λατινική Αμερική (Αργεντινή, Βολιβία), αλλά επίσης στη Ρωσία.
«Παρακολουθώ από πολύ κοντά την ελληνική κρίση και φυσικά την παρέμβαση της τρόικας του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αυτό που με εντυπωσίασε ιδιαίτερα στην αρχή της κρίσης, ήταν ότι οι Έλληνες αντιστάθηκαν στα όσα πήγαιναν να τους επιβληθούν. Όταν μάλιστα και στις ΗΠΑ είχαμε την κρίση με τις τράπεζες, επεσήμαινα το γεγονός αυτό σε αμερικανούς συνομιλητές μου». [Μετά το κλίμα άλλαξε σταδιακά:]
«Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, άρχισε η “εκπαίδευση”. Κατ΄ αρχάς, το ΔΝΤ διέγνωσε ότι είστε άρρωστοι, ότι ο χαρακτήρας των Ελλήνων είναι άρρωστος. Και τώρα σας εκπαιδεύουν να αισθάνεστε ένοχοι γι΄ αυτό που είστε. Πρόκειται για μια τακτική κοινωνικής παθολογίας η οποία δεν περιορίζεται στην Ελλάδα. Επεκτείνεται και στις υπόλοιπες χώρες του μεσογειακού Νότου. Πρόκειται για μια κλασική περίπτωση όπου οι κυβερνήσεις βρίσκουν το κατάλληλο άλλοθι. Αφού εμείς είμαστε ανίκανοι να τα καταφέρουμε μόνοι μας, ας φέρουμε κάποιους άλλους να το κάνουν για εμάς…
Κατά μία έννοια, «η περίπτωση της Ελλάδας είναι εμβληματική. Στην πορεία ,ο στόχος από την παρέμβαση της τρόικας άλλαξε. Αν το δει κανείς σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν μιλάμε πλέον απλώς για την ιδιωτικοποίηση μεγάλων τομέων της οικονομίας. O σκοπός είναι η απενοχοποίηση των τραπεζών, η μεταφορά του βάρους της αποτυχίας από τους ώμους των ελίτ σε εκείνους των απλών ανθρώπων» λέει η κυρία Κλάιν.
«Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία»
«Γιατί το κοστούμι του ΔΝΤ δεν προσαρμόζεται στις ανάγκες κάθε χώρας και είναι ίδιο για όλες;» ρωτήσαμε την κ. Ναομί Κλάιν.
«Πραγματικά δεν μπορώ να σας δώσω ξεκάθαρη απάντηση. Είναι απορίας άξιο πώς δεν κατάλαβαν ας πούμε ότι, καθώς η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε υποτίμηση, ο πληθωρισμός λογικά θα ανέβαινε. Υπάρχει επίσης και κάτι άλλο. Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008,οι περισσότεροι ανέμεναν ότι το ΔΝΤ θα άλλαζε μυαλά. Περιμέναμε ότι το ευρωπαϊκό μοντέλο θα υπερίσχυε του αμερικανικού. Τώρα γιατί δεν έγινε κάτι τέτοιο παραμένει άγνωστο. Ίσως οι άνθρωποι του ΔΝΤ να έχουν πέσει όλα αυτά τα χρόνια σε μια ιδεολογική παγίδα... Ωστόσο, μετά και την εμπειρία της Αργεντινής, το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να χρεοκοπήσει, τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια η εικόνα του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους. Τώρα όμως, το ΔΝΤ βρήκε μια νέα “αγορά”: την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».
Τι λέει για τον Ομπάμα
«Οι νέοι άνθρωποι έχουν χάσει πλέον τον ενθουσιασμό που είχαν για τον Μπαράκ Ομπάμα. Ο Ομπάμα ήταν εκπληκτικός στην προεκλογική εκστρατεία του. Εκανε τους Αμερικανούς να αισθάνονται ότι μπορούν να γίνουν καλύτεροι. Ωστόσο, στην Ουάσιγκτον υπάρχουν ορισμένα θέματα που είναι ταμπού, όπως η Γουόλ Στριτ ή το Ισραήλ. Και ο Ομπάμα δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει αυτό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι Δημοκρατικοί να χάσουν την εμπιστοσύνη της βάσης τους. Πάρτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τώρα που έφυγε από τον Λευκό Οίκο ο Λάρι Σάμερς οι φήμες λένε ότι θα τον αντικαταστήσει ένα στέλεχος της Γουόλ Στριτ. Ολα αυτά θα κριθούν στις επικείμενες εκλογές για το Κογκρέσο», λέει η κυρία Κλάιν.
πηγή
από το blog Grivas.info - εδώ το link
εμενα αυτη η κΛΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΘΕΙ ... αυτά που λέει ειναι κοινοτοπίες της συμφοράς ειπωμένες ετισ ωστε να την διαφημιζουν..Παιζουν με το κεφαλι μας ..Για δημοσιοτητα για χρημα για φιγουρα ..και λένε ενα καρο μλκ με στομφο ΄λές και δεν καταλαβαινουμε και ειμστε ..ιθαγενεις
ΑπάντησηΔιαγραφή"κλαιν μαιν" δηλ; :)
ΑπάντησηΔιαγραφήοκ,Νοσφεράτε,
το να είναι όμως κάτι κοινότοπο
δεν σημαίνει κι ότι δεν ισχύει..
εξάλλου μη το παίρνεις προσωπικά,
(αυτοεξαιρείσαι,εαν κατάλαβα σωστά),
οι περισσότεροι λειτουργούν ως αμνοί
όχι γιατί είναι χαμηλότερης αντίληψης
από κάποιους άλλους,αλλά γιατί δεν εχουν
το γνωστικό υπόβαθρο προκειμένου να αντιληφθούν
το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος τους...
πάρε παράδειγμα την κρίση
οι περισσότεροι τρέχουν να σωθούν από έναν κίνδυνο(ο οποίος υφίσταται μεν αλλά ο τρόπος προστασίας δεν προσδιορίζεται δε),κι έτσι κατευθύνονται ως μαριονέτες από τα μμε τα οποία προσανατολίζουν σε συγκεκριμένες αντιδράσεις..
η κατάσταση πανικού δεν αφήνει περιθώρια,ψυχραιμίας και ελέγχου αυτού που συμβαίνει..
κοιτα επι της ουσιας ..Παντα καποιο συναισθημα επιβαλλεται και εσωτερικευεται
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν προκειμενου δεν ειναι η ..ενοχή
αλλά η ντροπή
και η αγανακτιση ως εξξωτερικευση της ντροπής
και τα δυο τελευται εχουν σχεση με την ταυτοτητα
η ενοχή εχει σχεση με την πραξη και την απαγορευση
Μακαρι να νιωθαμε ενοχοι ..Μακαρι να μπορουσε νε εμφυτευθει ενα Υπερεγώ ... με την εννοια του οριου ...
«Αγάπη είναι να δίνεις αυτό που δεν έχεις σ'αυτόν που δεν το θέλει».
ΑπάντησηΔιαγραφήJacques Lacan
ου δεν το χρειαζεται ειπαμε ..;)
θα συμφωνήσω στο ότι συνήθως οι άνθρωποι εσωτερικεύουν συναισθηματα που επιβάλλονται
ΑπάντησηΔιαγραφήωστόσο,νομίζω ότι,στην κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε με τις ραγδαίες εξελίξεις,υπάρχει μια αλληλεπίδραση ενοχής και ντροπής..
η κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει το συναίσθημα της ενοχής και ο λαός το συναίσθημα της ντροπής..
"εν προκειμένω";
σε πια κατάσταση αναφέρεσαι;
;)) ..
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το "ου",δεν νομίζω να τον πείραζε..
πιθανόν ούτε κι αυτό..
«Έρωτας είναι να δίνεις αυτό που δεν έχεις σ'αυτόν που δεν το θέλει»
καθ'ότι Λακάν ήταν αυτός..!
καλησπέρα..;)