Τρία χρώματα: Η μπλε ταινία (Trois couleurs: Bleu) ,1993
Σκηνοθέτης: Κριστόφ Κισλόφσκι (Krzysztof Kieslowski)
Μουσική: Zbigniew Preisner Φωτογραφία: Slawomir Idziak
Παίζουν: Ζιλιέτ Μπινός (Juliette Binoche), Μπενουά Ρεζέν (Benoit Regent), Εμανουέλ Ριβά (Emanuel Riva), Φλοράνς Περνέλ (Florence Pernel) κ. α.
Η ταινία «Τρία χρώματα: η μπλε ταινία», είναι το πρώτο μέρος της τριλογίας του Κριστόφ Κισλόφσκι πάνω στα χρώματα της Γαλλικής σημαίας, -ακολούθησε το λευκό και το κόκκινο- που εκπροσωπούν αντίστοιχα τις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφοσύνης. Αυτή η υψηλής αισθητικής ταινία, αναφέρεται στην ελευθερία που βιώνεται ως απόλυτη αγάπη, ερμηνεύοντας στην ουσία το απόσπασμα από την Α΄ προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου .
Η αγάπη πρέπει να είναι ο θεμέλιος λίθος όλων των χριστιανικών δογμάτων γιατί είναι η βάση της πίστης τους. Αυτό δίδαξε ο Χριστός, η ίδια του η ζωή είναι ποτισμένη από αγάπη για τον άνθρωπο. Η Ζιλί (μια σπουδαία Ζιλιέτ Μπινός) χάνει σε τροχαίο το σύζυγο και τη μικρή τους κορούλα. Η συντριβή από το θάνατο των αγαπημένων προσώπων είναι μεγάλη. Πώς ξαναρχίζεις ζωή μετά από κάτι τέτοιο; Πως συνεχίζεις; Έρχεται λοιπόν ως καταλύτης η μουσική να καθοδηγήσει την ηρωίδα και να την κάνει να συμπεριφερθεί με άπλετη αγάπη προς όλους γύρω της, απελευθερώνοντάς την από το προσωπικό της δράμα. Αγάπη προς την ερωμένη του νεκρού της άντρα που τώρα μόλις ανακάλυψε, αγάπη προς την πόρνη του διπλανού διαμερίσματος, αγάπη προς το νεαρό που την έκλεψε, αγάπη προς όλους.
ZBIGNIEW PREISNER Song for the unification of Europe (BLUE Finale) Hd
Ο απωλεσθείς σύζυγος ήταν διάσημος συνθέτης, είχε μάλιστα αναλάβει να συνθέσει ένα "Kονσέρτο για την Eνωμένη Ευρώπη" παραγγελία της Ε.Ε. την παρτιτούρα του οποίου θα καταστρέψει η Ζιλί μέσα στη απελπισία της (σπουδαίο το εύρημα της πάσχουσας διαμελισμένης μουσικής που ακούγεται, όταν η παρτιτούρα συνθλίβεται,) για να αναστηθεί σαν από μόνη της -έχει κρατήσει αντίγραφο συνεργάτης του συνθέτη- να ολοκληρωθεί με τη βοήθεια της Ζιλί, που μόνο αυτή ξέρει τι θα τραγουδάει η χορωδία. Έτσι στο τέλος ακούμε το κονσέρτο που άφησε ημιτελές ο συνθέτης και δεν είναι άλλο από τον ύμνο στην αγάπη το απόσπασμα της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου και μάλιστα στα ελληνικά. Εδώ το βάρος σηκώνει ο σπουδαίος Πράισνερ που για άλλη μια φορά υπογράφει ένα εκπληκτικό σάουντρακ που δεν είναι μια απλή μουσική συνοδεία, αλλά πρωταγωνιστεί.
Ο Ντα Βίντσι χαρακτήριζε τον καλλιτέχνη μικρό θεό. Δηλαδή ο καλλιτέχνης οικειοποιείται το χαρακτηριστικό της δημιουργίας που ανήκει μόνο στο Θεό.
Και ο Κισλόφσκι είναι ένας μικρός θεός, που με αυτό το αριστούργημα χρωματίζει την ελευθερία στην γκάμα των γήινων χρωμάτων αρχικά, για να ανέλθει στην κλίμακα των χρωμάτων του ουρανού και που γι' αυτόν δεν είναι παρά αγάπη, αγνή, απόλυτη, λυτρωτική αγάπη.
Παναγιώτης Καρώνης
πηγή : koinotopia
____________________________
___________________
Ο Ύμνος της Αγάπης
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. είτε γλώσσαι παύσονται. είτε γνώσις καταργηθήσεται. εκ μέρους δε γινώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται. ότε ήμην νήπιος, ως νήπιος ελάλουν, ως νήπιος εφρόνουν, ως νήπιος ελογιζόμην. ότε δε γέγονα ανήρ, κατήργηκα τα του νηπίου. βλέπομεν γαρ άρτι δι΄εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον. άρτι γινώσκω εκ μέρους, τότε δε επιγνώσομαι καθώς και επεγνώσθην. νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. μείζων δε τούτων η αγάπη.
(Απ. Παύλου Α' Κορ.ιγ΄
Σε Νέα Ελληνικά
ΑπάντησηΔιαγραφήAκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε. Kι αν ακόμα διάνεμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε.
H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί.
H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.
Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν παιδάκι. Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός.
Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη.