η εικόνα που έχω είναι: αν ο κήπος μπαίνει στη θάλασσα νοιώθω ότι μπαίνει στον χρόνο. άνθρωπος ο δημιουργός του. κατά προτίμηση αναγεννησιακός. αν δεν μπαίνει, ο κήπος είναι ακίνητος, άνεμοι δεν φυσούν. έργο θεού, άχρονο, αγάλματα οι μορφές
Πάντως,φαίνεται να δέχεσαι ότι ο χρόνος είναι άχρονος,αφού στη μεν πρώτη εικόνα σου για να υπάρξει η μετά-κίνηση του κήπου σημαίνει ότι υπήρξε η αχρονία,η θεική "εργασία"... κατά συνέπεια, η δεύτερη εικόνα υπερισχύει της πρώτης,κι έτσι επιβεβαιώνει την πρώτη...
Μήπως η αίσθηση της κίνησης του κήπου που εισέρχεται στη θάλασσα είναι μια αχρονική,μη-κίνηση, ενώ η ακινησία του,επιβεβαιώνει την αχρονία,της θεόπνευστης κίνησής του...;
Αχ!αυτή η παραπλανητική αίσθηση του χρόνου... ή μήπως είναι θέμα του ποια απ΄τις δύο κερδίζει έδαφος δηλ.χώρου; :) - σουρεάλ -
ένας φίλος χαρακτηρίζει τον Ελύτη ,εκτός των άλλων, " ο μεγάλος μύστης". σε πάει παντού. πολύ τη χάρηκα αυτή την ανάρτηση και όσα μας έδωσες αφορμή να σκεφτούμε και να προσπαθήσουμε να εκφράσουμε.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ που συντρόφεψες τις σκέψεις μου και βοήθησες την διεύρυνση των οριζόντων μου σε μια προσπάθεια προσέγγισης της ελυτικής, ανορθόξα υπερρεαλιστικής του ποίησης. Νά' σαι καλά. Να' χεις μια όμορφη μέρα.
έμπαινε τελικά. προβληματίστηκα, σκέφτηκα ότι ίσως μιλούσες για τον αρχέγονο κήπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον κάθε-αρχέγονο- κήπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η εικόνα που έδωσες με τον αρχέγονο κήπο.
Αλήθεια και αν η θάλασσα πότιζε τον κήπο;
Υ.Γ
Η ερώτηση της ανάρτησης,είναι στίχος ομώνυμου ποιήματος του Ελύτη που αγαπώ πολύ.
Δεν ξέρω αν αυτό επηρεάζει σε κάτι...
Καλό απογευματάκι
Το "περίγραμμα" της ομορφιάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα!
...και της περι-γραφής της ίσως
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βραδάκι ψυχή!
:)
η εικόνα που έχω είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφήαν ο κήπος μπαίνει στη θάλασσα νοιώθω ότι μπαίνει στον χρόνο. άνθρωπος ο δημιουργός του. κατά προτίμηση αναγεννησιακός.
αν δεν μπαίνει, ο κήπος είναι ακίνητος, άνεμοι δεν φυσούν. έργο θεού, άχρονο, αγάλματα οι μορφές
καλό βράδυ
Και οι δύο, εικόνες ταξίδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως,φαίνεται να δέχεσαι ότι ο χρόνος είναι άχρονος,αφού στη μεν πρώτη εικόνα σου για να υπάρξει η μετά-κίνηση του κήπου σημαίνει ότι υπήρξε η αχρονία,η θεική "εργασία"...
κατά συνέπεια, η δεύτερη εικόνα υπερισχύει της πρώτης,κι έτσι επιβεβαιώνει την πρώτη...
Μήπως η αίσθηση της κίνησης του κήπου που εισέρχεται στη θάλασσα είναι μια αχρονική,μη-κίνηση, ενώ η ακινησία του,επιβεβαιώνει την αχρονία,της θεόπνευστης κίνησής του...;
Αχ!αυτή η παραπλανητική αίσθηση του χρόνου...
ή μήπως είναι θέμα του ποια απ΄τις δύο κερδίζει έδαφος δηλ.χώρου;
:)
- σουρεάλ -
ένας φίλος χαρακτηρίζει τον Ελύτη ,εκτός των άλλων, " ο μεγάλος μύστης". σε πάει παντού. πολύ τη χάρηκα αυτή την ανάρτηση και όσα μας έδωσες αφορμή να σκεφτούμε και να προσπαθήσουμε να εκφράσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή-σουρεάλ-...
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τον φίλο σου,Μάκη.
Κι εγώ σ' ευχαριστώ που συντρόφεψες τις σκέψεις μου και βοήθησες την διεύρυνση των οριζόντων μου σε μια προσπάθεια προσέγγισης της ελυτικής, ανορθόξα υπερρεαλιστικής του ποίησης.
Νά' σαι καλά.
Να' χεις μια όμορφη μέρα.
-ρσουρεάλ-; ...