Η ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ
Η ποντικακή διάλεκτος είναι μία από τις περισσότερο ενδιαφέρουσες διαλέκτους της Ελληνικής γλώσσας,διασώζοντας στοιχεία της αρχαίας Ιωνικής διαλέκτου καθώς και πολλούς αρχαϊκούς και μεσαιωνικούς - βυζαντινούς τύπους.
Η διάλεκτος αυτή διατηρώντας αμιγείς πολλούς αρχαιοελληνικούς τύπους δείχνοντας έτσι την γλωσσική συνέχεια και ενότητα των νεώτερων Ελλήνων με τους αρχαίους,χαρακτηρίσθηκε από σύγχρονους μελετητές "ως η σημαντικότερη σε εξάπλωση Ελληνική διάλεκτος". Γενικά οι γλωσσολόγοι χωρίζουν την ποντιακή διάλεκτο σε τρεις κατηγορίες :
ι ) Τα Οινουντιακά (Δυτικά Ποντιακά)
ιι) Τα Τραπεζουντιακά (Ανατολικά
ιιι) Τα Χαλδιώτικα (Νοτιοανατολικά)
Αποτελεί μάλιστα ζωντανή απόδειξη της στενής σχέσεως των Ποντίων με την κυρίως Ελλάδα,μπορώντας να συγκριθεί με γλωσσικά ιδιώματα που συναντώνται στον Ελλαδικό χώρο,όπως στην Κυνουρία της Πελοποννήσου.
Η διατήρηση αρχαίων τύπων και λέξεων,πολλές από τις οποίες σε καμμιά άλλη Ελληνική διάλεκτο βρίσκονται,οφείλεται στο γεγονός ότι η Ποντιακή διάλεκτος λόγω της απόκεντρης γεωγραφικής θέσεως του Πόντου εξελίχτηκε χωριστά,χω΄ρις να υποστεί τις αλλοιώσεις και παραλλαγές που μετέβαλαν την γλώσσα του υπολοίπου Ελληνικού κόσμου.
Αρχαία στοιχεία της ποντιακής διαλέκτου η διάσωση του ε στη θέση του η (ανόετος,ανοεσία), η διατήρηση του τελικού ν των δευτερόκλιτων ουδέτερων (άλογον,παιδίν,ξύλον κλπ.) όπως και στην Κυπριακή διάλεκτο,η διάσωση της κατάληξης -ας της αιτιατικής πληθυντικής των πρωτόκλιτων και τριτόκλιτων ( αυλάς,ημέρας) και η διάσωση των σε -ος και -ον τριγενών και δικατάληκτων επιθέτων (" η άδολος" αντί "η άδολη"). Αρχαίζουσες μορφές σώζονται στα ρήματα,ενώ διατηρούνται οι κτητικές αντωνυμίες (τ' εμόν,τ' εσόν κλπ) καθώς και το απαρέμφατο.
__~♈~__
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου