Αρχαική Λυρική Ποίηση

Sir Lawrence Alma-Tadema  Sappho and Alcaeus 1881

Με τον όρο "Αρχαϊκή Λυρική Ποίηση" εννοούμε εκείνη την ποιητική παραγωγή από το 650 έως το 450 π.Χ., η οποία δεν εμπίπτει στην περιοχή ούτε της Επικής ούτε της Δραματικής ποίησης. Έπος, Λυρική Ποίηση και Δράμα είναι τα τρία γένη της κάθε ποίησης, από την εποχή που τα όρισε ο Goethe και τα καθιέρωσε ο πρώτος νεότερος ιστορικός της αρχαίας ποίησης, ο FriedrichSchlegel στα τέλη του 18^ου αιώνα.
Ειδικότερα, ο όρος Λυρική ή Μελική Ποίηση περιλαμβάνει τόσο την "κυρίως Λυρική Ποίηση", όσο και την "ευρύτερη Λυρική Ποίηση": η πρώτη είναι ποίηση με χαρακτήρα περισσότερο τραγουδιστικό, με τα δικά της μέτρα και τα δικά της θέματα: άλλοτε μονωδική (απλό και συνήθως βραχύ άσμα για μία φωνή) και χορική (επιβλητική ορχηστρική εκτέλεση μακρού άσματος)· ενώ η δεύτερη, η ευρύτερη Λυρική Ποίηση, είναι ποίηση από την κατασκευή της αφηγηματικότερη, που σε απαγγελία recitativo εξιστορεί μια ιστορία αποτελούμενη από γεγονότα μυθικά ή μη: διακρίνουμε τον Ίαμβο και την Ελεγεία. Ειδικό μουσικό όργανο συνοδεύει καθένα από τα είδη αυτά της Λυρικής Ποίησης. 
Πηγή

~*~