R a i n e r M a r i a R i l k e (1875 – 1926)

John William Godward
The Mirror
(1899)

R a i n e r   M a r i a   R i l k e 
Κυρία μπροστά  στον καθρέφτη

Σάμπως μες σε μια ζάλην από βαριά μύρα,
λύνει σιγά-σιγά μες στον διαυγή, νερένιο
καθρέφτη της, την κουρασμένη κίνησή της,
ρίχνοντας πάνω του ακέριο το χαμόγελό της

και περιμένει η νερένια επιφάνεια να φουσκώσει
απ’ αυτό το χαμόγελον∙ ύστερα, τα μαλλιά της
μες στον καθρέφτη χύνει κ’ ενώ τον εξαίσιον
ώμον, από την βραδινή τουαλέττα βγάζει,

Σιωπηλά πίνει απ’ την εικόνα της. Και πίνει
ότι ένας εραστής θα έπινε, σε μια μέθη,
ερευνητικά, δυσπιστία γιομάτος. Και δεν νεύει

στην καμαριέρα της παρά μόνον όταν
στο βάθος του καθρέφτη της βρει φώτα, ντουλάπες
και τη θαμπάδα μιας νυχτωμένης ώρας.
 



Rainer  Maria  Rilke  (1875 – 1926) 
Μετάφραση : Ά ρ η ς  Δ ι κ τ α ί ο ς 

Άρη Δικταίου, Εκλογή από το ποιητικό έργο του Rainer Maria Rilke, 

Αθήνα, Κάδμος, 1957

___________________________________

 

R a i n e r   M a r i a   R i l k e
Lady before the Mirror

At the mirror's surface she'll begin
gently melting, like a spice-assortment
in a sleeping draught, her tired deportment;
and she'll let her smiling drop right in.

And she'll wait until the liquidness
rises from it; then she'll pour her hair
in as well, and, lifting out one bare,
marvellous shoulder from her evening-dress,

quietly drink out her image. Drink,
what a lover would in wild caresses,
tryingly, all mistrust; and never think

of beckoning her maid until she sees
at the mirror's bottom candles, presses,
and a late hour's undissolving lees.

________________________