Αμφιτρίτη

GHEYN, Jacob de II-Neptune and Amphitrite-Oil on canvas,103,5 x 137 cm Wallraf-Richartz Museum, Cologne

Αμφιτρίτη

Η Αμφιτρίτη ήταν κατά την ελληνική μυθολογία η θεά της θάλασσας,μία από τις ωραιότερες Νηρηίδες σύζυγος του θεού Ποσειδώνα.Ήταν μια από τις πενήντα Νηρηίδες ή απλά η θηλυκή προσωποποίηση της θάλασσας, η μητέρα των ψαριών, των φαλαινών και των δελφινιών και λατρευόταν πρωτίστως στα νησιά.

Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, ήταν κόρη του Νηρέα και της Δωρίδας, αλλά κατά τον Απολλόδωρο ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος. Ακόμα όμως και ο Απολλόδωρος την κατατάσσει ανάμεσα στις Νηρηίδες.

Η ομορφιά της είχε ενθουσιάσει τον Ποσειδώνα,ο οποίος κάποτε την είδε να χορεύει με άλλες Νύμφες στη Νάξο, την αγάπησε άρχισε να την πολιορκεί για πολύ καιρό και έτσι θέλησε να την απαγάγει. Εκείνη για να αποφύγει την πίεση και το γάμο, κατέφυγε τελικά στον Άτλαντα με αποτέλεσμα ο Ποσειδώνας να χάσει τα ίχνη της. Έστειλε όμως προς αναζήτησή της ένα δελφίνι, που την βρήκε και την έφερε πίσω.

Ως σύζυγος του Ποσειδώνα, η Αμφιτρίτη απέκτησε τρία παιδιά, τον Τρίτωνα ,τη Ρόδη και τη Βενθεσικύμη για την οποία κάνει αναφορά ο Απολλόδωρος (3.15.4).Σύμφωνα με το μύθο, η Αμφιτρίτη μεταμόρφωσε σε αλκυόνες τις Αλκυονίδες.

Θεωρούμενη ως βασίλισσα της θάλασσας, λόγω του γάμου της με τον Ποσειδώνα, τη θεωρούσαν ισότιμη με τον Ποσειδώνα και την επονόμαζαν Ποσειδώνη ή Ποσειδωνία και απεικονιζόταν κρατώντας τρίαινα.

Το μύθο της τον χρησιμοποίησαν σαν θέμα των έργων τους πολλοί ζωγράφοι, γλύπτες, ιστορικοί και ποιητές.

Αστεροειδής 29 Αμφιτρίτη

Η Αμφιτρίτη είναι ένας από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 5,85 και φαινόμενο μέγεθος που κυμαίνεται από 8,58 ως 11,38. Ανακαλύφθηκε το 1854 από τον Άλμπερτ Μαρτ και έλαβε το όνομα της μυθολογικής θεάς της θάλασσας, συζύγου του Ποσειδώνα.
Η μέση διάμετρος της Αμφιτρίτης υπολογίσθηκε σε 212,2 km, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 10 τετράκις εκατομμύρια τόνους, με μέση πυκνότητα 2 γραμμάρια ανά κυβικό cm. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Αμφιτρίτης εκτιμάται σε 5,93 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 165 φορές ασθενέστερη από τη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 112,2 m/sec.
Ο τύπος της Αμφιτρίτης είναι S (λιθώδης). Το άλβεδό της είναι 0,1793 και η θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 102 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.
Η Αμφιτρίτη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 5 ώρες και 23 λεπτά, ενώ η καμπύλη φωτός της υποδεικνύει την πιθανή ύπαρξη ενός κοντινού δορυφόρου της.