ίμερος

Imogen Cunningham

Ίμερος  - Ετυμολογία

από τις λέξεις “ιέμενος ρει και εφιέμενος” = όταν ρίχνεται ορμητικά και επιθυμεί κάποιος κάτι

ίμερος αρσενικό
Η επιθυμία, ο πόθος· εναργής είναι συνεπώς η έκδηλη, η εκτυφλωτική επιθυμία.

ίμερος = πόθος, λαχτάρα για το φως του ήλιου.

Για τους αρχαίους Έλληνες ο Πόθος δηλώνει την επιθυμία για το πλάσμα που είναι απόν, ενώ ο Ίμερος δηλώνει την επιθυμία γι? αυτό που είναι παρόν. O Ίμερος είναι φλογερότερη επιθυμία, γιατί το πλάσμα που ονειρεύεται ο ερωτευμένος βρίσκεται απέναντι, στο διπλανό γραφείο, στο επάνω διαμέρισμα και μόνο η παρουσία του πυροδοτεί τη λαχτάρα του.
 

Ο Ίμερος είναι θεός που έχει πολύ κοντινά χαρακτηριστικά με τον Έρωτα, κατοικεί κοντά στην κορυφή του Ολύμπου μαζί με τις Μούσες και τις Χάριτες.

Ο Ίμερος (Πόθος) και ο Έρωτας ήταν οι μόνιμοι φτερωτοί συνοδοί της Αφροδίτης.

Ίμερος  -  μυθολογία

Με το όνομα Ίμερος αναφέρονται δύο διαφορετικά πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας, τα παρακάτω (σε αμφότερα η λέξη «`Ιμερος» δασύνεται, δηλαδή παίρνει δασεία στο πολυτονικό σύστημα γραφής):

1. Δαίμονας που ανήκε στην ακολουθία της θεάς Αφροδίτης, όπως ο Πόθος και η Πειθώ. Ο Ίμερος ήταν η προσωποποίηση της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας, του ερωτικού πόθου θα λέγαμε σήμερα. Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του (64, 201) τον μνημονεύει ως αδελφό του Έρωτα και του Αντέρωτα, και γιο της Αφροδίτης και του θεού Άρη. Επίσης, συνδέεται με τις Χάριτες και τις Μούσες. Ο Παυσανίας γράφει (Α 43, 6) ότι στα Μέγαρα υπήρχε μαρμάρινο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του γλύπτη Σκόπα, ενώ άλλο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του Πραξιτέλη υπήρχε και στις Θεσπιές. Παραταύτα δεν έχουν διασωθεί παραστάσεις του παρά μόνο σε πήλινα αγγεία της Αττικής και της Ερέτρειας στα οποία και επιγράφεται και το όνομά του.

2. Εγγονός του Δία, γιος του Λακεδαίμονα και της Σπάρτης, που βίασε την αδελφή του, την Ασίνη. Μετά το ανοσιούργημά του, ο `Ιμερος αυτός έπεσε και πνίγηκε στον ποταμό «Μαραθώνα», ο οποίος μετονομάσθηκε τότε σε «Ίμερο» και στη συνέχεια, μέχρι και σήμερα, σε Ευρώτα. Αδέλφια αυτού του Ιμέρου ήταν επίσης η Κλεοδίκη, ο Αμύκλας και η Ευρυδίκη (η γιαγιά του Περσέα).

http://www.hellenica.de/Griechenland/Mythos/GR/Imeros.html



Ίμερος  - θεότητα

Στην ελληνική μυθολογία ο Ίμερος ήταν ελάσσων θεότητα που ανήκε στην ακολουθία της θεάς Αφροδίτης, όπως ο Πόθος και η Πειθώ.

Ο Ίμερος ήταν η προσωποποίηση της σφοδρής ερωτικής επιθυμίας, του ερωτικού πόθου θα λέγαμε σήμερα. Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του τον μνημονεύει ως αδελφό του Έρωτα και του Αντέρωτα, και γιο της Αφροδίτης και του θεού Άρη. Επίσης, συνδέεται με τις Χάριτες και τις Μούσες.

Ο Παυσανίας γράφει ότι στα Μέγαρα υπήρχε μαρμάρινο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του γλύπτη Σκόπα, ενώ άλλο άγαλμα του Ιμέρου, έργο του Πραξιτέλη υπήρχε και στις Θεσπιές. Παραταύτα δεν έχουν διασωθεί παραστάσεις του παρά μόνο σε πήλινα αγγεία της Αττικής και της Ερέτρειας στα οποία και επιγράφεται και το όνομά του.

από τη Βικιπαίδεια

~**~*~**~*~**~