*
Anna Bodnar - Face Off
Ξεμάκραινες με βήμα αποφασιστικό
χωρίς ούτε μια στιγμή να κοντοσταθείς
χωρίς ούτε μια στιγμή να κοντοσταθείς
Κι όσο εσύ χανόσουν απ’ την σκηνή του δικού μου θεάτρου
εγώ πάλευα να ισορροπίσω στο χαλαρό σκοινί της ευτυχίας μου
εγώ πάλευα να ισορροπίσω στο χαλαρό σκοινί της ευτυχίας μου
να βολέψω τα πόδια μου στα στενά παπούτσια που μου χάρισες
που μέχρι τότε μια οδό γνώριζαν
που μέχρι τότε μια οδό γνώριζαν
τα δάκρυα έγιναν βελονιές στη φούστα μου,
περίτεχνα μπαλώματα κεντούν
περίτεχνα μπαλώματα κεντούν
φράζουν τον τόπο
που πλέον είναι ανοιχτός,
ανίσχυρος στους παγετώνες
ανίσχυρος στους παγετώνες
κι εγώ, στην πύλη του,
ως οικοδέσποινα τους καλωσορίζω
κάθε σου βήμα ένα ματσάκι από νότες
αφημένες τυχαία στις χορδές πενταγράμμου
φάλτσο τραγούδι γεννούν,
συντροφιά στη σκιά που άφηνες πίσω
κι έτσι, στης μουσικής τα άδυτα αφημένη,
καθισμένη στα σκαλοπάτια της πόρτας που έκλεισες φεύγοντας
καθισμένη στα σκαλοπάτια της πόρτας που έκλεισες φεύγοντας
ανόητα
αναμένω
η σκιά σου να χαθεί
με την επιστροφή σου.
με την επιστροφή σου.
*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου